– Qeyd etdiyiniz kimi, artıq Şirvan şəhidlərinin şəxsi sənədlərinin və fotoalbomlarının surətlərindən ibarət kolleksiyası Şirvan filialında 435 № li "Vətən Müharibəsi Şəhidləri – Zəfərimizin Qəhrəmanları” adlı fondda mühafizə olunur. Fond necə yarandı?
– Azərbaycan dövləti tərəfindən şəhid ailələri və Vətən müharibəsi iştirakçılarına diqqət və qayğı həmişə diqqət mərkəzində saxlanılıb. Əsası ilk dəfə ulu öndər Heydər Əliyev tərəfindən qoyulan fundamental sosial siyasi ənənənə bu gün müzəffər Ali Baş Komandan İlham Əliyev, eləcə də, birinci xanım Mehriban Əliyeva tərəfindən davam etdirilir. Bu siyasi kursun davamı olaraq "Milli Arxiv Fondu haqqında” Qanuna istinadən, 44 günlük Vətən müharibəsində qəhrəmancasına şəhid olmuş Vətən övladlarının əziz xatirəsinin əbədiləşdirilməsi, həmçinin onlara aid olan sənədlərin vahid şəxsi arxiv fondunda toplanılması, mühafizəsi, istifadəsi və gələcək nəsillərə ötürülməsi məqsədilə müvafiq tədbirlərin keçirilməsinə dair Milli Arxiv İdarəsinin tövsiyələri məni çox sevindirdi. Düşünürəm ki, damarlarında azərbaycanlı qanı dolaşan hər bir vətəndaş xalq üçün , millət üçün əlindən gələni əsirgəməməlidir. Onların borcu Vətəni qorumaq idi, bizim borcumuz isə onların adını daimi yaşatmaq, xatirələrini qoruyub gələcək nəsillərə ötürməkdir.
24 siyahıya 300 saxlama vahidi daxildir. Hər vərəqdə bir qəhrəmanlıq yatır. Bunlar arasında şəhidlərimizin şəxsi qeydləri olan dəftərləri, analarına yazdıqları məktublar, qələmə aldıqları şeirlər, hətta çəkdikləri rəsmlər də yer alıb. Bu fondun yaranması mənim üçün 24 fərqli ailə ilə yaxından tanış olmaq, kədəri də, qüruru da onlarla birgə yaşamağın nə demək olduğunun fərqinə varmaq idi. Fond materiallarını toplamaq iki ay ərzində baş tutdu. Bu iki ayda mən özümə 24 ev qazandım. Xalqımıza məxsus səmimiyyət və qonaqpərvərliklə qarşılandım. Ailələr sənədlərin toplanmasına şərait yaratdılar. Onlarla birgə çörək kəsdik. Ailələrin psixoloji vəziyyəti, qəhrəman balalarından gözləri dola-dola, qürurla bəhs etmələri insanın ruhunu titrətməyə bilməzdi. İnsanı qürurlandıran məqamlardan biri də odur ki, cəbhə xəttindən çox uzaq bir bölgədə doğulub böyümələrinə baxmayaraq, torpağın hər qarışını Vətən bilib, can qoyan igidlər diyarıdır Azərbaycan.
– Bu, çox gözəl haldır ki, şəhid valideynləri ilə şəxsən tək-tək görüşmüsüz. Şəhid valideynləri ilə söhbətlərinizdən nələr yadınızda qalıb?
– Elə analar var ki, onlar hamımızın anası, elə oğullar var ki, onlar hamımızın balasıdır. Şəhid valideynləri bu günümüzün müqqəddəs ata və analarıdır. Həmsöhbət olarkən öz məsləhətlərindən qalmırdılar. Demək olar ki, hər birinin sözləri yaddaşımdadır. Sevincləri, kədərləri ürəyimdədir. Onların gənc nəslə ümumi bir məsləhəti var: "Balalarınızın sayını artırın”.
Qəhrəmanımız Zülfiqarlı Zeynalın atası Alim kişinin sözləri heç vaxt yadımdan çıxmaz: "3000 şəhid anasının kədər göz yaşlarından 350 milyon türk dünyasının sevinc yaşlarında qızıl güllər bitir”. Bu cümlədə qəhrəmanlıq yatır, qürur yatır. Bu cümlədə türkçülük yatır, vətənpərvərlik yatır.
"Mən öləndə kəfənimi Şuşanın ağ buludlarından biçərsiz” deyən bir şəhid atası…
Anaların hamısının ürək parçalayan sözü: "Elə darıxmışam ki, balam üçün” ….
Şəhid Mənəfli Əlinin anası Simuzər xanım " Bu dünyada hər şeyimiz var, bircə balam yoxdur. Elə darıxıram ki, o dünyaya gedib balama qovuşacağım günü gözləyirəm”.
Şəhid Əliyev Elçinin anası Rahilə xanım " Mən nə bilərdim ki, evimdə şəhid böyüdürəm, saçlarıma şəhid əlləri sığal çəkir”.
Şəhid Məharət Həsənovun gül balası 9 yaşlı Ramilin ürək dağlayan sözləri : "Anam mənə deyir salavat çək, atanı görəcəksən, mən hər gecə yatanda da salavat çəkirəm, səhər oyananda da, amma atamı görə bilmirəm…..”
Xatırladım ki, mən də iki oğul böyüdürəm. Şəhid valideynlərindən uşaqları necə vətənpərvər böyütmək lazım olduğunu bir daha öyrəndim. Müharibə gözüyaşlı qalan şəhid sevgiləri, tanıdıqlarımız və tanımadıqlarımız gizli qalan sevgilər, yarımçıq hekayələr, atasız böyüyən, hətta atasız doğulan balalar qoydu geridə. Bizim borcumuz hər zaman bu övladların gələcəyi naminə əlimizdən gələnləri etməkdir.
– Həyəcanınız, hissləriniz doğmadır, Nəsibə xanım.
– Şəhid Alişanlı Amalın şəxsi dəftərində yazdığı bu sözlər məni çox təsirləndirdi:
"Ana qədrini bilməyən oğul əsgərlik məqamı çatanda bilər.
Ana əllərinin hərarətini dəmir çarpayıda yatanda bilər”
– Sonda arxiv işinin məsuliyyətini oxuculara necə izah edərdiniz?
– Mən bu məqamda ulu öndər Heydər Əliyevin bir kəlamını xatırlatmaq istərdim: "Tarixi olduğu kimi qəbul etmək, dərk etmək və olduğu kimi qiymətləndirmək lazımdır. Tarixi təhrif etmək də olmaz, tariximizdəki qara ləkələri, qara səhifələri unutmaq da olmaz”. Tariximizi yaşadan yer isə arxivdir. Bu sahədə arxiv işçilərinin məsuliyyəti daha böyükdür. Hər zaman çalışırıq ki, öhdəmizə düşən vəzifəni layiqincə yerinə yetirək. Mənfur düşmənlərimiz olmayan faktları sənədləşdirərək, arxivləşdirib tarixini saxta yollarla zənginləşdirməyə çalışırlar. Biz hər zaman çalışmalıyıq ki, xalqımızın qəhrəmanlıqlarını arxivləşdirək. Arxiv faktdır, danılmazdır. Bizim xalqın xəmiri qəhrəmanlıqla, azadlıq uğrunda mübarizə ilə yoğrulub. Bu yerdə sözlərimi yenə də ulu öndər Heydər Əliyevin çox sevdiyim bir kəlamı ilə bitirmək istərdim: "Arxiv işlərinə gərək çox ciddi fikir verək. Bir tərəfdən ona görə ki, bu, xalqımızın tarixini əks etdirən yeganə mənbədir. İkinci də ona görə ki, tariximizi təhrif edənlərin qarşısını almaq üçün çox mühüm amildir”.
Rizvan Fikrətoğlu
shekimedia.az
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
