"Gəlin
mənim süpürgəmdir, harada qoydum, orda da durmalıdır”. Məşhur "Qaynana” filmində
işlənən bu cümlə bu gün də Azərbaycan ailələrində keçərlidir. Tək fərq odur ki,
bu dəfə bəylər ailədə yalnız onların sözünün keçməsini tələb edir.
Sosial
şəbəkələrdə ailədaxili münaqişələr, xəyanət, zorakılıq üstündə boşanmalara dair
xəbərlərin sayı artmaqdadır. Bütün bu proseslərin səbəbləri müxtəlifdir. Məsələyə
iki cəbhədən fərqli münasibət bildirən şəxslər arasında müzakirələr isə
bitib-tükənmək bilmir. Kişilər qadınlarda, qadınlar isə əksinə, günahı kişilərdə
görür.
Bəs görəsən, tərəfləri
bir-birinə xəyanət etməyə vadar edən səbəblər nələrdir? Pul, rahat həyat? 30
yaşdan sonra tapılan sevgi? Cəmiyyətdə ailə anlayışı nə üçün bu qədər zədələnib?
İlk
olaraq problemi yaradan psixoloji nüanslara aydınlıq gətirməyə çalışdıq.
Psixoloq Vəfa Əkbərin sözlərinə görə, bu gün ölkədə mental dəyərlər, ictimai
qınaq imkan vermir ki, iki insan bir-biri ilə tam səmimi ünsiyyət qura bilsin:
"Bu
isə çoxsaylı problemlərin təməlini qoyur, eləcə də, xəyanətin. Əslində, xəyanətə
bir çox səbəb sadalamaq olar - məcburi evliliklər, erkən nikahlar, məntiq
evliliyi, tərəflərin bir-birini hansısa maraqlara görə seçməsi və s. Amma bütün
bunlar səbəb deyil, sadəcə, bəhanədir. Hər bir özünü dərk edən insan birinci
növbədə başa düşməlidir ki, xəyanət edən zaman özünü aldadır. Çünki insan
şüurlu şəkildə düşünə bilirsə və evliliyində xoşbəxt deyilsə, o zaman sivil
qaydada ya boşanmalıdır, ya da evliliyini xilas etmək üçün əlindən gələni etməlidir.
Belə
deyək, insan kənarda xoşbəxtlik axtarırsa, bu həmin insanın qərarsızlığına və
özünü idarə edə bilməməsinə dəlalət edir. İki insan münasibətlərində soyuqluq
hiss edirsə, bu münasibətin xəyanətə və ya daha başqa problemlərə yol açacağını
düşünürsə, ailə psixoloquna müraciət edə bilər. Bu məsələnin əsas səbəbləri
araşdırılmalıdır”.
Psixoloq
deyir ki, ölkədə mədəni, sivil yolla boşanma mədəniyyəti formalaşmayıb:
"Ölkədə
boşanma baş verirsə, ya qadına əxlaqsız damğası vurulur, ya da kişi narkoman,
içki düşkünü "çıxır”. Başqa cür olmur. Amma bu, düzgün deyil. İki insan sivil qaydada
boşanmalıdır ki, sabah qarşı-qarşıya gələndə bir-birinin üzünə baxa bilsinlər,
xəyanət qədər iyrənc vəziyyətə gəlib çıxmasınlar.
Xəyanətə
uğrayan insan, təbii ki, "eqosu” tapdanmış biridir. Bu insan heç vaxt ilk növbədə
özünü düşünmür. O düşünür ki, cəmiyyət nə deyəcək? Baxın, bu, əsas problemdir. Cəmiyyətin düşüncəsi.
Xüsusən də kişilərə bu düşüncə daha ağır gəlir və bunun qarşılığında onlar
fiziki zərbələrə əl atırlar. Yaxşı olmazmı ki, həmin an, sadəcə, danışıb bunun
səbəblərini aydınlaşdırsınlar?
Xəyanətə
uğrayan şəxsdə yox, xəyanət edən şəxsdə problem olur. Ona görə xəyanətə uğrayan
şəxslər bunu özlərinə götürüb psixoloji təzyiq altında qalmamalıdırlar. Axı biz
insanıq, danışıb həll olunmayacaq problem yoxdur. Amma təəssüf ki, insanlar həmin
situasiyanın təsiri altında sağlam qərar verə bilmir. Bu məsələnin gizli
qalmasını istəsələr də, davranışları problemi cəmiyyətə daha çox bəlli edir və
hər kəs bu məsələdən xəbərdar olur. Elə son dövrlər sosial şəbəkələrdə müzakirə
edilən məsələlər kimi.
Xəyanətə
uğrayan qadın və kişi eqosunu təmin etməyə çalışır. İnsanların yazıqlıq
manipulyasiyasından istifadə edirlər ki, boşanmaya görə cəmiyyət tərəfindən
qınanmasınlar. İnsan bu kimi hallarda sağlam düşünə və doğru qərar qəbul edə
bilmədikdə yaxşı olar ki, psixoloqa müraciət etsin ki, qorxunc davranışlara yol
verməsin.
Cəmiyyətdə
belə bir düşüncə var ki, psixoloqa gedənlər dəli olur. Psixiatriya başqa sahədir,
psixologiya başqa. Bunu, sadəcə, başa düşmək lazımdır”.
Keçmişdə
ailə quran insanlarla gənc nəslin müqayisəsini düzgün hesab etməyən psixoloq
qeyd edib ki, o dövrdə qadınların söz hüququ, demək olar ki, yox səviyyəsində
idi:
"Qadınlar
ailə quran zaman söz haqları, seçim hüquqları, demək olar ki, olmayıb. Amma bu
gün qadınlar öz ayaqları üzərində dayanır, öz haqlarını daha yaxşı bilir. Təbii
ki, keçmişdə vəziyyət belə deyildi. Qadına qarşı xəyanət, təzyiqlər heç vaxt
müzakirə edilmirdi, onların haqları müdafiə edilmirdi, amma buna baxmayaraq,
qadınlar "dözürdü”. Uşaqlara görə, ailəsinə görə hər hansı bir səbəbdən
dözürdülər, çünki eyni düşüncəli atası, qardaşı var idi.
Boşanmaq
istəsələr də, öz ayaqları üzərində dayanmağa, sona qədər getməyə gücü çatmazdı.
O vaxt 100 ailə qurulurdu və onlardan yalnız 10-u boşanırdısa, bu o demək deyil
ki, 90 ailə xoşbəxt idi. Amma bu gün əgər 100 ailə qurulur və onun 50-si
boşanırsa, demək, digər 50 ailə, həqiqətən də, xoşbəxtdir. Fərq burdadır. Bu gün
ailə münasibətlərində dözümlülük, səbirli yanaşma azalıb. Ona görə də o dövrdə
"dözümlülklə” bu günü müqayisə etmək ədalətli olmaz”.
Sosioloqlar
isə məsələyə bir başqa cür yanaşır. Sosioloq Əhməd Qəşəmoğlunun sözlərinə görə,
bu gün cəmiyyətdə əsas problem ailədir. Ailə məsələsinin bu gün bu vəziyyətə
düşməsinin səbəbləri araşdırılmalıdır:
"Tarix
boyu ailə dəyərləri olub, normal münasibətlər olub, bunu tənzimləyən tərəflər
olub. Amma bu gün gənclik ailə modelini qoruyub saxlaya bilmir. Ailədə gərginlik
artır. Belə olan halda həmin gərginliyi gizlətmək olmur. Bu gün bir qrup
insanlar var ki, məsələyə birtərəfli yanaşaraq dağıdıcı təsir göstərirlər. Bəli,
ailə problemində yalnız kişiyə və ya qadına haqq qazandırmağa çalışan tərəflər
o ailəni dağıdır.
Bu
sahədə kifayət qədər təcrübəyə malik insan olaraq sizə bunu əminliklə deyə bilərəm.
Psixologiyada
da var ki, ortada problem varsa, hər iki tərəfin mənfi və müsbət cəhətləri
obyektiv müzakirə edilməlidir. Yalnız qadınların tərəfindən çıxış edilsə, beynəlxalq
aləmdə Azərbaycan kişisi qəddar imicində görünür. Qadınlarımıza azadlıq barədə
çox məlumat verilir, onlara azadlıq barəsində canlı təsəvvürlər
formalaşdırırlar. Demokratik cəmiyyət istiqamətindən çıxış edərək qadınlara
"siz azadsınız, nə istəsəniz, edə bilərsiniz” deyilir.
Digər
tərəfdən isə cəmiyyət, filmlər, müəyyən təbliğatlar arzuolunmaz addımların
atılmasına gətirib çıxarır. Bəs kişilər? Bu halda kişilər unudulur. Ya gərək
eyni anda kişilər də paralel olaraq bu cəmiyyətə hazırlansın. Ya da təktərəfli
düzgün deyil. Amma ümumiyyətlə, Azərbaycan kişisi özünü buna niyə
hazırlamalıdır? Bəlkə, heç bu, doğru yol deyil? Ailəyə bu qədər azadlıq vermək
olmaz. Kişilər ailə dəyərlərini, tələblərini, adət-ənənələrini qorumaqda
maraqlı olduğu qədər qadınlar da azadlığa, sərbəstliyə meyilli olurlar.
Bir
tərəf geridə qalanda, o biri tərəf irəli gedəndə gərginlik yaradan səbəblər
ortaya çıxır. Problem yarananda da güclü tərəf kimdirsə, öz üstünlüyünü göstərmək
istəyir və bunun nümayiş etdirilməsi ortaya çox çirkin görüntülər çıxarır”.
Sosioloq
müvafiq qurumları müasir cəmiyyətdə ailə probleminin kökündə dayanan məsələlərin
həlli istiqamətində zəruri tədbirlər görməyə çağırıb:
"Bu
problemlərin müzakirəsi zamanı qadınların hüquqlarının müdafiəsinə qalxan və
birtərəfli dağıdıcı mövqedən çıxış edən şəxslər deyir ki, bu gün qadınlar ona
görə zorakılığa məruz qalır ki, öz hüquqlarını yaxşı bilmirlər. Mən bu fikirlə
qəti şəkildə razı deyiləm. Belə çıxır ki, bizim nənələrimiz-analarımız öz
hüquqlarını bugünkü Azərbaycan xanımlarından çox bilirdi? Niyə onlar bu qədər
zorakılığa məruz qalmırdı?
Deməli,
problem hüquq məsələsi deyil. Mən tərəfdarıyam ki, qanun çərçivəsində həm kişilərin,
həm qadınların hüquqlarını müdafiə edərək ailə anlayışı, ailə modeli bərpa
edilsin. Bu gün Azərbaycan ailəsində münasibətlər o qədər pozulub ki, heç kim
uşağını qardaşına, bacısına əmanət edə bilmir. Hər gün eşidirik ki, kişi öz
qardaşı (bacısı) qızına zorakılıq edib.
Ata
öz qızına qarşı zorakılıq edir, kişi öz əmisi oğlunun arvadını qaçırıb və s. Bu
hələ üzdə olanlardır. Hələ bilinməyən, üstü örtülü qalan nə qədər iyrənc hadisələr
var. Yaxşı olardı ki, cəmiyyətin ailə probleminin həllinə yönələn maarifləndirici
tədbirlər görülsün”.
Bəzən
insan hansı yaşda olur-olsun, ani davranışların, səhvlərin nə dərəcədə ağır nəticələr
verəcəyini təxmin edə bilmir. Boşanma, zorakılıq, xəyanət və s. bu kimi
problemlər nəinki cütlüklərə, hətta həmin ailədə dünyaya gələn uşaqlara da pis
təsir edir.
Psixoloqların
fikrincə, boşanan ailələrdə uşaqlar bir travma alırsa, ana-ata arasında yaşanan
xəyanət, zorakılıq kimi problemlərin cəmiyyətdə elan edilməsi isə onların
psixologiyasını daha da zədələyir. Təəssüf ki, bu məsələdə uşaqların vəziyyətini
düşünmək heç bir tərəfin yadına düşmür.
Xeberle.com
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.