Ömür var əsrə bərabər, ömür var qiymətsiz, dəyərsiz... İgid oğullarımız gənckən bir əsrə bərabər şərəfli ömür yaşadılar. Qəlblərinin paklığına, gözəlliyinə görə, göstərdikləri şücaətə görə Allahın sevimli bəndəsi olaraq, Uca Allah tərəfindən Qəhrəmanlarımıza Şəhidlik şərbətini dadmaq nəsib oldu...

(Yazı Şəhidlərimizin Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunma ardıcıllığı ilə verilib).

FƏRHADLI FƏRHAD VÜQAR oğlu

(Əsgər)

Qısa arayış: FƏRHADLI FƏRHAD VÜQAR oğlu08 dekabr 1993-cü ildə Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib. 2000-ci ildə Sumqayıt şəhər İnternat tipli Gimnaziyanın 1-ci sinfinə gedib. 2006-cı ildə təhsilini Sumqayıt şəhər Texniki və Təbiət Elmləri Liseyində davam etdirib. 2011-ci ildə isə Sumqayıt şəhər 12 saylı məktəbdə orta təhsilini başa vurub.

F.Fərhadlı 2011-ci illərdə Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universitetində təhsil alıb və universitetin Birgə Proqram çərçivəsində BBA bakalavr proqramını "Menecment” ixtisası üzrə bitirib.

2015-ci ildə Azərbaycan Dövlət İqtisad Universitetinin magistraturasına daxil olan F.Fərhadlı həqiqi hərbi xidmətdən sonra təhsilini davam etdirib. O, 2017-2018-ci illərdə universitetin magistr pilləsini "Biznesin idarə olunması” ixtisası üzrə bitirib.

F.Fərhadlı 2015-2016-cı illərdə Həqiqi hərbi xidmətdə olub. O, 2016-cı ildə Şanlı Aprel döyüşlərində iştirak edib.

------------

Fərhad hələ uşaq yaşlarından ağlı, düşüncələri ilə fərqlənən uşaq olub. Sakit təbiətli, mehriban, gülərüz olduğundan hər kəsin rəğbətini qazanıb. Mütaliəni çox sevən yeniyetmə, kitabları maraq və diqqətlə oxuyar, sonra səliqə ilə yerinə qoyar, hər birini göz bəbəyi kimi qoruyardı. Vətənpərvərlik uşaqlıqdan canında, qanında olub onun. Yaşıdları cizgi, fantastık filmlərə baxanda, Fərhad müharibəyə aid döyüş filmlərini izləyib.

Hər zaman oxumağa həvəsli olan Fərhad, daima öz üzərində çalışmağa, biliyini artırmağa çalışıb. Elmin sirrlərini mənimsəməyə meyilli olan yeniyetmənin bu xüsusiyyəti hələ məktəbdə oxuyan zamanlarda müəllimlərin diqqətindən yayınmayıb. Savadı və tərbiyəsi ilə seçilən və sevilən bir şagird olub, şəkli şərəf lövhəsinə vurulub.

Fərhadın ən böyük arzularından biri "tələbə” adını qazanmaq olur. Arzusu reallaşan gəncin sevincinin həddi-hüdudu olmayıb. Ali təhsildən sonra magistraturaya daxil olan gənc, həqiqi hərbi xidmətdən sonra təhsilini davam etdirməyə qərar verib.

Fərhadın 3 yaş özündən kiçik qardaşı Fəridlə hərbi xidmət illəri üst-üstə düşüb. Hər iki qardaşa Hərbi Komissarlıqdan "Çağırış” vərəqəsi gəlib və hər ikisi 2015-ci ilin iyul ayında Lənkəran şəhərində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmətə başlayıb. Sonradan Fərid Beyləqan, Fərhad isə Füzuli rayonlarındakı hərbi hissəyə göndəriliblər. Andiçmədən sonra isə, qardaşlar yenidən bir yerdə - Beyləqan yaronunun Kəbirli kəndindəki hərbi hissədə xidmət ediblər. Fərhad burada sanitar-təlimatçı kimi xidmət göstərib.

Hər iki qardaş 2016-cı ildə şanlı Aprel döyüşlərinin iştirakçısı olub. Bir vaxtlar filmlərdə gördüyü qəhrəmanlıqlara valeh olan Fərhadın əlinə, bu döyüşlərdə özünü sübuta yetirmək üçün, fürsət düşür. Cəsur döyüşçü Aprel döyüşlərində mərdliyi, qorxmazlığı, qoçaqlığı ilə seçilərək, yoldaşlarının və komandanlığın rəğbətini qazanır.

F.Fərhadlı 2016-cı ilin iyul ayında hərbi xidməti başa vurduqdan sonra, təhsilini davam etdirib və magistraturanı uğurla başa vurur. Artıq qazanılmış bilgiləri praktikada tətbiq etmək zamanı yetişir. Fərhad ilk əmək fəaliyyətinə "GİLAN HOLDİNQ” şirkətində başlayır, 2018-ci ildə fəaliyyətini "Kapital Bank”da davam etdirir. Hər iki iş yerində də savadı, potensialı, qabiliyyəti ilə seçilir, xoş xasiyyəti, natiqlik qabiliyyəti, asanlıqla ünsiyyət qurmaq bacarığı ilə kollektivin rəğbət və etimadını qazanır.

Fərhadlı Fərhad çox savadlı, ağıllı, bacarıqlı, tərbiyəli, əxlaqlı idi. O, ətrafı geniş, sosial insan olub. Mütəmadi gündəlik informasiyaları, siyasi xəbərləri maraqla izləyib, dünyada baş verən hadisələri götür-qoy edib, ağıllı mülahizələr yürüdüb. Tələbəlik illərində də universitetin ictimai həyatında aktiv, fəal olub. Öz fikir və rəylərini açıq şəkildə bildirib, yeni təkliflər irəli sürüb. Demək olar ki, Fərhad geniş təfəkkürə və zəngin dünyağörüşünə malk bir gənc olub.

Bütün gənc oğlanlar kimi, Fərhadın da idmana hədsiz marağı olub, əsasən də futbola. Dostlarıyla futbol oynamağı, yarışlara gedib baxmağı sevib.

Fərhadhəyatsevər, pozitiv enerjili, qarşısındakı insana hörmət qoyan, dəyər verən olub. Hər bir problemə səbrlə yanaşan, hər addımını yüz ölçüb, bir biçən, qabaqcadan hər şeyi planlayan, problem olanda səbrlə yanaşıb "hər şey yaxşı olacaq” deyən təmkinli gənc hər zaman böyüklərlə bir süfrədə oturub, onlarla həmsöhbət olub. Hər mövzudan anlayışı olan Fərhad, çox savadlı və ağıllı olduğundan, öz yaşıdları arasında, ailədə hər zaman doğru-düzgün qərarları ilə seçilib. Məhz buna görə də, kimin nə problemi, nə çətinliyi yaranıbsa, ilk müraciət etdiyi, məsləhət aldığı insan Fərhad olub. Yardımsevər, bir tikəsini bölüşən, həyat eşqli, xoş niyyətli... Bəli, belə bir gözəl ürəyin sahibi olub bizim Fərhad!

AİLƏ:Əslən Qubadlıdan olan Fərhad üçün bu həyatda ən önəmli olan onun ailəsi idi. O, ailəsi ilə nəfəs alar, hamını mehriban və xoşbəxt görmək istəyərdi.

Dörd nəfərdən ibarət olan Fərhadovlar ailəsi, 2017-ci ildə Fərhad Çülşən xanımla ailə həyatı qurduqdan sonra, genişlənir. Balaca İncinin dünyaya gəlişi isə, Fərhadovlar ailəsinə bir dünya sevinc bəxş edir.

2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz hadisələrindən sonra, şəhid olan generalımız Polad Həşimovun və silahdaşlarının qisası hissi ilə yaşayan Fərhad, heç kimlə məsləhətləşmədən, heç kimə də bir söz demədən birbaşa Hərbi Komissarlığa yollanır, adını könüllülərin cərgəsinə yazdırır və səbirsizliklə düşməndən intiqam alacağı günü gözləyir.

21 Sentyabr 2020-ci ildə Fərhada Sumqayıt Şəhər Hərbi Komissarlığından "Çağırış” vərəqəsi gəlir. O, əvvəlcə Abşeron rayonunun Pirəkəşkül qəsəbəsində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə təlimlərə başlayır, sentyabrın 27-də, II Qarabağ müharibəsi başlanan zaman böyük ruh yüksəkliyi ilə ön cəbhəyə yollananların arasında olur.

F.Fərhadlı ən əvvəl Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərə qatılır. Daha sonra Cəbrayıl, Xocavənd rayonlarının işğaldan azad olunması uğrunda gedən qızğın döyüşlərdə iştirak edir. Bir çox əməliyyatlarda, kəndlərin azad olunmasında, yüksəkliklərin alınmasında şücaəti ilə öz sözünü deyən mətin döyüşçü oktyabrın 19-can şərəfli döyüş yolu keçir.

Oktyabrın 19-u gənc əsgər imkan tapıb aiəsinə zəng edir. Heç kəsin ağlına da gəlməzdi ki, bu, onun sonuncu zəngi ola bilər...

20 Oktyabr 2020-ci il. Gəbrayıl rayonunun müxtəlif istiqamətlərindən düşmənə ağır zərbələr endirilir. Bu müddətdə rəşadətli Azərbaycan Ordusunun döyüşçüləri tərəfindən rayonun bir çox qəsəbə və kəndləri düşməndən təmizlənir. Döyüşçülərdə yüksək əhval-ruhiyyə, Qələbə əzmi var idi.

Gərgin keçən döyüşlər zamanı gənc əsgər silahdaşlarına kömək etmək üçün səngərdən çıxır, bir yaralı əsgəri gətirib səngərə qoyur və digərinin arxasınca gedir. Növbəti yaralının həyatını xilas edərək, səngərdə ehmalca yerləşdirəndən sonra, yenidən səngərdən çıxıb irəli atılır. Bu vaxt düşmən tərəfindən atılan mərmi düz yanına düşür və o, yerə yıxılır.. Əsgər yoldaşı "Fərhad!” deyə çağıranda, o, güclə də olsa, başını qaldırır və yenidən soyuq torpağa qoyur...

Həmin gün döyüşdən öncə Fərhad yoldaşlarına ancaq İnci haqqında, özünün gələcək arzu və planları ilə bağlı danışırdı. O qədər sevinirdi ki... həmin anları qızının yanında olmaq istəyirdi... cox istəyirdi...

Azərbaycan Ordusunun qeyrətli, vüqarlı, çəsarətli əsgəri Fərhad Fərhadlı 23 oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Fərahadın ən böyük arzularından biri Vətən torpaqlarını azad, xalqının yaşayışını firavan, bütün ailəni sağlam, mehriban və xoşbəxt görmək idi. "Qubadlıya bayrağımızı özüm sancacam!”deyən igidimiz bu arzusunu şəxsən özü həyat keçirə bilməsə də, Azərbaycan Ordusunun cəsur, mübariz əsgər və zabitləri Şəhidimizin arzusunu gerçəkləşdirdilər. Bu gün təkcə Qubadlı torpağında deyil, üçrəngli Azərbaycan bayrağı bütün işğal olunmuş Vətən torpaqlarında qürurla dalğalanır! Şəhidlərimizin canı, qanı bahasına geri alınmış dədə-baba ocaqlarında vüqarla dalğalanan bu, əzəmətli Bayraq bir daha yerə enməyəcək!!!

Azərbaycanın bütövlüyü və azadlığı uğrunda gedən şiddətli döyüşlərdə düşmənə qarşı rəşadətlə mübarizə apararaq ən uca Zirvəyə yüksələn, Azərbaycan Ordusunun məğrur, cəsur əsgəri, 26 yaşlı sanitar-təlimatçı Fərhad Vüqar oğlu Fərhadlı ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının pezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Xocavəndin azad olunmasına görə”və"Füzulinin azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

------------------

ƏLİYEV ELTUN ELNUR oğlu

(Əsgər)

ELTUN ELNUR oğluƏLİYEV2001-ci il avqust ayının 29-da Sumqayıt şəhərində anadan olub. 2007-ci ildə Sumqayıt şəhər 33 saylı tam orta məktəbə qədəm qoyub. Eltun 6-cı sinifdə oxuyanda ailə Rusiya dövlətinə gedib. Oradan qayıtdıqdan sonra, Eltun 9-11-ci sinifləri 24 saylı məktəbdə oxuyub, 2018-ci ildə isə məktəbi bitirib.

Eltunun dünyaya gəlişi valideynləri çox sevindirib, evin digər oğlu olan Fəridə arxa-dayaq gəldiyinə görə. Həddən artıq sakit təbiətli uşaq olub. O, 1-ci sinifdə oxuyanda suya düşüb boğulurmuş. Ana o günləri xatırlayaraq deyir ki, "Yaradanın bizə rəhmi gəldi. Allah Eltun balamı mənə ikinci dəfə qaytardı”.

Eltun 1-ci sinfə getsə də, yaşıdlarından fərqli olaraq, boyu çox balaca olub. Məktəbi bitirən ili isə yeniyetmə elə boy atmışdı ki, onu tanımaq belə olmurdu. Uşaqlıqdan hərbiyə çox böyük həvəsi olub. Şəhər üzrə keçirilən hərbi paradlarda, məktəbi təmsil edən qrupun tərkibində olmaqla, iştirak etməkdən qürur duyardı. Əynindəki hərbi geyimi o qədər sevərdi ki, bir gün hərbiçi olmaq arzusuyla yaşayırdı. Hərbi hazırlıq fənnini tədris edən Tapdıq müəllim hər zaman dərsdə onun təlim-tərbiyəsini xüsusilə vurğulayar, başqalarına nümunə göstərərdi.

Eltun evin sonbeşiyi olsa da, kirayədə qaldıqları üçün imkansızlıqdan vaxtından tez işləyib, zəhmətə alışıb, ailəsinə dayaq durub. O, "Səda STOR”da anasının yanında nəzarətçi kimi çalışıb, telefon aksesuarları bölməsində satıcılıq edib. İşi telefonlarla əlaqəli olduğundan mobil proqramları çox yaxşı bilib.

Bütün çətinliklərə baxmayaraq, Eltun hər əziyyətə qatlaşıb. Qardaşı əsgərlikdə olanda, o, anası ilə birlikdə Sumqayıtda Yaşıldərə massivindən 15 kvadratlıq birotaqlı balaca ev alırlar. Əslində bu evin alınmasında da Eltunun zəhməti çox olur. Ana-bala birgə çalışaraq, hər bir çətinliyə, əziyyətə dözərək evin pulunu verirlər. Eltun sevincini qardaşı ilə bölüşərək onu sevindirir: "Ev almışam, əsgər gedək-gələk, inşallah, evi böyüdərik, maşın da alarıq”. Maşın sürməyi sevdiyindən, bir gün maşın alacağına da inanırdı...

Eltunun, bir həvəskar kimi, gitara çalmağa marağı olub. O, çox gözəl rəqs etməyi bacarıb. Ailə, qohum, dost məclislərində çıxışı ilə hamını heyran qoyardı, sanki neçə illərin rəqqası, peşəkarı idi.

Anasına, qardaşına həddən çox bağlı olan yeniyetmə deyib-gülən, zarafatcıl, ünsiyyətcil idi. İncə yumoru, maraqlı söhbətləri ilə hər zaman əzizlərinin könlünü açmağa çalışardı.

2019-cu il oktyabr ayının 1-i, bütün gənclər kimi, Vətənə xidmət etmək üçün, Eltuna da Sumqayıt Şəhər Hərbi Komissarlığından "Çağırış” vərəqəsi gəlir. Təsadüfdən də, Eltunun qardaşı Fərid oktyabrın 4-ü hərbi xidmətini başa vurub evə dönür. Vətən qarşısında borcunu ödəyən bir oğulu qarşılayan ana, oktyabrın 23-də digər oğlunu Vətəni qorumağa yola salır.

Eltun Əliyev əvvəlcə Goranboy rayonunun Ballıqaya kəndində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmətə başlayır. Burada keçirilən təlimlərdə aktivliyi, hazırlıqlı olması ilə seçilir. Andiçmə mərasimindən sonra, o, Tərtər rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə göndərilir.

E.Əliyev atıcılığı əla bidiyi üçün, hərbi hissədə "Baş atıcı” kimi xidmət göstərir. Sərrast atıcılığına görə, şəkli hərbi hissənin şərəf lövhəsinə vurulur. Yaşının azlığına baxmayaraq, işində peşəkarlığına görə, az zamanda tanınıb-sevilir. Eltunun, nümunəvi əsgər kimi, adı artıq çoxlarının yaddaşına yazılır. O, bacarığına, fəallığına, cəldliyinə görə manqa başçısı seçilir.

Əliyevlər ailəsi sonuncu dəfə Eltunu sentyabrın 19-u hərbi hissəyə onunla görüşə gedəndə görür. Ana sarmaşıq kimi oğlunun boynuna sarılır. Ona elə gəlir ki, bu günlərdə oğlu iki dəfə boya verib, güclü, cüssəli olub. Həmin günlərin yaşantılarını Rima xanım heç vaxt unutmur...

Sentyabrın 27-si II Qarabağ müharibəsi başlanan zaman bütün Azərbaycan xalqı ayağa qalxdı, hər kəs düşmən tapdağı altında inləyən Vətən torpaqlarının azadlığı uğrunda silaha sarılmağa hazır idi. Eltun da sevinirdi ki, məhz bu məqamda, Vətənin müdafiəsində olan əsgər kimi, onun ön cəbhəyə getmək şansı böyük idi.

Ön cəbhədə qızğın döyüşlər gedirdi. Eltun anasından ön cəbhədə olduğunu gizlətmişdi. Buna səbəb anasının ürəyində olan problemi olmuşdu. Anası nigaran qalmasın, həyəcanlanmasın deyə, o, yalan danışır, bütün sirrini qardaşı ilə bölüşürdü. Fəridlə Eltun təkcə qardaş deyil, həm də möhkəm dost, sirdaş, bir-birinə həmdəm, arxa-dayaq idilər. Eltun hər dəfə qardaşına anasından muğayat olmağı tapşırırdı.

44 günlük Vətən müharibəsi zamanı Azərbaycan Ordusunun cəsur döyüşçüsü Eltun Əliyev adını Azərbaycanın Yeni Tarixinin səhifələrinə əbədilik həkk edənlərdən biri olur. Tərtər, Ağdərə, Füzuli, Cəbrayıl, Suqovuşan istiqamətlərində gedən qızğın döyüşlərdə iştirak edən gənc əsgər düşmənə bir an belə göz açmağa imkan vermir. Ən böyük amalı - işğal altında olan torpaqlarımızı yağı düşmən tapdağından azad etmək uğrunda mərdlikllə mübarizə aparır. Təbiətcə sakit olmağına baxmayaraq, döyüşlərdə sanki bir pələngə dönür Eltun Əliyev!

Sonuncu dəfə ailəsi ilə əlaqə oktyabrın 15-i olur. Sanki əzizlərindən halallıq alırdı. "Sizi çox incitmişəm, ərköyün olmuşam. Haqqınızı halal edin”, "Ana, məndən qətiyyən narahat olma. Səni varlığım qədər çox sevirəm. Özünü qoru!”...Bu sözlər bir vida anını xatırladırdı... Bu məqamda Eltun ürəyindəki daha bir arzusunu da dilə gətirməyi unutmur: "Ana, sağ-salamat gəlim, o balaca evimizi qardaşımla işləyib böyüdəcəyik. İnşallah”.Ana gülümsəyərək, "Sağ-salamat gəl, oğlum, niyə də yox?! Təki sağlıq olsun!”deyir. Həmin gün ananın qəlbindən bir sızıltı keçir, lakin narahatçılığının səbəbini özü də anlamır... Anasına bir kəlmə artıq-əskik söz deməyən Eltun qardaşına axşam döyüşə gedəcəklərini bildirir...

Elə həmin gün – 2020-ci il, oktyabrın 15-dən 16-na keçən gecə Eltungili döyüşə aparırlar.O,Suqovuşan istiqamətində gedən ağır döyüşlərdə iştirak edir. Döyüş zamanı sakit təbiətli Eltundan əsər-əlamət olmur. Doğrudanmı, bu, o idi? Hamıya stimul verən, xoş əhval-ruhiyə, ruh yüksəkliyi yaradan gülərüz, mehriban gəncin sifətində qəzəb, kin-küdurət, nifrət yer almışdı. Bircə sözü vardı:"Sabah biz artıq burda yox, boylandığımız qarşıdakı torpaqlarımızda olacağıq”.

Döyüş get-gedə qızışırdı. Eltun "balaca canı”yla erməniyə qan uddururdu. Onun sərrast atəşləri hesabına döyüşçülər irəli gedirdilər. Birdən döyüşün qızğın anında Eltun düşmən gülləsinə tuş gəlir. Cəmi bir güllə...

Ana üç gün idi ki, oğlundan xəbərsiz idi. Nədənsə özünü çox narahat hiss edirdi. Özü də qəlbinə hakim olan bu, qəribə hisslərin nədən yarandığına cavab tapa bilmirdi...

Rima xanım (ana):"Əsgər yoldaşına zəng etdik, dedilər ki, yaralanıb. Onu axtarmaq üçün Gəncəyə, Tərtərə getdik. Üç gün sonra, oktyabrın 22-si Yevlax RMX-də tapdıq. Gətirəndə, yolda dedilər ki, komadadır. Yenə də sevinirdim. Deyirdim, "komadıdrsa da, gec-tez ayılacaq”. Şükr edirdim. Ümid edirdim, sağdır. Demə, elə yaralanan günü xəstəxanaya gətirəndə yolda şəhid olub. Oğlum oktyabrın 16-sı sübh tezdən namərdin bir gülləsindən, qanaxmadan keçinib...”.

Vətəninə hədsiz dərəcədə bağlı olan Azərbaycanın igid oğlu Eltun Əliyev sevdiyi Vətən üçün də canını fəda etdi. Kasıb bir ailənin min bir əziyyətlə böyüyən, az yaşından ailə problemlərini həll etmək üçün çiynini yükün altına verən gənc oğlan arzularının, amallarının üstündən xətt çəkərək ən ali məqama – Şəhidlik Zirvəsinə ucaldı. Bu arzu və amalların ən ümdəsi isə Qarabağ idi. Eltun və onun kimi minlərələ Vətən oğulları 44 günlük müharibədə öz şəhadətləri ilə adlarını Zəfər tarixinin silinməz səhifələrinə Qızıl hərflərlə yazdılar!

"16 oktyabr 2020-ci il”.Kiçik mənzillərdən çıxan böyük ürəkli gənclərin bir nümunəsi olan Eltun Əliyevin həyat hekayəsinin son nöqtəsi. İllər, əsrlər keçəcək, dövran dəyişəcək, hər kəs unudulacaq, qanlarıyla tarix yazan Şəhidlərlərdən başqa!!!

"Bu balaca evdə iki balamla o qədər xoşbəxt idim ki... xoşbəxtliyim getdi... balamla hər şey getdi: ağzımızın dadı, gülüşümüz, sevincimiz... Amma bir təskinliyimiz var ki, Eltun şərəfli adıyla bizi yüksəklərə qaldırdı. Heç kim, heç zaman unutmasın: balaca evlərdən böyük ürəkli oğullar çıxır!”- deyir ana.

Azərbaycan Ordusunun qeyrətli oğlu, igid əsgər Eltun Əliyevin okyabrın 23-ü 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin mətin əsgəri, Baş atıcı, 19 yaşlı manqa komandiri Eltun Elnur oğlu Əliyev ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, 3-cü dərəcəli "Vətənə xidmətə görə” ordeni, "Vətən uğrunda” və"Cəsur döyüşçü” medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

------------------

NOVRUZOV ELVİN ZİYAFƏT oğlu

(Əsgər)

ELVİN ZİYAFƏT oğlu NOVRUZOV 03 may 2001-ci ildə Sumqayıt şəhərində sadə, zəhmətkeş bir ailədə dünyaya göz açıb. 2007-2018-ci illərdə Sumqayıt şəhər T.İsmayılov adına 29 saylı tam orta məktəbdə oxuyub.

E.Novruzov 2019-cu il iyun ayının 22-si Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Sumqayıt Şəhər İdarəsi tərəfindən hərbi xidmətə çağrılıb. Vətən qarşısında borcunu yerinə yetirmək üçün, Ağcəbədi rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmətə başlayan gənc əsgər, nümunəvi davranışına və döyüş hazırlığına, fəallığına görə, "manqa komandiri” seçilib.

AİLƏ:Əslən Naxçıvan Muxtar Respublikasından olan Novruzovlar ailəsi dörd nəfərdən ibarət olub. Valideynlər halal zəhmətləri ilə övladlarını tərbiyəli, əxlaqlı, vicdanlı, əməksevər, vətənpərvər ruhda böyüdüblər. Ata zərgərliklə məşğul olaraq, ailənin tələbatlarını ödəməyə, problemləri həll etməyə çalışıb. Gülşən xanım tibb bacısı olaraq, insanların sağlamlığı keşiyində durmaqla yanaşı, ailə qayğılarının da öhdəsindən layiqincə gəlib.

Elvin bacısı Elviranı hər zaman savadlı, təhsilli, xoşbəxt görmək istəyib. Elvira da qardaşının onunla bağlı arzularını gerçəkləşdirmək üçün, dərslərinə diqqət göstərib, var gücü ilə çalışıb, sənədlərini ali məktəbə verib...

Elvin xasiyyətcə sakit, mülayim təbiətli olub, uşaqla uşaq, böyüklə böyük kimi rəftar edib. Ağıllı-kamallı, böyük-kiçik yeri bilən, zarafatcıl, əyləncəli, qayda-qanunu sevən, nizam-intizama riayət edən, gözəl danışığı ilə hər kəsdə özünə rəğbət hissi yaradan, Allahın sevimli bəndələrindən biri olub bizim Elvin!

Məktəbdə oxuduğu illərdə gülərüz, mehriban, əyləncəli, şıltaq uşaq olduğundan, hər kəs onu sevib. Elvin böyüdükcə, həyatı dərk etdikcə, ətrafında olan hər kəsi də özü kimi görmək istəyib: sadə, səmimi, gülərüz... Birini üzgün, kədərli görəndə özü də üzülər, narahat olardı. Çalışardı ki, həmin şəxsin simasında təbəssüm yaratsın, şirin söhbətləri, zarafatları ilə könlünü oxşasın, əhvalını xoşhal etsin, çöhrəsində gülüş yaratsın və buna da nail olardı. Kobudluqdan, pis niyyətdən, paxıllıqdan, lovğalıqdan, təkəbbürdən... uzaq idi saf qəlbli Elvin.

İti yaddaşı olsa da, dərs oxumağa çox da meyli olmayıb. Tarixi, döyüş filmlərini maraqla izləyib.

E. Novruzovun hələ məktəbdə oxuduğu illərdə idmana hədsiz marağı olub. O, Sumqayıt şəhərində yerləşən Olimpiya İdman Kompleksində bir çox idman növləri ilə fərdi şəkildə məşğul olub, böyük həvəslə üzgüçülüyə gedib. Onun fikrincə, "Allah sənə gözəl bir dənizin sahilində yaşamağı nəsib edibsə, sən də bunu dəyərləndirməlisən”.O, mavi dənizin vurğunu idi. Həyat eşqli, hər kəsi mehriban və xoşbəxt görmək istəyən istiqanlı gənc bir qədər də xəyalpərvər idi. Dənizi seyr etməkdən, qoynunda balıq kimi çabalayıb üzməkdən zövq alardı. Dənizin bəzən təlatümlü, coşqun dalğaları, bəzən də meh kimi sakit ləpələri ona müsiqini xatırladırdı. Elvinin öz sehirli, möcüzəli dünyası vardı...

Məktəbi bitirdikdən sonra təhsilini artırmaq istəməyən Elvinin marağı zərgərliyə olur. Bu maraq da onda zərgər olan dayısının gördüyü işlərə baxdıqdan sonra yaranmışdı. O, tez-tez dayısının iş yerinə gedər, onun əl işlərini diqqətlə izləyərdi. Kənardan çoxlarına adi görünün bu sənətin icəlikləri ilə yaxından tanış olduqca, gənc oğlan heyranlığını gizlədə bilmirdi. Bəli, bu, əsl sənət əsəri idi. Və burada zərgərin rəssamlıq qabiliyyəti, zövqü, hətta səbri yüksək olmalıydı. Elvin zərgərlik sənətinin tarixini, incəliklərini öyrənməklə yanaşı, dayısına zinət əşyalarının satışında da köməklik edirdi.

Elvinin gözəl insani keyfiyyətlərinə görə, nə qədər çox dostları olsa da, demək olar ki, onun ən yaxın dostu, sirdaşı, sirr yoldaşı elə dayısı olub. Bir addım da bir-birindən aralı qalmayan dayı-bacıoğlu hər yerə bir yerdə gedər, bir çox məsələləri birgə götür-qoy edər, məsləhətləşərdilər. Hətta bu, möhkəm yoldaşlığa, yaxşı mənada, həsəd aparanlar da olurdu.

Bütün yeniyetmə, gənclər kimi, Elvin də maşın həvəskarı idi. Ən böyük xobbisi maşın sürmək idi. Gecə-gündüz sükan arxasında olsaydı belə, "yoruldum” deməzdi. Elvinin arzu və xəyallarının başında isə səyahət etmək dururdu. Fikirləşirdi ki, nə vaxt imkanı olsa, mütləq xarici ölkələrə getsin, ölkələrin tarixi, mədəniyyəti, adət-ənənələri ilə yaxından tanış olsun, ən əsası isə tarixi yerləri, məkanları görsün...

Təbii ki, ailə qurmaqla bağlı arzu-diləklər bütün gəncliyə aid olduğu kimi, Elvinin düşüncələrində də yer almışdı. Onun da ailə münasibətləri ilə bağlı özünəməxsus baxışı, arzu-diləkləri mövcud idi. Hətta könlünü ovladığı, sevib-bəyəndiyi bir qız da vardı. Hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra evlilik məsələsinə də baxacaqdı...

Xidməti dövründə Elvin xoş xasiyyəti, savadı, bacarığı, döyüş hazırlığına görə, komandanlığın və döyüş yoldaşlarının sevgi və rəğbətini qazanmışdı. O, artıq 1 il 4 ay idi ki əsgərlikdə idi. Xidməti başa vurmasına cəmi 2 ay qalmışdı. Valideynləri onun yolunu səbirsizliklə gözləyirdilər. Elvin doğmalarına deməsə də, hələ ki evə dönməyə tələsmirdi. Bunun da öz səbəbi vardı... E.Novruzov 2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz hadisələri zamanı mayor Polad Həşimov kimi qeyrətli zabitlərin həlak olmasından çox üzülür. "Nə olursa-olsun, azğınlaşmış düşmənin cavabı verilməlidir!”- deyə düşünərək, bu mübarizədə şəxsən iştirak etmək istəyirdi. Hətta ölümü belə gözə almışdı...

27 Sentyabr 2020-ci ildə ordumuzun əks-hücumu ilə başlanan II Qarabağ müharibəsində düşmənə qarşı savaşda Azərbaycan Ordusunun əsgəri Elvin Novruzov da öz şücaəti ilə adını tarixə yazır. Həmin gün babası ilə danışaraq deyir: "Baba, qisas vaxtı yetişdi!”.Elə xidmətə yola düşəndə də onu yola salan, xeyir-dua verən babası olmuşdu.

Qəlbi Vətən eşqi ilə çırpınan gənc əsgər Elvin Novruzov Cəbrayıl və Füzuli istiqamətlərində gedən döyüşlərdə erməni işğalçılarına qarşı rəşadətlə mübarizə aparır. Uğurlu döyüş əməliyyatlarının fəal iştirakçısı olan cəsur, qorxmaz döyüşçü, tezliklə Qələbə qazanılacağına tam əminliklə, düşmən üzərinə cəngavər tək şığıyırdı. O, manqa komandiri olaraq, əsgərlərini hər vəchlə qorumağa çalışırdı. Hər bir əsgərinə komandir yox, qardaş, dost qayğısı göstərirdi.

Oktyabrın 21-i saat 11 radələrində igidimiz ailəsinə zəng edir. Cəsur döyüşçü hər zəngi zamanı hansısa bir ərazinin geri alındığı müjdəsini verirdi. Hər zamankı kimi, əhval-ruhiyyəsi yüksək olan Elvin, tezliklə müharibənin qurtaracağını, düşməni tamamilə darmadağın edəcəklərini, tezliklə Qələbə çalacaqlarını bildirir. Bu dəfə əzizlərinə Qubadlının azad olunması uğrunda döyüşə hazırlaşdıqlarını deyir. "Narahat olmayın, tezliklə qayıdacam. Özünüzdən muğayat olun!”. Bu, Azərbaycanın qeyrətli, vətənpərvər, mərd oğlunun son sözləri olur...

Oktyabrın 21-dən 22-nə keçən gecə Qubadlı uğrunda qızğın döyüşlər gedir. Manqası ilə birlikdə döyüşlərə qatılan cəsur döyüşçü düşmənə qarşı mərdliklə vuruşaraq, öz şücaətini, nəyə qadir olduğunu sübut edir. Lakin döyüş zamanı yanına atılan top mərmisindən gənc əsgər belindən qəlpə yarası alaraq həyatla vidalaşmalı olur. Şəhidlik şərbətini içən qəhrəman oğul Allahın əlçatmaz dərgahında – Cənnətdə məskən salır...

Hər zaman Qələbəyə inanan, hər kəsin qəlbində şən, enerji dolu, mərd, cəsur, vətənpərvər əsgər kimi qalan Elvin Novruzov şücaəti ilə Azərbaycanın Zəfər tarixinə adını Qızıl hərflərlə yazdı. Ən ağır, qızğın döyüşlərdə öz incə yumoru, şirin zarafatları ilə hər kəsin simasında gülüş yaratmağa çalışan, tükənməz pozitiv enerjiyə malik olan igidimizin arxayın ruhu təkcə Qarabağda deyil, bütün Azərbaycan torpağında rahat dolaşır...

Bu gün Novruzovlar ailəsinin hər bir üzvü Elvinin qəhrəmanlığı ilə fəxr edir, qürur duyur və deyir: "Canımız fəda Vətən torpağına!”.

Azərbaycan Ordusunun igid, mətin əsgəri Elvin Novruzov 23 oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Yaşasaydı 20 yaşı olacaqdı... Hələ neçə-neçə yubileylərini qeyd edə, gözəl arzularına qovuşa bilərdi... Lakin Elvin və Elvin kimi qəhrəman oğullar arzu-xəyallarının üstündən, bir an belə tərddüd etmədən, xətt çəkməyə hazır oldular: bu günümüz, sabahımız və gələcəyimiz naminə! Elvin kimi oğullarımızın sayəsində hər bir azərbaycanlı Qələbə şərbətini içdi, sevinc hissini yaşadı! Elvin kimi igidlərimizin sayəsində bu gün 30 illik həsrətə son qoyuldu və bu gün hər birimiz Qarabağ torpağına alnıaçıq, üzüağ ayaq basa bilirik!!!

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 19 yaşlı gənc əsgəri, manqa komandiri, qəhrəmanlığı ilə gəncliyə örnək olan igidimiz Elvin Ziyafət oğlu Novruzov ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərancamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”,"Cəbrayılın azad olunmasına görə”,"Qubadlının azad olunmasına görə”, daha sonra "Cəsur döyüşçü” medallarıilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

Aygün Hacıyeva,

jurnalist, yazıçı-publisist