O, Vətən üçün doğuldu, Torpağı uğrunda mübarizəyə qoşuldu, sonda Allahın sevimli bəndəsi olaraq, Cənnət qapıları üzünə açıldı... Arzuladığı kimi, Azərbaycanın üçrəngli bayrağı azad olunmuş çörək ətirli torpaqlarda dalğalandı...
CABBAROV AKİF ELXAN oğlu
(Əsgər)
CABBAROV AKİF ELXAN oğlu 1997-ci il ilin 24 noyabr tarixində Gədəbəy rayonunun Əli İsmayıl kəndində anadan olub. 1999-cu ildə ailə Şəmkir rayonunun Könüllü kəndinə köçüb. Akif 2004-2015-ci illərdə Şəmkir rayon Könüllü kənd Z.Namazov adına tam orta məktəbdə təhsil alıb.
Akif sakit təbiətli, istiqanlı, qayğıkeş, hər kəsə qarşı diqqətcil biri idi. Məktəb ilərində təlim-tərbiyəsi, nəzakətli, mehriban olması, düzgün davranışı ilə müəllimlərin sevimlisinə çevrilmiş, sinif yoldaşlarının rəğbətini qazanmışdı.
Vətənini, Torpağını ürəkdən sevən qoçaq, mərd, heç nədən qorxmayan, sözün düzünü deyən vətənpərvər oğul idi Akif.
A.Cabbarov 2016-cı ilin yanvar ayında Gədəbəy rayon Hərbi Komissarlığından həqiqi hərbi xidmətə Sumqayıt şəhərinin H.Z.Tağıyev qəsəsbəsində yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə göndərilir. Andiçmədən sonra Abşeron rayonunun Pirəkəşkül qəsəsbəsində yerləşən hərbi hissədə xidmətinə davam edir.
Akifin hələ xidmətə getmək ərəfəsində, anası Ayişə xanım özünü narahat hiss edir, səhhətində yaranan problemlərdən əziyyət çəkir və ağır xəstələnir. Ana dəqiq müayinə üçün təcili olaraq Bakıya klinikalarının birinə gətirilir. Məlum olur ki, o, xərçəng xəstəsidir. Bu xəbəri eşidən Akif çox sarsılır. Əlbəttə, bir övlad üçün dünyalarca sevdiyi doğma insan haqqında ağır diaqnoz eşitmək çox üzücü idi. Bir tərəfdən ananın dərdi, digər tərəfdən də xidmətə getmək... Təbii ki, Akif də, başqa oğullar kimi, Vətən qarşısında borcunu yerinə yetirməli idi. Qəlbi yaralı Akif dərd, fikir içində həqiqi hərbi xidmətə yollanır...
2016-cı il fevral ayının 4-də ana əbədi olaraq gözlərini yumur. Ata oğlunun xdmət etdiyi hərbi hissəyə gedərək, oğlunun anasını sonuncu dəfə görüb, dəfnində iştirak etməsi üçün icazə alır. Razılıq veilir. Akif son dəfə gənc anasının məsum simasına baxır, saçlarını oxşayır... Bu anda dünyanın bütün dərd yükünü öz çiyinlərində hiss edən gənc əsgərin gözləri önündən nələr keçmədi; isti ana qoynunda keçirdiyi şıltaq uşaqlıq illəri, sirrini bölüşdüyü yeniyetməlik çağları... Görəsən, ana itkisindən daha ağır, əzablı nə ola bilərdi 18 yaşlı bir gənc üçün? Çiyninə çökmüş ağır yükün təsiri altında gənc əsgər hərbi hissəyə qayıdıb xidmətinə davam edir...
Azərbaycan Ordusunun məğrur əsgəri Akif Cabbarov Şanlı Aprel döyüşlərinin də iştirakçısı olur.
Akif çox istiqanlı, hamıya özünü sevdirən, ətrafında çoxlu dostları olan gənc idi. Hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra o, gah atasının yaşadığı evdə onunla qalar, gah da Sumqayıt şəhərində yaşayan bibisigilə, qonşuluqda yaşayan ana nənəsigilə gedər, xalası ilə dərdləşərdi. Gənc oğlan günü-gündən gözəlləşən Sumqayıt şəhərinə heyran olaraq bağlanmışdı. Elə buradaca marketlərin birində mühafizəçi işinə düzəlir. O, aldığı maaşla təlabatlarını ödəyir, başına carə qılırdı. Çox zəhmətkeş, ağıllı, bacarıqlı olmasına baxmayaraq, ali təhsili olmadığına görə, arzularını reallaşdıra bilmədi. Qohumlarının qayğı və nəvazişi ilə nə qədər əhatə olunsa da, anasının yerini heç kəs verə bilmədi...
Akif dərdini unutmaq üçün həyatını daha mənalı etməyə çalışdı. O, ilk növbədə Allahın yolunu tutdu, namaz qılmağa başladı, peyğəmbərlərin həyatı ilə maraqlandı. Səhərlər işə gedir, axşamlar idmanla məşğul olurdu.
Akifin doğum tarixi sənəddə noyabrın 24-ü yazılsa da, əslində o, sentyabrın 20-də anadan olub. O, əsasən sentyabrın 20-də qeyd edərdi doğum gününü. Elə hesab edirdi ki, insanın dünyada movcud olduğu tarix onun yaşam tərzində önəmli rol oynayır. Bu barədə kitablardan da məlumatlanmışdı.
Akif uşaqlıqdan Vətənə məhəbbət, düşmənə nifrət hissiylə böyümüşdü. İllərlə baş verən hadisələr, daha sonra Tovuz, Gəncə hadisələri gəncin ön cəbhəyə gedib, düşmənin layiqli cavabını vermək arzususnu daha da alovlandırmışdı. O, heç kəsə bir söz demədən Hərbi Komissarlıqda adını könüllülərin cərgəsinə yazdırır və öz məqamını gözləyir.
Sentyabrın 20-si 2020-ci ildə Akif bibisi oğlu və dostlarıyla bir yerdə ad günün qeyd edirdi. Elə həmin gün atası ilə danışan zaman, ona səfərbərliklə bağlı çağırış vərəqinin gəldiyini bilir. Akif Hərbi Komissarlığa gedib könüllü yazıldığını hər kəsdən gizlətmişdi. Bilirdi ki, narahat olacaqlar. Ona gorə də daxilindəki sevinci gizlətməyə çalışdı. Atası "1-2 gün, sonra gedərsən” desə də, o, sentyabrın 21-i sübh tezdən Gədəbəy rayonuna yola düşdü və həmin gün Hərbi Komissarlığa getdi.
Akif Cabbarov Hərbi Komissarlığın qarşısında toplaşan gənclərlə birlikdə Şəmkir rayonunda yerləşən hərbi hissəyə göndərilir. O, atası ilə görüşməyə fürsət tapmadığından, ona zəng edir, artıq cəbhəyə getdiyini bildirir. 10 gündən sonra əzizləri xəbər tutur ki, Akif Daşkəsəndəki hərbi hissədədir. Ata oğlunu görmək üçün Daşkəsənə gedir, lakin icazə verilmədiyindən, o, oğlunu yalnız uzaqdan görə bilir və geri dönür.
Bu müddətdə Akiflə əlaqə saxlaya bilməyən əziz-doğmalar narahatlıq keçirirdilər. Nəhayət, oktyabr ayının əvvəlləri Akiflə əlaqə saxlamaq olur. O, Qazax rayonunda olduğunu bildirir. Daha sonra Akifgilin dəstəsi Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərə cəlb olunur. O, bunu hər kəsdən gizlətsə də, sonradan hamı məlumatlı olur.
Oktyabrın 24-ü 2020-ci ildə gənc əsgər günorta saatlarından axşam saat 11-dək bütün qohumlara zəng edib hal-əhval tutur. Bu, onun sonuncu zəngi olur. Sanki hər kəsdən halallıq almaq üçün etdiyi vida zəngi...
Akifin də başqa gənclər kimi tükənməz arzuları vardı. İdmanla təzəcə məşğul olmağa başlamışdı. Sağlam bədənə, formaya malik olmaq üçün qaydasız döyüş və boks idman növünə üstünlük vermişdi. Bəlkə də bir gün idmanda ən böyük uğurlara inza atanlardan biri olacaqdı gənc idmançı...
Müharibə zamanı bir çox döyüş əməliyyatlarında uğurlara imza atan Akif Cabbarov oktyabr ayının 25-dən 26-na keçən gecə Füzuli rayonunun Alıxanlı kəndi uğrunda gedən döyüşlərdə şücaəti ilə seçilir. Döyuş zamanı düşmən tərəfindən atılan minamyotun qəlpəsi sağ qolunun altından dəyərək ciyərlərini zədələyir. O Silahdaşları onu Füzuli RMX-ya catdıtmağa çalışsalar da, gənc döyüşçü qanaxma nəticəsində yoldaca dünyasını dəyişərək ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlir. Canı və qanı bahasına Azərbaycan torpaqlarının işğaldan azad olunmasında göstərdiyi igidliklə adını Vətənini Şanlı Tarixinə yazır Qəhrəmanımız!
Qəlbi Vətən sevgisiylə döyünən, hər zaman "Vətən torpaqlarının düşməndən azad olunması üçün sonacan döyüşməyə hazıram!” deyən qorxmaz, şir ürəkli cəngavər döyüşçü 44 günlük Vətən müharibəsi tarixinə öz adını silinməz mürəkkəblə yazdı! Allah tərəfindən seçilərək, "Şəhid” adını qazanmaqla, Onun dərgahının sakini oldu... Ğöylərdə ruhları birləşən ana və bala olsun ki, "O dünya”nın ən xoşbəxtidirlər...
Akif sağlığında əzizlərinə, əgər bir hadisə baş verərsə, onu Sumqayıtda dəfn olunan anasının yanında torpağa tapşırılmasını xahş etmişdi. Qəhrəmanımızın son arzusu yerinə yetirilir. O, istədiyi kimi, Sumqayıt şəhərində, lakin daha uca mərtəbədə dəfn olunur...
Oktyabr ayının 29-da Şəhidimizin nəşi Sumqayıt şəhərinə gətirilir və elə həmin gün Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında torpağa tapşırılır.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin cəsur əsgəri, igid döyüşçü, 23 yaşlı snayperçi Cabbarov Akif Elxan oğlu ölümündən sonra, Ölkə Prezidentinin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Döyüşdə fərqlənməyə görə”, "Vətən” uğrunda” və "Füzulinin azad olunmasına görə”medalları ilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
AJB, AYB və AAB-nin üzvü
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.