Televiziya kanallarının mədəniyyətini 2 yerə bölsək, təxminən belə bir vəziyyət alınacaq: mədə və niyyət. Daha çox ucuz reytinq qazanmaq üçün "mədə”sini böyüdən telekanalların mənəvi dəyərlər aşılama "niyyət”i isə kiçikdir. Loru dildə desək qarın ağıldan irəlidir. Belə olduğu təqdirdə cəmiyyətin daha dəyərli informasiya əldə etmək istəyən təbəqəsi hara üz tutur? Google bu zaman köməyə çatır ki, onun da təklif etdiyi variantlar milyonlarladır. Və bu milyon variantın təxminən tən yarısı eyni məzmunludur. Qalan tən yarının araşdırılması üçün isə tamaşaçı ömrü yetməz. Vaxt isə dövrümüzdə ən bahalı bir nemətdir. Digər tərəfdən vizual görüntüyə önəm verən tamaşaçı şifahi internet məlumatlarından tam istədiyini ala bilmir. İnternet televiziya da təəssüf ki, elə öz həmkarları olan telekanalların günündədir. Elmi araşdırmaların səviyyəsi aşağı, müəllif proqramları yox dərəcəsində. Keçid alırıq Youtube-yə. Burda durum fərqlidir. Müsbət tərəfdən deməzdim. Bir neçə bloggeri istisna etsək, ortaya sanballı istər tarixi, istər elmi araşdırmaya dayanan video-informasiyaya rast gəlmək çətindir. Məsələn, Azərbaycan tarixi barədə video materialları araşdırarkən nəyin şahidi oldum?! Konkret dövrlərlə bağlı bir neçə normal materialdan başqa heç nə tapmadım. Həmin videolar da dəyərli tarixçilərimizin müəyyən zamanlarda verilişlərdə iştirakını əhatə edir. Yalnız dəyərli tarixçimiz Kərəm Hətəmoğlu Məmmədli müəllimin silsilə videolarını istisna edirəm. Çünki bu artıq sistemli bir layihənin məhsuluna oxşayır. Digərləri isə slayd-təqdimatlar. Tarix.info və history.az saytlarının da əməyini itirməmək gərəkdir. Lakin həmin saytlar müəyyən auditoriya üçün effektivdir. Ermənistanla informasiya savaşındayıq deyə qışqıra-qışqıra nəsə iş görürükmü? Kimisə günahlandırmaq niyyətində də deyiləm. Ölkədə tariximizi əks etdirən bədii filmlər barmaqla sayılacaq qədər. Aprel döyüşlərindən bu günədək keçən dövrdə heçmi bir film ortaya qoya bilmədik o qəhrəmanlarımız barədə? Gələn il aprel ayında yenə o şanlı tariximizi qəhrəmanlarının şəkillərini sosial şəbəkələrdə paylaşmaqla qeyd edəcəyikmi? Xalq qəhrəmanları ilə yaşayır. Ənənəvi qəhrəmanlarımızdan Babəkdən, Koroğludan, Nəbidən heç də geri qalmayan Mübariz İbrahimov, Əlif Hacıyev, Allahverdi Bağırov, Əliyar Əliyev və adlarını çəkmədiyim digər qəhrəmanlarımızı niyə özümüzə unutdururuq? Yeni nəslin yeni qəhrəmanlara ehtiyacı var. Elgiz, Xoşqədəm, Zaur kimi "qəhrəmanlar" düşüncəmizi işğal etməmiş nəsə edək, yoxsa gec olacaq. Çox yazdım deyəsən, yordum sizi.