"Müəllimi
heç nə eləyiblər, bir şey olan kimi çəkib internetdə yerləşdirirlər”
Müəllimlik
elə bir peşədir ki, ondan nə qədər
yazsaq da,
azdır. Çünki cəmiyyətdə
şəxsiyyət kimi formalaşmağımızda müəllimlərin böyük və əvəzedilməz rolu var. Elə ömrünün böyük bir qismini bu şərəfli peşəyə, şagirdlərinə həsr
edən Vahid müəllim kimi. Xeberle.com olaraq bu qocaman müəllimlə maraqlı söhbət
etdik. Beləliklə, budəfəki həmsöhbətimiz
Qubadlı rayon Yuxarı Mollu kənd orta məktəbinin müəllimi Vahid
Quliyevdir.
HAŞİYƏ: Quliyev
Vahid Heydər oğlu 1952-ci ildə Qubadlı rayonunun Yuxarı Mollu kəndində anadan
olub. O, hələ 15 yaşında ikən Yuxarı Mollu kənd orta məktəbini əla qiymətlərlə bitirib. Azərbaycan Dövlət Universitetinin
(indiki BDU) Tarix fakültəsini
bitirdikdən sonra 1975-ci ilin sentyabr ayının 1-dən anadan olduğu kənddə müəllimlik
fəaliyyətinə başlayıb. Həmin ərəfədə məktəbdə tarix müəllimləri çox olduğundan rus dili müəllimi kimi də işləyib. Fasilələrlə 42
ildir ki, müəllim kimi fəaliyyət göstərir.
Vahid müəllim, müəllimlik peşəsindən savayı hansısa sahələrdə
çalışmısınızmı?
-Bir qədər
təvazökarlıqdan
uzaq olsa da,deyim ki, hərtərəfli adamam. Bir müddət Rusiyada mühəndis, Azərbaycanda rayonlararsı
tikinti idarəsində müavin, İcra Hakimiyyətinin göndərişi ilə Əhalinin Sosial
Müdafiəsi Mərkəzində və s. kimi işlərdə
çalışmışam. Lakin harada işləməyimdən asılı olmayaraq qayıdıb yenidən müəllimlik
fəaliyyəti ilə məşğul olmuşam. Müəllimlik ilə daha çox kişilər məşğul olsa yaxşı olar. Üzr istəyirəm, amma qadın müəllimlərinin
çoxluğu təhsilin səviyyəsini aşağı salır.
Bu
fikrinizi nə ilə əsaslandırırsınız?
-Çünki
şagirdlər onlardan qorxmur, çəkinmirlər. Düzdür, hazırda Vahid müəllimdən də qorxan
yoxdur. Səbəb isə müəllimi heç nə eləməkləridir.
Bir şey olan kimi çəkib internetdə yerləşdirirlər.
Hazırkı təhsil və dərs öyrətmə metodlarında nə kimi
əskikliklər görürsünüz?
-Kurikulum bizim cəmiyyətimizə, Azərbaycanın
təhsil mühitinə yad bir sistemdir. Mən öz siniflərim arasında da müqayisələr
aparıram. Ənənəvi təhsil sistemini bitirən şagirdlər daha yüksək nəticələr göstərirlər.
Bu il məktəbimizi 15 şagird bitirib, onlardan 2-si kollecə sənəd verib, 11-i isə
ali məktəbə qəbul olub. İndi nə şərait var, nə də ki, güclü müəllimlər.
Kitabları da çox qəliz dildə yazırlar. Təvəzökarlıqdan
uzaq olsa da mən ingilis dilindən başqa,
istənilən fənn müəllimi ilə oturub qarşı-qarşıya müzakirə apara bilərəm. Müasir
təhsil siteminin ən böyük çatışmazlığı təhsil prosesində kurikulum üsuluna
keçilməsidir. Əslində çox gözəl üsuldur, amma Azərbaycan üçün bu üsula keçmək hələ
ki, tezdir.
Sizin
fikrinizcə hazırda müəllimə lazımi qiymət verilirmi?
-Bəli, müəllimə
qiymət verilir. Gözəl məktəblər tikilir, kitabxanalar yaradılır. Hər şey
yaxşıdır, amma bircə onu deyim ki, müəllim üçün vəziyyət çox çətindir. Çünki
bir çox müəllimlərimiz var ki, onlar şagirdləri kimi geyinə bilmir. Bəzi
şagirdlər çox bahalı paltarlar geyinib dərsə gəlirlər. Belə şagirdin yanında mənim geyimim heç
də ürəkaçan görünmür. Yəni müəllimlikdə bu kimi çatışmazlıqlar da olur. Əgər diaqnostik qiymətləndirmədən sonrakı
maaşlar qalsaydı, müəllimin
vəziyyəti bir qədər yaxşı olardı. Bu il mənim müəllim kimi fəaliyyət göstəməyimin
sonuncu ilidir. Təvazökarlıqdan uzaq olsa da, deyim ki, şagirdlərim məni dəhşət çox
istəyirlər. Dərs açılandan 2-3 gün sonra hamısı yığışıb gəlirlər yanıma. Bu ən
birinci mənim həqiqi müəllim olmağımdan, ikinci isə gözəl valideyn olmağımdan irəli gəlir. Deməli,
şagirdlərimə özümü sevdirə bilmişəm. Onlar məni valideyn, ata, müəllim kimi qəbul
ediblər.
Zəhmət
olmasa, müəllimlik fəaliyyəti müddətində başınıza gələn maraqlı əhvalatlardan
birini oxucularımızla bölüşərdiniz…
-70-ci
illərin ortaları idi. İki şagirdimin valideynləri xahiş etmişdilər ki, onların
uşaqlarını ali məktəbə hazırlaşdırım. Həftədə iki gün təyin etmişdim, onları
heç bir təmənna olmadan həm tarix fənnindən,
həm də ki, dil-ədəbiyyatdan hazırlaşdırırdım. Yoldaşlarımla çox güclü voleybol komandası qurmuşduq, dərsdən sonra onlarla
oynayır, istirahət edirdik. Abituriyentlər
də
həmişə oyunun qızğın vaxtında gəlirdilər. Başlayırdım özümü söyməyə (gülür).
Daha sonra dedim qızım, gəlməyin. Atası dedi ki, ay Vahid müəllim, biz "erkək”
hazırlamışdıq qapınızda kəsməyə. Dedim ay qardaş, mən pul üçün bu uşaqları hazırlaşdırmıram.
Sonralar onların hər ikisi universitetə qəbul oldular. Onlardan biri hər dəfə məni
görəndə qucaqlayır, öpür və deyir ki, Vahid müəllim sizə çox minnətdaram ki, mənə
inşa yazmağı öyrətdiniz.
Təcrübəli
müəllim kimi bu ixtisasa yiyələnmək istəyənlərə nə tövsiyə edərdiniz?
-Müəllimlər
daim vicdanla hərəkət etsələr,
xalqımızın
gələcəyi çox gözəl olar. Bir müəllim kimi mən həmişə demişəm və deyəcəm ki,
savadlı, ziyalı olun. Ziyalılıq çox böyük məvhumdur. Bir dəfə yol mühəndisinə
yolların nəyə görə çökməsi barədə o qədər ətraflı danışdım ki, məndən yol mühəndisi
olub-olmadığımı soruşdu. Dedim ki, xeyr, mən müəlliməm. Məəttəl qaldı. Əgər mən ziyalı olaraq
jurnalistlə üz-üzə oturub jurnalistikadan, "Əkinçi”, "Kəşkül” qəzetləri haqqında məlumat verə bilmirəmsə, onda demək ki, mən heç ziyalı deyiləm.
Son olaraq nə demək istərdiniz?
-Son olaraq müəllimlərin peşə
bayramını təbrik etmək istəyirəm. Onlara can sağlığı, firavanlıq arzu edirəm.
Arzu edirəm ki, həmişə fəxrlə, başları uca şəkildə deyə bilsinlər ki, mən müəlliməm.
Elnarə
Salamova
Xeberle.com
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.