Geniş qəlbin, xoş arzuların, xeyirxah əməllərin sahibi idi. Sabaha böyük ümidlərlə baxır, bir gün ailəsinin ağır durumdan çıxacağına inanırdı. Lakin onu ailə vəziyyətindən əvvəl Vətən torpaqlarının düşmən əsarətində olması düşündürürdü. O, hər qarış torpaq uğrunda savaşa, Şəhid olmağa hazır idi...
------------------------------
RZAYEV ADİL AKİF oğlu
(Əsgər)
ADİL AKİF oğlu RZAYEV 20 avqust 1999-cu ildə Qobustan rayonunun Xilmilli kəndində anadan olub. Ailənin 5-ci, sonbeşik ovladı olan Adil 2005-ci ildə Xilmilli kənd tam orta məktəbin 1-ci sinfinə qədəm qoyub. 2008-ci ildə Rzayevlər ailəsi Qobustandan Sumqayıt şəhərinə - H.Z.Tağıyev qəsəbəsinə köçüb. Adil sonradan təhsilini elə bu ərazidə yerləşən Füzuli rayon 40 saylı tam orta məktəbdə davam etdirib.
A.Rzayev 2017-cu ildə doqquzillik təhsili başa vurduqdan sonra, Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidməti tərəfindən müddətli həqiqi hərbi xidmətə çağrılıb. Səbirsizliklə bu anı gözləyən gənc, Vətən qarşısında oğul borcunu yerinə yetirmək üçün, 2017-ci ilin oktyabr ayında Goranboy rayonunun Ballıqaya kəndində yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə yola düşüb.
Təbiət vurğunu olan Adil Qururçayın sahilində, dağ yamaclarında yerləşən bu kəndin saf havasına, gözəlliynə heyran olur. Böyük ruh yüksəkliyi ilə xidmət göstərərək, verilən tapşırıqları doğru-düzgün, dəqiq, vaxtında və cəld yerinə yetirərək komandanlığın hormətini qazanır. Təlim-tərbiyəsi, sakit davranışı, sözünün və hərəkətinin yerini bilməsi, yeri gələndə incə yumoy hissinə malik olması ilə seçilir və rəhbərlik, yoldaşları tərəfindən sevilir.
A.Rzayev 2019-cu ilin yanvar ayında xidməti vəzifəsini ləyaqətlə yerinə yetirdiksən sonra evə dönür.
AİLƏ: Qobustandan Sumqayıta gələrək, bu şəhərdə özlərinə məskən salan Rzayevlər ailəsi 7 nəfərdən; ata, ana, 3 qardaş və 2 bacıdan ibarət olub. Ata işləyərək, Məhbubə xanım isə uşaqların tərbiyəsi ilə məşğul olaraq, ailə qayğıları ilə yaşayıblar. Böyük bir külfəti saxlamaq valideynlər üçün çox ağır olub. Ehtiyac içində, ağır şəraitdə yaşayan Rzayevlərin elə zamanlar olub ki, kommunal xərclərini qonşular ödəyib. Hətta ailənin sığındığı, uzun müddət yaşadığı ev də onların xüsusi evi olmayıb. Çox pis vəziyyətdə olan bu sığınacaqda Rzayevlər ailəsi ağrılı-acılı, əzablı günlərini yaşayıb. Bütün çətinliklərə baxmayaraq, ata və ana valideyn öhədliklərini ləyaqərlə yerinə yetiriblər. Onlar, ən əsası, cəmiyyətə sağlam, yararlı, vicdanlı, vətənpərvər övladlar yetişdirməyə nail olublar. Məhz belə bir ailədə doğulub böyümüş və öz ailəsi ilə hər zaman qürur duyub fəxr etmişdi İgidimiz.
Atalar demişkən, "Allah bağladığı qapını bir gün də açar”. Rzayevlər ailəsi də sabaha ümidlə baxıblar. Zaman keçdikcə uşaqlar böyümüş, hər kəs, demək olar ki, yerbəyer olmuşdu. Bacılar ailə həyatı qurmuşdular. Ortancıl qardaş ailə həyatı qurmuş, bir oğlu dünyaya gəlmişdi. Uşağın da adını Adil özü qoymuşdu: Samir. Adilin sevdiyi adlardan biri idi bu.
Bəs bizim igidimiz necə insan olub? Təbii ki, Vətən sevdalı, Vətən eşqli, ölümün gözünə dik baxan bir oğul heç zaman pis ola bilməzdi!
Adil xoş xasiyyətli, mehriban, zarafatcıl biri idi. Hər kəsə qarşı diqqətcil və mehriban olub, sadəliyi və səmimiliyi ilə seçilib. Elə bu səbəbdən hamı onu sevər və hörmət bəsləyərdi.
Uşaqlıqdan haqsızlıqla barışmazdı. Düzgünlük, haqq-ədalət harada idisə, Adil də orada idi. Yalan, qeybət, məkrli oyunlar, fırıldaq... – bunlar Aildən çox-çox uzaq idi. Sakit, rahat, təmiz bir həyat yaşamaq arzusunda olub hər zaman. O qədər ürəyi təmiz olub ki, ona ağız açan hər kəsə həmin an əl tutmağa, yardım etməyə çalışıb.
Adilin gözəl xasiyyətinə, ciddi xarakterinə, özünəməxsus keyfiyyətlərinə görə, əhatə dairəsi geniş idi. Çoxlu dostları vardı. Dostluqda ən önəmli olan onun üçün sədaqət, etibar və düzlük idi. Dostuna görə ölümə də gedərdi.
Qəhrəmanımızın bir az da davakarlığı vardı. O da yenə də haqsızlıqla bağlı olardı. Əzizi olsa belə, səhvdirsə, bağışlamaz, düzün tərəfində olardı. Elə doğruculluğuna görə, bəzən "razborka”lara da gedərdi. Kim xoşuna gəlməyən söz, artıq-əskik, yersiz, düşünülməmiş ifadələr işlədərdisə, onda... "Bir ömürdür, təmiz yaşa, dilinə də yiyəlik elə” deyərdi hər zaman. Özü də sözübütöv idi.
Adilin uşaqlıqdan idmana marağı olmuşdu. Bir çox idman növləri ilə məşğul olsa da, ən çox maraq göstərdiyi "Sambo” idi. O üzdən məşqlərə vaxtı-vaxtında gedər, məşqçinin tövsiyələrini dinləyər və tapşırıqlarını həvəslə yerinə yetirərdi. Hətta bir çox uğurlara da imza atmış, mükafatlandırılmışdı.
Adil torpağa bağlı olub. Hər zaman bir işin qulpundan yapışan ailə üzvlərinin arasında sonbeşik Adil də boş-bekar qalmayıb. Həyət-baca işlərini çox sevdiyindən, ağaclara qulluq etməkdən zövq alıb. Hələ özü nə qədər meyvə ağacları əkib...
Adilin qardaşı Rəşad göyərçinləri çox sevib. Və bu səbəbdən çoxlu göyərçin saxlayıb. Sonradan Adil də göyərçinlərə bağlandı və özünə göyərçinlər aldı. Hətta bu quşlara mehrini necə saldısa, Adili nə zaman axtarsaydılar, onu göyərçinlərin yanında tapardılar. Sülh zəmzi olan ağ göyərçinlər də artıq Adilə bağlanmışdılar...
09.07.2019-cu il tarixdə ailənin başçısı Akif Rzayev dünyadan köçəndə, onun itkisi hamını sarsıdır, eləcə də evin kiçik oğlunu. Həyat yoldaşını itirən Məhbubə xanım ailənin dolanışığı üçün Sumqayıt şəhərindəki yaşayış massivlərindən biri olan "Stansiya Sumqayıt” ərazisində yerləşən "ELAT” quşçuluq fabrikində işə düzəlir. Ailə üçün nə qədər çətin, ağır olsa da, həyat davam edir...
Əsgərlikdən dönən Adil bir neçə ay işsiz qalr. Bu müddətdə o, ailə qayğıları yaşayaraq həyət-bacada təsərrüfatla məşğul olur, arada bir neçə günlük fərdi işlərdə çalışır. O, Sambo idman növü ilə yenidən məşğul olmağa başlayır. 2020-ci ilin yanvar ayında "Gənclər gününə həsr olunmuş sambo üzrə şəhər çempionatında 3-cü yeri tutur və Fəxri Fərmanla təltif olunur.
A.Rzayev 2020-ci ilin iyun ayında "Avrora MMC” şirkətində işə düzələrək, "Sürücü köməkçisi” vəzifəsində çalışır. İşi ticarət obyektlərinə mal paylayana köməklik etməkdən ibarət olur. Adilin işə düzəlməyinə ailədə hər kəs sevinir... Adil işləyib, halal pulu ilə maşın almaq arzusu ilə yaşayır...
2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz hadisələrindən sonra, Adil də, hər bi azərbaycanlının sevimlisi olan general-mayor Polad Həşimovun və digər zabitlərin həlak olmasından sarsılır. O, bütün arzu və xəyallarının üstündən xətt çəkərək, tezliklə ön cəbhədə olmaq, düşmənin layiqli cavabını vermək istəyir. Və səbirsizliklə o günü gözləyir.
21 Sentyabr 2020-ci ildə Adil Rzayevə Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidməti tərəfindən "Çağırış” vərəqəsi gəlir və igidimiz çox böyük həvəslə çağırışa səs verir. Vətən sevdalı oğul elə həmin gün Qusar rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə təlimlərə göndərilir.
27 Sentyabr 2020-ci ildə II Qarabağ müharibəsi başlanan gün Adil Ağcabədi rayonunda yeləşən hərbi hissəyə, 2-3 gündən sonra isə ön cəbhəyə - Füzuli rayonuna göndərilir.
Oktyabrın 4-də Adil evlərinə zəng edir. Qardaşı ilə danışanda fəxr ilə Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edəcəyini bildirir. Elə oktyabr ayının 4-də Füzuli şəhəri uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak edən gənc əsgər itkin düşür.
Hər şeydən xəbərsiz olan ailə üzvləri oktyabrın 10-da Adilin telefonuna zəng edirlər. Zəng çatmır. Niğaran qalan ailə Adilin axtarışı ilə bağlı aidiyyatı qurumlarla əlaqə saxlayır. Çox təssüf ki, günlər bir-birini əvəz etsə də, Adildən bir xəbər olmur...
Oktyabrın 4-dən axtarışda olan gənc döyüşçü haqqında xəbər yalnız noyabrın 29-da çıxır. Həmin gün ailəyə zəng vurulur ki, "Füzulidə bir şəhid var, gəlin baxın, kimliyini müəyyən etmək üçün”. Ana və qardaş kədərə bürünərək yola çıxırlar. Adili tanıyandan sonra bütün ümidlər boşa çıxır...
Azərbaycanın qorxmaz, mərd, cəsur oğlu Adil Rzayev müharibə başlanan gündən silaha sarılaraq, Vətən torpağını yağı düşməndən azad etmək üçün böyük ruh yüksəkliyi ilə döyüşə atılır və neçə-neçə düşməni məhv edir. Onun da alın yazısı burayacan imiş...
Uşaqlıqdan qəlbi Vətən eşqi ilə çırpınan gənc əsgər elə sevdiyi Vətənin azadlığı və bütövlüyü uğrunda mərdliklə savaşaraq Allah dərgahında ən uca məqama - Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlir.
Azərbaycan Ordusunun cəsur döyüşçüsü Adil Akif oğlu Rzayev 30 noyabr 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Rəşad (qardaş): "Qardaşım uşaqlıqdan vətənpərvər olub. Hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra şəhidliyin ən uca ad olmasından danışır, yeri gəlsə, şəhid olmağa hazır olduğunu bildirirdi. Şəhidliyi bütün arzularından üstün tuturdu. Bu səbəbdən, çağırış zamanı böyük fəxarətlə cəbhəyə yolandı. O, şəhadəti ilə başımızı uca, torpaqlarımızı azad etdi. Bütün ailə onunla qürur duyuruq!”.
Gənc əsgərin də gləcək həyatı ilə bağlı tükənməz xəyal və arzuları vardı. Bir gün bunları gerçəkləşdirməyi düşünürdü. Lakin "öncə Vətən, sonra ailə” dedi...
Ana: "Döyüşə getməyini mənə deməmişdi. Qorxu yox idi gözündə. Sonuncu dəfə mənimlə danışanda dedi ki, "ana, mənim telefonuma baxarsan”. "Niyə?” deyə soruşdum. Dedi, "orada üzük şəkli var, o üzüyə baxarsan”. Dediyi kimi etdim. Dedim ki, "baxdım”. Dedi: "Gördün? Gələn kimi evlənəcəyəm!”. "Mən axı qız tapmamışam sənin üçün” demişdim ki, gülə-gülə cavab verdi ki, "özüm danışmışam”. Arzuları ürəyində qaldı balamın. Vətənini sevdi, Vətəni seçdi, Vətən üçün də canından keçdi!”.
44 günlük Vətən müharibəsi tarixinə adını Qızıl hərflərlə yazan qəhrəmanımız bütün arzularının üstündən xətt çəkməyə hazır oldu. O arzular ki, igidimiz xoşbəxt bir həyata imza atacaqdı. O arzular ki, gələcək həyatını daha gözəl, mənalı, rangarəng edəcəkdi. O arzular ki, onu "ATA”, anasını "NƏNƏ”... edəcəkdi...
Hər dəfə "Ölmək üçün yox, öldürmək üçün gedirəm döyüşə!” deyən Adil, Vətən müharibəsində şücaəti ilə ŞƏHİD adını qazanaraq, təkcə öz ailəsinin deyil, Azərbaycan xalqının məğrur QƏHRƏMANına cevrildi, ürəklərdə məskən saldı!!!
Azərbaycanın Silahlı Qüvvələrinin mətin, qorxmaz, igid döyüşçüsü, 21 yaşlı gənc əsgəri Adil Akif oğlu Rzayev Vətən müharibəsində göstərdiyi şücaətə görə ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamına əsasən, "Vətən uğrunda” və "Xocavəndin azad olunmasına görə” medalları ilə təltif edilib.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
AJB, AYB, AAB-nin üzvü
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
