Səhər saat 9 radələrində, həyətdən gələn: "alma var alma, 5 kilosu 1 manata” – səsləri, balacanı yuxudan oyatmışdı. Tələsik paltarlarını geyinən qızcığaz, dayanmadan anasını çağırırdı.
Anası isə mətbəxdə, vəziyyətlərinin çox pis olmasını, təzə çörək almağa belə pulunun olmadığını görüb, səhər yeməyi üçün süfrəyə nə qoyacağını düşünür, evdə biraz qarğıdalı yağı və çörəyin olduğunu görüb, bunları tavada qızartmaq üçün hazırlayarkən, balaca mətbəxə girdi:
– Ana, mənə 20 qəpik verə bilərsən?
– Qızım, pul nəyinə gərəkdi? (anası pulu neyləyəcəyini soruşsa belə, balaca israrla ancaq pul istəyirdi. Anası gözləməsini deyib, otağa keçdi).
– Yaxşı anacan.
– Qızım, çantamda ancaq 10 qəpik var.
– Çatar ana, çox sağol. (qızcığaz əliylə nəsə hesablayaraq, sevincək anasının üzündən öpərək, həyətə qaçmışdı).
"Alma var alma, 5 kilosu 1 manata” -səsləri, hələdə eşidilirdi. Balaca qız səsin gəldiyi tərəfə gedərək, öz-özünə: "almanın 5 kilosu 1 manatdırsa, 1 kilosu 20 qəpikdi, mənim 10 qəpiyim varsa, yarım kilo ala bilərəm, – deyə düşünüb sevinirdi”.
Alma satılan maşına yaxınlaşanda, çoxlarının alma aldığını görüb, öz növbəsini gözləyən balaca, sıranın ona çatdığını görüb, yüksək səslə:
– "Baba, mənə yarım kilo alma ver, bax, bax, ordakı qırmızı almadan”.
Alma satan kişi isə:
– "Ay qız, çəkil burdan almanın 5 kilosu 1 manata satılır, yarım kilo satılmır, itil gözümdən, ayağa dolaşma”.
Bu sözlər qızcığazın, adını belə bilmədiyi hislərə qapılmasına səbəb olmuşdu, yanağı qırmızı alma kimi qızaran balacanın, gözündən üzüm gilələri boyda yaş tökülürdü və balaca, tələsik evə qaçaraq ağlamağa başlamışdı. Olanlardan xəbərsiz olan anası və bacı, qardaşı, onun ağlamaq səsinə qapıya qaçmışdılar. Balaca ağladığı və həyəcanlı olduğu zamanlarda aydın danışa bilmirdi, kəkələyirdi, bunun onu incitdiyini düşünən anası, qızını bərk-bərk qucaqlayıb, onu sakitləşdirdirməyə çalışırdı. Biraz keçəndən sonra, qızarmış çörək və çayı süfrəyə gətirərək, uşaqlara əl-üzünü yumadan, süfrəyə oturmağın qadağan olmasını xatırlatmışdı. Balaca qız isə divanda əyləşmişdi, anası onun əl-üzünü yumamasını bilsə belə, bundan xəbərsiz kimi davranırdı. Yeməyi yedikdən sonra, uşaqlar otağa oynamağa getmişdi.
Ana qızının yanına gələrək: "qızım, bayaq niyə ağlayırdın, nə olmuşdu?”- deyə sözə başladı. Balaca qız heçnə demədən ovucundakı, 10 qəpiyi anasına uzadaraq: "ana mən alma istəyirdim, ordakı qırmızı almanı” – deyib, yenə ağlamağa başlamışdı. Ana qızının pis olduğunu görüb, artıq heçnə soruşmurdu, ona su verdikdən sonra, televiziyanı açmışdı.

Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.