Hərdən
oturub özüm-özümə düşünürəm. Görəsən müəllim peşəsindən gözəl peşə varmı? Qədin
yunan filosofu Aristoteldən soruşanda ki, "Həyatda ən çox kimə borclusunuz?”
Cavabı bu, olmuşdur: "Anama və müəllimlərimə”.
Mən də
belə düşünürəm. Həyatda anadan gözəl və müqəddəs varlıq varmı? Müəllimlik sənətindən
gözəl, təmiz, saf peşə varmı? Mən başqa peşələrin üstünə kölgə salmaq fikrindən
çox-çox uzağam. Bircə onu bulirəm ki, dünyamiqyaslı alimlərin, yaradıcı
insanların, məşhur idmançıların hamısı məktəb partası arxasında əyləşib ilk
olaraq "ANA” sözünü yazmağı öyrənib, sonra isə elmin dərinliklərinə baş
vurublar.
Müəllim
olmağımla qürur duyuram. 35 illik pedaqoji stajım var. Bu illər ərzində minlərlə
gənc nəslin təlim-tərbiyəsi ilə məşqul olmuşam. İnanmazsının, küçədə məni
saxlayıb, yaşından asılı olmayaraq, "Salam, müəllimə, siz mənə dərs demisiniz”
deyəndə, necə də qurur hissi keçirirəm. Bu, hissin ruhlandırıcı qüvvəsini müəllimlər yaxşı bilir. Tələbələrimin sorağı
müxtəlif ölkələrdən gəlir. Amerika, Kanada, İsveç, İngiltərə, Rusiya, Türkiyə, Ukrayna
və sair. Sinifdə şagirdlər qarşısında çıxış edərkən həmişə gözüm qarşısında Azərbaycanın
üçrəngli bayrağı gəlib durur. Bu, bayrağın müqəddəsliyindən danışmaq bəlkə də
artıqdandır. Amma görəndə ki, sənin şagirdlərin orta məktəbi əla qiymətlərlə
başa vurub, Azərbaycanda, o cümlədən xarici ölkələrdə ali təhsil alıb,
bacarıqlı, savadlı mütəxəssis kimi yetişiblər, bax onda, hiss edirsən ki, haradasa
sənin də əməyin var.
Xarici
ölkələrdə fəaliyyət göstərən Azərbaycan diasporu hər hansı mötəbər və nüfuzlu
Beynəlxalq toplantılarda iştirak edəndə, milli bayrağımızın dalğalanmasını görşək
istər-istəməz göz önünə Azərbaycan, anadan olduğun şəhər, rayon, kənd, torpaq gəlib
durur. Bu gün həmin bayrağı xarici ölkələrdə dalğalandıran Azərbaycan xalqının
vətənpərvər oğul və qızlarının məgər müəllimləri
olmayıbmı? Olub! Onların sevincinə həmişə mən də, bir ana, bir müəllimə kimi şevinmişəm.
Kövrək anlarım da olub, gözlərim yaşla da dolub, bununla belə, duymuşam ki, bu
sevinc yaşartılarıdır. Gənclərimizin uğuruna həmişə sevinir və iftixar hissi
keçirmişəm, indi də keçirirəm.
Bütün
ömrüm boyu, özümü dərk edəndən bu günə kimi həmişə dövlətə, dövlətin apardığı məqsədyönlü
siyasətinə qulluq etmişəm. Azərbaycan müstəqillik qazanandan sonra bu məsuliyyət
ikiqat artmışdır. Müstəqil və hüquqi dövlətdə yaşamaq, onun apardığı islahatlara
dəstək vermək həmişə mənim və ailə üzvlərimizin əsas məqsədi olub. Mən və mənim
qızlarım Yeni Azərbaycan Partiyasının üzvləriyik. Dövlətimizin apardığı siyasəti
həmişə dəstəkləmişik. Soruşa bilərsiniz: Niyə? Çünki bu, dövlət bizi böyudüb,
oxudub, ali təhsil verib, belə olan halda, niyə əməyimizi, biliyimizi, təcrübəmizi
gənc nəsildən əsirgəyək, hə? Bu, mümkün olan şey deyil.
Məni
narahat edən bir məsələ var. Torpaqlarımızın 20 faizi işxal olunub, 1 milyon
qaçqınımız var. Düşmənlərimiz bəllidir. Təəssüflər olsun ki, xaricdə yaşayan bəzi
qara qüvvələr xalqımızın ünvanına şər-böhtan atır, yeri gələndə özünü xaricdə
yaşayan və diasporanın üzvü sayan bəzi gənclərdən istifadə edərək anadan olduğu
torpağa, Azərbaycana, onun apardığı sülhpərvər siyasətə qara yaxmaqla məşğuldurlar.
Kimisə tənqid etmək olar, təhqir etmək, qara yaxmaq olmaz. Bu adama başucalığı
gətirməz! Mən inanmıram ki, həmin adamların orta və ali məktəblərdə dərs demiş
müəllimləri onları anti-azərbaycan ruhunda tərbiyələndirsinlər. Burada şübhəsiz
düşmən əli vardır. Mənə elə gəlir ki, hər bir sağlam düşüncəli adam istər Azərbaycanda,
istərsə də xaricdə, öz Vətəninin adını, ləyaqətini qorumalı, onun milli dəyərlərini,
adət-ənənələrini, mədəni irsini böyük bir vətənpərvərlik hissi ilə təbliğ etməlidirlər.
Bizim bir Vətənimiz var, o da Azərbaycandır, Gəlin onu hamılıqla qoruyaq!
Fəridə
Şirinova,
Sumqayıt
şəhər 11 saylı tam orta məktəbin müəllimi
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
