Utanaq, yoxsa qaytaraq?

Bəli, facepatriotlar Şuşanın işğalının ildönümü ilə bağlı statuslar paylaşacaq və arzular söyləyəcək ki, gələn il bu vaxtı Şuşada olaq-filan.

Mən isə hələ də xalqın "Qəhrəmanlıq qalası"nın düşmən əlində olduğu üçün utanc hissi keçirirəm. Mayın 8-i Şuşa acısının arxasınca faşizm üzərində qələbənin sevincini yaşayırıq 9-u mayda. Bir gözümüz ağlayır, o biri gülür. İkiüzlü olmaqdan utanıram.

Keçmişdəki qələbəmizi bir gün əvvəl itirdik. Leninqradı, Stalinqradı, Moskvanı və daha neçə şəhəri qanı və canı ilə qoruyan ata-babalarımızın oğulları və nəvələri doğma şəhərini qoruya bilmədilər. Ona görə yox ki, qorxdular, sadəcə aldadıldılar. Aldadan da özümüz olduğu üçün utanıram.

Hörmət etdiyim bir dostumun söylədiyi kimi "facerembo"lar klaviaturanın və yaxud kreditə götürdüyü telefonun düymələrini işə salaraq düşmən üzərinə yürüyəcək. Onların bəzilərinin çox da uzaq olmayan keçmişinə - əsgərlik həyatına səfər etsək, görərik ki, guruldayanlardan çoxu ya dayı, ya da pul "şotuna" xidmət edənlərdir. Vallah, sizin yerinizə utanıram.

Torpaqları qaytarmazdan əvvəl bizlər bir çox şeyləri qaytarmalıyıq və itirməliyik. Çünki bu baş vermədən ən vacib qələbəni qazanmaq mümkün deyil. Siyahını isə siz tərtib edin. Nəyi itirək və nəyi qazanaq? Lakin diqqətli olun ki, burda da utanmayaq!
Xeberle.com