Rublika: "Unutmağa haqqımız yox!”.
44 günlük Vətən mühatibəsində Şəhidlik Zirvəsinə ucalan və 02.10.2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunan 6 Vətən sevdalı İgidimizin - Şəhidlərimizin ömür yolu səhifələrini bir daha vərəqləyək… Mənfur düşmənə qarşı rəşadətlə mübarizə aparan, Azərbaycanın Yeni Tarixini yazaraq əbədi Tarixə çevrilən nər İgidlərin keçdikləri şərəfli yol hər bir yeniyetmə-gənc üçün BÖYÜK HƏYAT MƏKTƏBİdir!
(*Yazılar Şəhidlərinmizin Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunma ardıcıllığı ilə verilib).
----------------------
ƏLİYEV SƏMİD XOŞBƏXT oğlu
(Əsgər)
Qısa Arayış: SƏMİD XOŞBƏXT oğluƏLİYEV 05 iyun 1998-ci ildə Sumqayıt şəhərində anadan olub. 2005-2016-cı illərdə Corat qəsəbəsində yerləşən Sumqayıt şəhər 7 saylı tam orta məktəbdə təhsil alıb.
S.Əliyev 2010-2011-ci illərdə Paralimpiya İdman Kompleksində "Cüdo” idman növü ilə məşğul olub.
S.Əliyev 2016-cı ilin iyun ayında, məktəbi bitirdikdən sonra, Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Sumqayıt Şəhər İdarəsi tərəfindən həqiqi hərbi xidmətə çağrılıb. Əvvəlcə Ağcabədi, Andiçmədən sonra isə Beyləqan rayonlarında yerləşən "N” saylı hərbi hissələrdə xidmət edib. O, hava hücumlarından müdafiə batalyonunda "rabitəçi” kimi xıdmət göstərib.
S.Əliyev 2018-ci ilin yanvar ayının 4-də hərbi xidməti "Fərqlənmə” ilə başa vurub.
2020-ci il sentyabrın ayının 21-də S.ƏliyevəSumqayıt Hərbi Komissarlığından "Çağırış” vərəqi gəlib. O, ilk əvvəl Abşeron rayonunun Pirəkəşkül qəsəbəsindəki "N” saylı hərbi hissədə təlimlərə qatılıb, sentyabrın 27-si isə ön cəbhəyə - Füzuli rayonunun Horadiz qəsəbəsində yerləşən hərbi hissəyə göndərilib. II Qarabağ savaşı başlanan ilk dəqiqələrdən Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edib.
29 Sentyabr 2020-ci il tarixdə ailəsi ilə son dəfə əlaqəsi olan igid əsgər 01.10.2020-ci ildə düşmənlə mübarizədə qəhrəmancasına həlak olaraq Şəhidlik Zirvəsinə ucalıb.
Azərbaycan Ordusunun igid əsgəri Səmid Əliyev 2 oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
------------
Üç bacıdan 13 il sonra ailənin yeğanə oğlan övladının dünyaya gəlişi Əliyevlərə sevinc, xoşbəxtlik bəxş etdi. Hər kəs oğul övladını, Allahın mükafat olaraq göndərdiyi şirin pay kimi, əzizləyir, qayğısına qalırdı. Səmid də, başqa ərköyün uşaqlar tək, qayğısız uşaqlıq illərini yaşayaraq böyüyürdü. O, birinci sinifdə oxuyanda dayı olur. Çox vaxt elə bacısı uşaqları ilə bir yerdə oynayır, onlarla birlikdə boy atırdı.
S.Əliyev məktəb illərində tərbiyəsi, zəkası, həyata fərqli baxışı ilə seçilirdi. Xoş xasiyyətli, pozitiv enerjili, məsuliyyətli, nizam-intizamlı olan məktəbli oğlan sinif yoldaşlarının, müəllimlərinin hörmət və rəğbətini qazanmışdı. Düzlük, doğruçuluq onun Haqq yolu idi.
Xasiyyətcə mehriban, zarafatcıl, mərhəmətli, qayğıkeş, qohumcanlı, hər kəsə qarşı diqqətcil olan Səmid boş saatlarını ailəsi ilə evdə keçirməyi sevirdi. Onlarda həyət evi olduğundan, bağçaya çıxıb təsərrüfat işləri ilə məşğul olar, musiqi dinləyər, detektiv filmləri izləyərdi. Allaha bağlı, imanlı biri idi. Harada olur-olsun, vaxtında namazını qılar, duasını edərdi.
Səmid Əliyev asudə vaxtlarında, həmçinin, yağışlı, sakit havada gəzməyi, velosiped sürməyi, mütaliəni çox sevərdi. Ədəbiyyata xüsusi marağı vardı. Mikayıl Müşfiqin "Yenə o bağ olaydı” şerini gündə bir neçə dəfə dinləyərdi.
S.Əliyev hərbi xidmətdə olduğu dövrdə özünü nizam-intizamlı, verilən tapşırıqları vaxtında və düzgün yerinə yetirən nüminəvi əsgər kimi göstərir. Məhz elə bu nümunəvi davranışına, fəallığına və bacarığına görə, ailəsinə hərbi hissə komandiri adından "TƏŞƏKKÜR MƏKTUBU” göndərilir. Məktubu alan valideynlərin sevincinin həddi-hüdudu olmur. Başlarını uca etdiyinə görə, Səmidlə qürur duyurlar.
04.06.2018-ci ildə hərbi xidməti başa vuran Səmid Əliyev, boş-bekar durmayaraq, tezliklə işə düzəlir. Heç zaman işdən qorxmayan gənc hər zaman fikirləşib ki, iş insanı yox, insan işini daha da gözəlləşdirir; öz sevgisi, yanaşma tərzi və məsuliyyət hissi ilə. Elə bu səbəbdən, Səmid çalışdığı işdə hər kəsin rəğbətini qazanır.
Səmid üçün ailə dəyərləri hər şeydən üstün idi. Ailəsi onün üçün bir nümünə idi. Ən böyük arzularından biri də o idi ki, nə vaxtsa ailə həyatı qursa, mütləq Əliyevlərin ailə tablosunu öz evində yaratsın. O da atasına oxşamaq, onun kimi xeyirxah, qohumlara qarşı diqqətcil olmaq istəyib.
2020-ci ilin mart ayında Səmid sevib-seçdiyi xalası qızı ilə nişanlanmağa qərar verir. Ölkəni bürümüş pandemiya səbəbindən nişan mərasimi təxirə salınır.
Ümumiyyətlə, Əliyevlər ailəsi öz qayğıları ilə yaşayan, bir kimsə ilə işləri olmayan sadə, zəhmətkeş bir ailə olub. Səmid belə bir ailədə dünyaya gəldiyinə görə, hər zaman özünü xoşbəxt sanıb. Qohum-əqrəbaların mehribanlığı, isti münasibəti, mütəmadi get-gəllər ona da sirayət etmişdi. Evləri həmişə qonaq-qaralı olduğundan, Səmid də sevərdi qonaqlı evi. Qohumcanlı idi. Hamını itirib-axtarar, hal-əhval tutar, bir adama nədəsə kömək etmək lazım olardısa, anındaca məsələni həll edərdi.
Səmid xasiyyətcə çox mehriban, həlim xasiyyətli, gülərüz, qəlbi yumşaq olduğundan kimsənin xətrinə dəyməzdi, bir kimsə də ondan narazılıq etməzdi. O, öz ədəb-ərkanı ilə çoxlarından fərqlənərdi. Qohum-əqrəbada bütün qızlara "bacı” deyə müraciət edərdi.
"Az dostun olsun, dəyərli, etibarlı olsun” prinsipi ilə yaşayan Səmid hər adamla dostluq etməzdi. Bu məsələyə çox həssas yanaşardı. Əhatəsi geniş olsa da, dostları az idi. Ancaq bu, onu narahat etmirdi. Bilirdi ki, dar ayaqda sayca az olan dostlarına güvənə bilər.
2020-ci il sentyabrın ayının 21-də SəmidəHərbi Komissarlıqdan "Çağırış” vərəqi gəlir. Valideynləri işdə olduğundan, o, kimsəyə bir söz demədən birbaşa komissarlığa gedir. Burada bir canlanma var idi. Yeniyetmə və gənclərin üzündə sevinc hiss olunurdu. Nəhayət ki, illərin səbrinə, 30 illik torpaq həsrətinə son qoyulacaqdı! Düşmən tapdağında olan torpaqların azad olunmasının, düşmənə layiqli cavab verilməsinin vaxtı çatmışdı!
Səmid Əliyev ilk əvvəl Abşeron rayonunun Pirəkəşkül qəsəbəsindəki hərbi hissədə təlimlərdı iştirak edir. Sentyabrın 27-si o, ön cəbhəyə - Füzuli rayonunun Horadiz qəsəbəsində yerləşən hərbi hissəyə göndərilir.
Azərbaycan Ordusunun igid, mübariz əsgəri II Qarabağ savaşı başlanan ilk dəqiqələrdən Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edir və düşmənlə savaşda mərdlik, şücaət nümayiş etdirir.
Sentyabrın 29-da Səmid ailəsiylə əlaqə saxlayır. Telefonda atışma, partlayış, təcili yardım maşınlarının siqnal səsləri eşidən ana narahat olur."Rabitəçilər döyüş bölgəsində olmurlar” deyərək, gənc əsgər yalan danışmaq məcburiyyətində qalaraq anasını arxayınlaşdırır.
Vətən müharibəsi zamanı mənfur düşmənin layiqli cavabını vermək üçün, çox böyük sevinclə döyüşlərə qatılan gənc əsgər Səmid Əliyev, oktyabr ayının 1-də Füzuli uğrunda gedən qızğın döyüşlərdə başından aldığı qəlpə yarasından dünyasını dəyişərək ŞƏHİDLİK ZİRVƏSİnə ucalır.
Qanıyla Tarix yazan bir igidimizin də yarımçıq qalır tükənməyən arzuları...LakinSəmid bu şəhadətə özünü əvvəlcədən hazırlamışdı. Müqəddəs yolun başında duranda hara, nə üçün gedəcəyinə əminliklə qərar vermişdi. O, hər zaman deyirdi: "Polad Həşimov kimi gözəl bir insanı itirdiksə, biz kimik onun yanında. Onun qisası mütləq alınmalıdır!”.
Azərbaycan Ordusun igid əsgəri Səmid Əliyev 2 Oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Bu gün Əliyevlər ailəsində atanın, Namiyə ananın və 3 bacının gözləri yol çəkir... Ailə həyatı qurmağa, xoşbəxt olmağa hazırlaşan bir gənc qızın arzuları yarımçıq qalıb... Buna baxmayaraq, "Allah verdiyi bir mələyi, özü də aldı. Təki Vətən sağ olsun!”, – deyir Səmidin əziz-doğmaları.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 22 yaşlı vətənpərvər əsgəri, rabitəçi Əliyev Səmid Xoşbəxt oğlu ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”və "Füzulinin azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
------------------------------------------------------------------------------
MƏMMƏDOV RUSLAN RAMİZ oğlu
(Leytenant)
Qısa arayış: RUSLAN RAMİZ oğluMƏMMƏDOV 06 iyun1997-ci ildə Sumqayıt şəhərində dünyaya göz açıb. 2003-2014-cü illərdə 37 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. 2014-2018-ci illərdə Gəncə şəhərində yerləşən Azərbaycan Texnologiya Universitetinin "İqtisadiyyat” fakültəsində "Marketinq” ixtisası üzrə təhsil alıb.
2018-2019-cu illərdə həqiqi hərbi xidmətdə olan R.Məmmədov əvvəlcə Goranboy rayonunun Yuxarı Ağcakənd qəsəbəsində, Andiçmədən sonra isə Tərtər rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmət edib. 2019-cu ilin iyul ayında xidmətini "Çavuş” rütbəsi ilə başa vurub. Bu müddətdə o, komandanlıq tərəfindən bir çox təltiflərlə mükafatlandırılıb.
R.Məmmədov, hərbçi olmaq azusu ilə, Müdafiə Nazirliyinə müraciət edib. O, 2020-ci ilin mart-iyun aylarında Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin "Təlim-Tədris Mərkəzi”ndə "Artilleriya” ixtisası üzrə 3 aylıq təlim kurslarını uğurla bitirib.
R.Məmmədov 05.06.2020-ci ildə Müdafiə nazirinin müvafiq əmrinə əsasən, "Leytenant” hərbi rütbəsi alıb və xidmətini davam etdirmək üçün 06.07.2020-ci ildə Tərtər rayonunun "N” saylı hərbi hissəsinə göndərilib. Burada o, minaatan batareyada 2-ci atəş taqım komandiri kimi xidmət göstərib.
R.Məmmədov 2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz hadisələrinin iştirakçısı olub.
Gənc zabit 01.10.1010-ci il tarixdə Tərtər rayonunun Suqovuşan qəsəbəsinin mənfur düşməndən azad edilməsi uğrunda gedən qızğın döyüşlərdə iştirak edib. O, Ağdərə istiqamətində gedən döyüşlərdə qəhrəmancasına həlak olub.
Azərbaycan Ordusunun məğrur, qorxmaz zabiti Ruslan Məmmədov 2 oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
---------
Ruslan Məmmədov hələ məktəbdə oxuduğu illərdə musiqiyə xüsusi maraq göstərib. Bu səbəbdən, 2011-2014-cü illərdə Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin tabeliyində olan, Sumqayıt Şəhər Uşaq və Yeniyetmələrin Yaradıcılıq Mərkəzində fəaliyyət göstərən "Musiqisevərlər” (qarmon) dərnəyinin üzvü olub.
Tələbə olmaq arzusu ilə yaşayan gəncin istəyi reallaşanda onun sevincinin həddi-hüdudu olmayıb.
R.Məmmədov 2017-ci ilin yanvar-iyul aylarında Sumqayıt Sürücülük məktəbini bitirməklə, "BC” kateqoriyasını alıb. Kompüter kurslarında bir çox proqramları öyrənməklə, bu sahə üzrə biliyini təkmilləşdirib. Kursu uğurla bitirdikdən sonra, Sertifikat alıb.
Bütün gənc oğlanlar kimi, Ruslan Məmmədov da, Vətən qarşısındakı borcunu yerinə yetirmək üçün, böyük həvəslə həqiqi hərbi xidmətə yollanıb. Xidməti dövründə o, "Döyüş və ictimai-siyasi hazırlığında fərqləndiyinə görə” dəfələrlə Fəxri Fərmanlarla təltif olunub.Hətta Komandanlıq tərəfindən Məmmədovlar ailəsinə "TƏŞƏKKÜR MƏKTUBU” da ünvanlanıb.
Gənc çavuş hərbi xidməti dövründə manqa komandiri, taqım komandirinin müavini – taqım komandiri vəzifələrinə qədər yüksəlib. Sonradan bu vəzifə ixtisara düşdüyündən, "sürücü” vəzifəsi ilə ehtiyata buraxılıb.
Ailə:Əslən Ermənistanın Qaraqoyunlu elinin Gölkənd kəndindən olan Məmmədovlar ailəsi 6 nəfərdən ibarət olub: ata, ana və dörd oğuldan. Ruslan ailədə sonbeşik övlad idi. Ailə 1988-ci ildə, məlum hadisələrlə bağlı, Ermənistandan gələrək "qaçqın”, "məcburi köçkün” kimi, Şəki şəhərində məskunlaşıb, iki ildən sonra isə Sumqayıt şəhərinə pənah gətirib. Ruslanın anası Zemfira xanım evdar xanım olmaqla, hər zaman ailə qayğıları ilə yaşayıb. Ata uzun müddət sürücü işləyib, halal zəhmətilə ailəni dolandırıb. Üç qardaş artıq evlənmiş, ailə sahibi olmuşdu. Ruslan isə subay idi.
----------
"Sağlam bədəndə sağlam ruh olar” deyiblər. Ruslan da sağalamlığının qayğısına qalmaq və formada olmaq üçün idmanla məşğul olub. Ailə daxilində, dost-tanış məclislərində qarmonda ifasıyla məharətini göstərib, hamının zövqünü oxşamaqla ruhunu rahatladıb.
Ruslan hərtərəfli bir gənc idi: əməyi sevən, işdən, çətinlikdən qorxmayan, qoçaq, mərd, oxumağa meyilli olan, bilmədiyini öyrənməyə çalışan... Təhsil aldığı müddətdə müxtəlif işlərdə həvəslə çalışıb. Yaşça kiçik olmasına baxmayaraq, hansı iş tapşırılıbsa, öhdəsindən gəlib. Qazançını son qəpiyinəcən evə gətirib. Kiməsə yardımı dəyəndə çox sevinib. O, həm oxuyub, həm də işləyib. İşgüzar, zəhmətkeş, yeri gəlsə ailənin yükünü çiyçiyinlərində tək qaldırmağa qadir olan, güçlü xarakterli biri idi.
Ruslan təlim-tərbiyəsi, ağlı, düşüncəsi, həyata baxışı, qayğıkeş və diqqətcil olması ilə seçilib. Qəlbi o qədər pak olub ki, könlünün gözəlliyi simasında əksini tapıb. Kiçiklə kiçik olub, böyüklərə hörmət bəsləyib, ehtiyacı olana həmin andaca yardım etməyə can atıb. Bu idi bizim Ruslan!
Uşaqlıqdan vətənpərvər ruhda böyüyən Ruslan Məmmədov, hələ orta məktəbdə oxuduğu illərdə hərbi dərslərə xüsusi maraq göstərmişdi. Qardaşının da hərbçi olması səbəbindən, həqiqi hərbi xidməti başa vurduqdan sonra, onda hərbiyə maraq daha da artır. O, hərbçi olmaq azusu ilə, Müdafiə Nazirliyinə müraciət edir. Müraciəti müsbət qarşılanan R.Məmmədov həyatının ən sevincli anını yaşayır o gün. O, Müdafiə Nazirliyin tabeliyində olan "Təlim-Tədris mərkəzini uğurla bitirir, "leytenant rütbəsi alanda sevinci yerə-göyə sığmır.
2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz hadisələri zamanı gənc zabit də səngərdə, Vətən torpağının müdafiəsində olur.
2020-ci il sentyabrın 26-dan 27-nə keçən gecə əks-hücum əməliyyatlarının həyata keçirilməsi ilə başlanan II Qarabağ müharibəsi hər kəs kimi, Məmmədovlar ailəsini də sevindirir. Ana övladlarına görə narahatlıq keçirsə də, qəlbinin dərinliyində mövcud vəziyyətlə barışır. Çünki Vətən torpaqlarının azadlığı hər şeydən, hər kəsdən önəmli idi. "Analar oğulları Vətəni qormaq üçün dünyaya gətirirlər!”. O da hər zaman oğlanları ilə qürur duyub, fəxr edib. Onları məhz Vətənin dar günü üçün böyüdüb...
Həyat çox qəribədir. Ruslanın ağlına da gəlməzdi ki, bir gün özündən böyük olan, hər zaman oxşamağa çalışdığı və qürur duyduğu qardaşı Səyavuş Məmmədovla bir hərbi hissədə xidmət edəcək, iki qardaş çiyin-çiyinə düşmənə qarşı mübarizə aparacaqlar.
Çoxlarından fərqli olaraq, Ruslan çox şəkil çəkdirməyi və paylaşmağı sevməzdi. Lakin son günlərdə bir şəklini paylaşır və əzizlərinə deyir: "Birdən şəhid olaram, heç olmasa mənə son dəfə baxa biləsiz”.
Ruslanın da, sevib-bəyəndiyi qız olub. Onun tükənməz arzuları, qurduğu planlar; gözəl ailəsinin, ev-eşiyinin, maşınının... olması Vətən sevgisindən üstün ola bilmədi.
Müharibə başlayan gün – 27 sentyabr 2020-ci ildə taqım komandiri leytenant Ruslan Məmmədov silahdaşları ilə Goranboy rayonunun Tapqaraqoyunlu kəndi istiqamətində "Ruslan” deyilən postda düşmənin 30-a yaxın canlı qüvvəsini məhv edərək, düşmən mövqelərini keçir.
Evlərinə zəng edən gənc zabit ailə üzvləri ilə sonuncu dəfə danışanda döyüşə getməyə hazırlaşdıqlarını bildirir, və hər kəsdən halallıq almaq istəyir...
Hər zaman hərbidə olmasına görə sevinən Ruslanın bir sözü olur: "Az yaşa, şərəfli yaşa!”.
Oktyabrın 1-i 2020-ci il. Tərtər rayonunun Suqovuşan qəsəbəsinin mənfur düşməndən azad edilməsi uğrunda qızğın döyüşlərdə iştirak edən zabit Rusan Məmmədov Ağdərə istiqamətində gedən döyüşlərdə düşmənə qarşı cəsarətlə vuruşaraq, döyüş meydanında son damla qanınadək savaşır. Düşmən tərəfindən atılan mərmi nəticəsində 5 nəfər hərbi qulluqçudan 4 nəfəri yaralanır, leytenant Ruslan Məmmədov isə qəhrəmancasına həlak olur.
Azərbaycan Ordusunun məğrur, qorxmaz zabiti Ruslan Məmmədov 2 oktyabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 23 yaşlı cəsur, mərd, mətin zabiti – leytenant Ruslan Ramiz oğlu Məmmədov ölümündən sonra Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Suqovuşanın azad olunmasına görə”və "Laçının azad olunmasına görə”medalları ilə təltif edilib.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------
NƏBİYEV NİCAT RAMİL oğlu
(Əsgər)
Qısa arayış: NƏBİYEV NİCAT RAMİL oğlu 16.12.2000-ci ildə Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib.
2007-ci ildə Şəkinin Oraban kəndində İ.Abdürəhmanov adına tam orta məktəbin 1-si sinfinə qədəm qoyub. 2011-2016-cı illərdə Sumqayıt şəhər 39 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. O, 2016-2019-cu illərdə 10 saylı Peşə Liseyində "Avtomobil istismarı, sürücü” ixtisası üzrə təhsil alıb.
Məktəbdə oxuduğu illərdə N.Nəbiyev idmanın "Qaydasız döyüş” (MMA) növü ilə məşğul olub və bir çox mükafatlara layiq görülüb.
N.Nəbiyev 2019-cu ilin iyul ayında Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Sumqayıt Şəhər İdarəsi tərəfindən həqiqi hərbi xidmətə çağrılıb. O, əvvəlcə Goranboy rayonunun Ballıqaya hərbi hissəsində xidmətə başlayıb, 3 aylıq təlimlərdən sonra, öz istəyi ilə, rəhbərliyə müraciəti əsasında, Ağdam rayonuna göndərilib. Əvvəlcə Üçoğlan kəndindəki, 6 aydan sonra isi Qaradağlı kəndindəki "N” saylı hərbi hissələrdə xidmət edib.
N.Nəbiyev 01.10.2020-ci il tarixdə Ağdam-Ağdərə istiqamətində gedən qızğın döyüşlər zamanı həyatını itirərək Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlib.
Azərbaycan Ordusunun cəsur əsgəri Nicat Nəbiyev 2 oktyabr 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
-----
Ailə:Ailədə 4 nəfər olublar: ata, ana və iki qardaş. Ana ilə atanın arasında niğah pozulanda Nicatın cəmi 5 yaşı olub. Nicatın anası Əfsanə xanım əslən Şəki şəhərindəndir. O, işlədiyinə görə, Nicatın nənəsi qızına dəstək olsun deyə, Samiri özü ilə Şəkiyə aparıb və onun təlim-tərbiyəsi ilə məşğul olub. Demək olar ki, Nicat uşaqlığının ən şirin günlərini baba və nənəsinin yanında keçirib.
Nicat Şəkidə məktəbə qədəm qoyur. Bu müddət ərzində oğlu üçün burnunun ucu göynəyən Əfsanə xanım, işlərini yoluna qoyub, tezliklə oğluna qovuşmaq istəyir. Nicat 4-cü sinfi bitirdikdən sonra, anası onu Sumqayıta, yanına gətirir. Əfsanə xanım, nə qədər çətin olsa da, min bir əziyyətə qatlaşaraq oğlanlarının təlim-tərbiyəsi, təhsili, gündəlik qayğıları ilə təkbaşına məşğul olur.
Doqquzillik təhsuldən sonra Nicat Nəbiyev sənədlərini Peşə Liseyinə verir və burada "Avtomobil istismarı, sürücü” ixtisasına yiyələnir. Bu müddətdə Nicat, ailəyə dəstək olmaq, maddi köməklik göstərmək üçün, təhsil ala-ala işləməyə başlayır.
Nicat ailəsinə çox bağlı olub. Onun həyatda ən yaxın dostu elə əzizləri olan anası və qardaşı idi. Hələ uşaq ikən Sumqayıtdakı "Cavid” ticarət mərkəzinin qarşısındakı kiçik parkda, uşaqlar üçün qoyulan müxtəlif maşınları balaca Nicat böyük həvəslə sürər, "yoruldum” deməzdi. Maşınlara olan marağından, elə sürücülük ixtisasını seçir və sonradan da nəqliyyatda çalışır.
Nicat hələ məktəbdə oxuduğu illərdə çevikliyi ilə seçilib. Yoldaşları ilə asanlıqla ünsiyyət qurmağı, sinif oğlanlarını ətrafına yığmağı bacarıb. Uşaqlıqdan mehrimanlığı, səmimiliyi, saf qəlbi ilə hamının rəğbətini qazanan Nicatın dilinə əsla yalan söz gəlməyib. Nə bir insana pisliyi dəyib, nə bir insanın bir manatında gözü olub. Könlüaçıq, gözütox idi.
Bədəninin sağlam və formada olması üçün, Nicat idmanın "Qaydasız döyüş” (MMA) növü ilə məşğul olub. Hətta yarışa çıxıb, qalibiyyət qazanıb. Müxtəlif Fəxri Fərman və Diplomların, 2 medalın sahibi olub.
2019-cu ilin iyul ayında Sumqayıh Şəhər Hərbi Komissarlığından həqiqi hərbi xidmətə çağrılan Nicat xidməti dövründə əsgər və zabitlərin hörmətini qazanır. Nümunəvi davranışına, döyüş tapşırıqlarını cəld, vaxtında yerinə yetirdiyinə və digər bacarıq və qabiliyyətlərinə görə, manqa komandiri seçilir.
Anasına həddən çox bağlı olan Nicat ona hər zaman "aşkım” deyərdi. Hərbi xidmətdə olanda da, anası ilə danışan zaman "aşkım” deyəndə, yoldaşları zarafat edərdilər. "Yekə oğlansan, ayıbdır, burada "aşkımdan” danışma da... aşk yeridir bura?..”.O da anasıyla bağlı deyərmiş ki, "mənim anam da, aşkım da, dostum, sirdaşım da... - hər şeyim odur”.
-------
Sentyabrın 27-dən, hərbi əməliyyatlar başlanandan ön cəbhədə olan Nicat böyük ruh yüksəkliyi ilə döyüşlərə qatılır. Demək olar ki, hər gün anası ilə əlaqə saxlayır.
Oktyabrın 1-i səhər tezdən Nicat anasına zəng edir. O, çox sakit, rahat tərzdə, mehribancasına anası ilə danışaraq, vəziyyətin yaxşı olduğunu bildirir, onu arxayın edərək deyir: "Ana, narahat olma, hər şey yaxşıdır, tezliklə gələcəm. Sənə yenə zəng edəcəm...”.Bu, Nicatın son zəngi, son sözləri olur.
Nicat yay çağırışı olduğuna görə, 1,6 ay xidmətdən sonra evə qayıtmalıydı. Artıq dönüşünə saylı günlər qalmışdı. Ana intizarla oğlunun yolunu gözləyirdi. Cəbhədən aldığı xəbərlər onu çox sarsıdırdı. Ona görə də, narahat idi. Azərbaycan Ordusunun gündəlik uğurları onu nə qədər sevindirsə də, gənc əsgərlərimizin vaxtsız itkisindən bir o qədər məyus olurdu.
Ana intizarla oğlunun tezliklə gələcəyi, ona bərk-bərk sarılıb qoxulayacağı günü səbirsizliklə gözləyirdi. Oğlunun səsindəki arxayınçılıq Əfsanə xanıma az da olsa, toxtaqlıq verir.
Qəlbi Vətən eşqi ilə çırpınan Nicat isə, anasını arxayın salandan sonra, birbaşa korpusa gedib komandirinin adına ərizə yazır, könüllü ön cəbhəyə getmək üçün. Komandirinə "burada sakitlikdir, mən müharibə bölgəsinə getmək istəyirəm!”deyir. Komandir onun israr etdiyini və fikrindən dönməyəcəyini görüb razılıq verir. Nicat əzizlərinə bildirmədən, elə həmin gün ön xəttə - Ağdərəyə, cəbhə bölgəsinə yollanır.
Oktyabrın 1-i 2020-ci il, saat 4 radələri. Ağdam-Ağdərə istiqamətində qızğın döyüşlər gedir. Düşmənə qarşı nifrət hissi ilə alışıb-yanan Nicat özünü irəli atıb, düşməni əlləriylə boğmağa hazır vəziyyətdə idi. O, güllə yağışından qorxmayaraq, yaralıları döyüş bölgəsindən çıxarmağa çalışır. Komandirinin yaralandığını görüb, cəld ona yaxınlaşır. Kömək edib, döyüş ərazisindən uşaqlaşdırmaq istəyərkən, atılan minamyotun qəlpələrindən özü yaralanır.
Nicat,"qismətimə şəhidlik yazılıbsa, harada olsam, olacaq” deyirdi yoldaşlarına. Şəhid olmağı çox istəyirdi. Qzünü buna hazırlamışdı da. Heç nədən qorxmur, hər zaman irəlidə olmağa can atırdı. Sonunda qəhrəmanımız arzusunda olduğu şəhidliyə qovuşur...
Vətənpərvər ruhda böyüyən Nicat, bütün yaşıdları kimi, işğal olunmuş torpaqlarımızın düşmən tapdağından azad olunmasında iştirak etmək, Qələbə sevincini yaşamaq, azad torpaqlarda Vətən bayrağını dalğalandırmaq arzusuyla yaşayıb. Ən ümdə arzusuna çatdı gənc əsgər, Vətən torpağını mənfur qonşulardan təmizləməklə, xalqına, millətini Zəfər sevincini yaşatmaqla! Şücaəti ilə şərəfli ölümün sahibinə çevrildi Nicat Nəbiyev! Bu gün Cənnət qapıları üzünə açılan Şəhidimizin ruhu aydın səmalardan boylanaraq Azad Vətən Torpaqlarının, əzizlərinin keşiyini çəkir...
Bu gün Əfsanə xanım mənzilində Nicatın muzeyini yaradıb və "onu belə yaşadacam”deyir.
Nicat 2020-ci ilin yanvar ayında məzuniyyətə gələndə əyin-başını dəyişib, yeni paltarlar geyinib xidmətinə qayıdır. Ana özü də bilmir nədəndir, onun əynindən çıxardığı geyimi, hətta saçını yuduğu sabunu belə saxlayıb. Bu gün Əfsanə xanım ciyərparasının qoxusu hopmuş o paltarları qoxulayaraq, əşyaları oxşayaraq onlardan oğlunun ətrini alır, nəfəsini duyur... Nicat kimi qəhrəman oğullar, zaman keçsə də, insanların qəlbində, beynində daima yaşayacaqlar, xoş xatirələrlə anılacaqlar...
44 günlük Vətən müharibəsində şücaəti ilə Şəhidlik Zirvəsinə ucalan Nicat Nəbiyev 2 oktyabr 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 19 yaşlı əsgəri, Vətənin cəsur, qorxmaz, mərd oğlu Nicat Ramil oğlu Nəbiyev ölümündən sonra, Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün qorunması və torpaqların düşməndən azad edilməsi yolunda göstərdiyi igidliyə, şücaətə görə, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərancamı ilə, "Vətən uğrunda”və"Ağdamın azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
--------------------------------------------------------------------------------------
CƏFƏROV CAVİD FƏRHAD oğlu
(MAHHXHQ, Əsgər)
Qısa arayış:Vətən müharibəsində göstərdiyi şücaətə görə, Şəhidlik Zirvəsinə yüksələn mərd, mübariz, cəsur igidlərimizdən biri olan CAVİD FƏRHAD oğlu CƏFƏROV 1993-cü il dekabr ayının 1-də Sumqayıt şəhərində anadan olub. 2000-2009-cu illərdə Sumqayıt şəhər 33 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. Doqquzillik təhsildən sonra, 2009-2013-cü illərdə Sumqayıt Dövlət Texniki Kollecdə "Nəqliyyatda daşımaların və idarəetmənin təşkili” ixtisası üzrə təhsil alıb.
C.Cəfərov məktəb illərində "Karate” idman növü ilə məşğul olub.
C.Cəfərov 2016-cı ilin iyul ayında Sumqayıt Şəhər Hərbi Komissarlığı tərəfindən həqiqi hərbi xidmətə çağrılıb, 2016-cı ilin iyul ayından 2018-ci ilin yanvar ayına kimi Goranboy rayonunun Goran qəsəbəsində yerləçən "N” saylı hərbi hissədə müddətli həqiqi hərbi xidmətdə olub.
2018-ci ilin yanvar ayında hərbi xidmətdən tərxis olunduq sonra, hərbiçi olmaq arzusu ilə, Müdafiə Nazirliyinə ərizə ilə müraciət edib. Müraciəti müsbət qarşılanan Cavid Cəfərov 2018-ci ilin oktyabr ayının 13-də Abşeron rayonunun Pirəkəşkül kəndində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə müddətdən artıq xidmət edən kimi, xidmətə başlayıb. Beləcə, o, hərbi xidmətə MAXE əsgər – həmlə taborunda pulemyotçu kimi davam edib.
C.Cəfərov 2020-ci il oktyabr ayının 1-də Cəbrayıl-Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə düşmənə qarşı rəşadətlə mübarizə apararkən snayperin gülləsinə tuş gəlir və Allah dərgahında ən uca məqama - Şəhidlik Zirvəsinə ucalıb.
Azərbaycan Ordusunun məğrur, cəsur əsgəri Cavid Cəfərov oktyabrın 2-si 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
-------------
AİLƏ:Sadə, zəhmətkeş Cəfərovlar ailəsinin dörd üzvü olub: ata, ana və iki qardaş.
Əslən Qafan rayonundan olan ata – Fərhad Cəfərov 1992-ci ildə I Qarabağ müharibəsində iştirak edib, Ağdamın Çəmənli kəndi uğrunda gedən döyüşlərdə yaralanıb. 2006-cı il avqust ayının 1-də, Cavid 4-cü sinifdə oxuyanda ata vəfat edib. Cavid və özündən bir yaş böyük olan qardaşı Xəyyam ananın himayəsində böyüyüb.
-----------
Hələ uşaq yaşlarından Cavid, ailəyə dəstək olmaq üçün, hər cür əziyyətə qatlaşır, təki anasının üzü gülsün, könlü açılsın. Onun nə qədər əziyyət çəkdiyini, gecə-gündüz çalışdığını, uşaqların heç nədə korluq çəkməmələri üçün dəridən-qabıqdan çıxdığını görmək Cavid üçün üzüçü idi. Ona görə də o, hər vəchlə anasına yardımçı olmağa çalışır. Anasını nə qədər çox sevsəydi də, ona hər sözü demirdi. Onun narahat olmasını, fikir çəkməsini əsla istəmirdi.
Cavid çox zəhmətkeş, hər bir işində məsuliyyətli idi. Ona hansı iş tapşırılırdısa anındaca yerinə yetirməyə çalışırdı. Çox məsələləri daxilində götür-qoy edər, çox düşünərdi, yeri gələndə zarafatından da qalmazdı. Dostluqda etibarlı və sədaqətli idi.
Həddən artıq xeyirxah, səxavətli olan Cavid kiməsə əl tutanda, yardım edəndə daxilən özündə bir rahatlıq duyardı. Hər hansı bir bayramlarda, əlamətdar günlərdə kimisə sevindirməyə, savab iş görməyə çalışardı. Bir də görərdün ki, anasına yaxınlaşıb pul istəyir. Ana həmin an məsələnin nə yerdə olduğunu anlayardı. Bəli, qəlbi yuxa kimi yumşaq olan oğlu yenə hansısa dostuna, yoldaşına, yaxud tanımadığı, yazığı gəldiyi bir insana kömək etməyə tələsir. Cavid özü bunu deməsə də, sonradan təsadüfən xeyirxah əməllərinin üstü açılardı...
Cavid hər zaman özündən böyüklərin, ağsaqqal və ağbirçəklərin, qonum-qonşuların hörmətini saxlayardı. Onlar da istiqanlı, qanacaq-mərifətli olan, hərəkətinin, sözünün yerini bilən Cavidi övladları tək çox istəyərdilər. Xoş xasiyyətinə, gözəl xüsusiyyətlərinə, müsbət keyfiyyətlərinə görə, Cavid uşaqlıqdan hər kəsin rəğbətini qazanmışdı.
İgidimiz yalan danışmaqdan, kimisə aldatmaqdan... uzaq idi. Nəyisə demək istəmirdisə, deməzdi. Ətrafındakı insanlar Cavidi çox gözəl tanıyır, onun bütün xüsusiyyətlərini yaxşı bilirdilər.
Nəzakət xanım Cavidin uşaqlıq illərini xatırlayaraq deyir ki, "uşaqlıqdan çox ağıllı, düşüncəli, hər məsələni dərinliyinəcən ölçüb-biçən idi”.
Cavid tələsik qərar verməkdən uzaq olub. Hər şeyi xırdalığınacan götür-qoy edən, "yüz ölçüb, bir biçən” idi. Ona görə də, hər zaman atdığı addımlar uğurlu olub. Həddən artıq ailəcanlı və evdar idi.
Cavid Cəfərov məktəb illərində, haradasa 3-4-cü siniflərdə oxuyan vaxtlardan "Karate” idman növü ilə məşğul olub. 34 saylı məktəbin idman zalında, Mehman müəllimin rəhbərliyi ilə, təşkil olunan məşqlərdə böyük həvəslə iştirak edib. Hətta yarışlara da çıxıb və gücünü göstərib. ”Narıncı kəmər”ə və bir çox Sertifikat, Fəxri Fərman və Diplomlara layiq görülüb. Hər zaman formada olmağa üstünlük verərək, trinajor zallarına gedib, fasilə vermədən məşqlərini davam etdirib.
Təbiət vurğunu idi qəhrəmanımız. Cavidin qardaşı Qubada hərbi xidmətdə olanda, o, anasıyla tez-tez onun yanına gedərdi. Bir dəfə qış fəslində ana-bala yenə qardaşa baş çəkməyə gedirlər. Möhkəm qar yağmışdı. Yolboyu əkilən alma ağacları ağ örpəyə bürünmüşdü. Cavid telefonla bu mənzərəni çəkməkdən yorulmurdu. Təbiətin gözəlliyinin sehrinə düşmüşdü. "Ana qurban, neynirsən onu çəkib, qardır da...”deyən anasına, "gör, nə gözəl mənzərədir... baxmaqdan doymaq olmur...”– deyir. H.Z.Tağıyev qəsəbəsinin çıxışından Quba şəhərinə kimi, o, öz sehirli dünyasını yaşayır.
Cavid möhtəşən, uca, vüqarlı dağların vurgunu idi. Alpinistlərin sənətini bəyənər, onlara heyranlığını gizlətməzdi.
Cavid hər sahədən başı çıxan, savadlı və zəngin dünyagörüşlü gənclərimizdən idi. Əlindən hər iş gəlirdi. Müasir texnika və aparaturaların təlimatlarını öyrənməyə maraqlı idi və öyrəndiyini tez də mənimsəyirdi. Bakıda yerləşən bir çox şadlıq evləri və restoranlarda yeni avadanlıqların quraşdırılmasında, qoşub-düzəldilməsində Cavidin xüsusi əməyi olub.
Həyat eşqli, pozitiv gənc, nə qədər çətinliklə üzləşsə də, heç vaxt bunu deməz, fikrini kiminləsə bölüşməzdi. Mütəmadi olaraq gündəlik informasiyaları izləyərdi. Əzizlərini narahat edəcək heç bir söz deməzdi. Hətta müharibəyə gedəndə də, anasını sakitləşdirməkdən ötrü, "ana, müharibə olmayacaq, narahat olmağa dəyməz”demişdi. Min bir əziyyətlə Vətənə layiq iki oğul böyüdən Nəzakət xanım övladları ilə hər zaman qürur duyardı...
Vətən müharibəsi başlanan gün – 27 sentyabr tarixində xidmət etdiyi hərbi hissədən cəbhə bölgəsinə yollanan Cavid, I Qarabağ savaşının iştirakçısı olmuş atasının və onun döyüş yoldaşlarının yarımçıq qalmış işini sona çatdırmaq üçün, mənfur düşmənə qarşı rəşadətlə vuruşur.
Qəlbi Vətən eşqi ilə çırpınan, torpaqlarımızın tezliklə azad olmasını görmək arzusuyla yaşayan Cavid sözləri, hərəkətləri ilə yoldaşlarına stimul verər, onlarda yüksək əhval-ruhiyyə yaradardı. Hətta "ağır döyüşə girəcəyik, gəlin bir-birimizlə halallaşaq” deyən əsgərlərə: "nə halallaşmaq, 5 dəqiqəyə döyüşə girib-çıxacağıq. Öləndə öləcəyik, qalanda da qalacağıq. Amma ölməyəcəyik! Hamımız sağ-salamat döyüşdən çıxacağıq. Qələbə çalmayınca ölmək yoxdur!”deyərdi.
2020-ci il oktyabr ayının 1-də Cəbrayıl-Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə düşmənə qarşı rəşadətlə mübarizə aparan igidimiz Cavid Cəfərov yaralı komandirini ərazidən çıxararkən snayperin gülləsinə tuş gəlir və Allah dərgahında ən uca məqama - Şəhidlik Zirvəsinə ucalır.
Nəzakət xanım:"Dekabrın 1-də - Cavidin doğum günündə onun üçün nişan aparmağı qərara almışdıq. Təəssüf ki, aylar öncə alıb hazırladığımız nişan üzüyü, xonçalar məzarını bəzədi...”.
Beləcə, bir ananın övladı ilə, bir gənc qızın gələcək xoşbəxt həyatı ilə bağlı arzuları paramparça olsa da, Cavidin Vətənə, Torpağa olan məhəbbəti hər şeydən, hətta ailəsində üstün oldu onun üçün. Şəhid olmaq, o, ali mərtəbəyə yüksəlmək hər kəsə nəsib olmur. Cavid Qarabağın azadlığı uğrunda mübarizə aparan atasının və bütün şəhidlərin intiqamını alaraq, bu, yüksək məqamın sahibi oldu!
Azərbaycan Ordusunun məğrur, cəsur əsgəri Cavid Cəfərov oktyabrın 2-si 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 26 yaşlı məğrur gənc əsgəri Cavid Fərhad oğlu Cəfərov ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Cəsur döyüşçü”və"Cəbrayılın azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
-------------------------------------------------------------
HÜSEYNOV ŞİRBALA HÜSEYNBALA oğlu
(Kapitan)
Qısa arayış: ŞİRBALA HÜSEYNBALAoğluHÜSEYNOV1990-cı il mayın 6-da Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib. 1997-2008-ci illərdə H.Z.Tağıyev qəsəbəsində yerləşən Sumqayıt şəhər 6 saylı tam məktəbdə təhsil alıb. Məktəbi yüksək qiymətlərlə bitirdikdən sonra, sənədlərini Heydər Əliyev adına Ali Hərbi Məktəbə verib. Dördillik təhsildən sonra Müdafiə Nazirliyinin "Təlim-Tədris Mərkəzi”ndə birillik kursu bitirib.
25 İyul 2012-ci ildə təhsilini "Leytenant” rütbəsi ilə bitirən Şirbala Hüseynov, böyük sevinc və qürur hissi ilə, Beyləqan rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə hərbçi kimi fəaliyyətə başlayıb.
Ş.Hüseynov 2016-cı ildə Şanlı Aprel hadisələrində Lələtəpə uğrunda gedən döyüşlərdə fəal iştirak edib.Döyüşlərdəki şücaətinə görə ona vaxtından əvvəl "Baş leytenant” rütbəsi verilib.
27.04.2019-cu tarixdə Ş.Hüseynov "Kapitan” rütbəsi alıb. Bir çox təltiflərin sahibi olan gənc zabit 26.06.2019-cu ildə "Qüsursuz xidmətə görə” 3-cü dərəcəli medalla təltif olunub.
Kapitan Şirbala Hüseynov oktyabrın 1-i Füzuli-Cəbrayıl istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edərkən qəhrəmancasına həlak olub.
Azərbaycan Ordusunun cəsur kapitanı Şirbala Hüseynovun nəşi oktyabrın 2-si 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında torpağa tapşırılıb.
------------------------
Zəhmətkeş, əməksevər bir ailədə dünyaya göz açıb igidimiz. Ata, ana, iki qardaş və bir bacıdan ibarət olan Hüseynovlar ailəsində Şirbala evin böyük övladı olub. Elə buna görə də, valdeynlərinə dəstək olmaq üçün, əlindən gələn köməyi etməyə çalışıb. Həcər xanım ailə qayğıları ilə yaşayıb, uşaqların təlim-tərbiyəsi ilə məşğul olub.
Şirbalanın çox gözəl xasiyyəti olub. Bu səbəbdən hər kəs onun xətrini istəyib. Heç kəslə işi olmayan, öz dünyasında sakit həyatını yaşayan Şirbala ev quşlarını, həmçinin qeyri-adi heyvanları sevib. Televizorda heyvanlar aləmi ilə bağlı verilişlərə maraqla baxıb. Göyərçinlərə isə xüsusi bağlılığı olub. Qeyri-adi quşları xoşlayan Şirbala, özü də göyərçin saxlayıb, onlara qulluq etməkdən zövq alıb.
Şirbala Hüseynovun hələ uşalıqdan kitab əlindən düşməyib. Mütaliəni çox sevib. Kitab oxuyan insanı zəngin insan hesab edərdi. Adətən, hərbçilərin həyatında boş vaxtlar çox az olur. O üzdən, o, əlinə fürsət düşən kimi, ya kitab oxuyar, ya da idmanla məşğul olardı.
Şirbala Hüseynov hələ uşaqlıqdan hərbçi olmaq arzusu ilə yaşayıb. Məktəbdə oxuduğu illərdə hərbi dərsdə fəaalığı ilə seçilib. Tarixi və döyüş filmlərini maraqla izləyib. Hərb meydanında qəhrəmanlıqları ilə tarix yazan şəxsiyyətlərin həyatı onun gələcək yolunun seçimində önəmli rol oynayıb.
Həcər xanım oğlunun uşaqlığını xatırlayaraq deyir:"Şirbala çox maraqlı və qəribə uşaq olub. Hacı Zeynalabdin Tağıyev qəsəbəsində yaşayırıq. Evimiz hərbi hissəyə yaxındır. Məktəbə gedəndə, dərs qurtaran kimi hərbi hissəyə can atırdı. Neçə dəfə olub ki, hərbi hissənin darvazasından onu döyə-döyə evə gətirmişəm. Di gəl ki, əl çəkmək istəmirdi. Hərbi texnikalar, əsgərlərin təlimləri onun üçün maraqlı idi. Məhlə dostlarıyla xəlvətcə hərbi hissənin hasarından daş çıxarıb, kiçik bir dəlikdən baxırdılar içəri. Həmin dostlardan 3 nəfəri sonradan hərbiçi oldu. Bir dəfə də hərbi hissənin patrulları onu tutub gətirmişdilər evə. Nə qədər danlayırdımsa da, xeyri yox idi. Əlacı olsaydı, bütün gününü hərbi hissənin qapısında keçirərdi.
İdmana da çox meyilli idi. Futbolla, üzgüçülüklə məşğul olub. Özündən böyüklərlə ünsiyyətdə olmağı, ən çox da ağsaqqalların yanında durub söhbətlərini, məsləhətlərini dinləməyi xoşlayıb. Qonşuluqda bir nurani ağsaqqalımız vardı. Nə vaxt axtarsaydın, Şirbalanı onun yanında tapardın. Soruşardım, "a bala, sənin onunla nə işin ola bilər?”. Deyərdi, "ay ana, çox maraqlı söhbətlər edir, elə dinləmək istəyirsən”.
Təlim-tərbiyəsi, əxlaqı, nizam-intizamlı, səliqə-sahmanlı olması ilə seçilən, ağlı, düşüncəsi, həyata baxışı ilə diqqəti cəlb edən, xoş rəftarı, mehribanlığı ilə hər kəsin hörmət və rəğbətini qazanan Şirbala Hüseynov hər zaman böyük-kiçik yeri bilən olub. Ətrafındakı insanlara sevgi və qayğı ilə yanaşaraq, bir kimsənin xətrinə dəyməz, özündən zəifləri əzən, alçaldan şəxsləri sevməzdi.
Həddən artıq əliaçıq, səxavətliydi. Əlindəki son tikəni də bölüşməyə hazır idi. Əzizlərinə, qohum-əqrəbaya qarşı qayğıkeş, diqqətcil olduğundan, mütəmadi olaraq onlarla əlaqə saxlayardı.
Şirbala Hüseynovun bir istəyi vardı. Anasının 50 illik yubileyini təmtətaqlı şəkildə keçirmək niyyətindəydi. Hətta anasına da bildirmişdi ki, hədiyyə olaraq ona maaşından qalın sep alacaq. Ana isə oğluna qıymayaraq demişdi ki, "ay bala, lazım deyil mənə heç nə. Sizin varlığınız mənim bəsimdir!”.Şirbala səbirsizliklə o günü gözləyirdi...
Hərbiçi olduğundan, Şirbala evə gec-gec gələrdi. Elə olardı, ailə üzvləri onu günlərlə, aylarla görməzdilər. Şirbala şəhərə gələn kimi, ilk yolunu Şəhidlər Xiyabanından salardı. Aprel döyüşlərində şəhid olan dostlarının məzarlarını ziyarət edər, yasin oxutdurar, sonra isə şəhid yoldaşlarının ailələrinə baş çəkərdi. Onların problemləri ilə maraqlanar, əlindən gələn köməkliyi göstərməyə çalışardı. İgidimiz belə bir ürəyin sahibi idi!
Təhsilini "Leytenant” rütbəsi ilə bitirən Şirbala Hüseynov Beyləqan rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə hərbçi kimi fəaliyyətə başlayır. Vətənə xidməti ən ali vəzifə hesab edən gənc zabit savad və bacarığına, güclü xarakterinə, gözəl insani keyfiyyətlərinə görə, hər zaman olduğu kimi, hərbidə də rəhbər heyət və əsgərlər tərəfindən hörmət və rəğbət qazanır. O, hərbidəki nizam-intizamı, verilən tapşırıqları, idman normativlərini vaxtında, dəqiq və düzgün, peşəkarlıqla yerinə yetirməsi ilə seçilərək, komandanlıq tərəfindən dəfələrlə mükafatlandırılır, müxtəlif təltiflərə layiq görülür.
Ş,Hüseynov 2016-cı ildə Şanlı Aprel hadisələrində Lələtəpə uğrunda gedən döyüşlərdə fəal iştirak edərək düşmənin layiqli cavabını verir. Döyüşlərdəki şücaətinə görə ona vaxtından əvvəl "Baş leytenant” rütbəsi verilir.
Xidməti dövründə Şirbala Hüseynov 24.06.2013-cü il tarixində "Azərbaycan Respublikasının Silahlı Qüvvələrinin 95 illiyi”, 26.06.2018-ci il tarixində isə "Azərbaycan Ordusunun 100 illiyi” Yubiley medalları ilə təltif olunur.
2018-ci il noyabrın 14-də 28 yaşlı Şirbala Hüseynov sevib-seçdiyi Jalə xanımla ailə həyatı qurur. Cütlük cəmi 1 il 10 ay sevgi dolu xoşbəxt həyat sürə bilir...
27.04.2019-cu tarixində Şirbala Hüseynov "Kapitan” rütbəsi alır. 26.06.2019-cu ildə isə, o, "Qüsursuz xidmətə görə” 3-cü dərəcəli medalla təltif olunur.
2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz hadisələri zamanı gedən gərgin və ağır döyüşlərdə şəhid olan generalımız Polad Həşimovun ölümü gənc kapitanı çox sarsıdır. Həmin gün əlini formasının paqonuna vuran Şirbala Hüseynov deyir: "Generalımızın qanı yerdə qalsa, bu paqonu daşımaq mənə haram olar!”.Və generalın, minlərlə günahsız insanların intiqamını almaq üçün tezliklə müharibənin olmasını arzulayır.
27 sentyabr 2020-ci ildə II Qarabağ müharibəsi başlananda Şirbala Hüseynovun sevinci yerə-göyə sığmır. O, müharibənin ilk günündən Füzuli-Cəbrayıl istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edir.
Oktyabr ayının 1-də Füzuli rayonunun Horadiz kəndi uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak edən Şirbala Hüseynov ermənilərin çox sayda canlı qüvvəsini, texnikasını, postlarını məhv edir. 1993-cü il sentyabrın 3-də I Qarabağ müharibəsi zamanı erməni qüvvələrinin işğalına məruz qalmış Horadiz kəndi cəsur döyüşçülərimizin sayəsində düşməndən azad edilir.
Bölük komandiri olan Şirbala Hüseynov daha sonra öz dəstəsi ilə Cəbrayıl rayonunun Nüzgar kəndinə qədər şərəfli döyüş yolu keçir. Nüzgar kəndi Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin dəyanətli döyüşçülərinin uğurlu əməliyyatından sonra, düşməndən geri alınsa da, döyüş itkisiz olmur. İgidimiz Şirbala Hüseynov döyüş vaxtı yaralansa da, onu döyüş meydanından kənarlaşdırmaq olmur. O, şəhid olmuş silahdaşlarını cəld hərəkətlə, vaxt itirmədən döyüş gedən ərazidən uzaqlaşdırmağa çalışır. Lakin...
Azərbaycan Ordusunun mübariz, yenilməz kapitanı Şirbala Hüseynov 44 günlük Vətən müharibəsində qəhrəmancasına döyüşərək, şəhadətə yüksəlir. Igidimiz söz verdiyi kimi, general-mayor Polad Həşimovun və bütün şəhid oğulların, günahsız insanların qisasını düşməndən alır. Onun silahdaşları isə, kapitanın başladığı mübarizəni sona çatdırdılar və Vətən torpaqlarını düşmən əsarətindən azad edərək, Azərbaycanın hər qarışında üçrəngli bayrağımızı dalğalandırdılar!
Azərbaycan Ordusunun cəsur kapitanı Şirbala Hüseynovun nəşi oktyabrın 2-si 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında torpağa tapşırılır.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 30 yaşlı igid, məğrur kapitanı Şirbala Hüseynbala oğlu Hüseynov ölümündən sonra, Ölkə Prezidentinin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Füzulinin azad olunmasına görə”, "İgidliyə görə” medalları və 3-cü dərəcəli "Rəşadət” ordeniilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
----------------------------------------------------
BABAYEV RAHİB BƏXTİYAR oğlu
(Mayor)
Qısa arayış:Yaddaşlarda "Canavar” postunu düşməndən alan mayor”kimi qalan BABAYEV RAHİB BƏXTİYARoğlu1985-ci il iyunun 19-da Naxçıvan Muxtar Respublikasının Şahbuz rayonunun Külüs kəndində anadan olub. 1992-1996-cı illərdə Külüs kənd tam orta məktəbində, 1997-1999-cu illərdə Naxçıvan şəhər 14 saylı tam orta məktəbində oxuyub.
Uşaqlıqdan hərb sənətinə marağı olan Rahib Babayev məktəbi bitirdikdən sonra, 1999-2002-ci illərdə Cəmşid Naxçıvanski adına Hərbi Liseydə, 2002-2006-cı illərdə isə Heydər Əliyev adına Azərbaycan Ali Hərbi Məktəbində təhsil alıb.
Rahib Babayev 2006-cı ildə "Leytenant” rütbəsi alıb və hərbçi kimi xidmətə başlayıb. İlk iş yeri Sumqayıt şəhərinin H.Z.Tağıyev qəsəbəsindəki "N” saylı hərbi hissə, ilk komandiri isə Milli Qəhrəman Polad Həşimov olub.
Rahib Babayev 18 illik hərbi fəaliyyəti dövründə "Mayor" rütbəsinə qədər yüksəlib. Xüsusi xidmətlərinə görə dəfələrlə Fəxri Fərman, Diplom və medallarla təltif olunub.
Vətən sevdalı zabit Murovdağ istiqamətində gedən döyüşlərdə qəhrəmanlıq göstərərək Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlib.
Azərbaycan Ordusunun cəsur mayoru Rahib Babayev 2 oktyabr 2020-ci il tarixində Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
----------------
AİLƏ: Rahibin uşaqlığı doğulub boya-başa çatdığı Naxçıvan torpağında, Külüs kəndində keçib. Uşaqlıqdan fərqli, sayılıb-seçilən uşaqlardan olub. Ailədə 5 nəfər olublar: ata, ana, iki qardaş və bir bacı. Rahib evin ilk övladı idi.
2013-cü ildə atasının avtomobil qəzasına düşməsi Rahibi çox sarsıdır. O, hər zaman atasını özünə arxa, dayaq bilər, onun tövsiyələrinə qulaq asardı. Ata itkisi sanki onun qol-qanadını qırır. Nə qədər çətin olsa da, gənc gec-tez bu acıyla barışmalı olur.
-----
Rahib hələ uşaq vaxtlarından hərbçi olmaq istəyi ilə yaşayıb. Ən böyük arzusu isə tankçı olmaq idi. Tarixi və döyüş filmlərini, müharibə səhnələrini maraqla izləyən balaca Rahibi televizor ekranının qarşısından çəkmək mümkün olmayıb. Həmişə deyib ki, "mənim öz taqımım olacaq”.
Zaman keçdi, balaca qoçaq bir qədər də böyüyür, ağlı kəsəndə, Azərbaycanın keşməkeşli tarixini dərindən biləndən sonra, əminlik və qətiyyətlə deyir: "Erməniləri özüm öldürəcəm!”. Vətənpərvər oğul hərbi liseyə getməyə də elə bu səbəbdən qərar verir.
Rahib Babayev vüqarlı, dəyanətli, qabiliyyətli, Vətənə bağlı biri idi. Geniş qəlbi, səmimiyyəti, sadəliyi ilə onu tanıyan hər kəsin hörmət və rəğbətini qazanmışdı. Təvazökar və pozitiv olan bu insan ətrafındakılara yalnız müsbət enerji ötürərdi. Təlim-tərbiyəli, əxalaqlı, mədəni, sözübütöv, vicdanlı, əqidəli, məsləkli olduğuna görə, hamı xətrini çox istəyər, onunla dostluq etməyə, ünsiyyətdə olmağa can atardı. Qəlbinin saflığı üzündə təzahür edərdi igidimizin. Beş dəqiqə bəs edərdi ki onunla söhbət edəsən və onu tam tanıyasan. Nə ki gözəl keyfiyyətlər var, hamısı Rahibdə cəm olmuşdu.
Gənc zabit heç vaxt şəkil, video çəkdirməyi, göz önündə olmağı sevməzdi. Özünü reklamdan uzaq idi...
Rahib qayğıkeş, ailəcanlı, mehriban həyat yoldaşı, qayğıkeş, diqqətcil ata olub. Övladlarına çox bağlı insan idi. Hər gün ailəsinə zəng vurar, uşaqların dərsləri, yeyib-içməkləri, nə ilə məşğul olmaları ilə maraqlanardı. Uzaqda olsa belə, bir an da uşaqları diqqətdən kənarda qoymazdı. Övladlarının gələcəyini düşünən ata, onların yaxşı təhsil almalarını istəyib. Qızı Mələyi həkim, oğlanları İbrahimlə Əlini isə hərbçi görmək arzusundaydı...
Rahib Babayev tabeliyində olan əsgərlərinə də övladlarına göstərdiyi qayğını göstərib. Gənc əsğərləri üçün komandirdən çox, ata əvəzi olub. Hər birinin problemi ilə şəxsən özü maraqlanıb, düzgün məsləhət verib, doğru yol göstərib.
Gənc zabit hər zaman Polad Həşimov kimi bir generalın yetirməsi olması ilə fəxr edib. O, arzuladığı bir komandirə rast gəlmişdi. Generalın hərb yolu onun üçün "Böyük məktəb” idi. Generalın özü isə, bir şəxsiyyət olaraq, "Əsl İnsanlıq” nümunəsi idi. Belə bir insanı şəxsən tanıdığına görə, gənc hərbçi özünü xoşbəxt sanırdı.
Rahib Babayev hər zaman düşmən tapdağı altında olan torpaqların xilası barədə düşünürdü. İllərin səbrinə son qoyulacağı günü səbirsizliklə gözləyirdi. Arzularından biri Azərbaycanın işğal olunmuş torpaqlarında üçrəngli bayrağımızı dalğalandırmaq, el-obalarından didərgin düşmüş günahsız yurd həsrətlilərinin isti ocaqlarına qayıtması idi.
Çox qəribədir ki, taleyi hər zaman Rahibi Kəlbəcərə tərəf çəkmişdi. Özü də bu hissin nədən qaynaqlandığını anlamırdı. Kəlbəçəri qaytarmaq onun ən böyük arzusu idi. İşlədiyi hərbi hissədə hamı bilirdi ki, Babayev Kəlbəcər torpaqlarının azad olunmasına can atır. Vətən müharibəsi başlayanda Rahibin sevincinin həddi-hüdudu olmur. Sevinir ki, nəhayət illərdir düşmən tapdağında olan torpaqlarımız müzəffər Azərbaycan Ordusunun əsgər və zabitlərinin, Vətənin mərd, qeyrətli oğullarının şücaəti sayəsində geri alınacaq. Və bilirdi ki, bu torpaqların azadlığı yalnız can və qan bahasına ola bilər.
Şəhidin həyat yoldaşı Aygün xanım deyir ki,"o, Kəlbəcərli olmasa da, hər zaman Kəlbəcəri görmək istəyib. Döyüşlərdən öncə sıra önündə şəxsi heyətinə "mən sizinlə - öz ordumla Kəlbəcərə daxil olacam!”- deyib”.
Rahib Babayev peşəkar hərbiçi kimi, səngərdə yetişmişdi. 18 illik xidmətinin 8 ili ən çətin döyüş bölgəsində - Murovda keçmişdi. O, həmçinin Sumqayıt şəhərində və Qazax rayonunda da xidmət etmişdi. Sənətinə hədsiz sevgi ilə bağlı olan Rahib Babayev fəaliyyəti dövründə "Mayor" rütbəsinə qədər yüksəlmişdi. Xüsusi xidmətlərinə görə dəfələrlə Fəxri Fərman, Diplom və medallarla mükafatlandırılmışdı. "Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 90 illiyi”, "Azərbaycan Ordusunun 95 illiyi”, "Azərbaycan Ordusunun 100 illiyii” Yubiley medalları, həmçinin "Qüsursuz xidmətə görə” 2-ci və 3-cü dərəcəli medllarla təltif olunmuşdu.
Mayor hər an Ali Baş Komandanın əmrini gözləyirdi. 30 illik həsrətə son qoyulması, Azərbaycanın üzərində olan ləkənin təmizlənməsi zamanı artıq yetişmişdi.
Nəhayət Hər bir azərbaycanlı kimi, mayorun da səbirsizliklə gözlədiyi gün gəlib çatdı. Azərbaycan Ordusunun mayoru Rahib Babayev 2020-ci il sentyabrın 27-də işğal altında olan ərazilərin mənfur düşməndən azad edilməsi uğrunda başlanan Vətən müharibəsində Murovdağ-Kəlbəcər istiqamətində gedən şiddətli döyüşlərdə iştirak edir.
Döyüşlər başlanandan mayor cəmi bir dəfə - sentyabrın 28-də evlərinə zəng edir. Bu, mayorun ailəsi ilə son danışığı olur...
27-30 sentyabr tarixlərində Azərbaycan döyüşçüləri düşmənin strateji yüksəkliklərdə qoyub qaçdığı iriçaplı silahlardan elə onların özlərinə qarşı istifadə edərək, uğurlu əməliyyat keçirir, düşmən texnikasını məhv edirlər.
Sentyabrın 30-da mayor Rahib Babayev özünün şəxsən başçılıq etdiyi taborla birlikdə düşmənin bir neçə postunu ələ keçirmək üçün misilsiz şücaət göstərir. Bu savaşda düşmənin xeyli sayda canlı qüvvəsi məhv edilir, hərbi texnikası sıradan çıxarılır.
Mayor 8 il xidmət etdiyi Murov silsiləsində ərazini yaxşı tanıyan, hər dağına, dərəsinə, cığırına bələd olan 2-3 komandirdən biri olub. O, öz vəzifəsini, hər zaman olduğu kimi, döyüşlər başlayanda da layiqincə və şərəflə yerinə yetirir. Düşmənin strateji əhəmiyyətli "Canavar” sol döyüş mövqeyinin götürülməsində şəxsən özü istirak edir. "Canavar” sağ adlanan yüksəkliyin götürülməsində "istiqamət komandiri” kimi iştirak edir. Hər iki yüksəklik döyüşlərin ilk günündə mayor Babayevin rəhbərliyi ilə düşməndən tam təmizlənir. "Canavar” postu Vətən müharibəsi başlanandan ermənilərdən alınan ilk post olur. 30 sentyabr tarixinə qədər düşmənin əks-həmlə edib geri götürməyə çalışdığı həmin yüksəkliklərin müdafiəsində mayor öz taboru ilə şəxsən iştirak etməklə, misilsiz qəhrəmanlıq göstərir.
Sentyabrın 30-da gedən döyüşlər zamanı qolundan ağır yaralanan Rahib Babayev, döyüş meydanını əsla tərk etmir. Yaralı halda son damla qanınadək vuruşaraq, yaralı əsgərlərin həyatını xilas edir, həlak olmuş şəhidlərin döyüş ərazisindən çıxarılmasına səy göstərir. Yenilməz zabit ikinçi dəfə artilleriya mərmisindən ağır yaralanaraq gözlərini əbədi yumur.
Sentyabr ayının 30-u axşam saat 10-a qalmış mayorun nəbzlə işləyən saatının əqrəbləri həmişəlik dayanır. Bu saatı 2018-ci ildə tabor komandirinə AR Müdafiə naziri xüsusi xidmətlərinə görə hədiyyə vermişdi, döyüş mövqeyinə gələndə.
Azərbaycan Ordusunun cəsur, igid mayoru Rahib Babayev düşmən üzərinə cəsarətlə, sevinclə, gülə-gülə getdi. O, öz əsgərlərinə də bunu təbliğ etdi: qorxmamağı, cəsarətli, mətin, özünə inamlı olmağı...
Aygün xanım (həyat yoldaşı):"Vətənini çox sevərdi Rahib. O, bir işıq idi. Harada olur-olsun, o məkanı nura boyayırdı. Qayğıkeş ata, vətənpərvər, vüqarlı, dəyanətli Vətən oğlu idi.
Çox ailəcanlı, qayğıkeş idi. Uşaqlara həddən artıq diqqət göstərirdi. Onların ali təhsilli, sənətlərində peşəkar olmalarını istəyirdi. Ailəni telefonla idarə edirdi. Biz özümüz heç nə həll etmirdik.
Döyüşə gedən zaman mənə uşaqları, möhkəm olmağı, heç kimin yanında sınmamağı, əyilməməyi tapşırdı.
Rahiblə qürur duyur, fəxr edirik! O, bizim üçün hər zaman yaşayacaq, hər zaman onu yanımızda hiss edəcəyik! Onsuz nə qədər çətin olsa da, övladları atalarına layiq böyüyəcəklər!”.
Hər zaman düşmən tapdağı altında olan torpaqların xilasını düşünən Rahib Babayevin evində bu gün ata həsrətiylə alışıb-yanan 3 övlad böyüyür: Mələk, İbrahim və Əli. İnanırıq ki, bir gün gələcək, qəhrəman mayorun övladları atalarının arzularını reallaşdıracaqlar; Mələk həkim, İbrahimlə Əli ataları kimi, Vətən keşiyində mərdliklə duran hərbçilər olacaqlar. Və hər zaman adını tarixə silinməz mürəkkəblə həkk etmiş qəhrəmanımız mayor Rahib Babayevin övladları olmaları ilə qürur duyub, fəxr edəcəklər!
Peşəkar hərbiçi kimi səngərdə yetişən, 18 illik xidmətinin 8 ilini ən çətin döyüş bölgəsində - Murovda keçirən, elə Murov yüksəkliyinin azad edilməsi uğrunda gedən döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid olan mayor Rahib Babayev 2 oktyabr 2020-ci il tarixində Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrin 35 yaşlı mayoru Rahib Bəxtiyar oğlu Babayev ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikası prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Azərbaycan Bayrağı” ordeni,"Vətən uğrunda”və "Kəlbəcərin azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
jurnalist, yazıçı-publisist
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.