Xeberle.com-un bu dəfəki həmsöhbəti Sumqayıt  Dövlət Dram Teatrının aktyoru Mətləb Səfərlidir. Onunla rol aldığı tamaşalardan, çəkildiyi serallardan, ümumilikdə yeni planlarından söz açmışıq. Müsahibəni olduğu kimi təqdim edirik.
 Mətləb bəy, 25 ildir ki, teatrda fəaliyyət göstərirsiniz. Sizcə, milli teatrımızın bugünkü vəziyyətini qənaətbəxş hesab etmək olarmı?
-1992-ci ildə Azərbaycan Dövlət və Mədəniyyət Universitetinə daxil olmuşam. Görkəmli pedaqoq, müəliimim Nəsir Sadıqzadə, elə Sumqayıt teatrının yaradıcılarından biri olub. 3-cü kursda oxuyarkən xalq artisti, Cənnət Səlimova məni özünün rejissorluq etdiyi, "Kamera" teatrına dəvət etmişdir. Orada M.F.Axundzadənin "Müsyo Jordan və Dərviş Məstəli şah” tamaşasında – Hatəmxan ağa, "Lənkəran xanının vəziri” tamaşasında  – vəzir, N.X.Andersonun "Ulduzlu gecə" tamaşasında - Keçi, J.B.Molyerin "Skapenin kələyi”tamaşasında  – Oktav və bir çox tamaşalarda müxtəlif obrazlar yaratmışam. Teatrda işləməyə ixtiyarı çatanlardan biri elə mənəm.
Teatrın bugünkü vəziyyətinin qənaətbəxşliyinə əlli əlli deyim, nə şiş yansın, nə kabab. Çünki, pis vəziyyətdədir desəm, öz əziyyətimizi itirmiş olaram. Aktyorların öz vicdanına baxır ki, necə işləyirlər. Məni tamaşa vaxtı görsəniz, tanımazsınız. çünki, çox aqressiv oluram. Adicə bir dənə açar yerində olmasa, mən dəli ola bilirəm.
H.Mirələmovun "Vicdanın hökmü" tamaşasında oynadığınız Fedya rolundan danışaq, əgər Fedya sağ qalsaydı, Rəhimin təslim olmasını ya vətən uğrunda savaşa getməsini istəyərdi?
- Mənə elə gəlir ki, Rəhimin getməsini istəyərdi, çünki, ola bilməz ki, dostunu darda qoysun. Fedyanın orda bir sözü var ki, "Vətən mənim üçün nə edib?". Qanında bir damcı Azərbaycan qanı axan insan heç vaxt elə deməzdi. Məncə, o, Rəhimin savaşa getməsinə imkan verərdi, ən azından mənim obrazını yaratdığım Fedya imkan verərdi.

 

Aktyor sənətinə ilk olaraq teatrdan başlamısınız. Bəs, sizi xalqa tanıdan ən çox hansı sahə oldu?
- Düzünü desəm, seriallar oldu. Azərbaycanın ilk seriallarından biri olan "Yanmış körpülər" və digər seriallara daha öncə çəkilmişdim. Ancaq, 2011-ci ildə "Pərvanələrin rəqsi" serialı məni daha çox məşhurlaşdırdı. Baxmayaraq ki, 1999-cu ildən 2001-ci ilə qədər Lider televiziyasının "Vur çatlasın" proqramı vardı. Əslində, onda da məşhur idim, sadəcə 2001-2011-ci illərdə televiziyada görünmədim və 10 ildən sonra məşhurluq qayıtdı. İndi də məndən çox seriallara çəkilən yoxdur, artıq adları yadımdan çıxır.
Qeyd etdiyiniz  kimi, bir vaxtlar Lider və Atv - nin proqramlarında sizi tez-tez görə bilirdik. İndi o cür proyektlər yoxdur ya dəvət almırsınız?
- Əslində, indi o cür verilişlər var, ancaq səviyyəsi düşüb, ona görə də dəvət eləsələr belə getmək istəmirəm. İndi məni görəndə soruşurlar ki, sizin bir verilişiniz vardı, 2 qız 2oğlan. Verilişin adı "Vur çatlasın" idi, mən, Vüqar Əmirov, Lətafət İsmayılova və Məlahət Əhmədlə birgə aparırdıq. Sırf insanların ruhunu oxşayacaq, dincəldəcək veriliş idi. Özümüz zövq alırdıq deyə, daha maraqlı olurdu.
Küçədə insanlarla ünsiyyətdə olursunuzmu, sizə necə reaksiya verirlər?
- Çəkildiyim "Vicdan haqqı" serialında, Qırmızı Telmanın oğlunu qaçırtmışdım. Xırdalanda yaşlı qadın, oğlundan əlini çəkərək, dedi ki, "Qanına bələnəsən səni, uşaqla nə işin var?" (gülür).
"Həyat sən nə qəribəsən" serialında, mafiya rolunu oynayırdım. Bir qadın, teatrın qabağında ağaca söykəndi ki, "sənə qurban olum, Həyatı öldürmə". Bilmirəm, rejissorlar mənə niyə pis obraz verirlər, məncə pis adam deyiləm (gülür).

 

Özünüzə aid saytınız var, bu saytı açmaq fikri hardan ağlınıza gəldi?
- Sözün düzü, mən istəyirdim ki, türk prodakşınları ilə əlaqələrim olsun. Türkiyədə mən onlara e-mail adresimi verəndə, onlar təəccübləndi ki, mənim niyə veb səhifəm yoxdur. Ona görə də, mən araşdırıb tapdım. İndi də içini özüm istədiyim kimi düzəldirəm.
İstər teatr, istər serial, istərsə belə kino sahəsində hansı problemləri görürsünüz? Bu sahələrdə dünya ilə ayaqlaşa bilirikmi?
- İncəsənət sahəsi elədir ki, qardaşın da, əmin də, atan da olsa belə istedad olmasa, nəsə edə bilməzsən. Bu sahəyə dəymək olmaz, teatrda səhnənin tozunu udandan sonra deyirik ki, teatr məbəddir, həqiqi məbəddir. Olacaqsansa vicdanla olacaqsan, olmayacaqsansa başqa o qədər iş var ki.
Problem bizim özümüzdədir, biz özümüz problem açmasaq incəsənət o qədər yaxşı inkişaf edə bilər ki, dünyaya da çıxa bilərik, imkan versələr göyə də qalxarıq.
Reallığı qəbul edək ki, seriallardan gələn pul teatrdan gələn pullardan qat-qat çoxdur. Sizi teatra bu qədər bağlayan, ondan uzaqlaşa bilməməyinizin sirri nədir?
- Mən, İncəsənət Universitetinə daxil olanda bilirdim ki, kinoya nə vaxtsa çəkiləcəm. O zamanlar serial anlayışı yox idi. Kinolara, seriallara çəkilmədən qabaq, daha çox müğənnilərin etdiyi kimi, 1995-ci ildən toy aparıram. Hal-hazırda 165 azn maaş alıram və sənətimin mənə verə bilmədiyini, toylardan qazanıram.
Sevirəm teatrı, onsuz yaşaya bilmərəm. İnanın ki, mən tamaşa zalına girən kimi başqa adam oluram. Tamaşa prosesində istər yaradıcı heyət, istər texniki heyətlə mübahisəm düşsə, o adamı öldürə bilərəm. Teatr başqa aləmdir, heç kəs açıqlaya bilməz.
Gənclər haqqında nə düşünürsünüz, onların bu sahəyə maraqları varmı?
- Elə dünən, bu mövzuda pis olmuşdum. Uşağının balı incəsənətə, aktyorluğa düşür deyə, mənə zəng edib deyir ki, neyniyim ki, uşaq qabiliyyət imtahanından keçsin. Məndə dedim ki, mən 1987-ci ildən oxuya-oxuya gəldim, sonra qəbul oldum. 25 ildir bu sahədəyəm, hələ də öyrənirəm, 1 günə nəsə öyrədə bilmərəm.
Düzdür, çətindir, bu yolda aclıq var, bu yolda əzab var, nahamar yollar çoxdur. Dözə biləcəklərsə gəlsinlər, bacarmayacaqlarsa başqa çox sənət var.
Son olaraq nə demək istərdiniz?
- Artıq, sondur? (gülür).

Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.