
Tarix boyu bərəkətli torpaqları, sayagəlməz təbii sərvətləri... ilə paxıl, xəbis, məkrli niyyətlilərin hədəfinə çevrilən "AZƏRBAYCAN” adlı məmləkətin qeyrətli, mübariz, mərd... oğul və qızları olub. O oğul-qızlar ki, Vətənin azadlığı və bütövlüyü uğrunda canlarından belə keçməyə hazır olublar. Ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə ucalan Qəhrəmanların hər birinin fərqli taleyi, fərqli şəhadət məqamı olsa da, onların məqsədi, amalı, istəyi, arzuları bir olub...
Belə vətənpərvər oğullardan biri də I Qarabağ müharibəsi Şəhidi Elşad Şixbabayevdir.
-------
Bu dəfə Şixbabayevlər ailəsinin qapısını döyməli oldum, özü də tək yox, şəhərdə fəal ictimaiyyətçi kimi tanınan həmkarım, Corat Bələddiyyə sədrinin müavini Nuradə xanım Kərimova ilə.
Bizi Şəhidimizin anası Uruzə xanım qarşıladı. Birlikdə ötən günləri yada saldıq, igidimizin həyat hekayəsini dinlədik, xoş xatirələri özündə əks etdirən fotoalbomu vərəqlədik... Bu şəkillər nələr demirdi...
Uruzə xanım (ana):"Elşadımın tabutu evə gətiriləndə Elçinin 10 yaşı vardı. O gündən bu evə heç sığa bilmir... Evi satıb həyət evi almaq istəyir. İllər keçsə də, əzizinin itkisi ilə əsla barışa bilmirsən... gözün qapıda, qulağın səsdədir... ətrafa nəzər salanda hər şey Elşadımı xatırladır...
İndi hərdən I Qarabağ müharibəsiylə bağlı danışanda deyirlər ki, "onlar məğlub şəhidlərdir”. Doğru deyil! Şəhid ŞƏHİDdir! Onlar da torpaq, Vətən uğrunda gediblər... İstəmirəm, ayrı-seçkilik salınsın...
1992-ci ilin avqustun 13-də Ağdərədə minaya düşdü, avqustun 20-sində gətirdilər evə. Bir həftə həmin ərazidən götürə bilməmişdilər. Elə avqustun 20-də dəfn olundu. 19 yaşı birinci 7 günündə tamam oldu balamın...
Təklif olundu, Sumqayıt Şəhidlər Xiyavbanında dəfn olunsun. Elşad kəndə o qədər bağlı idi ki... Qubada Şəhidlər Xiyabanı olsa da, qərar verdik ki, elə öz kəndimizdə - Gültəpə kəndində torpağa tapşıraq. Sonradan çox peşman oldum. Elə burada – Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunsaydı, hər gün rahat şəkildə oğlumu ziyarət edərdim... İndi bir ayağımız elə kənddə qalıb...”.
Uruzə xanım danışdıqca, bir igidin ömrü kinolent kimi, gözlərimizin önündə canlanırdı...
AİLƏ:Şəhidimiz Elşad Şixbabyevin valideynləri əslən Quba şəhərindəndilər. Əlisəfa bəy 1968-ci ildə Sumqayıt şəhərinə gələrək, burada Kimya zavodunda əmək fəaliyyətinə başlayıb. 1972-ci ildə Qubada elqızısı, bir kənddən olduğu Uruzə xanımla ailə həyatı qurduqdan sonra, birlikdə Sumqayıta gəliblər və talelərini həmişəlik Gənclik şəhəri ilə bağlayıblar. Sonradan hər ikisi bir müəssisədə, lakin ayrı-ayrı sexlərdə çalışıblar. Onların bu evliliyindən 4 övlad dunyaya gəlib: Elşad (28.08.1973), Ruhiyyə (01.11. 1976), Zümrüd (17.11.1979) və Elçin (19.12.1982).
Yataqxanada qalan Əlisəfa bəy ailəsi ilə kirayə mənzildə, daha sonra yenidən yataqxanada yaşayıb. Çalışdığı müəssisədən ona mənzil verildikdən sonra, çətinliklər görmüş ailə yeni evdə xoşbəxt günlərini keçiriblər...
-----------------
Qisa ARAYIŞ:
Elşad Əlisəfa oğlu Şixbabayev 28 avqust 1973-cü ildə Sumqayıt şəhərində anadan olub. Sumqayıt şəhər 51 saylı körpələr evi-uşaq bağçasında tərbiyə alıb. 1-ci sinifdən 5-sinfəcən (1980-1985) Sumqayıt şəhər 8 saylı, daha sonra 27 saylı tam orta məktəbdə (1985-1988) oxuyub.
E.Şixbabayev 1988-1991-ci ilərdə Sumqyaıt şəhər 7 nömrəli Texniki Peşə Məktəbində "Dülgər (inşaat) xarrat” ixtisası üzrə təhsil alıb. 1992-cı ilin 14 iyun tarixində Vətən qarşısında borcunu yerinə yetirməyə yola düşüb və Masallı rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmət göstərib.
1992-ci ilin 13 avqust tarixində iki ayın əsgəri olan Elşad Şixbabayev Ağdərədə BTR-in minaya düşməsi nəticəsində həlak olaraq Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlib.
Azərbaycan Ordusunun 19 yaşlı əsgəri Elşad Əlisəfa oğlu Şixbabayev 20 avqust 1992-ci il tarixdə Quba şəhərinin Gültəpə kəndində dəfn olunub.
--------------------------
Ana:"9-cu mikrorayonda kirayədə qalırdıq. Elə orada bağçaya getdi. Sonra köçdük yataqxanaya. Burada 1-ci sinfə qədəm qoydu. Elşadın çox gözəl xasiyyəti vardı. Mehriban, şirin dilli, ünsiyyətcil olduğuna görə, bağçada da, məktəbdə də müəllimləri onu çox istəyib. O vaxt qaynanam, qaynatam və hələ ailə qurmayan baldızımla bir yerdə yaşayırdıq. Elşad ilk nəvə olduğundan onu hamı əzizləyərdi.
1985-ci ildə təzə evə köçəndən sonra, 6-cı sinifdən 27 saylı məktəbə getdi.
5-ci sinfəcən əlaçı olub. Məktəbdən çıxanda direktor sənədlərini vermək istəmirdi ki, aparacaqsan, uşaq dəyişiləcək. Yeni məktəbdə də 8-ci sinfəcən yaxşı oxudu, ondan sonra oxumağı zəiflədi. Texniki peşə məktəbinə qəbul olsa da, dərslərində zəif idi, oxumağa meyilli deyildi. İşləyib çalışmaq həvəsi çox güclü idi. Ona gorə də, praktikalarda aktiv iştirak edirdi.
Təcrübəni Sarıqayadakı xəstəxanada keçirdilər. Necə sevinir və həvəslə gedirdi, bir görsəydiniz...”.
Hər insanın bir taleyi, ömür yolu var. Elşad da alnına yazılan ömür yolunun cığırıyla addımlayırdı. Bu yolun onu hara aparacağından isə hələ xəbərsiz idi... amma onun öz dünyası var idi. Bu dünya məhz peşə məktəbində oxuduğu illərdə onunçün açılmışdı. Dizayna, memarlığa marağı olduğundan, tikinti işlərində, dülgərlikdə, tikişdə öz fantaziyalarını ortaya qoymağa çalışırdı. Fərqli düşüncə, fərqli baxış... Yeniyetmədə olan bu qabiliyyət ətrafındakı insanları da təəccübləndirir, heyran edirdi...
Ana:" Elşad çox bacarıqlı idi... yaxşı paltar tikməyi vardı... Evdə də taxtalardan şkaf düzəltmişdi. Neçə il o şkaf qaldı. Elçin bir gün onu sökdürdü. Usta həmin günü yarıyacan sökmüşdü. Gecə evə gələndə Elçinə dedi ki, "sən niyə onu sökdürdün? Axı, mənim əl işimdir o. Gətir mənim əl işimi, qoy yerinə! Düzəltdirməsən...”. Elçin qorxusundan səhər tezdən usta gətirdi, şkafın yarıdan yuxarı hissəsini düzəltdirdi.
Elşad əsl ev adamı idi. Ev işlərini görməyi, bar-bazarlıq, alış-veriş etməyi çox sevərdi. Xoşuna gələn ev əşyaları; qab-qacaq, dəsmal,.. görsəydi, tez alıb gətirərdi. Hətta kiminsə evində bəyəndiyi təzə əşya görsəydi belə, çalışardı ondan alıb evə gətirsin. Evə bağlı, evdar, səliqə-sahmanı sevən, təmizkar, ailəcanlı, qayğıkeş, diqqətcil, hamını düşünən idi oğlum”.
Bəli, evcanlı, ailəcanlı Elşadın mənzillərində də zəhməti az olmamışdı. Hətta bir dəfə, usta otağı təmir edib gedəndən sonra, Elşad həvəsə düşüb eyvanı özü təmir edir.
Elşad bacı-qardaşlarına qarşı da çox diqqətcil, mehriban olub. Valideynlər zavodda növbəli işlədiklərindən, 3 uşağın qayğısını çəkmək evin böyük övladı olan Elşadın üzərinə düşmüşdü və o, bu yükü böyük həvəs, sevgi ilə qaldırmışdı.
Qohumcanlı, dostcanlı olan Elşada olan hörmət, sevgi və ehtiram onun həddən artıq istiqanlı, mərifətli, ünsiyyətcil olmasından irəli gəlirdi. Böyük-kiçik yeri bilən yeniyetmə, sanki həyata baxışı, düşüncələri ilə yaşından böyük idi. O, qohum-əqraba ilə özünü elə aparırdı ki, sanki böyük həyat təcrübəsinə malik bir kişi idi. Zarafacıl olsa da, zarafatının, sözünün yerini bilirdi. Elə bu gözəl xasiyyəti və keyfiyyətlərinə görə, hamı da onu sevirdi.
Ana:"...Sonra da əsgərliyə apardılar. Bir həftə idi ki, atası ilə qardaşı yanına gedib-gəlmişdilər. Demişdilər, "hələ uşaqdılar, qarantin müdətində cəbhə bölgəsinə göndərilməyəcəklər”. Bir həftədən sonra xəbər gəldi ki, göndəriblər. Olsun ki, vəziyyət belə tələb edib...”.
Bütün oğullar kimi, Elşad da ölkədə baş verən hadisələri izləyir, mənfur qonşuların xalqımızın başına gətirdikləri oyunların acısını yaşayır, tezliklə Vətən qarşısındakı oğul borcunu şərəf və layaqətlə yetirmək üçün, günləri sayırdı. Nəhayət, o gün gəlib çatdı. Hərbi Komissarlıqdan çağırış vərəqəsi alan vətənpərvər Elşadın sevincinin həddi-hüdudu yox idi. İyun ayının 14-ü o, gənc əsgərlərlə Masallı rayonunda yerləşən hərbi hissəyə yola düşür.
Vətənpərvər əsgər düşmənlə gedən mübarizənin (I Qarabağ savaşı) sonda Azərbaycan Ordusunun qələbəsi ilə nəticələnəcəyinə inanırdı. Və o, bu mübarizənin iştirakçısı olmaq üçün ön cəbhəyə can atırdı.
Az bir zamanda Elşad komandir və əsgər yoldaşlarının hörmətini qazanır. Onun hədsiz Vətən sevgisi, düzgünlüyü, yaşından böyük düşüncələri, qabiliyyəti... hər kəsi valeh edirdi. Elşadın pozitiv enerjisi, şən zarafatları yoldaşlarında yüksək əhval-ruhiyyə yaradırdı.
Elşadın əsgərlik həyatı, Qalibiyyət arzusu ilə, beləcə, davam edirdi. Amma heç kim bilmirdi ki, bu, şərəfli həyatın ömrü heç iki ay çəkməyəcək...
13 avqust 1992-ci il... Elşadın həlak olma xəbəri Şixməmmədovlar ailəsinin bütün ümid və arzularını çilik-çilik edir... 20 avqust tarixində Şəhidin nəşi yaşadığı mənzilə gətirilir...
Ailə, onlara edilən təkliflərə baxmayaraq, uşaqlıq illərindən kəndlərinə bağlı olan, kəndə getmək üçün səbirsizliklə tətil günlərini gözləyən Elşadın elə sevdiyi məkanda – Gültəpə kəndində dəfn olunmasına qərar verir. İgid əsgər həmin gün kəndin qəbiristanlığında torpağa tapşırılır...
2018-ci ildə ailənin başçısı, oğul itkisinin və torpaq həsrətinin dərd yükünü daşıyan ailə başçısı Əlisəfa bəy dünyasını dəyişsə də, bu gün onun da, Şəhidimizin də, bütün torpaq həsrəti ilə dünyasını dəyişənlərin də, Qəhrəman Şəhidlərimizin də ruhları şaddır. Çünki Ali Baş Komandan cənab İlham Əliyevin, Yenilməz, Qüdrətli, Müzəffər Azərbaycan Ordusunun məğrur, zəsur əsgər və zabitlərinin, Vətən sevdalı könüllülərin və xalqın, millətin birliyi, əzmkarlığı, mübarizliyi sayəsində QƏLƏBƏ əldə olundu, igid oğulların qisası alındı! Uzun illər əsarətdə olan torpaqlarımızda bu gün ZƏFƏR marşı çalınır, üçrəngli bayrağımız qürurla dalğalanır!
Uruzə xanım (ana):"O, minaya düşən günü tarixində, avqustun 13-də oğul nəvəm dünyaya gəldi. Qızlarım dedi, "ana, ona ELşadın adını qoyaq”. Elə də etdik. Düzdür, arada ona "Hüseyn” də deyirik, amma sənədlə adı Elşaddır. Oğlumun qoxusunu nəvəmdən alıram... görünüşcə də, xasiyyətcə də əmisinə çox oxşayır... Allah bütün balaları qorusun, bir daha müharibələr olmasın...”.
Elçin bəy (Şəhidin qardaşı):"Hər zaman qardaşımla qürur duyuruq. Az ömür yaşadı, lakin tarixə sığmayacaq şərəfli ömür yaşadı. Qazanılan ZƏFƏRdə I və II Qarabağ savaşının iştirakçısı olan, "Mənim Azərbaycanım!” deyən bütün İgidlərimizin haqqı var! Uca Allah Şəhidlərimizin ruhunu şad etsin, qazilərimizə şəfa versin, veteranlarımızı, xalqımızı, millətimizi, Vətənimizi qorusun!
Ən böyük arzularımdan biri odur ki, tarix keçsə də, zaman dəyişsə də, Şəhidlərimiz heç bir zaman unudulmasınlar...”.
Nə qədər ki, düşmənin bağrını yaran "AZƏRBAYCAN” adlı diyar və bu gözəl diyarın Vətən sevdalı, qeyrətli oğul və qızları var, Qəhrəman ŞƏHİDLƏRimiz heç bir zaman unudulmayacaqlar!
Hər il avqust ayının 13-ü Şixbabayevlər ailəsi, qohum-əqrabalar Şəhidimizin məzarını ziyarət edir, adına ehsan verilir. Səhəri gün isə - 14 avqust tarixində qəhrəman əmisinin adını daşıyan Elşadın doğum günü qeyd olunur. İnanrıq ki, ruhu azad Vətən torpaqlarının hər qarışında sevinc hissi ilə dolaşan, bu gün xoş xatirəylə andığımız yeniyetmə-gənc əsgər Elşad Şixbabayev əziz-doğmalarını Cənnətindən salamlayır, ən xoş arzularını ünvanlayır...
RUHUN ŞAD OLSUN, Cənnətməkan ŞƏHİDimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
Jurnalist, yazıçı-publisist,
AJB, AYB və AAB-nin üzvü







Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.