Rublika: "Unutmağa haqqımız yox!”.
Qısa arayış: RÜFƏT ƏBÜLFƏT oğlu ƏHMƏDZADƏ 15 oktyabr 2001-ci ildə Sumqayıt şəhərində ziyalı ailəsində dünyaya göz açıb. 2007-2017-ci illərdə Y.Məmmədəliyev adına 31 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. 2017-ci ildə qardaş Türkiyə Respublikasında imtahanları uğurla verərək Kastamonu Universitetinin "İqtisadi və idari bilimlər” fakültəsinə daxil olub. İlk əvvəl Vətən qarşısında borcunu yerinə yetirməyi, daha sonra təhsilini davam etdirməyi düşünən R.Əhmədzadə təhsilini yarımçıq qoyaraq Vətənə dönüb.
23 Oktyabr 2019-cu ildə həqiqi hərbi xidmətə yola düşən R.Əhmədzadə əsgəri xidmətinin ilk 3 ayını Goranboy rayonundakı "N” saylı hərbi hissədə keçib. Andiçmədən sonra Tərtər rayonunun İsmayılbəyli kəndindəki hərbi hissədə xidmətini davam etdirib.
R.Əhmədzadə 44 günlük Vətən müharibəsində Tərtər rayonunun Şıxarx qəsəbəsində düşmənə qarşı gedən qızğın döyüşlərdə igidlik göstərək Şəhidlik Zirvəsinə ucalıb.
---------
Balaca Rüfət, valideynləri işlədiyindən, anadan olandan məktəbə gedənə qədər ana babasıgildə qalıb. Həmin zaman Rüfətin anası Ruhiyyə xanım Sumqayıt Dövlət Universitetinin magistr pilləsində təhsil aldığına görə, Rüfətin babası və nənəsi ailəyə dəstək olmağa çılışıblar.
Rüfət elə uşaqlıqdan yaşıdlarından seçilib. O, vaxtından da tez danışmağa başlayıb, bir yaşında fikrini aydın şəkildə ifadə edib. Məhz elə buna görə də, hamı onu danışdırmaq istəyib. Rüfət özünə laylay oxuyub. Özü də də asta səslə, aram-aram... 3-4 yaşlarında artıq televizorda xəbərlərə baxıb. Bəli-bəli, böyük maraqla gündəlik xəbərləri izləyib. Prezidentin səfərlərinə, təyyarəyə... həvəslə baxan Rüfət baba-nənəsi bağ evindən qayıdanda qapının kandarındaca birnəfəsə onlara hesabat verib: "Heydər baba getdi, samolyotla getdi ey...”.Beləcə, hər kəs balaca Rüfətin informasiyasından ölkədə nələr baş verdiyindən məlumatlanıb...
Bütün qonşular şirin danışığına, zəkasına... görə Rüfəti sevib, əzizləyib. Hər şeyə maraq göstərdiyindən, o, əziz-doğmaları ilə gəzintidə olanda onları hey sual yağışına tutub. Ətrafında gördüyü hər şeyin də adı ilə maraqlanıb: güllərin, ağacların, quşların, əşyaların...
Rüfətin 5 yaşa qədər həyətdə uşaqlarla oynamaq anlayışı olmayıb. Anası onu parka gəzintiyə cıxartmağa üstünlük verib. Onun o qədər oyuncaqları olub ki... Ən çox da cürbəcür maşınları sevib. Kiçik olsa da, özünəməxsus fantaziyaları olub: maşınları səsli sürüb, döngələri xüsusi səslə dönüb, müxtəlif dayanacaqlar düzəldib... Rüfətin uşaq dünyası rəngarəngliyi ilə digərlərindən fərqlənib. O, özünə asanlıqla məşğuliyyət tapıb...
Nəhayət, Rüfətin məktəbə getmək zamanı gəlib çatır. Məktəbə qədər Rüfət artıq yazı yazmağı, kitab oxumağı bilib, müxtəlif şeirləri əzbərdən söyləyib. Elə ilk zəngdə məktəbdə yüzlərlə insanın qarşısında çəkinmədən, həvəslə şeir söyləyir. Hamı bu kiçik uşağın fərasətinə heyran qalır.
Rüfətin fotoaparatı olmasa da, mobil telefonla şəkil çəkməyi çox sevirdi. Ana oğlunun qabiliyyətini gördükdə, onun gələcəkdə məşhur fotoqraf da ola biləcəyini düşünərək, tezliklə ona fotoaparat almağı planlaşdırır. Rüfət təbiət və gözəllik aşiqi idi. Şəkil cəkərkən qeyri-adi, maraqlı məqamları tutmağa, fərqli obyektləri seçməyə çalışırdı. Hətta bu məşğuliyyətində özünə çoxlu dostlar qazanmışdı. Çəkdiyi şəkillərin birində gənclərə tütünlə bağlı bir mesaj da vermişdi: "Pis vərdişlərdən uzaq olmaqla sağlamlığınızı qoruyun!”.
Rüfətin anası Ruhiyyə xanım oğluyla bağlı xatirələri danışdıqca, cəmi 18 yaşı olan bir gənc oğlanın yaşına sığmayan zəngin, mənalı həyat hekayəsinin təsirinə düşməmək olmur. Dolğun bir ömür yolu! Əsas neçə il yaşamaq yox, necə yaşamaqdır. İnsanın nə qədər həyat eşqi, geniş dünyagörüşü, zəngin təxəyyülü... olmalıdır ki, kiçik zaman kəsiyində bir çox uğurlara imza atsın. Bəli, Rüfətimiz belə bir fitri istedadın sahibi idi!
R,Əhmədzadə məktəbin ictimai həyatında fəal iştirak edənlərdən biri olmuşdu. O, məktəb və şəhər tədbirlərində, xüsusilə 9 May – Qələbə gününə həsr olunmuş hərbi paradda böyük həvəslə iştirak edərək, Fəxri Fərmana layiq görülmüşdü. Həmçinin o, 2016-2017-ci tədris ilində "Şahinlər” hərbi-idman oyununun şəhər yarışmasında "Təlimdə qazandığı müvəffəqiyyətə və hərbi vətənpərvərlik tədbirlərində fəal iştirakına görə”, məktəbin müdiriyyəti tərəfindən, "Şahinlər” komandasının üzvü kimi, Fəxri Fərmanla təltif olunmuşdu.
Rüfət hərbi tədbirlərdə iştirak etməyi çox sevirdi, xüsusilə də hərbi formanı. O, Xocalı faciəsinə həsr olunmuş sənədli filmləri maraqla izləyirdi. Ona ən çox təsir edən "Fəryad” filmi olmuşdu. Azərbaycan isehsalı olan "Xoca”, "Ağ atlı oğlan”, xarici film lərdən "Zolaqlı pijamalı oğlan” filmlərinə baxmaqdan doymazdı.
Rüfətin bir çox gözəl xüsusiyyətləri olub. Qəlbi o qədər təmiz olub ki, xoş, səmimi münasibət görəndə həmin insana tez bağlanıb. Əliaçıq, xeyirxah, mərd olan yeniyetmə, həm də mehriban, dostcanlı, saf, həssas qəlbli, ünsiyyətcil idi. Kiməsə kömək, yardım etməkdən zövq alıb. Hər şeyi hamı ilə paylaşmağı, bölüşməyi sevib. Bu, ona mənən rahatlıq gətirib, onu xoşbəxt edib.
Mütaliəni sevən və Çingiz Abdullayevin, demək olar ki, bütün əsərlərini həvəslə oxuyan Rüfətin son oxuduğu kitab Elxan Elatlının "Qisas gecəsi” idi. Ədəbiyyat vurğunu olduğundan özü də şeirlər yazıb.Onun həyatda ən çox bağlı olduğu, idealı saydığı, varlığıyla nəfəs aldığı insan can, sirr yoldaşı olan anası idi. Elə yazdığı şeirlərin əksəriyyəti də sevimli anasına ünvanlanmışdı.
Gətirib dünyaya min zillət ilə,
Verdim bu canımı anamdan ötrü.
Atıbdır addımın mənimlə birgə,
Verdim bu canımı anamdan ötrü.
***
Anamdan uzağam, uzaqlardayam,
Anamın həsrəti öldürür məni.
Bir il altı aylıq intizardayam,
Həsrəti bir gül tək soldurur məni.
Rüfətin ən böyük arzusu Amerikaya getmək idi. O, ingilis və rus dillərini mükəmməl bilirdi. Şəhərdə əcnəbi vətəndaş gö rəndə çəkinmədən, mehribancasına, dostcasına yaxınlaşıb hal-əhval tutar, haradan, nə məqsədlə gəlməsi, məş ğu liy yəti ilə maraqlanardı. Və asanlıqla dostlaşardılar. Kimə lazım olardısa, təmənnasız tərcümə işində köməklik edərdi.
Vətəninə, Torpağına, millətinə ürəkdən bağlı olan Rüfət çalışardı ki, Azərbaycan əcnəbiləri cəlb etsin, maraqlı gəlsin deyə, milli musiqini, milli alətləri, qonağa ilk öncə milli olaraq ənənəvi armudu stəkanda çayın verilməsi mədəniyyətini təbliğ eləsin. Qonaqlarını ik növbədə İçərişəhərə aparar, tarixi keçmişimizlə tanış edər, onlara maksimum dərəcədə dilimizi öyrətməyə çalışardı. Rüfət özü doğma dilini çox sevib və digər dilləri də bilməyə səy göstərib.
Rüfət Əhmədzadə müəyyən səviyyədə kompüter bilgisinə malik idi. "AIS” proqramını öyrənirdi. Orta səviyyəni keçsə də, dərsləri yarıda saxlamalı oldu. Həmçinin, o, "BMW CLUB”un üzvi idi. Ona klubun loqinini hədiyyə etmişdilər. O, "Drift SHOW”larda iştirak edirdi.
Təhsilini yarımçıq qoyub hərbi xidmərə yollanan R.Əhmədzadəi xidməti zamanı nümunəvi davranışı, təlim-tərbiyəsi, nizam-intizamı, dərslərə hazırlıqlığı, tapşırıqların yerinə yetirməsində cəldliyi ilə seçilərək, hərbi heyətin rəğbətini qazanır. 11 Mart 2020-ci ildə o, "2020-ci ilin 1-ci tədris dövründə "Ən yaxşı istehkamçı” adı uğrunda yarış”da 2-ci yerə layiq görüldüyünə görə, hərbi hissə rəhbərliyi tərəfindən Fəxri Fərmanla təltif olunur.
6 İyul 2020-ci il tarixdə Rüfətin atası Əbülfət bəy yüksək təzyiqdən dünyasını dəyişir. Ruhiyyə xanım ata itkisinin oğluna çox pis təsir edəcəyini nəzərə alaraq, hadisəni Rüfətdən gizlədir. Əhval-ruhiyyəsi pozulmasın, pərişan olmasın, bədbinliyə qapılmasın deyə, o, əsgər oğluna yalan danışmaq məcburiyyətində qalır. Rüfətin psixoloji zədə almaması üçün ana hər vəchlə baş vermiş hadisəni gizlətməyə çalışır. Rüfət çox emosional, həssas qəlbli olduğundan, ana bir Azərbaycan əsgərinin qamətinin kədərdən bükülməsini əsla istəmir. O, bu ağır yükü öz çiyinlərində tak daşımalı olur...
Sentyabrın 26-sı Rüfət evə zəng edib anası ilə danışır. Bu, onun son zəngi olur...
Sentyabrın 27-si 2020-ci ildə, Ali baş Komandanın əks-hücüm əmri ilə bağlı, yenilməz Vətən oğulları düşmənə qarşı Haqq savaşına qalxırlar. Bu, igidlərin arasında Rüfət Əhmədzadə də olur. Köksü Vətən eşqi ilə çırpınan vətənpərvər oğulun sevincinin həddi-hüdudu olmur. Onun düşmənə deyiləcək sözü, azğın əməllərinə qarşı veriləcək cavabı vardı!
Rüfətin bədənində olan yırtıq ona bəzən ağrılar versə də, o, bunu hər kəsdən gizlədirdi. Komandir dəfələrlə onu hospitala göndərmək istəsə də, Rüfət etiraz edir və komandirindən israrla xahiş edirdi ki, onu heç bir yerə göndərməsin. Rüfət ağrılardan əzab çəkməyə hazır idi, lakin kiminsə onun haqqında "bir ay gedib hosbitalda dincəldin...” sözlərini əsla qəbul etməzdi. O, belə vüqarlı, ləyaqətli, qürurlu, yenilməz bir Vətən oğlu idi!
Əsgərlər sıraya düzülür. Komandir ruhlandırıcı sözlərdən sonra sual verir: "Kim Vətən üçün canından keçməyə hazırdır?”. İrəli addım atanlardan biri də Rüfət Əhmədzadə olur. Rüfət xəbərsiz olsa da, yanındakı bir neçə yoldaşı onun atasının yenicə rəhmətə getməsini bildiyindən, "Rüfət, sən qal, döyüşə getmə” desə də, qəlbi Vətən eşqilə döyünən cəsur, qorxmaz əsgər, "mən döyüşdə olmaq istəyirəm!”deyərək, söhbətə son qoyur.
Sentyabrın 29-dan 30-u səhərəcən Tərtər rayonunun Şıxarx qəsəbəsində düşmənə qarşı qızğın döyüşlər gedir. Azərbaycan Ordusunun məğrur, mübariz əsgər və zabitləri döyüşdə əzm və qətiyyət nümayiş etdirərək, mənfur qonşuların layiqli cavablarını verirlər. Rüfət də bu igidlərin arasında olur.
Bölüm düşmənlə vuruşduqdan sonra sığınacağa qayıdır. Bu zaman atılan minamyot qəlpələrindən Rüfət ayağından, əlindən və başından yaralanır. Qanaxma nəticəsində Vətənin qəhrəman oğlu Allah dərgahında ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə ucalır! Çox sevdiyi payız fəslində dünyaya gələn Rüfət Əhmədzadə, elə payız fəslində də şəhadətə yüksəlir... 2020-ci il oktyabrın 15-də igidimizin 19 yaşı olacaqdı, cəmi 15 gündən sonra...
Azərbaycan Ordusunun 18 yaşlı gənc, məğrur əsgəri Rüfət Əhmədzadə 1 oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Rüfətin yoxluğuna dözə bilməyən ana nənəsi, ilk sevinc payı olan nəvəsinin həsrətindən, acı xəbərdən sonra yatağa düşür və bir neçə ay sonra dünyasını dəyişir...
Vətənini, Torpağını, Millətini, Dilini böyük məhəbbətlə sevən, qürur duyan, milli dəyərlərimizi qoruyan, hər fürsətdə ölkəmizi xarici vətəndaşlara daha yaxşı tanıtmağa çalışan, hərtərəfli biliyə malik olan Rüfət Əhmədzadə həyat yolunda hələ çox xeyirli işlər görə, uğurlar qazana bilərdi, MÜQƏDDƏS YOLu seçməsəydi. Bu yol daha önəmli, daha gərəkli, daha vacib idi. Elə bu səbəbdən də Allah dərgahına SEÇİLMİŞLƏRdən biri oldu Rüfət Əhmədzadə!
Rüfət və Rüfət kimi qəhrəman oğullar canları, qanları bahasına təkcə Ruhiyyə xanımın, bacısının deyil, bütün ana-bacıların, Azərbaycan xalqının parlaq sabahını təmin etdilər, yağı düşməndən torpaqlarımızı azad etməklə, Qələbə sevincini yaşatmaqla!
Bu gün Ruhiyyə xanımın Rüfətlə bağlı arzuları çoxdur. O, oğlunun xatirəsini əbədiləşdirmək, onu gənc nəslə tanıtdırmaq, yaddaşlara həkk etmək, ən əsası, onu yaşatmaq üçün bir çox addımlar atmağı planlaşdırır: Rüfətin uşaq ikən həyətlərində oz əlləri ilə əkdiyi ağacın yanında xatirə bulağının tikilməsi, mini parkın salınması, rəsmlərindən ibarət sərgisinin təşkili, yazdığı şeirlərin kitab halında işıq üzü görməsi... Bu arzuların reallaşmasında hamımız əlbir olmalıyıq. Çünki Şəhidimiz təkcə bir ananın deyil, hər birimizin övladıdır! Bu günümüz, sabahımız namınə canlarından keçən Rüfət kimi oğullar Zəfər şərbətini bizə içizdirərək, tükənməz arzularının üstündən tərddüd etmədən xətt çəkdilər...
Nurlu siması, mehribanlığı, qayğıkeşliyi, insansevərliyi, vətənpərvərliyi, bacarıq və qabiliyyəti... ilə könülləri oxşayan qəhrəmanımız şücaəti ilə Azərbaycanın Yeni Tarixinə, milyonların qəlbinə adını Qızıl hərflərlə həkk etdi!
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 18 yaşlı cəsur əsgəri Rüfət Əbülfət oğlu Əhmədzadə ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "İgidliyə görə” və "Suqovuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
jurnalist, yazıçı-publisist
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
