(Yazı Şəhidlərimizin Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunma ardıcıllığı ilə verilir).

 İSMAYILOV VÜQAR MƏHƏMMƏD oğlu    

(Əsgər)   

VÜQAR MƏHƏMMƏD oğlu İSMAYILOV 23 noyabr 1998-ci ildə Sumqayıt şəhərində anadan olub. 2004-2015-ci illərdə Sumqayıt şəhər 28 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. 2016-2020-ci illərdə Bakı Avrasiya Universitetinin "Regionşünaslıq və iqtisadiyyat” fakültəsinin "Regionşünaslıq (ABŞ və Kanada)” ixtisasında təhsil alıb. Dərslərinə diqqət göstərməklə seçdiyi sənətin sirrlərinə yiyələnməyə çalışan Vüqar, universitetin ictimai həyatında da fəal iştirak edib, təşkil olunan tədbirlərə böyük həvəslə qatılıb.

2020-ci ilin iyul ayında baş vermiş Tovuz hadisələri    3-cü kurs tələbəsi olan Vüqarın da həyatının dönüş nöqtəsi olur. O günlərdə general-mayor Polad Həşimovun şəhid olması xəbəri bütün Azərbaycanı sarsıdır. Minlərlə gənc könüllü olaraq cəbhəyə getmək üçün komissarlıqların qarşısında növbəyə durur. Onların arasında Vüqar İsmayılov da olur. Vətən sevdalı gənc oğlan təhsilini başa vuran kimi, bir an belə tərəddüd etmədən, ön cəbhəyə - döyüş meydanına can atır. Nəhayət, onun səbirsizliklə gözlədiyi gün gəlib çatır. 

28.07.2020-ci il tarixdə V.İsmayılov Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Sumqayıt Şəhər İdarəsi tərəfindən həqiqi hərbi xidmətə göndərilir. O, ilk əvvəl Goranboy rayonu Bərdə korpusunda, Andiçmə mərasimindən sonra isə Ağdam rayonundakı "N” saylı hərbi hissədə "Atıcı” kimi xidmət edir. 

Uşaq vaxtlarından, Vüqarın heç özü də tam anlamadığı bir vaxtda, qəlbinin dərinliyindəki vətənpərvərlik toxumu cücərməyə başlayır. O, həmyaşıdlarıyla döyüş oyunlarına üstünlük verər və bu oyunlarda  özünü qəhrəman obrazında görərdi. Uduzmağı, məğlub olmağı sevməzdi. Hər zaman öndə, lider olmağa çalışardı. Vüqar elə bu amal, bu arzu-istəklə böyüyür. Bir gün anlayır ki, qəlbinə hakim olan hiss Vətən sevgisidir! Vətən yolunda candan keçməkdən, Vətən yolunda Şəhid olmaqdan şərəfli  nə ola bilərdi?!

Balaca vətənpərvər hər zaman müharibəyə həsr olunmuş döyüş filmlərinə baxar, bu filmlərdəki qəhrəmanlar kimi, o da sayılıb-seçilənlərdən olmaq istəyərdi. 

Vüqar mütaliə etməyi sevərdi. Kitabların insan həyatında önəmli rol oynadığını, zəngin təxəyyülə və dünyağörüşünə yol açdığını dərk edərək, boş vaxt tapan kimi, əlinə kitab alardı. Detektiv əsərlərə daha çox maraq göstərərdi. Çingiz Abdullayevin, Elxan Elatlının əsərləri onun stolüstü kitablarına çevrilmişdi.

İdmana maraq göstərən Vüqar, müxtəlif idman növlərindən ən çox futbola üstünlük verərdi. Vaxt tapan kimi, yoldaşları ilə futbol oynayardı. 

Gözəl xasiyyəti, mehribanlığı, təlim-tərbiyəsi ilə hər kəsin sevimlisinə çevrilmişdı gənc oğlan. Asanlıqla hər kəslə ünsiyyət qurmaq qabiliyyətinə malik idi. İncə yumoru, maraqlı söhbətləri ilə diqqət çəkərdi. Simasından təbəssüm əskik olmazdı. Həyat dolu, aktiv, fəal, hərəkətlərində çevik, cəld olan Vüqar pozitiv enerjili idi. Onun yanında olanda hər kəs özünü rahat hiss edərdi.

 Dostluqda etibarlı, sədaqətli olduğundan, sirr saxlamağı bacardığından ətrafında çoxlu dostları olub. Qanacaqlı, mərifətli, böyüklə böyük, kiçiklə kiçik kimi rəftar etmək qabiliyyətinə malik olan Vüqar qonum-qonşuda, qohumlar, dostlar arasında hörmət qazanmışdı.  

Vüqar İsmayılov hərbi xidmətə gedəndən sonra ailəsi ilə tez-tez əlaqə saxlayırdı. 3-4 gündən bir zəng edir, hamının əhvalını soruşurdı. Vüqar çox ailəcənlı, qohumcanlı idi. Zəng edəndə də, bir-bir hər kəsi xəbər alırdı. 

27 Sentyabr 2020-ci ildə Azərbaycanın ərazi bütövlüyü uğrunda başlanan II Qarabağ müharibəsi zamanı, ölkənin hər yerindən müharibəyə qöşulmaq istəyən könüllülərin sayı durmadan artırdı. Vüqar da özünü xoşbəxt sanırdı ki, məhz bu vaxt hərbi xidmətdə və bu mübarizədə öz sözünü deməyə fürsəti olacaqdı. 

Cəmi iki ay idi ki, Vüqar hərbi xidmətdə idi. O, kiçik bir zamanda, gözəl xasiyyətinə görə, komandir və əsgər yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanmışdı. 

Oktyabrın 2-si 2020-ci il tarixdə fgənc əsgər evlərinə zəng edir. Heç kəsin ağlına gəlməzdi ki, bu, gənc əsgərin sonuncu zəngi olacaq...

Vüqar İsmayılov ailə üzvləri ilə danışır və Watsap proqramı ilə onlara 2 şəkil göndərir. Doğmalarının - atasının, anasının və qardaşının səslərini eşitdikdən sonra, bir qədər rahatlıq tapan gənc, anası ilə danışarkən, inamla deyir: "Ana, əzizim, sizi çox sevirəm. Özünüzdən muğayat olun. Mənə görə narahat olmayın. Bilsən, burada necə cəngavər oğullar var?! Belə getsə, tezliklə Qələbə qazanacağıq!”. 

Müharibədə sanitar vəzifəsində çalışan Vüqar cəsarəti, igidliyi sayəsində neçə-neçə yaralı yoldaşını, şəhid olmuş silahdaşlarını döyüş meydanından uzaqlaşdırmaq üçün əlindən gələni edir...

V.İsmayılov oktyabrın 4-də Tərtər rayonunun Suqovuşan istiqamətində mühüm yüksəkliklərin birinin alınması uğrunda gedən qızğın döyüşlərdə düşmənə qarşı mərdliklə vuruşaraq ən uca məqama - Şəhidlik Zirvəsinə ucalır!

Bəli, Vətən oğlunun ən böyük arzusu Qələbəni görmək, Qələbə sevincini yaşamaq idi. Gənc qəhrəman Qələbəni, Zəfər gününü görə bilməsə də, o günlərin sevincini Azərbaycan xalqına yaşadanlardan biri oldu. Bu gün o torpaqlarda ruhu dolaşan cəsur döyüşçü Qarabağ savaşının silinməz tarixinə öz adını əbədilik həkk etdi! 

Azərbaycan Ordusunun Vətən sevdalı mətin, mübariz oğlu Vüqar İsmayılov 17 oktyabr 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Bu gün Xarı bülbülün məskəni olan Qarabağımız məhz Vüqar kimi qeyrətli Vətən oğullarının şücaətləri sayəsində azaddır. Azərbaycan tarixinin Şanlı səhifələrinə adlarını yazan qəhrəman oğullar daima ürəklərdə yaşayacaqlar!!!

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin yenilməz, igid əsgəri, 21 yaşlı Vüqar Məhəmməd oğlu İsmayılov ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda” medalı və "Suqovuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

----------------

HÜSEYNOV ELÇİN ZAMİN oğlu   

(MAHHXHQ, Çavuş)  

ELÇİN ZAMİN oğlu HÜSEYNOV 6 sentyabr 1992-ci ildə  Bakı şəhərində anadan olub. Elçin 3-4 yaşlarında olanda Hüseynovlar ailəsi Bakıdan Sumqayıta köçüb. Balaca Elçinin sonrakı həyatı Sumqayıt şəhəri ilə bağlı olub.

E.Hüseynov 1999-2009-cu illərdə Sumqayıt şəhər 9 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. O, 2009-2012-ci illərdə  Sumqayıt Dövlət Texniki Kollecin "Ğömrük işi” fakültəsində təhsil alıb. 

Təhsilini uğurl başa vuran E.Hüseynov 2012-ci ilin iyulundan 2014-cü ilin yanvarınadək Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Quru Qoşunlarında, Naftalan şəhərində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə Vətənə ləyaqətlə xidmət edir. 

Elçin Hüseynov hələ xidməti dövründə ön cəbhəyə can atırdı. O, 3 dəfə raportla hərbi hissə komandirinə müraciət edir ki, "məni ön cəbhədə xidmət etməyə göndərin”. Komandiri də ona bildirir ki, "oğlum, müharibə olanda nəinki sən, hamımız ön xəttə gedəcəyik”.

Gənc əsgər xidməti dövründə gələcək yolunu təyin edir. Belə ki, o, öz ixtisası üzrə deyil, məhz hərbiçi kimi həyatına davam etməyə qərar verir. Bu məqsədlə, o, Müdafiə Nazirliyinə müraciət edir. Razılıq alan E.Hüseynov 2014-2016-cı illərdə AR MN-nin Bakı korpuslarının birində - Sumqayıt şəhər H.Z.Tağıyev qəsəbəsində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmət edir. 

E.Hüseynov 29.09.2014-cü tarixdən 04.11.2014-cü il tarixinədək xidmət etdiyi "N” saylı hərbi hissədə "Snayper” ixtisası üzrə tam kursu bitirir. O, Müdafiə Nazirliyinin "İlk hərbi-ixtisas təhsili haqqında” Sertifakata layiq görülür və ilk hərbi ixtisas üzrə 3-cü dərəcəni alır. 

E.Hüseynov 2016-cı ilin Aprel döyüşləri ərəfəsində, ön cəbhədə xidmət etmək istəyi ilə komandanlığa müraciət etdiyindən, Ağdam rayonunun Qaradağlı kəndində yerləşən hərbi hissəyə köçürülür. Gənc əsgər daha sonra Ağdam rayonunun müxtəlif kəndlərində müxtəlif hərbi hissələrin kəşfiyyat bölüyündə "kəşfiyyatçı-snayperçi” kimi xidmət göstərir.. 

Aprel döyüşləri zamanı Elçin bir çox igidliklər göstərir... 

Elçin Hüseynov 28.11.2016-cı il tarixdən 27.12.2016-cı il tarixədək Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin "Təlim və Tədris Mərkəzi”ndə fəaliyyət göstərən "Snayper” (7.62 mm SVD snayper tüfəngi üzrə) kursunu bitirir. 

Milli Ordunun gənc əsgəri 15.01.2018-ci il tarixdən 23.03.2018-ci il tarixədək Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin "Təlim və Tədris Mərkəzi”ndə fəaliyyət göstərən "Snayper hazırlığı kursunu” (12.7mm QSV-96 snayper tüfəngi üzrə) uğurla başa vurur. O, bu müddətdə keçirilən təlimlərdə böyük həvəslə iştirak edir, döyüş tapşırıqlarını cəld və düzgün yerinə yetirir, yüksək nəticə və nailiyyətlər qazanır. 

Düşmənə qarşı amansız olan cəsur döyüşçü, hələ müharibənin başlanmasına bir neçə gün qalmış, işğal altında olan torpaqlarımıza, düşmən postlarına kəşfiyyata getmiş, bir neçə əməliyyatda da iştirak etmişdi. Ağdam istiqamətində düşmən təxribatının qarşısını alarkən, düşmənin bir neçə hərbi qulluqçusunu – yüksək rütbəli zabitlərini snayper tüfəngi ilə məhv etmişdi. Geri dönən kəşfiyyatçını hərbi hissənin şəxsi heyəti təmtəraqla qarşılamışdı. 

Elçin keçdiyi döyüş yolundan anasına heç nə danışmazdı. Bilirdi ki, anası çox həssasdır, narahat olacaq, fikir edəcək... 

AİLƏ: Hüseynovlar ailəsi dörd nəfərdən ibarət olub: ata, ana, iki qardaş – Elçin və 1yaş 8 ay ondan kiçik olan qardaşı Natiq. Oğlanlar kiçik yaşlarında olanda ata-ana arasında anlaşılmazlıq yarandığından münasibətlər pozulur, onların yolları ayrılır. Mətanət xanım övladlarını tək böyütməli olur. O, bütün mehrini onu həyata bağlayan övladlarına salır, onlarla nəfəs alır... 

Hələ uşaq vaxtlarından dəcəlliyi, çılğınlığı ilə seçilərdi balaca Elçin. Zarafatı, kimisə parodiya etməyi xoşlayardı. Demək olar ki, bu, balaca oğlanda fitri istedad var idi.  Aktyorluq məharəti ilə hamını heyran qoyardı. 

Məktəbdə oxuduğu illərdə idmanın müxtəlif növləri ilə məşğul olan Elçin, kollecdə oxuyanda da futbol yarışlarında həvəslə iştirak edib, müxtəlif təltiflərə layiq görülüb.

Elçin çox saf, təmiz qəlbli, qayğıkeş, mehriban oğul, sədaqətli, etibarlı dost idi. O qədər qəlbi yumşaq, duyğusal, zəif, məzlum insana yazığı gələn biri idi ki, hər hansı xoşagəlməz bir hadisə ona pis təsir edər, bir neçə gün onun təsiri altında olardı. İmkanı daxilində, ya da imkanından xaric, ehtiyacı olan hər kəsə əl tutmağa, köməklik göstərməyə çalışardı. Əliaçıq, səxavətli, əlində olanı bölüşən idi. Böyuklərə hörmət, qayğı hissi ilə böyümüşdü gəncimiz.

Elçin hərbi paltarlarını çox sevər, qoruyar, səliqə ilə saxlayardı. Hətta fəsilə uyğun olaraq, paltarlara müxtəlif dizayn verərək özü tikərdi. Hər fəsillə bağlı geyimləri vardı: sarı yarpaq, ağ qar, yaşıl otlar... Görənlər onun bu qabiliyyətinə, bacarığına heyran olardılar.

Elçin qeyrətli, vicdanlı, humanist, vətənpərvər gənc olub. Tam əminliklə demək olar ki, ona bu xüsusiyyətlər anasından keçmişdi. Mətanət xanım uzun illər hərbiçi (MAXE) olub. Bu sənəti, qürurverici formanı daşımağı özü seçib. O da ayağına "batinka” geyinib, poliqonlarda olub, hərbinin çətinliklərini görüb. 17 il – 2000-2017-ci illərdə Sumqayıt Hərbi Hospitalında tibb işçisi kimi xidmət edib. Sonradan həmin hospital ləğv olunduğundan, hərbiçilər diğər hərbi hissələrə və hərbi hospitallara köçürülür. Ana isə hosbital ləğv olunmamışdan əvvəl, yaşa görə - 45 yaşda 25 illik əmək stajı ilə ehtiyata buraxılır. 

Mətanət xanım hər zaman Vətənə xidmət etməkdən qürur duyub. Xidmət etdiyi illərdə Müdafiə nazirinin şəxsi imzası ilə təsdiq olunmuş medalları, Fəxri Fərmanları, Təşəkkürnamələri var. Nümunəvi hərbiçi kimi, sonradan  ehtiyata buraxılıb. Elçin də anasından öyrəndi vətənpərvərliyi, Vətəni, Torpağı sevməyi. O, hər zaman deyirdi: "Ana, mən səndən öyrəndim Vətəni necə sevmək lazımdır”.

27.09.2020-ci il  tarixi kəşfiyyatçımızın səbisizliklə gözlədiyi gün oldu. Ağdam, Ağdərə, Tərtər bölgələrində xidmət edən igidimiz okrtyabrın  2-si Ağdərə-Tərtər istiqamətində, Suqovuşan uğrunda gedən qızğın döyüşlərdə düşmənlə üzbəüz çəsarət və mərdliklə mübarizə aparır. Suqovuşanın azad olunması uğrunda savaş meydanında qızğın döyüşlər zamanı igidimiz iki dəfə yaralanır. Elçin yaralanmasına baxmayaraq, özündə güc toplayıb mübarizəsini davam etdirir. Komandirinin "geri qayıt!” əmrinə tabe olmayaraq, yenidən  irəli atılır. 

 Düşmənin bir neçə postunun ələ keçirilməsində, çox sayda canlı qüvvəsinin məhv edilməsində xüsusi şücaət göstərən, Aprel döyüşlərində misilsiz xidmətləri olan gənc döyüşçü qəfildən namərd gülləsinə tuş gəlir... Azərbaycan Ordusunun mübariz, qorxmaz cavuşu Elçin Hüseynov okyabrın 2-si 2020-ci ildə Uca Allah tərəfindən seçilərək, Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlir. 

Azərbaycan Ordusunun qeyrətli oğlu Elçin Hüseynovun nəşi 2020-ci il oktyabr ayının 16-sı axşam saatlarında doğma şəhərinə gətirilir və oktyabr ayının 17-də Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında torpağa tapşırılır.

Bir gün Şəhidlərimizin canı, qanı bahasına, qazilərimizin və bütün Vətən oğullarının əzmkarlığı sayəsində geri alınmış yurd yerlərində yenidənqurma, abadlıq işləri aparılır,  insanların geri dönüşü başlanıb...  Qəhrəmanlarımızın şərəfli döyüş yolları, həyat hekayələri gələcək nəsillər üçün bir örnək olacaq...

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin igid döyüşçüsü, 44 günlük Vətən müharibəsində adını Azərbaycan Tarixinun Şanlı səhifələrinə yazan, snayperinə hədsiz bağlı olan sərrast atıcı, 28 yaşlı kəşfiyyatçı-snayper, çavuş Elçin Zamin oğlu Hüseynov ölümündən sonra, Azərbaycan  Respublikasının Prezidentinin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, 3-cü dərəcəli "Rəşadət” ordeni, "Vətən uğrunda” və "Suqovuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub. 

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!