Azərbaycanın
əsas oyunçu olduğu Trans-Adriatik Təbii Qaz Boru Kəməri (TAP) ilə
Rusiyanın "Türk axını” arasında "müharibə” ehtimalı yüksəlir. Lakin Bakı
müharibənin əks qütblərində yer almır.
Ukrayna böhranından sonra Qərb mövqeyini qətiləşdirdi: "Qazprom”dan
imtinanın vaxtı çatmışdı və alternativ mənbə olaraq ən unikal variant –
Azərbaycan seçildi. Lakin şahmat taxtasında əsas fiquruna təhlükə
yaranan Moskva öz gedişlərini sərtləşdirdi. Kreml "Avropanı içindən
dağıtmaq” gedişini tutdu. "Cənub axını” layihəsində əsas dəhliz rolunu
oynayan Bolqarıstan Brüsselin təzyiqi ilə oyundan çıxdı və kartlar
qarışdı. Vladimir Putin Ankara səfərində "Cənub axını”ndan imtina
etdiyini açıqladı və Türkiyənin də iştirak edəcəyi "Türk axını”nı
gündəmə gətirdi. Dəhliz missiyası Bolqarıstandan Yunanıstana keçdi.
Yunanıstanda solçuların masa başına keçməsi Rusiyanı gücləndirdi və yeni
hökumət TAP-a maneələr yaratmağa başladı. Əvvəlcə yunanların qaz
kəmərləri sistemində əsas olan DESFA-nın 66 faizlik səhmlərinin SOCAR-a
satılması haqda müqaviləni pozmağa cəhdlər edildi. Bir çox bəhanələri
əsas gətirən solçu Afina hazırda şirkətin 66 yox, 49 faiz səhmini
SOCAR-a sata biləcəyini deyir. 66 faizlik səhmlə SOCAR DESFA-da əsas
payçı kimi Avropanın qaz arteriyasını ələ ala bilər. 49 faizlik səhmlə
isə bu bir qədər çətin görünür.
Brüssel onu Rusiyaya "satan” yunan solçularına dəfələrlə xəbərdarlıq
etsə də, Aleksis Sipras hökuməti geri çəkilmədi və ən yüksək səviyyədə
Moskvaya səfər etdi.
Ardınca Rusiyanın mövqelərini gücləndirəcək daha bir hadisə baş verdi:
Makedoniya və Serbiya da "Türk axını”na qoşulmaq istəklərini bəyan
etdi. Bu isə Yunanıstana çıxacaq Rusiya qazının Makedoniya və Serbiya
torpaqlarından çəkiləcək yeni qaz kəmərləri vasitəsilə Macarıstan və
Avstriyaya aparılması deməkdir. Beləliklə, Rusiya Qərbin acığına "Köhnə
qitə”nin cənubunu "qaza boğmaq” qərarında israrlı görünür.
Balkan münaqişələrinin möhürü qırılır: savaşdan kim sağ çıxacaq?
Rusiyanın mövqeyi gücləndikcə Vaşinqton proseslərə müdaxilə etməyin
vacibliyini anladı. Ağ Ev Afinadakı səfirini vaxtından bir il tez geri
çağırmaqla ilk diplomatik jestini etdi. Daha sonra Beynəlxalq Enerji
Əlaqələri üzrə özəl təmsilçi Amos Hokştayn (Amos Hochstein) rəhbərliyi
ilə ABŞ-ın xüsusi nümayəndə heyəti Afinaya gəldi.
A. Hokştayn Afinadaca solçulara xəbərdarlıq etdi: Yunanıstan
Azərbaycandan qaz çatdırmalarını sürətləndirməli və "Türk axını”
xülyalarından əl çəkməlidir.
Və 20 il sonra Balkanlar yeni müharibə astanasına çatdı.
Mayın 6-da Makedoniyanın paytaxtı Skopyedə baş nazirin istefası
tələbinin irəli sürüldüyü etiraz aksiyaları başladı. Mayın 9-10-da
ölkənin şimalındakı etnik albanların yaşadığı Kumanova bölgəsində
qarşıdurma baş verdi. 15 saata qədər davam edən silahlı qarşıdurmada
aralarında 8 polis olmaqla 22 nəfər öldü, 37 polis əməkdaşı yaralandı.
Hazırda region yeni barıt çəlləyini xatırladır. Bu çəlləyin arxasındakı
güc isə təbii ki, Qərbdir. Söhbət Rusiyanın yanında yer alan Balkan
ölkələrinə tarixi xatırlatmadan gedir.
Lakin Yunan "Siriza”sı (radikal sol koalisiya - red) geri çəkilənə
bənzəmir. Energetika naziri Panayotis Lafazanis TAP-dan imtina
etmədiklərini, amma "Türk axını” layihəsinin daha sərfəli olduğu üçün
ona üstünlük verdiklərini açıqlayıb. Bu arada bu gün Yunanıstanın xarici
işlər naziri Nikos Kotzias Ankaraya səfərə gəlib. O, hökumətinin
Türkiyənin Avropa Birliyinə girişini dəstəklədəyini bəyan edib. Halbuki,
indiyə qədər Ankaranın Avropa yolundakı əsas maneələrdən biri məhz
Yunanıstan idi. Göründüyü kimi, Afina "Türk axını”nı sona qədər
dəstəkləmək niyyətindədir.
Bu isə Avropa bazarı uğrunda Vaşinqton-Moskva müharibəsinin isti
mərhələyə keçməsi deməkdir. Lakin həmişə olduğu kimi müharibə başqa
torpaqlarda, ruslar və amerikanlardan uzaqda olacaq.
Baş verənlər fonunda bizim üçün əsas məsələ Azərbaycanın qazancı və mümkün itkiləridir.
Rəsmi olaraq dilə gətirilməsə də, siyasi kuluarlarda "Türk axını” Cənub
Qaz Dəhlizinə rəqibi kimi qiymətləndirilir. Lakin nə rəsmi Bakı, nə də
Moskva bu təfərrüatın üzərində dayanmaq fikrində deyil. Bakı öz
məhsulunu tələbatın böyük olduğu Avropa bazarına çıxarmaqda maraqlıdır
və bu prosesdə hər hansı cəbhədə yer almaq fikrində deyil.
Rusiyanın "Türk axını” isə daha çox siyasi anlamı ilə seçilir. Belə
ki, Kreml bunu Qərblə qarşıdurmada silah olaraq istifadə etmək
niyyətindədir. Layihənin Rusiya üçün iqtisadi tərəfinə gəldikdə isə
bunun perspektivi qaranlıqdır. Çünki söhbət Avropa bazarına çıxarılacaq
50 milyard kubmetr qazdan gedir ki, bunun da alıcı kütləsi getdikcə
azalır. Hətta bu qədər qaz yunan sərhədlərinə qədər aparılsa belə, onun
saxlanılması üçün lazım olan anbarlar yoxdur. Bu anbarların tikintisi
isə əlavə vaxt və böyük miqdarda vəsait deməkdir. Bu baxımdan, baş verən
qarşıdurmada Bakının daha qazanclı çıxacağı ehtimalı böyükdür.
Digər tərəfdən, alıcı kimi çıxış edən Avropa Rusiya qazını istəmir.
Müxtəlif avropalı siyasilər zaman-zaman Azərbaycan qazının əsas mənbə
olduğunu dilə gətirirlər.
"Avropa İttifaqı qaz marşrutlarının diversifikasiyasında
maraqlıdır. "Türk axını” layihəsi də yeni mənbədən qaz təchizatını
nəzərdə tutur. Lakin Cənub Qaz Dəhlizi bizim üçün daha prioritet
layihədir”, - deyə son olaraq Avropa İttifaqının Azərbaycandakı nümayəndəliyinin rəhbəri Malena Mard bildirdi.
Rəsmi Bakının tutduğu ehtiyatlı mövqe qarşıdurma fonunda diqqət çəkir:
Azərbaycan öz məhsulunu Avropa bazarına çıxarır, lakin Qərbin Rusiyaya
qarşı açdığı cəbhədə yer almır. Beləliklə, öz iqtisadi maraqlarını
reallaşdırarkən, yaxın qonşularla olan siyasi münasibətləri də unutmur.
Bunun özü Moskvada xoş qarşılanır və Qərblə "qaz müharibəsi”ndə Moskva
Bakını günahlandırmır.
Türkiyənin "Türk axını” layihəsinə yaşıl işıq yandırması da daha çox
siyasi çalarları ilə seçilir. Lakin bu Ankaranın layihənin reallaşması
üçün əmək sərf edəcəyi demək deyil. Türkiyə Rusiyaya müəyyən jestlər
etməklə Qərbdə öz siyasi çəkisini artırır. Bu da Azərbaycanın əlinin
güclü olduğu deməkdir.
İndi bütün nəzərlər Ağ Ev və Kremlə yönəlib. Bu savaşdan kimin sağ
çıxacağını zaman göstərəcək. Ehtimal ver ki, Balkanlarda illərdir ağzı
möhürlənən münaqişələr açılacaq və yeni savaş başlayacaq.
İlkin mərhələdə bu savaşın məhz Azərbaycan qazının yolunun açılması
uğrunda getdiyini göstərir. Lakin rəsmi Bakının bu savaşda yer almaması
oyunda qazanan tərəf olacağını deməyə əsas verir. (publika.az)
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.