NURİYEV SALEH SƏXAVƏT oğlu

(Əsgər)

SALEH SƏXAVƏT oğlu NURİYEV 18 iyul 2002-ci ildə Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib. 2008-ci ildə Sumqayıt şəhər 33 saylı tam orta məktəbin 1-ci sinfinə qədəm qoyub. Musiqiyə olan hədsiz marağını görən valideynlər, 2015-ci ildə onu Sum­qa­yıt şəhər Bülbül adına Uşaq İncəsənət Məktəbinin ”Xalq çalğı alətləri (qarmon)” bölməsinə yazdırırlar. Orta məktəbin 9-cu sinfini bi­tirən Saleh, ali məktəb imtahanlarına ciddi şəkildə hazırlaşmaq üçün, 2 il məşğul olduğu müsiqi təhsilini yarımçıq qoyur, baxmayaraq ki, qarmonda milli müsiqilərimizi çox gözəl ifa edirdi.

Saleh Nuriyev 2017-ci ildə Sumqayıt Dövlət Universitetinin nəzdində olan Sumqayıt Dövlət Texniki Kollecinə daxil olur və üçillik natamam ali təhsil aldıqdan sonra, 2020-ci ildə kolleci "Maliyyə işi” ixtisası ilə bitirir.

AİLƏ:Əslən Qubadan olan Nuriyevlər ailəsi 6 nəfərdən ibarət olub: ata, ana, üç bacı və bir qardaş. Sonbeşiklər, yəni Fatimə və Saleh əkiz idilər. Evin tək oğlunu hamı sevər və əzizləyərdi...

----

Salehin idmana hədsiz həvəsi olsa da, uşaq ikən keçirdiyi qıcolmalarla bağlı, validenləri ona idmanla məşğul ol­ma­ğı məsləhət bilmirlər. Yenidən saglamlığında problem yarana biləcəyindən qorxurlar. Buna baxmayaraq, Saleh öz is­tə­yinə doğru gedir. Kollecdə təhsil ala-ala, 2019-cu ildə Sumqayıtdakı "Zirvə” idman klubunda "Qaydasız döyüş” (MMA) idman növü ilə məşgül olmağa başlayır.

Özünü sevdirməyi bacaran, həyatsevər, dostcanlı olan Saleh vaxtının çoxunu dostlarının əhatəsində ke­çi­rir­di. Hara gedir-getsin, hansı məclisdə olur-olsun, çox asanlıqla hər kəslə ünsiyyətə girir, mehribanlığı, səmimiyyəti, maraqlı söhbətləri ilə özünə dost qazanırdı. Kimin hər hansı prob­lemi olurdusa, həmin an kömək etməyə can atırdı. Yaxşılıq etmək, kiməsə əl tutmaq, dəstək olmaq sanki ruhunu rahat­ladırdı. Bəlkə, elə buna görə idi ki, kiçikdən-böyüyə hamı onu sevir və hörmət bəsləyirdi.

Saleh həyat eşqli, pozitiv enerjili bir gənc idi. Ətrafındakı insanları da şən, gülərüz görmək istəyirdi. Qanıqara, kefi olmayan hər kəsin zarafatları ilə könlünü almağa çalışırdı. Kin-küdurətdən, paxıllıqdan, məntiqsiz söz-söhbətlərdən hər zaman uzaq idi.

2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz döyüşləri zamanı general-mayor Polad Həşimovun şəhid olması xəbəri, bütün gənclər kimi, Salehə də çox pis təsir edir. Baş verən hadisə onun içində közərən qığılcımı daha da alovlandırır. Şəhidimiz Polad Həşimov Sumqayıta gətirilən gün böyük izdihamın önündə gedənlərdən biri də Saleh Nuriyev olur. Bu anlarda o, düşmənlə üz-üzə dayanmaq, təkcə 20 Yanvar, Xocalı, Aprel hadisələrinin deyil, keçmişimizin yaddaşına yazılan qanlı-qadalı günlərin günahsız qur­ban­la­rının, şəhidlərimizin qisasını almaq hissi ilə yaşayırdı...

Saleh Nuriyevin də, başqa gənclər kimi, tükənməz arzuları vardı. İdmanda uğurlar qazanmaq, kizik biznes qurmaq, şəxsi ka­fe­si­ni açıb işlətmək, halal zəhməti ilə əldə etdiyi gəlirlə atasına məxsus maşını yeniləmək... Uşaqlıqdan maşın sürməyə ma­ra­ğı vardı. 4-cü sinifdə oxuyandan sərbəst şəkildə maşın sürməyi bacarırdı.

Salehin bütün istəkləri əlçatan idi. Amma bu anlarda onun ən böyük arzusu döyüş bölğəsində olub düşmənə layiq­li cavab vermək, dayısının, Polad Həşimov kimi igidlərin qisasını almaq, Vətəni yağı düşməndən azad etmək, tor­paq həsrətinə son qoymaq... idi.

Salehin dayısı Orucov Kamran Niyətulla oğlu məzarsız qəhrəmanlar silsiləsindəndir. O, 14 iyul 1992-ci ildə hərbi xid­mətə yollanmış, I Qarabağ savaşının iştirakçısı olmuşdu. Həmin ilin sentyabr ayında Ağdam rayonunda Fərrux yüksəkliyi uğrunda gedən döyüşlərdə yaralı dostunu xilas etmək üçün irəli atılmış və itkin düşmüşdü. Bu itki bu günəcən butun əziz-doğmaları göynədir...

Saleh Nuruyev, Vətənlə bağlı düşüncələri ilə qərar verdiyi addımı atır, istəyini gerçəkləşdirir. Belə ki, o, təhsilini bitirən kimi hərbi xidmətə getməyə qərar verir.

İyulun 18-də əkiz bacısı ilə birğə ad gününü - 18 yaşlarını qeyd edən Saleh Nuriyev 6 gündən sonra, 24 iyul 2020-ci ildə Vətənə olan borcunu yerinə yetirmək üçün, Müdafiə Nazirliyinin Gəncədə yerləşən "N” saylı hərbi his­sə­sində həqiqi hərbi xidmətə başlayır. Təlimlər, daha sonra ön cəbhə üçün hazırlıq mərhələsi sanki illərə bərabər olur, düşmənə qarşı qisas hissi ilə yaşayan gənc əsgər üçün.

Nəhayət, QİSAS günü yetişdi! Azərbaycan Ordusunun cəsur, qorxmaz əsgəri Saleh Nuriyev Vətən müharibəsi başlanan zaman Daşkəsənə göndərilir. İlk gündən döyüşlərə qatılmaq arzusunda olan Saleh, komandirlərinə da­vamlı təkidləri sayəsində, ilk olaraq Füzuli rayonuna, daha sonra Cəbrayıl rayonuna aparılır və burada gedən qızğın döyüşlərdə iştirak edir.

Azərbaycan Ordusunun qoçaq, cəsur əsgəri xidmət etdiyi 3 aya yaxın müddət ərzində gözəl xasiyyətinə və müsbət keyfiyyətlərinə görə, komandanlığın və əsgər yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanır. Döyüş zamanı düşmənə qarşı savaşda igidlik göstərən gənc əsgər saysız-hesabsız yaralı silahdaşlarına köməklik göstərərək onları savaş meydanından kənarlaşdırır, düşmənin məhv edilməsində onun da xüsusi şücaəti olur.

Cəsur döyüşçü oktyabrın 15-i evlərinə zəng edir və atasına Cəbrayılda oduqlarını bildirir. Ailədə heç kəsin ağlına da gəlmir ki, bu, Salehin əzizləri ilə son danışığıdır...

Oktyabrın 17-si sübh tezdən Salehin anası Rəmziyyə xanım özünü narahat hiss edir. Get-gedə vəziyyəti pisləşir və təcili yardım çağrılır. Anaya sakitləşdirici iynə vurulsa da, narahatçılıq, həyəcan keçmir. Və bu hal tədricən bütün ailə üzv­lərində baş verir, hər kəs sanki bir xəbər eşidəcəyi hissi ilə yaşayır... Dəqiqələr, saatlar bi-birini əvəz edir... Gözlər gah qapıya, gah da televizorun ekranına yönəlir.. Heç kim mobil telefonun zəngini belə eşitmək istəmir...

Nəhayət, bu da son, acı xəbər... Demə, bütün bu niğarançılıqlar elə-belə deyilmiş... Ananın özünü gərgin hiss etdiyi anlarda oğlu Saleh Nuriyev savaş meydanında həyatının son dəqiqələrini yaşayırmış... Demə, illərlə qardaş həsrəti ilə alışıb-yanan, gözləri yol çəkən Rəmziyyə xanımın daha bir ağrı-acını yaşamaq qismətində imiş...

18 yaşında hərbi xidmətə yollanan, anasına dayısının qisasını almadan geri dönməyəcəyinə söz verən Saleh Nuriyev düşməndən qisasını alır, lakin... Füzuli-Cəbrayıl istiqamətində gedən döyüşlərdə düşmənə qarşı igidcəsinə, cəsarətlə, mərdliklə vuruşan gənc əsgər son damla qanınadək mübarizə meydanında olur. Bu savaşda Vətənin qeyrətli oğlu qəhrəmancasına həlak olaraq ən uca məqama - Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlir...

Müzəffər Azərbaycan Ordusunun igid əsgərlərinin sayəsində Azərbaycan öz şanlı Qələbəsini qazandı. 44 günlük Vətən müharibəsi Zəfərlə başa çatdı. Bu qalibiyyətdə adlarını tarixin yaddaşına Qızıl hərflərlə yazan Saleh Nuriyevin və onun məsləkdaşlarının şücaəti danılmazdır. Onlar ölümün gözünə dik baxaraq, seçdikləri yoldan dönmədilər, yalnız irəli – amallarına doğru addım atdılar. Məhz ŞƏHİD adına layiq olanlar Allah tərəfindən seçildilər, Cənnət qapılarından içəri keçə bildilər. Hansı ki, hər kəsin arzuladığı o dərgahda olmaq hər kəsə nəsib olmur...

Qəhrəmanımız cəmi 18 il ömür yaşadı. Amma bu ömrə nələri sığdırmadı Şəhidimiz?! Hər kəsin həsəd apa­rdığı, qibtə olunası tale!

Azərbaycan Ordusunun məğrur, yenilməz, igid əsgəri Saleh Nuriyevin nəşi oktyabrın 17-sindən 18-nə keçən gecə doğma şəhərinə gətirilir və 18 oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xi­ya­ba­nında torpağa tapşırılır.

Könülləri fəth edən Şəhidlərimiz ölmürlər, onlar fani dünyadan gerçək dünyaya pənah aparırlar və ruhları təkcə ailələrində deyil, yağı düşməndən azad olunmuş Vətən torpaqlarında rahat dolaşır...

İllər, əsrlər keçəcək, igid qəhrəmanlarımızın şücaəti ilə bağlı neçə-neçə əsərlər yazılacaq, filmlər çəkiləcək, adlarına rəvayətlər qoşulacaq, mahnılar dillər əzbəri olacaq...

Hərbi xidmətə gedərkən Saleh Nuriyev ailə üzvlərinə demişdi: "Şanlı-şöhrətli gələcəm!”. Köksü Vətən eşqi ilə döyünən igidimiz sözünün üstündə də durdu! Simasından nur yağan Saleh Nuriyevin adı Azərbaycanın Yeni Tarixinə Qızıl hərflərlə həkk olunub!

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 18 yaşlı mətin, qoçaq əsgəri Saleh Səxavət oğlu Nuriyev ölümündən sonra, Ölkə Rəhbərinin müvafiq S­ə­rən­camlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Hərbi xidmətlərə görə”, həmçinin "Cəbrayılın azad olunmasına görə” və"Qubadlının azad olunmasına görə” medalları ilə təl­tif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

Aygün Hacıyeva,

AJB, AYB, AAB-nin üzvü