Beləliklə, 44 günlük Vətən müharibəsi Azərbaycanın Ermənistan üzərində böyük qələbəsi ilə başa çatdı. Təbii ki, dövr nə qədər dəyişsə də, yeni texnologiyalar meydana çıxsa da, müharibənin taleyini İNSAN - qəhrəman əsgərlər, hərbçilər və könüllü döyüşənlər həll edir. Ona görə də heç bir müharibə itkisiz ötüşmür. Azərbaycanın haqlı davasında qələbə qazanmasının əsas pay sahibləri də əzmkarlıqla döyüşən, qazilik və şəhidilik mərtəbəsinə yüksələn qəhrəmanlardır.

Xeberle.com Sumqayıt şəhərinin şəhidlik zirvəsinə ucalmış igid oğullarını hər kəsə tanıtmaq missiyası ilə yola çıxdı.

Bugünkü qəhrəmanımız bu qələbədə pay sahibi olanlardan biri olan Sumqayıt şəhər sakini, gizir Ələkbərov Niyaməddin İsrafil oğludur.

Xeberle.com-a danışan şəhidin anası Xavər Ələkbərovanın sözlərinə görə, Niyaməddin hələ uşaqlıqdan mərd və şücaətli bir oğul olub: "Elə Vətən qayğısını çəkən, dərdinə dərdlənib, sevincinə sevinənlər də həmişə mərd insanlar olur. Niyaməddin istər uşaqlıqda, istər gənclikdə, istər hərbi xidmətdə, istərsə də çalışdığı yerlərdə həmişə mərdliyi və qayğıkeşliyi ilə tanınıb. Elə şəhid xəbəri gələndə də, həm əsgər yoldaşları, həm tanıyanlar, həm də müharibə yoldaşları göz yaşlarını saxlaya bilmir, mənə zəng edib onun necə mərdliklə, qorxmadan döyüşdüyündən danışırdılar, kaş onun yerinə biz öləydik deyirdilər”.

Niyaməddin Ələkbərov 12 iyul 1989- cu ildə Naxçıvanın Sədərək rayonunda dünyaya gəlib. Kiçik yaşlarında ailəsi ilə birlikdə Sumqayıt şəhərinə köçən Niyaməddin elə orta məktəbə ilk addımlarını da bu şəhərdə atıb. 35 saylı tam orta məktəbi bitirdikdən sonra Naxçıvan Dövlət Universitetinin Jurnalistika fakültəsinə qəbul olub. Lakin vətən eşqi, hərbiyə olan maraq onu ali təhsili yarımçıq qoyub hərbi xidmətə yola düşməyə sövq edib. Hərbi xidmət zamanı nizam-intizamı, verilən tapşırıqları vaxtında və etirazsız yerinə yetirməklə hər zaman yaşıdlarından seçilib. Hərbiyə olan marağı bu dəfə də üstün gəlib və Niyaməddin müddətdən artıq xidmət edərək, ordumuzun sıralarında qulluq edib. 4 uşaqlı ailənin 3-cü ovladıdır, subay olub.

Şəhidimizin anası deyir ki, son günə qədər fürsət tapdıqca bizimlə əlaqə saxlayırdı. Heç vaxt girdiyi əməliyyatlardan, döyüşdən danışmazdı. Nəinki bu müharibədə, ümumiyyətlə hərbidə qulluq etdiyi 13 ildə heç zaman Niyaməddin öz işindən danışmadı. Həmişə də deyərdi ki, hər şey yaxşıdır. Hərbi işinin çətinliyini, ölkəmizdə olan müharibə şəraitini bilən bir ana üçün, əlbəttə, övladının hərbçi olması çətin idi. Lakin Niyaməddin heç vaxt işi ilə əlaqəli heç nəyini bizimlə paylaşmırdı. Son danışığımız sentyabr ayının 31-də oldu, yenə gülə-gülə, fərəhlə danışdı mənimlə. Oktyabrın 1-də danışa bilmədik, 2-si isə şəhid olduğu xəbərini aldıq. Bundan bir gün sonra isə Niyaməddini Sumqayıt şəhər Şəhidlər Xiyabanında dəfn etdik.

Xavər ana həmçinin deyir ki, övlad acısı çox ağırdır. Övlad itirmiş bir ana üçün, fərqi yoxdur övladı ya şərəflə vətən uğrunda canından keçib, ya da mülki həyatda bədbəxt hadisə nəticəsində dünyasını dəyişib, itki elə itkidir. Tək təsəllim Niyaməddinin cəsurluğu, vətən yolunda gözünü belə qırpmadan verilən çətin tapşırıqları yerinə yetirərkən Şəhid olmasıdır. Uşaqlıqdan silaha, hərbiyə marağı olub, vətən eşqi canına, qanına hopmuşdu sanki. Hələ də inana bilmirəm ki, Niyaməddin artıq yoxdur aramızda. 3 ay idi görüşmürdük, elə təlimlərdə, cəbhə bölgəsində olurdu. Elə bilirəm sağdır, sağ-salamat qayıtması üçün dualar edirəm. Haralarda döyüşdüyünü, haralarda olduğunu heç vaxt bizə deməzdi, lakin Şəhid olduğunu bizə bildirəndə, o yüksək məqama Hadrut istiqamətində gedən döyüşlər zamanı ucaldığını bildirdilər. Biz onun Beyləqanda kirayə qaldığı mənzilə də getdik. Döyüşə getməzdən bir gün qabaq hər şey qoyduqları kimi qalmışdı.

Məhz Vətəni dar günündə tək qoymağı şərəfinə sığdıra bilmədiyi üçün qisməti də şərəfli ölüm oldu. Allah Niyammədinə və digər şəhidlərə də rəhmət eləsin, qazilərə şəfa versin. Vətən sağ olsun!

Xədicə Səxavətqızı

Xeberle.com