"Qadınlar üzərilərindəki zinət əşyalarını qoruduqları kimi, ailələrini də qorumalıdırlar”

 

"Əgər kimsə sənin xoşuna gəlmirsə, ona heç olmasa "qardaş” demə, səni buna heç kim məcbur etmir”

Xeberle.com Sumqayıtın tanınmış şəxsləri ilə müsahibələri davam etdirir. Budəfəki həmsöhbətimiz Respublikanın əməkdar müəllimi, "Şöhrət” ordenli, "Araz” ali ədəbi mükafatı laureatı, "Sevil Qadınlar Cəmiyyəti” Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, keçmiş Maarif müdiri və məktəb direktoru, şair, neçə-neçə kitab müəlifi Ofelya Babayevadır. Ofelya xanım ilə onun vaxtilə təhsil sistemindəki fəaliyyəti, ədəbi yaradıcılığı barəsində söhbətləşdik.

 

HAŞİYƏ: Ofelya Babayeva 28 sentyabr 1948-ci ildə Abşeron rayonunda anadan olub. ADU-nun filologiya fakültəsini bitirib. Əmək fəaliyyətinə müəllim kimi başlayıb, Sumqayıt şəhər məktəblərində çalışıb. 1987-1997-ci illərdə Sumqayıt şəhər Təhsili Şöbəsinin müdiri işləyib. 1997-2015-ci illərdə 11 saylı orta məktəbin direktoru olub.

-Ofelya xanım, payız fəslinə həsr etdiyiniz şeirlər məni düşündürdü. Bu fəslə xüsusi olaraq şeir yazmağınızın səbəbi sırf həmin fəsildə dünyaya gəlməyinizdir, yoxsa başqa bir səbəbi var?

-Ümumiyyətlə bütün fəsillər gözəldir. Mən payızda dünyaya göz açmışam və ömrümdə də "payızlı hadisələr” çox olub. Görünür, elə onunla bağlıdır.

-Bizə məlumdur ki, ədəbi fəaliyyətə hələ orta məktəbdə oxuyarkən başlamısınız. Maraqlıdır, Ofelya xanım ilk şeirini nəyə, yaxud kimə həsr edib?

-İlk şeirim Azərbaycana həsr olunub. Onda məktəbin 7-8-ci siniflərində oxuyurdum və "Azərbaycan” adlı bir şeir yazmışdım. Deməzdim ki, mükəmməl poeziya nümunəsi idi, amma hər halda fikrimcə, yaxşı şeir idi. Çünki böyük, kübar şairimiz, "Sosialist Sumqayıtı” (indiki "Sumqayıt” qəzeti) qəzetinin şöbə müdiri Xasay Cahangirov mənim haqqımda "uğurlu yol” yazanda həmin şeirimi də sitat gətirmişdi:

Mən qızınam, Azərbaycan

Arzularım çiçək-çiçək,

Bilrəm ki, qayğın ilə

Bu arzular göyərəcək.

Onda mən 13 nömrəli məktəbin 11-ci sinifdə oxuyurdum.

 

 

- Uzun müddət şəhərin təhsil sisteminə rəhbərlik etmisiniz, məktəbdə direktor kimi fəaliyyət göstərmisiniz. Şəhərimizdəki təhsilin hazırkı vəziyyəti sizi qane edirmi?

 

-Ümumiyətlə, Sumqayıt təhsili bütün dövrlərdə seçilib. Mən bu şəhərin həm şagirdi, həm də müəllimi olmuşam. Sonralar bu şəhərin təhsil sisteminə rəhbərlik etmişəm, direktor kimi fəaliyyət göstərmişəm. İstər əvvəlki, istərsə də indiki dövrlərdə Sumqayıt təhsili uğurlu olub. Hazırda dövrün dəyişilməsi ilə əlaqədar olaraq təhsil sitemində də bir sıra yenilik baş verib, müasir təhsil atributları, kurikulum, ağıllı lövhələr və s. yaranıb. Şagirdlər artıq ərzbərçilikdən düşünmə təhsil metoduna keçiblər.

-Müsahibələrinizin birində: "Bəzən arzu və istəklərim digər insanların arzu, istəkləri ilə üst-üstə düşməyəndə özümü tənha hiss edirəm" demisiniz. Cəmiyyətin istəkləri ilə toqquşan arzularınız nələrdir?

-Məsələn, mən istəyərdim ki, insanlar səmimi olsunlar. Hiss edirəm ki, hazırda insanlarda səmimiyyət azalıb. Daha sonra istəyərdim ki, hamı bir-birini yalandan yox, həqiqətən sevsin, bir-birilərini həmişə dost, qardaş, bacı bilsinlər. Bizə o qədər qısa ömr verilib ki, istəməzdim onu intriqaların, xoşagəlməz hadisələrin içində yaşayaq. Bir hadisəni qısaca olaraq nəql edim. Çox hörmətli bir adamın yanında olarkən ona zəng gəldi və həmin şəxs telefondakına "Qardaş, necəsən? Nə var, nə yox? Səni çoxdandır görmürəm. Gəl bir çay içək”, - deyə cavab verdi. Telefonu söndürəndən sonra dönüb mənə: "Qardaşa bax e, görürsən də, müəllimə, biz kimlərə qardaş deyirik” dedi. İndi həmin insan rəhmətə gedib deyə adın çəkməyəcəm. Amma təbii ki, belə hadisələr məni sıxır. Əgər kimsə sənin xoşuna gəlmirsə, ona heç olmasa "qardaş” demə. Səni buna heç kim məcbur etmir. Çünki qardaş, bacı böyük mənaya malik olan sözlərdir. Ona görə də, mən belə insanların içində özümü tənha hiss edirəm.

Adamlar içində tənhayam, tənha

Arzum, diləyim də pərən-pərəndir.

Elə tutulmuşam, bilmirəm daha

Qarşıda görünən dumandır, çəndir.

Fiziki olaraq tənha deyiləm, ətrafım insanlarla doludur. Amma belə şeyləri düşünəndə, insanlarla əlaqə qurmaq istəmirəm.

 

 -Uzun illər 11 saylı məktəbin direktoru olmusunuz və bu təhsil ocağı həmişə şəhərimizdə öncüllər sırasında olub. İndi doğma məktəbdə nə dəyişib, qoyub getdiyiniz kimi varmı?

-Bu ilin dekabrında mənim məktəbdən getməyimin iki ili olacaq. Onu da deyim ki, bu məktəb 1958-ci ildə yaradılıb və uzun bir tarixi inkişaf yolu keçib. Bu o deməkdir ki, 2018-ci ildə məktəbin artıq 60 yaşı tamam olacaq. Məktəbin şagirdləri dünyanın hər yerinə səpələnib. Ona görə ki, o, rusdilli məktəb idi. Son dövrlərdə dəbdə olan multikultural dəyərlərə o dönəmdə də önəm verilirdi. Məktəbdə müxtəlif xalqlardan olan uşaqlar var idi: ruslar, ləzgilər, yəhudilər və s. Mən təhsil şöbəsinin müdiri olanda ilk dəfə orada Azərbaycan bölməsi açıldı və o zaman çox ciddi müqavimətə rast gəldim. Amma buna baxmayaraq bölmə açıldı və mən yenə də məktəbin ənənələrinin qorunmasına riayət etdim. Bu iki il ərzində mən deməzdim ki,çox şey dəyişilib. Həyat öz axarı ilə davam edir. Mən inanıram ki, uzun illər keçsə də, məktəb öz ənənələrini yaşadacaq.

-"Xalqın şairi ac olmalıdır”, - deyirlər. Siz necə düşünürsünüz?

-Mən belə düşünmürəm. İnsan niyə ac olmalıdır ki?! Heç qədim dövlərdəki Nizami, Fizuli kimi şairlərimiz də ac olmayıblar. Bunlar sadəcə Sovet dönəmində yaradılan miflərdir.

-Sumqayıt günü- gündən gözəlləşir, dəyişir. Bəs onun şəhər kimi daha da inkişaf etməsində, sizcə, nələr çatışmır?

-Şəhərdə müsbət istiqamətdə çox dəyişiklik var. Zahirən Sumqayıt Avropa şəhərlərini xatırladır. Buraya həm Novxanı, həm də Sülh küçəsi tərəfdən giriş var. Mikrorayonlar, məhəllələr gözəlləşir. Təbii ki, birdən-birə hər şeyi düzəltmək qeyri mümkündür. İş yerləri açılsa, daha yaxşı olar. Mən son zamanlar Sumqayıtda yeni iş yerləri açılacağı barədə məlumatlar oxuyuram. Çünki hazırda metallurgiya sənayesinin inkişafına böyük önəm verilir. Sumayıt çox gənc və zəhmətkeş şəhərdir. 2019-cu ildə buranın 70 yaşı olacaq. Təsəvvür edin ki, 70 yaşlı bir şəhər bu gün böyük şəhərlərə meydan oxuyur. Şəhər sakinlərinin çoxu gəliri az olan insanlardır. Düşünürəm ki, gələcəkdə iş yerləri açılanda və əməkhaqqı artanda şəhər lap gözəl olacaq. Buna baxmayaraq, mən axşamlar yeni salınmış bulvara gedəndə sakinlərimizin hər biri oraya həvəslə gəldikləri üçün qürur hissi duyuram.

 

 

 

-Bir az da "Sevil Qadınlar Cəmiyyəti" haqqında danışaq. Cəmiyyətin Sumqayıt təşkilatının sədri kimi qadınlarımıza nə tövsiyə edərdiniz?

-Qadınlarımza ilk növbədə üzərilərindəki zinət əşyalarını qoruduqları kimi, ailələrini də qorumaqlarını tövsiyə edərdim. Qızılı, ləl-cəvahiratları həmişə tapmaq olar. Əsas ailə, övladdır. Bəzi valideynlər var ki, özünə göstərdiyi diqqəti övladlarına göstərmir. Vacibdir ki, əllərində nə varsa, övladlarının təhsilinə, gələcəyinə xərcləsinlər. Təhsil həqiqətən də bir ailə üçün gələcəkdə divident gətirə biləcək böyük nəsnədir.

-Sonda yaradıcılığınızdakı yeniliklərdən söz açmağınızı istərdik. Yaxın vaxtlarda növbəti kitabınızın çapı gözlənilirmi?

-Yeni, altıncı kitabımı çapa hazırlayıram. Düşünürəm ki, kitabımda çox maraqlı şeirlər olacaq. Orada 29 yaşında güllənərək öldürülən və ölkəmizi hüznləndirən şair Mikayıl Müşfiqə həsr etdiyim şeir də nəşr olunacaq.

Maraqlı olduğunu nəzərə alaraq, Ofelya xanımın həmin kitabından olan və heç yerdə yayımlanmayan şeirlərini sizə təqdim edirik:

Mən bir Allah
Bəndəsiyəm,
Məndə Günah
Axtarmayın.
Özü görür,
Mən bilərəm
Nədir günah…
Cavab məndə
Sorğu onda
Nə olacaq?
Olmayacaq
Bilinəcək
Ancaq sonda. (07.07.2017)

Dağa böyük
Tar qoyulub
Xatirədir, baş daşıdır
Müşfiqimə…
Tarzən külək,
Dinləyici
Dağı, daşı
Yaradandır..
Bu iltifat,
Bu böyüklük
Haradandır?...
Onu sevən, sevdirən də
Yaradandır… Yaradandır… (07.07.2017)

Elnarə Salamova
Xeberle.com

Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.