Söhbət Xeberle.com informasiya portalının və Sumqayıt Regional Mədəniyyət İdarəsinin Sumqayıt Dövlət Rəsm Qalereyasının birgə həyata keçirdiyi "BAX!ş" adlı rəsm sərgisində qaliblərdən biri olan peşəkar rəssam Tofiq Əhmədovdan gedir. O, sərgidə "Çarəsiz baxışlar” adlı əsərlə iştirak edib və sosial şəbəkə izləyicilərinin əksəriyyətinin səsini qazanaraq qaliblərdən biri olub.

Tofiq Əhmədov lap uşaqlıqdan rəsm çəkməyi sevirmiş:

11 yaşdan peşəkarlığa doğru...

O, ilk kamil işini 11 yaşında ərsəyə gətirdiyini deyir: "Cızma-qaraları nəzərə almasaq, ilk, kamil işimi on bir- on iki yaşlarımda təbiət mənzərələrinə həsr etmişəm. Ümumiyyətlə, dərnəkdə təhsil alarkən tez-tez ekskursiyalara gedərdik. Ən sevdiyim gəzinti isə Göygölə etdiyimiz səyahətlər idi. Göygölün insana bəxş etdiyi rahatlıq onu fırçanı götürüb kağız üzərində yaratmağa həvəsləndirirdi. Bir rəssama rəsmin, rəssamlığın özü doğma olduğu üçün bütün bu sadaladığınız janrların hər birində işləmək də maraqlı və əzizdir. Ancaq mənim hər zaman daha çox sevdiyim janr portret janrı olub. Yaşlı nəsil xatırlayar, Sumqayıtın əsas girişində dəmir üzərində döymə ilə Ulu Öndər Heydər Əliyevin portretini işləmişdim. Daha sonra Rasim Balayevin "Nəsimi" obrazı və Alim Qasımovun porteti yaratdığım işlər arasında ən tanınmışları sırasındadır".

O, ilk şəxsi sərgisini belə xatırlayır: "Sovetlər Birliyi dönəmində işlərimiz tez-tez festivallarda sərgilənirdi. Bu zamana qədər rəsmlərim bir çox sərgilərdə boy göstərib. Lakin ilk şəxsi sərgim isə hesabat xarakterli olaraq ötən ilin iyun ayında Sumqayıtın Tarixi Muzeyində baş tutub. Az öncə adlarını çəkdiyim rəsmlərlə birgə, bir çox digər işim də orada nümayiş olunub. Dostlar, yoldaşlar bəyəndikləri işləri özlərinə götürmək istəyəndə "yox" cavabı vermək çətin olur. Mənim elə bir tanışım, yoldaşım ola bilməz ki, hansısa rəsm əsərim onun evini bəzəməsin. Ona görə də, həmin sərgidə bütün işlərimin nümayiş etdirildiyini demək olmaz. Adı çəkilən tədbir həmin vaxt KİV tərəfindən böyük maraqla qarşılanıb işıqlandırılmışdı."

T. Əhmədov akvarel ilə işləməyi çox sevir. Ancaq son dövrlər yağlı boya və akrillə kətan üzərində işləməyə daha çox üstünlük verir:"Ümumiyyətlə, akvarel, yağlı boya və ya karandaş - hansı ilə işləməyindən asılı olmayaraq gərək yaratdığın rəsmə öz ruhunu, düşüncəni tam hopdurub əks etdirə biləsən”.

Onun sözlərinə görə, bu peşə tamamilə ruhuna nüfuz edib: "Uşaqlıq çağlarımdan bu günədək rəsmlə məşğul olan rəssam özünü rəsmsiz, fırçasız heç cür təsəvvür, xəyal edə bilmir: "Rəsm mənim üçün elə bir anlamdır ki, çəkdiyim portret və şəkillərdə birbaşa olaraq daxili dünyam öz əksini tapır. Bu peşə mənim daxilimi açıb sərgiləmək vasitəsi, insanlar və problemlərdən qaçıb tənhalığa çəkilmək istədiyimdə sığınacağım liman, ruhumu rahatlatdığım təmiz, saf bir dünyadır”.

Bizdə küçə rəssamlarına aşağılayıcı nəzərlə baxanlar var...

Peşəkar rəssam Azərbaycanın fırça ustalarının problemərindən də danışmağı unutmayıb: "Mən dünyanın bir çox ölkələrində - SSRİ-nin bütün Respublikaları və bir çox nüfuz dairələrində olmuşam. Dünyanın bütün ölkələrində küçə rəssamları var. Təəssüf olsun ki, bizim ölkəmizdə isə küçə rəssamlarına aşağılayıcı nəzərlə baxanlar var. Bunu anlamaq lazımdır ki, onlar küçədə hansısa qanunsuz fəaliyyətlə yox, azad incəsənətlə məşğuldurlar”.