Bu, Ulu öndərin kimyaçılar şəhərinə 15-ci səfəri idi
Yayın qızmar bir günü idi – 2001-ci
ilin 7 iyulu. Bütün sumqayıtlılar həmin günü böyük maraqla,
səbrsizliklə gözləyirdilər. Şəhərdə hamı qabaqcadan bilirdi ki, yaxın
günlərdə ölkə rəhbəri, Ulu öndər Heydər Əliyev Sumqayıta gələcək,
Etilen-polietlen zavodunda yeni inşa edilmiş nəhəng, unikal bir enerji
qurğusunun – Yaponiyadan iki il əvvəl alınaraq gətirilmiş
Buxar-generator Kompleksinin açılşında iştirak edəcək.
…Neçə vaxt idi ki, şəhərdə ölkə rəhbərinin gəlişi
münasibətilə geniş hazırlıq işləri görülürdü. Kimyaçılarla yanaşı
Sumqayıtın digər sakinləri də dahi rəhbəri salamlamaq, onu yaxından
görmək arzusu ilə həmin gün tədbirin başlanmasından hələ xeyli əvvəl
zavoda tərəf axışırdı.
O vaxt mən cəmi bir həftə idi ki, çalışdığım "Bakinets” qəzetindən
"Azərikimya” Dövlət Şirkətinə Mətbuat xidməti rəhbəri vəzifəsinə işə
dəvət olunmuşdum. Həmin gün bizi o tədbirə aparan avtobusda hamının
üzündə sevinc və fərəh, respublika başçısı ilə görüşə böyük bir maraq
hiss edilirdi. Baxmayaraq ki, əvvəllər də Heydər Əliyev, demək olar ki,
hər iki ildən bir Sumqayıta gəlirdi, şəhər sakinlərində onu bu doğma
şəhərdə yenidən görmək həvəsi yenə də güclü idi. Və o gün hamı, xüsusilə
də gənclər dahi rəhbəri, xalqımızın böyük, müdrik xilaskarını görməyə
tələsirdilər. Lakin əvvəlcədən nəzərdə tutulduğu kimi, nəqliyyatın
hərəkətinə məhdudiyyət qoyulduğundan avtobus bizi ancaq şəhərin
İstilik-elektrik stansiyasının yanına kimi apardı. Orda avtobusdan
düşərək, piyada getməli idik. Hava isə çox isti idi – 42 dərəcədən çox
olardı. Günəşin yandırıcı şüalarına dözmək asan olmasa da,
sumqayıtlılar, o cümlədən "Azərikimya”nın idarə-aparat işçiləri
deyə-gülə, əllərində Ulu öndəri salamlayan plakatlar və gül dəstələri
yollarına davam etməkdə idilər.
Bir vaxtlar Heydər Əliyevin bilavasitə təşəbbüsü və iradəsi sayəsində
Çexoslovakiyadan alınıb, Etilen-polietlen zavodunda quraşdırılaraq
fəaliyyət göstərən EP-300 kompleksinin yaxınlığında "Azərikimya”nın
tarixində ilk dəfə olaraq inşa edilmiş müstəqil Buxar-generator
qurğusunun buraxılışına o gün yalnız kimyaçlar deyil, həm də kimya
sənayesi ilə heç bir əlaqəsi olmayan şəhər sakinləri də sevinirdilər. Və
buna hər birinin öz haqqı, öz səbəbi vardı. Kimyaçıların sevincinə
səbəb bütün "Azərikimya” müəssisələrinin bundan sonra tam fasiləsiz və
etibarlı olaraq həm elektrik, həm də istilik enerçisi ilə təmin
olunacağı idisə, şəhər sakinlərinin fərəhi isə əvvəllər kimya
müəssisələrini fasiləsiz enerji ilə təmin etmək naminə şəhərin hər iki
İstilik-elektrik stansiyasından (İES) mənzillərə verilən elektrik
enerjisinin yanacaq qıtlığı üzündən baş verən kəsilmələrinə son
qoyulacağı ümidi ilə bağlı idi.
Yeni kompleksin inşası hansı zərurətdən yarandı?
Məsələ onda idi ki, fəaliyyətdə olan hər iki Sumqayıt
istilik-elektrik stansiyası uzun illərin istismarı nəticəsində həm
fiziki, həm də mənəvi baxımdan xeyli köhnələrək, sıradan çıxmaqda idi.
Son zamanlar vahid elektrik və istilik enerjisi istehsalına sərf olunan
yanacaq sərfi isə (əsasən mazut) normadan xeyli artıq idi. Bu isə həm
İES-lərin özlərinin, həm da kimya müəssisələrinin məhsul istehsalının
maya dəyərinin artmasına, onların ziyanla işləməsinə səbəb olurdu.
İES-lərdə yanacaq kimi istifadə olunan mazutun təminatında olan ara-sıra
problemlər üzündən kimya müəssisələrinə verilən elektrik enerjisinin
tez-tez kəsilmələri kimya məhsullarının keyfiyyətinə də mənfi təsir
edir, texnoloji rejimin pozulması nəticəsində çıxdaş, zay məhsulun həcmi
artırdı. Keyfiyyətə mənfi təsir edən amillərdən biri isə İES-lərdən
kimya zavodlarına nəql edilən istilik enerjisi borularının çox yerdə
qəzalı, çürümüş-deşilmiş vəziyyətdə olması, buxar sızmalarının çox
olması idi ki, bunun da nəticəsində texnoloji prosesə verilən istiliyin
temperaturu nəzərdə tutulduğundan xeyli aşağı olurdu. Bu isə təmiz
məhsul çıxımına həm keyfiyyətcə, həm də kəmiyyətcə mənfi təsir
göstərirdi.
Müəssisələrə İES-lər tərəfindən daha çox diqqət yetirildikdə isə
şəhərin ayrı-ayrı mikrorayon və məhəllələrini qış mövsümündə elektrik
enerjisi ilə növbə üzrə təmin etmək lazım gəldiyindən sosial təyinatlı
müəssisələr, o cümlədən uşaq baxçaları, xəstəxanalar, təhsil
müəssisələri bəzən işıqsısz qalır, əhali arasında haqlı narazılıqlar
yaranırdı.
Azərbaycanın hər bir bölgəsi sanki barmaqlarında döyünən, daim öz
xalqının qayğıları ilə yaşayan, bütün səyi ilə onun problemlərinin
həllinə çalışan Ulu öndər Heydər Əliyev ötən əsrin 90-cı illərinin
çətinliklərinə, ölkənin ağır iqtisadi vəziyyətinə baxmayaraq,
sumqayıtlıların, o cümlədən kimyaçıların problemlərinə biganə qala
bilməzdi. Ancaq vəziyyətdən necə çıxmaq olardı? Mövcud olan, lakin
dövrün tələblərinə cavab verməyən, mənəvi cəhətdən köhnəlmiş İES-ləri
əsaslı təmir etməkmi, yoxsa yeni enerji mənbəyi axtarıb-tapmaq, onun
inşasına başlamaqmı? Təbii ki, hər zaman yenilik, mütərəqqi texnologiya
tərəfdarı olan müdrik rəhbər birinci yox, ikinci variantı seçəcəkdi.
Ancaq o dövrdə ölkənin iqtisadi vəziyyəti o dərəcədə ağır idi ki, bu
variantların ən ucuz başa gələnini belə maliyyələşdirməyə respublikanın
real imkanı yox idi. O zaman bu sahə üçün investor tapmaq da müşkül
məsələ idi. Belə bir vaxtda Heydər Əliyev müdrikliyi bir daha özünü
göstərdi. Elm və texnologiyaların son nailiyyətləri əsasında yaradılan,
müasir və daha effektli mobil enerji kompleksi almağa qərar verən Ulu
öndər bu məqsədlə çox düzgün olaraq üzünü ilk növbədə Qərbə – Avropa
ölkələrinə deyil, qoca Şərqin yüksək texnologiyalar vətəni olan
Yaponiyaya tutdu. Və bu səbəbsiz deyildi…
Yaponiya Şərq dünyasının müdrik oğlunu böyük maraq və təntənə ilə qarşıladı
Hələ respublikaya rəhbərlik etdiyi 1970-75-ci
illərdə Heydər Əliyev özünün təşəbbüsü ilə Bakıda Kondisioner zavodunun,
Sumqayıtda isə Kompessorlar zavodunun əksər avadanlığının Yaponiyadan
alınmasına nail olmuşdu və o vaxtdan etibarən onun Gündoğar ölkənin
rəhbərliyi, nüfuzlu şirkət rəhbərləri ilə işgüzar, səmimi münasibətləri
vardı. Və dahi rəhbər əmin idi ki, Yaponiya Azərbaycana yüksək
texnologiya əsasında hazırlanmış müasir bir enerji kompleksinin kreditlə
verilməsinə razı olacaqdır. Belə də olur. 23 fevral 1998-ci ildə
müstəqil Azərbaycanın tarixində ilk dəfə olaraq dövlət başçısı kimi
Tokioya yola düşən Ulu öndər orada beş gün ərzində Yaponiyanın
İmperatoru əlahəzrət Akixito və o vaxtkı baş nazir R.Haşimoto ilə,
həmçinin ölkənin bir-çox şirkətlərinin, o cümlədən bütün dünyada məşhur
olan "Niçimen Korporeyşn” və "Çiyodo Korporeyşn” şirkətlərinin
rəhbərləri ilə çoxsaylı görüşlər keçirərək, "Azərikimya” üçün
Buxar-generator qurğusunun hazırlanaraq Azərbaycana göndərilməsi üçün
razılıq əldə edərək, müvafiq dövlətlərarası sazişin imzalanmasına nail
olur. Heydər Əliyev Tokioda olarkən respublikamızın digər sahələrinin
inkişafı üçün də gərgin və səmərəli danışıqlar aparır. Təsadüfi deyildi
ki, Yaponiyanın Baş naziri ölkəmizin rəhbəri ilə görüşündə təəccübünü
gizlətməyərək demişdi: ”Cənab Prezident Heydər Əliyev, Yaponiyaya
bir-çox dövlət başçıları səfərə gəlirlər. Lakin Sizin bu rəsmi
səfərinizə ictimaiyyət və kütləvi informasiya vasitələri tərəfindən
göstərilən belə dərin maraq Yaponiyada nadir hallardan biridir. Məndə
Sizin kerçirdiyiniz görüşlərin siyahısı vardır. Belə gərgin işiniz məndə
heyrət doğurur”. Bu, dünyanın ən qabaqcıl, yüksək inkişaf etmiş bir
ölkəsinin başçısının Ulu öndərimizin cəmi beş günlük görüşləri, onun
gərgin, yorulmaz fəaliyyəti haqqında söylədiyi fikirlərdir. Və bir
azərbaycanlı kimi dahi rəhbərimizin fəaliyyətinin bu cür
qiymətləndirilməsinə necə sevinməyəsən, qürur hissi keçirməyəsən?!.
Ulu öndərin Yaponiyaya səfərinin nəticəsi olaraq ilk dəfə xaricdən
dövlət zəmanəti, əslində Heydər Əliyev şəxsiyyətinin zəmanəti ilə
hazırlanmış unikal enerji kompleksi artıq bir ildən sonra – 1999-cu
ilin əvvəllərində Sumqayıta gətirilmişdi. Qurğunun martın 24-də
keçirilən təməlqoyma mərasimində iştirak edən Heydər Əliyev tədbirdə
sevinc və qürur hissi ilə enerji kompleksinin müstəqil Azərbaycanın
tarixində xaricdən alınan ilk qurğu olduğunu qeyd edərək, demişdi:
"Bizim məqsədimiz sənaye müəssisələrini müasir tələblərə, bazar
iqtisadiyyatı prinsiplərinə uyğunlaşdırmaqdan və bunlara yeni həyat
verməkdən ibarətdir”. Və ölkə rəhbəri kimyaçılara və yapon
mütəxəssislərinə yeni qurğunun inşasını sürətlə, həm də keyfiyyətlə
apararaq, işi uğurla başa çatdırmağı arzulayır. Ulu öndərin bu
tövsiyəsini mühüm tapşırıq kimi qəbul edən kimyaçılar yapon
mütəxəssislərlə birgə gecə-gündüz çalışaraq, kompleksin tikintisinin
sürətlə aparılmasına nail olurlar. Yüzlərlə kimyaçı və inşaatçı, o
cümlədən 19 il "Sintezkauçuk” zavodunun baş mühəndisi olmuş texnika
elmləri doktoru Əbülfəz Babayev, müxtəlif sahələrin texniki rəhbərləri
olan Əziz Nəbiyev, Zakir Əsədov, Nizami Əzizov, Vəli Pənahəliyev, Rza
Rzayev və digərləri obyektin tikintisinin, avadanlıqların
buraxılış-tənzimləmə işlərinin uğurla başa catdırılması üçün böyük
səylə, fədakarlıqla çalışırlar. Və artıq 2001-ci ilin iyulunun ilk
günlərində yeni enerji komplesi bütünlüklə istismara hazır olur. İyulun
7-də isə Ulu öndər öz təşəbbüsünün bəhrəsi olan Buxar-generator
qurğusunun təntənəli açılışında iştirak etmək, sevincini kimyaçılarla
bölüşmək üçün onların dəvəti ilə Sumqayıta növbəti – 15-ci səfərini
edir.
Ulu öndər sevgisi, onu yenidən görmək arzusu
Hamının böyük həvəslə, sevinclə Ulu öndərin görüşünə tələsdiyi anda
qəfildən "Azərbaycan kimyaçısı” qəzetinin redaktoru, respublikanın
tanınmış yazıçı-publisisti Feyzi Mustafayevin səhhəti günvurmadan
pisləşir. Onun irəli getməyə taqəti olmadığını, yerində güclə
dayandığını görüb, hamı həyəcanla onun başına yığışdı. Yaxşı ki, bizimlə
gedənlərin arasında həkim də vardı və o, cəld Feyzi müəllimə
yaxınlaşaraq, lazımi ilkin yardım göstərdi. Hardansa içmək və üzünə
vurmaq üçün su da tapıldı. Bir qədər özünə gəldikdən sonra Feyzi müəllim
Ulu öndəri bir daha görmək, həm də həmin tarixi tədbirlə bağlı yazı
hazırlamaq məqsədilə yoluna davam etmək istədi. Həkim buna qəti etiraz
etsə də, həmişə inadkar və qərarında israrlı olan Feyzi müəllim
yavaş-yavaş addımlayaraq getməyə başladı. Ancaq hiss olunurdu ki, onsuz
da səhhətində problem olan redaktor günəşin yandırıcı şüaları altında
yolu axıracan gedə bilməyəcək və onun "tərsliyi” çox ağır nəticələr verə
bilər. Axı, o, yolu başa vura bilsəydi belə, hələ qızmar gün altında ən
azı bir saat tədbirin gedişini izləməli, çıxışlara qulaq asmalı idi.
Onun o cür ağır vəziyyətdə belə "narahat olmayın, ötüb-keçər” deyərək,
daha çox inadkarlıq etməsinə səbəb isə həmişə düzgünlük, haqq-ədalət
tərəfdarı, zəhmət adamlarının qayğıkeşi, təəssübkeşi kimi tanıdığı Ulu
öndərə hələ 1969-cu ildən başlayan sevgisi, böyük ehtiramı idi. Odur ki,
özünün tədbirdən kənarda qalmasını düşünmək, təsəvvür etmək belə
istəmirdi. Əhvalı getdkcə pisləşsə də, "mən orda olmalıyam” deyib,
fikrindən daşınmaq istəyində deyildi… Nəhayət ki, xeyli dilə tutduqdan
sonra – həkimin, həm də dost-tanışların təkidi və məsləhəti ilə onu
güclə də olsa maşına oturdaraq, geriyə, evə yola salmaq mümkün oldu.
Ancaq açıq-aydın hiss olunurdu ki, səhhəti pis olsa da, onu daha çox
məyus edən tədbirə gedə bilməməsi, dahi rəbər Heydər Əliyevi yenidən
görmək, onun çıxışını dinləmək şansından məhrum olması idi.
7 iyul 2001-ci il. Ulu öndərimizin kimyaçılara son töhfəsi
…O gün zavoda yalnız tədbirə dəvət edilən şəhər təşkilatlarının
nümayəndləri və kimyaçlar vəsiqə ilə buraxılırdılar. Mən isə hələ
"Azərikimya”nın vəsiqəsini ala bilmədiyimdən, buraxılış məntəqəsindən
keçib-keçməyəcəyimə əmin deyildim. Yaxşı ki, məni "Bakinets” qəzetinin
xətti ilə iştirak etdiyim respublika tədbirlərindən yaxşı tanıyan
mühafizə dəstəsinin üzvlərindən biri buraxılış postundan redaksianın
vəsiqəsi ilə, maneəsiz keçməyimə kömək etdi (buna görə ona bu gün də
minnətdaram).
Biz yeni işə salınacaq Buxar-generator kompleksinin ərazisinə
çatanda, havanın çox qızmar olmasına baxmayaraq, tədbirə toplaşanlar o
qədər çox idi ki, iynə atsaydın, yerə düşməzdi. Bir azdan
Prezidentimizin maşını yeni qurğuya tərəf irəliləyərək, dayandı. Elə
həmin andaca gurultulu alqışlar qopdu. Ulu öndər maşından düşərək,
əllərini havada yellədərək hamını gülərüzlə salamladı. Alqış sədaları
səngimək bilmirdi. Ölkə başçısı qurğunun hazırlanmasını təmin etmiş
"Niçimen Korporeyşn” və "Çiyoda Korporeyşn” şirkətlərinin rəhbərləri ilə
görüşərək, yeni avtonom enerji kompleksinin mərhələlərlə inşasını, onun
ayrı-ayrı şöbə və bloklarını və s. əks etdirən foto-ekspozisiyalar
vitrini önündən keçərək, oradakı şəkillərə, o cümlədən özünün iştirakı
ilə iki il əvvəl keçirilmiş təməlqoyma mərasimindən olan fotolara
diqqətlə, maraqla baxdı. Foto-ekspozisiyalar önündən keçərkən ölkə
başçısı onu salamlayanlara, ürək sözlərini eşitdirənlərə xoş təbəssümlə
təşəkkürünü bildirir, ona tərəf uzanmış əlləri mehribanlıqla,
səmimiyətlə sıxıb, ehtiramını göstərirdi.
Ulu öndər ilk öncə "Azərikimya” və Yaponiya şirkətlərinin
rəhbərlərinin müşayiəti və hər zaman xüsusi diqqət yetirdiyi ölkə
mətbuatı nümayəndələrinin iştirakı ilə həqiqətən unikal və nəhəng olan
enerji qurğusunun əsas korpusu və şöbələrində quraşdırılmış müasir
avadanlıqlar və onların işi ilə yaxından tanış oldu. Hiss olunurdu ki,
ölkə başçısı öz ideya və təşəbbüsünün bəhrəsi olan bu nəhəng kompleksin
inşasının başa çatdırılaraq, istismara hazır olmasından böyük sevinc və
fərəh duyur. Buna görə idi ki, o, bəzən qabağa düşərək, hətta çətin
keçilən, dar olan yerlərdə labirintli pilləkənlərlə yuxarı qalxaraq,
avadanlıqlara maraqla, heyranlıqla tamaşa edirdi. Qurğunun o vaxt
yenilik kimi qəbul edilən kompüterlə idarəetmə pultu arxasında dayanmış
gənc mütəxəssislərlə görüşən ölkə başçısı onlarla söhbət edərək, öyrənir
ki, bu nəhəng kompleksi cəmi bir-neçə nəfər idarə edir. Prezident
onların bu adi olmayan, yüksək texniki bilik tələb edən mürəkkəb
peşəyə-sənətə harda, necə yiyələndikləri ilə maraqlanır. Onların
Yaponiyada xüsusi hazırlıq kursu keçmələrindən məmnunluq duyan Heydər
Əliyev qurğunun gələcək uğulu fəaliyyətinin onlardan asılı olduğunu
diqqətə çatdıraraq, gənc mütəxəssislərə uğurlar arzulayır.
Qurğu ilə tanışlıqdan sonra minlərlə tədbir iştirakçıları qarşısında
çıxış edən dahi rəhbər kimyaçıları yeni enerji kompleksinin istifadəyə
veilməsi münasibətilə ürəkdən təbrik edərək deyir:
– Bu gün biz gözəl bir qurğunun açılşının şahidiyik, onun
iştirakçısıyıq. Mən çox xoşbəxtəm ki, bu proseslərin həyata
keçirilməsinin təşəbbüskarı, iştirakçısı olmuşam və bu işə rəhbərlik
etmişəm. Mən nə qədər xoşbəxtəm, nə qədər böyük məmnuniyyət hissi
keçirirəm ki, cəmisi iki il bundan öncə təməlini qoyduğumuz belə nəhəng
bir kompleks artıq hazırdır, işə düşür. Mən bu qurğunun tikilməsində,
başa çatdırılmasında zəhmət çəkmiş adamların hamısına təşəkkür edirəm.
Biz Sumqayıt şəhərinin sənaye müəssisələrinə, başqa sahələrinə də çox
ciddi fikir veririk, onların müasir səviyyəyə qalxması üçün bir çox
tədbirlər görürük. Əmin ola bilərsiniz ki, qısa bir zamanda biz bunlara
da nail olacağıq və Sumqayıt şəhəri Azərbaycan üçün nümunə olacaq,
burada adamlar xoşbəxt və firavan yaşayacaqlar.
Sonra Ulu öndər müstəqil Azərbaycanın həyatında əlamətdar olan bu
hadisə – Buxar-generator kompleksinin açılışı münasibətilə kimyaçıları
təbrik edərək, "Bu qurğuya, ümumiyyətlə, Azərbaycanın kimya sənayesinə
yeni-yeni uğurlar arzulayıram”, – dedi və mərasim iştirakçılarının
gurultulu alqışları altında açılış lentini kəsərək, yeni enerji
kompleksinin işə salınma düyməsini basdı. Ətrafa sevins doğuran bir
uğultu və alqış sədaları yayıldı. Bu böyük, təntənəli açılş mərasimi
münasibətilə "Niçimen Korporeyşn” Şirkətinin prezidenti Akira Vatari
xalqımızın dahi oğlu, Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyevə böyük bir
ehtiramla Azərbaycan-Yaponiya dostluğunun rəmzi kimi xüsusi olaraq
hazırlanmış gözəl bir samuray qılıncı bağışladı. Ulu öndər qılıncı
təbəssümlə, məmnuniyyətlə qəbul edib, qınından çıxardaraq, toplaşanların
alqışları altında onu Koroğlu, Babək nəslinin davamçısı kimi güç-qüvvət
rəmzi olaraq qürurla başı üzərinə qaldırdı.
***
Həmin əlamətdar, tarixi gündən sonra mən kompüter dizayneri
olan oğlum Azərlə birgə dincəlmək bilmədən gecəli-gündüzlü işləyərək,
düz bir ay sonra – avqustun 7-də Heydər Əliyevin Yaponiya səfəri və onun
kimyaçılara olan son töhfəsi – Buxar-generator kompleksi ilə bağlı 248
səhifəlik rəngli bir kitab hazırladıq. Onun ilk nüsxəsi 12 sentyabr
2001-ci ildə Prezident Aparatında şəxsən Ulu öndərin özünə təqdim
edildi. Kitabı diqqətlə vərəqləyib, onu bəyənən unudulmaz ölkə başçımız
elə həmin gün "Azərikimya” müəssisələrinə verilən benzinin qiymətində
xeyli güzəşt edilməsi barədə qərar verdi.
Mən bu gün böyük qürur hissi keçirirəm ki, həmin tarixi günün bilavasitə
şahidi olmuşam və Ulu öndərimizin kimyaçılara olan son töhfəsi ilə
bağlı "H.Əliyev dühasının bəhrəsi – Azərbaycan-Yaponiya dostluğu”
kitabını hazırlamışam.
Ruhun şad olsun, Vətənimizin dahi, unudulmaz xilaskar oğlu!
Rəhman ORXAN,
Respublikanın Əməkdar jurnalisti