Milli Mətbuatın 140 ili arxada qaldı. Xeyli dostumuz fəxri ad, medal aldı, bir çoxları haqqı olmaya-olmaya təltif edildi.
Haqqı
olmayanların da müəyyən «xidmət»lərinə görə haqq elədiklərini
əsaslandırmaq olar. Artıq bu barədə danışmağa dəyməz. Olan-olub, keçən
də keçib. Qatarın arxasınca baxmaq fikrim də yoxdur.
Amma bu 140 ilin tamamında keçirilən tədbirlər, təltiflər, hədiyyələr, qəbullar, şəkil çəkdirmələr Azərbaycan mediasının üzərindəki örpəyi qaldırdı.
Bir vaxtlar media kapitanları adlandırılan şəxslərin necə sıradan
çıxdığını, onların yerlərini mediadan xəbərsiz şəxslərin tutduğunu,
qalanların isə necə aşındığını, zavallı günə düşdüyünü gördük. Kim kimin
yanında dayanır, kim kimlə şəkil çəkdirir, kim medal alır, bunların
hamısı öz işləridir. Allah bazar versin…
Tapdıq
Abbasın Mətbuat Şurasının İdarə Heyətinin üzvlərinə ünvanladığı sərt
statusdan sonra strateq.az, onun ardınca anspress.com saytı qalstuklu
media kapitanları ilə bağlı tutarlı, kontr-arqumentli yazı dərc olundu. Normal
cəmiyyətlərdə bu cür ittihamlar olur, tərəflər bir-birlərinə daha ağır
ifadələrlə hücuma keçirlər, polemika mühiti yaranır. Bizdə isə bütün
sahələrdə azad rəqabətə tamarzı qaldığımız üçün hələlik belə bir fikir
mübadiləsi, söz savaşının şahidi olmuruq. Adətən bir tərəfdə başı boş,
cibi dolu, o biri tərəfdə isə cibi boş, başı dolu olanlar bir-birlərinə
daş atırlar, nəticədə isə böyük bir HEÇ. Mediadakı son «savaş»ı da bu
qəbildən saymaq olar. Şəxsən mən, hər iki saytda yayımlanan yazı ilə
tanış oldum və bir-iki xırda məqamı çıxmaq şərtiylə tamamilə razıyam.
Mətbuat Şurası və rəhbərliyi deyilən fikirlərin hər birinə layiqdir,
hələ artığını da demək olar.
Amma
sonuncu təktərəfli savaş Mətbuat Şurasının sədri Əflatun Amaşovun və
yandaşlarının nə qədər zavallı durumda olduğunu üzə çıxardı. Allah heç
kimi bu duruma düşürməsin.
Diqqət
edin, bu qalstuklu media kapitanlarına, Mətbuat Şurasına, konkret
Əflatun Amaşova bu qədər ittiham ünvanlanır, arqumentlər tuşlanır, amma
daşdan səs çıxır, onlardan yox… Düz sözə nə deyəcəklər axı?
İstedad,
bacarıq, qabiliyyət, intellektual səviyyə, heç olmasa, orta səviyyəli
yazmaq qabiliyyəti olmayandan sonra, susmaq ən yaxşı yoldur. Amma
Mətbuat Şurası və yandaşlarının susması atalar misalındakı qızıl
mahiyyəti daşımır haaa… «Susmaq qızıldır» deyiminin qalstuklu media
kapitanlarına qətiyyən aidiyyatı yoxdur. Bu adamların danışmağı nəinki
gümüş, heç aliminium da deyil. Mətbuat Şurasının müdiri ona ünvanlanan
ittihamlara cavab olaraq, ortaya normal bir məqalə qoya bilmirsə, yazıq
bu medianın gününə. Gör kimlərin ümidinə qalmışıq...
Bir haşiyə: Tapdıq Abbasın
bir bomba kimi mətbuata hardan düşməsi, hələ də mənə, eləcə də
çoxlarına, olduqca müəmmalı görünür. Bu adam nə vaxt yazdı, nə vaxt
pozdu, nə vaxt media kapitanı oldu - bilmədim. Bir də ayıldım ki, adam gəlib qalstuklu media kapitanlarının arasındadır, Mətbuat Şurasında da başda oturur.
Hətta iş o yerə çatır ki, ona-buna ahkam kəsir, yan-yörəsindəkiləri
"üzdəniraq" adlandırıb, ifşa edir. Əslində, bu dövr ərzində Tapdıq
Abbasın gördüyü ən böyük iş həmin o məşhur status idi. Adam bir statusla
xeyli müddətdir ki, Mətbuat Şurası və yandaşlarına qarşı susanları
ayıltı. Bu statusdan sonra yazılan ikicə yazı Əflatun Amaşovun
müdiri olduğu Mətbuat Şurasını bitirdi; Necə necə çaşdılarsa, hələ də
özlərinə gələ bilmirlər.
Hətta,
Əflatun Amaşov özünə gələndən sonra, ona ünvanlanan ittihamlara cavab
vermək istəyib, amma nə illah edibsə, bacarmayıb. Axı, cavab vermək, yüz
minlərlə qrant silmək qədər asan məsələ deyil.
Cavab
vermək üçün isə özünəinam və ən əsası da tutarlı yazmaq, yazdığını və
dediyini faktlara söykəmək lazımdır. O səbəbdən susdular. Susdular
ki, bəlkə üzlərinə gülən, ancaq arxaları ilə 1000 şəbədə qoşanlar, bir
sözlə, bütün müsabiqə və mükafatlarda önə verdikləri, mənzil sahibi
etdikləri özlərində təpər tapacaqlar...
Ancaq bu da olmadı. Əksinə, çoxu arxada "hələ az yazıblar" dedilər...
Bəli, meydanda tək qaldılar. Hətta ən yaxın ətrafındakılardan belə səs çıxmadı. O kəslər ki, aralarında az-maz qələmi olanların başları da qrant silməyə qarışıb, yazı-pozunu unudublar.
Bu isə məlum həqiqəti bir daha təsdiqlədi: İstedadsız,
bacarıqsız adamlar adətən ətrafına özü kimi, hətta özündən də aşağı
səviyyəli olanları yığır ki, onların arasında parlaya bilsin. Elə ona
görə Şura müdiri meydanda tək qaldı. Allah kimsəyə göstərməsin. Heç
Azərbaycan mediasının «çiçəklənməsi»nə xidmət edən yoldaş Amaşovun da bu
duruma düşməsini arzulamazdım.
Yoldaş
Amaşov, o qədər «Əməkdar jurnalist», «Tərəqqi» medallı, «Ali media»
mükafatlı jurnalistlərdən ibarət "kruq”un ola, iki yazının qarşısında
susqun qalasan, düz-əməlli cavab verə bilməyəsən, bundan ağır durum
olmamalıdır, məncə. Bunun adı nahaqqın haqq, şərin xeyir,
zülmətin aydınlıq, cahilin kamil qarşısında məğlub olmasıdır. Zatən, gec
də olsa, hər zaman axırda belə olub. Bu gün səlahiyyət sizdə ola bilər,
amma dünyanın belə müvəqqəti olduğunu unutmayın…
Fərsiz "kruq”unuzla Sizə uğurlar…