-----------------

*(Yazılar Şəhidlərimizin Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunma ardıcıllığı ilə verilib).

İMANOV ƏNVƏR EMİl oğlu

(Əsgər)

Qısa arayış: İMANOV ƏNVƏR EMİl oğlu 11 yanvar 1999-cu ildə zəhmətkeş bir ailədə anadan olub. 2005-2016-cı illərdə Sumqayıt şəhər 41 saylı tam orta məktəbdə təhsil alıb.

Ənvər hələ məktəbdə oxuduğu illərdə təlim-tərbiyəsi, fəallığı ilə seçilib. Xoş xasiyyətinə, ciddi xarakterinə, səmimiyyətinə və mehribanlığına görə, müəllim və şagird kollektivinin rəğbətini qazanıb.

İdmana böyük marağı olan Ənvər, 2015-ci ildən AQGF-nin Baş məşqçisi, 10 qat Azərbaycan, 3 qat Avropa çempionu Zöhrab Məsimovun rəhbərliyi altında "Qol güləşi” idman növü ilə məşğul olmağa başlayıb. Respublikada keçirilən yarışlarda iştirak edərək uğura imza atıb, bir çox mükafatların sahibi olub.

2017-ci ildə həqiqi hərbi xidmətə yola düşən Vətən sevdalı oğul – Ənvər İmanov əvvəlcə Gəncə şəhərində, Andiçmədən sonra isə Tovuz rayonunun Ağdam kəndində yerləşən "N” saylı hərbi hissələrdə "kəşfiyyatçı-baş atıcı” kimi xidmət göstərib.

Vətən qarşısındakı borcunu şərəf və ləyaqətlə yetirən gənc əsgər, xidmətini başa vurduqdan sonra, bir neçə özəl sektorda çalışıb. Hər işində masuliyyətli, diqqətcil və qoçaq olan Ənvər, sadəliyinə, səmimiliyinə, bacarıq və asanlıqla ünsiyyət qurmaq qabiliyyətinə görə, iş yerində müdiriyyətin və kollektivin hörmətini qazanıb.

Ailə:İmanovlar ailəsi dörd nəfərdən ibarət olub: ata, ana və iki qardaşdan. Valideynlər övladlarını təlim-tərbiyəli, nizam-intizamlı, vətənpərvər ruhda böyütməyə çalışıblar və istəklərinə də nail olublar. Ənvər və Azər təkcə qardaş yox, bir-birinə etibar edən və etimad göstərən əsl dost, arxa idilər.

----

Ənvər İmanov 2020-ci ilin əvvəllərində, hələ məktəb illərində bir sinifdə oxuduğu, sevib-seçdiyi Məleykə xanımla nişanlanır. Həmin gün həyatlarının ən gözəl gününü yaşayan gənclər, gözəl arzularla gələcək üçün yeni-yeni planlar qururlar.

2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz döyüşləri, daha sonra iyulun 20-də dünyanı cənginə almış Koronavirus (COVID-19) pandemiyası səbəbindən atasının dünyasını dəyişməsi gənc oğlanı çox sarsıdır. Atası rəhmətə gedəndən sonra evin böyüklüyünü Ənvər öz üzərinə götürür, qardaşı Azərə ata əvəzi, anasına dayaq olaraq, ailənin bütün yükünü çiyinlərində daşıyır.

2020-ci ilin sentyabr ayında, mənfur qonşularımızın işğalçılıq siyasətinə, azğınlığına qarşı, onların layiqli cavabının verilməsi ilə bağlı, səfərbərlik elan olunan zaman, Ənvər də Vətən torpaqlarının düşməndən azad olunması uğrunda mübarizəyə qoşulmaq üçün, Qisas hissi ilə alışıb-yanan gənclər kimi, adını könüllülərin siyahısına yazdırır. Həmin müddətdə o, sənədlərini Hərbi Polis Məktəbinə verir. İşə başlamasına 10 gün qalmış – sentyabrın 21-də cəsur döyüşçü çağırışçılarla Qusar rayonunda təlimlərə qatılır.

27 Sentyabr 2020-ci il tarixində II Qarabağ müharibəsi başlayan zaman Ənvər İmanov Qusardan ön cəbhəyə göndərilir.

Azərbaycan Ordusunun mübariz əsgəri Ənvər İmanovun Tərtər, Füzuli, Cəbrayıl, Zəngilan, Qubadlı torpaqlarının işğalçılardan azad olunmasında misilsiz şücaəti olur. Silahdaşlarının sözlərinə görə, "Ənvər hər işdə heç nədən çəkinmədən özünü irəli atar, birinci olmağa çalışardı”.

Ə.İmanov xasiyyətcə çox xeyirxah, qayğıkeş, sadə və səmimi, bir qədər sadəlövh, mərd, qorxmaz, vətənpərvər bir oğul idi. O, döyüş əməliyatlarında kəşfiyyatçı kimi də iştirak etmiş, igidliyinə görə komandanlıq tərəfindən iki dəfə Fəxri Fərmana layiq görülmüşdü.

Hər zaman mənfur düşmənə qarşı hədsiz nifrət hissi ilə yaşayan gənc kəşfiyyatçı döyüş meydanında cəngavərə dönürdü. Qarşı tərəfdən güllə atılanda hamı əyilər, özünü qoruyardı. Ənvər isə, əksinə, elə bil, düşmənə meydan oxuyurmuş kimi, ayağa qalxar, düşmənin üzərinə yeriməkdən çəkinməzdi. İradlara da, "onlar bizi vura bilərlər heç?!”deyərdi. Vətəni sevdalı igidimiz belə cəsur və cəsarətli idi!

Oktyabrın 24-ü Ənvər evlərinə zəng vurur. Bu, onun ailəsi ilə bu günlər ərzindəki ən uzun danışığı olur. Səsindən onun gözəl əhval-ruhiyyədə olduğu hiss olunurdu. Anasına deyir: "Ana, oğlunla fəxr edə bilərsən! Oğlun qəhrəman kimi medal alıb gələcək!”. Onun səsində bir inam, arxayınçılıq var idi.

Oktyabrın 29-dan 30-na keçən gecə Ənvər silahdaşlarından biri ilə Xankəndinə kəşfiyyata gedir. Demə, ermənilər meşədə gizləniblər. Onlar geri qayıdanda düşmən topları işə düşür. Mərmi igidimizin düz yanına düşür və həmin an qəhrəman oğul ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlir.

Azərbaycan Ordusunun igid, qorxmaz, mərd əsgəri Ənvər İmanov 30 oktyabr 2020-ci il tarixində Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Ənvər imkan tapanda ailəsi və nişanlısı ilə əlaqə saxlayardı. O qədər möhkəm xarakterli olub ki, narahat olan əzizlərinə belə, harada olduğunu deməzdi. Hər kəsin verdiyi sual cavabsız qalardı. Dediyi sözlər də bu olardı: "Şükür, hər şey yaxşıdır, salamatçılıqıdır”.

Cəbhədə olanda qardaşı Azərin ADNSU-nun "Nəqliyyat mühəndisliyi” fakültəsinə daxil olması xəbərini eşidən Ənvərin sevincinin həddi-hüdudu olmur. O, zarafatla qardaşına deyir: "Üzümüzü qara etmədin. Çox şükür!”. Ata əvəzi olaraq, qardaşının uğurlarını özünün uğuru sayar, onunla fəxr edərdi.

Mədinə xanım: "Oğlum çox qoçaq, mərd idi. İşdə də, dostları və onu tanıyanlar arasında da böyük hörməti vardı. Ona hər zaman, hər yerdə etibar edirdilər. 2020-ci il iyulun 20-də ömür gün-yoldaşımı itirdim. Ağlıma da gəlməzdi ki, 3 aydan sonra balamı da itirəcəm...

2020-ci il ailəmiz üçün ağır il oldu. Azərbaycana 2 fəlakərt gəldi, hər ikisi də mənim evimdən gəlib keçdi...”.

Məleykə xanım: "Biz sinif yoldaşı idik. Həmin vaxtdan bir-birimizə könül vermişdik. Hərbi Polisdə işə başlamalı idi. Amma məlum hadisələrlə bağlı qaldı. Əsgərlikdən qayıdanda nişanlandıq. Toyumuz olacaqdı, amma atası rəhmətə getdi deyə, toy təxirə salındı. Demək, qismətimiz belə imiş...

Çox vətənpərvər idi. "Hərbi formanı geyəndə özümlə qürur duyuram” cümləsi hələ də qulaqlarımda səslənir. Gəncə hadisələri zamanı telefonla danışanda narahatlığımı bildirdim. Cavab verdi ki, "öldü var, döndü yoxdur”. O vaxt təzə əməliyyat olmuşdu. Qayıtmağı təklif etdim. Bircə kəlmə dedi: "Mənə yaraşmaz!”. O, Vətən üçün doğuldu, Vətən üçün də canından keçdi”.

Hər kəsin qəlbində ləyaqəti, vüqarı, namusu, qeyrəti ilə seçilən, qorxmaz, sözübütöv, əqidəli və məsləkli Azərbaycan oğlu kimi qaldı Ənvər İmanov! Düşmənin qarşısında inamla, əzmlə, inadla dayandı, bütün arzu və xəyallarının üstündən xətt çəkən məğrur Döyüşçü! Mübərizəsinin sonunda ən ümdə arzusuna çatdı Qəhrəman Ənvər İmanov! Bu gün Azərbaycanın hər qarış torpağında, Şəhidimizin arzuladığı kimi, üçrəngli Vətən bayrağı qürurla dalğalanır...

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 21 yaşlı mətin, cəsur əsgəri, Baş atıcı İmanov Ənvər Emil oğlu ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Füzulinin azad olunmasına görə”, "Cəbrayılın azad ounmasdına görə”və "Xocavəndin azad olunmasına görə”medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

---------------------------------

BƏKTİYEV MÜŞFİQ ABBAS oğlu

(Əsgər)

BƏKTİYEV MÜŞFİQ ABBAS oğlu 2002-ci il yanvar ayının 24-də Sumqayıt şəhərinin Corat qəsəbəsində dünyaya gəlib. 2008-ci ildə qəsəbədə yerləşən Sumqayıt şəhər 7 saylı tam orta məktəbin 1-ci sinifinə qədəm qoyub.

Təhsil aldığı illərdə təlim-tərbiyəsi, nizam-intizama riayət etməsi, səliqə-sahmanı, dərslərində fəallığı ilə seçilən Müşfiq, geniş qəlbi, sadəliyi və səmimiliyi ilə müəllimlərinin və sinif yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanıb. O, məktəbin ictimai həyatında fəal olmaqla, keçirilən tədbirlərdə həvəslə iştirak etməklə yanaşı, açıq sözlü olmuş, yeri gələndə açıq-aydın öz fikirlərini söyləmiş, maraqlı təkliflər irəli sürmüşdü. Müşfiq qazandığı uğurlarla hər zaman məktəbini və valideynlərini qürurlandırmışdı.

M.Bəktiyev dəfələrlə məktəb və şəhər üzrə keçirilən "Şahin” hərbi idman oyunlarında, komanda rəhbəri olaraq, üzərinə düşən məsuliyyəti dərk etmiş, komandasına uğur qazandıraraq məktəbin adını ucaltmışdı.

Ailə:Müşfiq hələ 8-ci sinifdə oxuyanda atasının onları böyütmək və oxutmaq üçün nə qədər əziyyət çəkdiyini görəndə, çox pis olur. Ailəyə dəstək olmaq üçün, düşünərək bir çıxış yolu arayıb-axtarır..

Bir gün atasına yaxınlaşaraq, kafelərin birində ofisiant işləmək istədiyini bildirir. Lakin ata, nə qədər çətin olsa da, problemlərin öhdəsindən gələcəyini qeyd edərək, oğlunun təklifinə etiraz edir. Ev qayğıları ilə məşğul olan ana – Samirə xanım yoldaşına dəstək olmaq üçün, oğlunun təhsil aldığı məktəbdə texniki işçi kimi fəaliyyətə başlayır. Beləliklə, ailə, qismən də olsa, maddi durumu düzəldə bilir. Nəhayət, 2019-cu ildə Müşfiq orta məktəbi uğurla bitirir və həyatın enişli-yoxuşlu yollarına qədəm qoyur. O, ilk növbədə ailəsinə yardım etmək, dolanışığın daha da yaxşılaşmasına dəstək olmaq məqsədi ilə, maşın servislərinin birində usta yanında "köməkçi” kimi işləməyə başlayır.

Müşfiq təhsilini davam etdirmək, qaynaqçı olmaq istəyini gerçəkləşdirmək üçün, sənədlərini 10 saylı Peşə Liseyinə verir və burada "elektrik qaynaqçısı” ixtisası üzrə təhsil alır. Qoçaq və zəhmətkeş olan gənc oğlan həm işləyir, həm də oxuyurdu. Məktəbdə olduğu kimi, burada da özünə yeni, etibarlı dostlar qazanır.

Müşfiq uşaqlıqdan babası Arsalanın sevimlisi olmuşdu. Aralarındakı böyük yaş fərqinə baxmayaraq, baba və nəvə möhkəm dost idilər. Torpağa bağlı olan Müşfiq babası bağda işləməyə gədəndə onunla gedər, ağaclara qulluq edər, torpağı belləyər, ağacları sulayardı. Yaşlı babasının şox əziyyət çəkməməsi üçün, o, çox işi özü görməyə çalışardı.

Müşfiq ən çox bağ və tikinti işlərinə maraq göstərirdi. Gözəl xasiyyətinə, mükəmməl xarakterinə görə yetərincə dostları vardı. Boş vaxtlarında onlarla dəniz kənarına gedib balıq tutmağı xoşlayırdı.

Hər kəslə mehriban olan qayğıkeş, diqətcil igidimiz, qohumları arasında ən çox sevilən insana çevrilmişdi. O, yeganə bacısı Solmazın arxa, dayağı idi. Onu hər kəsdən çox sevər, qoruyar, qeyrətini çəkərdi. Mehriban bacı-qardaşlar bir-birilə dost, sirdaş idilər. Bacı ailə qurduqdan sonra, onun dünyaya gələn ilk fidan balası Zəhra Müşfiqin həyatını mənalandıran, ona qəlb rahatlığı bəxş edən dəyərli bir varlıq oldu.

Müşfiq əməksevər ailəsində vətənpərvər ruhda böyümüşdü. Uşaqlıqdan hərbiyə marağı olduğundan, tarixi və döyüş filmlərini maraqla izləyərdi. Gündəlik informasiyalarla maraqlanar, baş verən hadisələrlə bağlı, atası ilə fikirlərini bölüşərdi.

----

Qəlbi Vətən eşqi ilə çırpınan Müşfiq də, bir çox gənclər kimi, düşmənə qarşı döyüşlərdə iştirak etmək, qəhrəman olmaq, medallar qazanmaq, adını tarixə yazdırmaq kimi xəyal və arzularla yaşayırdı. O, Vətən qarşısındakı borcunu yerinə yetirmək üçün hərbi xidmətə gedəcəyi günü səbirsizliklə gözləyirdi.

Nəhayət, igidimizin Vətəni qorumaq vaxtı gəlib çatır. O, təhsilini yarımçıq qoyub, yaxın-doğmaları, dost-tanışları ilə görüşüb həqiqi hərbi xidmətə yolanır. Belə ki, 2020-ci ilin yanvar ayının 27-də Hərbi Komissarlıqdan Sumqayıt şəhərinin H.Z.Tağıyev qəsəbəsində yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə göndərilir. Andiçmədən sonra isə Qusar rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmətinə davam edir.

Vətənini ürəkdən sevən gənc əsgər torpaqlarımızın düşmən tapdağı altında olmasından, günahsız insanların qətlə yetirilməsindən, "qaçqın” və "köçkün” həyatını yaşayan insanların torpaq həsrətindən... narahatçılıq keçirirdi. Sanki hiss edirmiş kimi, hələ hərbi xidmətə getməzdən əvvəl dostlarına "mən getdikdən sonra müharibə olsa, mən döyüşlərdə iştirak edəcəm və işğal altında olan torpaqlar uğrunda vuruşacam, hər qarış torpağımızı azad edəcəm, sonra isə Şəhidlik Zirvəsinə ucalacam”demişdi.

2020-ci il sentyabrın 27-si II Qarabağ müharibəsi başlananda Müşfiq Bəktiyev 9 ayın əsgəri idi. O, xidmət etdiyi Qusar hərbi hissəsindən birbaşa müharibə zonasına göndərilir. Doğmaları Müşfiq üçün narahat olduğundan, o, imkan tapan kimi ailəsinə zəng edir, hər dəfə də "narahat olmayın, mən döyüşdə deyiləm, arxadayam” deyərək, yalan danışmalı olurdu.

M.Bəktiyev döyüşlərdə pulemyotçu kimi, düşmənin layiqli cavabını verirdi. O, Füzuli, Cəbrayıl uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak edərək, kənd və qəsəbələrin azad olunmasında, srtareji əhəmiyyətli yüksəkliklərin, vacib mövqelərin ələ keçirilməsində şücaət göstərirdi.

2020-ci ilin oktyabr ayının 27-si Xocavənd uğrunda qızğın döyüşlər gedir. Döyüşlərdə igidliyi ilə seçilən cəsur əsgər sağ ayağından qəlpə yarası alaraq qəhrəmancasına həlak olur. Azərbaycanın qəlbi Vətən eşqi ilə döyünən igid oğul Allah dərgahında ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə ucalır.

Müşfiq döyüşə girməmişdən öncə yoldaşlarına demişdi: "Ailəmi, dostlarımı, qohumlarımı çox sevdiyimi onlara deyərsiz”.Sonra isə anası üçün öz əlləri ilə düzəltdiyi hədiyyəni əsgər dostuna verib və onu anasına çatdırmağı xahiş edib. Bu, ayaqqabı bağından düzəltdiyi və icində anasının adının baş hərfini – "S” yazdığı bir əl işi idi. Anaya oğlundan yadigar qalan ən son və dəyərli hədiyyə...

Cəmi 18 yaşı olmasına baxmayaraq, Vətənini canından çox sevən Müşfiq Bəktiyev düşmənin əsl kabusuna çevrilmişdi. "Vətən bizə əmanət!” deyərək Vətəni qorudu, Şəhidliyi ilə bütün sevdiklərinə, onu tanıyanlara, "Mənim Azərbaycanım!”deyən hər kəsə Azadlıq, Qələbə, Zəfər şərbətini içizdirdi ŞƏHİDİMİZ!!!

Azərbaycan Ordusunun mübariz, cəsur, cəsarətli, qorxmaz, igid oğlu Müşfiq Bəktiyev oktyabrın 30-u 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Bu gün Bəktiyevlər ailəsinin hər bir üzvü Müşfiqlə qürur duyur, fəxr edir. Cəmi 18 il ömür yaşasa da, bu ömrə nələri sığdıra bilmədi igidimiz?! Yaşından asılı olmayaraq, hər kəsin qibtə edə biləcəyi bir taleyi yaşadı, şərəfli yolun yolçusu oldu, Azərbaycanın Yeni Tarixinə adını öz qanı ilə yazdı cəsur döyüşçü!

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 18 yaşlı gənc əsgəri, atıcı Bəktiyev Müşfiq Abbas oğlu ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda” və "Xocavəndin azad olunmasına görə”, həmçinin"Füzulinin azad olunmasına görə” və "Cəbrayılın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

------------------------------------------

ABDULLAYEV ELNUR TƏVƏKGÜL oğlu

(MAHHXHQ, Əsgər)

ABDULLAYEV ELNUR TƏVƏKGÜL oğlu əslən Qubadlı rayonunun Yuxarı Mollu kəndindən olsa da, 1983-cü il iyulun 10-da Sumqayıtda dünyaya göz açıb. 1989-1998-ci illərdə Sumqayıt şəhər 22 saylı tam orta məktəbdə oxuyub.

Elnur uşaq vaxtı sakit təbiətli, ağıllı bir övlad olub, valideynlərini heç zaman incitməyib. O, o qədər utancaq, çəkincək uşaq olub ki, hətta bir dəfə evə qonaq gələndə, gedib çarpayının altına girib və elə oradaca yuxulayıb.

Ata və ana əslən Qubadlı rayonunun Yuxarı Molu kəndindəndən olduqlarından, Elnur yay tətillərində doğma kəndlərinə gedər, dostları ilə görməli, səfalı yerləri, çöl-çəmənləri gəzər, sonra isə sevdikləri oyunları oynayardılar. İstirahətdən evə döndükdən sonra isə səbirsizliklə növbəti tətil günlərini gözləyərdi.

Ailə:Abdullayevlərin ailə tərkibi dörd nəfərdən ibarət olub: ata, ana, bir bacı və bir qardaşdan. Təvəkgül Abdullayev ixtisasca hərbiçi olub, topçu. Uzun müddət Milli Ordu sıralarında xidmət edib. I Qarabağ savaşının iştirakçısı olan cəsur döyüşçüyə "topçu Təvəkgül” də deyiblər. Səkinə xanım evdar xanım olmaqla, ev qayğıları, uşaqların düzgün tərbiyəsi ilə məşğul olub. Evin sonbeşiyi Əfsanə xanım hazırda Türkiyə dövlətində yaşayır, iki övladı var. Bir də bizim qəhrəmanımız Elnur Abdullayev...

----------

E.Abdullayev Sumqayıt Şəhər Hərbi Komissarlığı tərəfindən çağırışa səs verərək, 16 iyul 2001-ci ildə həqiqi hərbi xidmətə yollanır. Əvvəlcə Lənkəran şəhərində, Andiçmədən sonra Cəlilabad rayonunun Göytəpə kəndində yerləşən "N” saylı hərbi hissələrdə xidmət edir. 2003-cü il yanvarın 3-də xidmətini başa vurduqdan sonra o, evə dönür.

E.Abdullayev xidmətdən qayıtdıqdan sonra, 15.09.2004-cü il tarixində Sumqayıt şəhər 4 saylı Peşə Liseyinə daxil olur və 18.06.2007-ci ildə liseyi "3-cü dərəcəli geniş profilli dəzgahçı” ixtisası ilə bitirir. Təhsilini başa vurduqdan sonra, o, "Mətanət A” şirkətində "Kara sürücüsü” vəzifəsində çalışır.

Bütün gənclər kimi, Elnur da ailə qurmaq, ev-eşik sahibi olmaq arzusu ilə yaşayırdı. 14.08.2007-ci il tarixində Elnur atasının silahdaşı, hərbiçi dostunun qızı Günel xanımla ailə həyatı qurur. Bu evlilikdən onların iki qız övladı dünyaya gəlir: Aişə və Ayan. Qızların varlığı Elnur üçün bir sevinc, əvəzolunmaz bir duyğu yaşadırdı. Qızları ilə nəfəs alan ata, artıq onların xoşbəxt gələcəyi ilə bağlı planlar qururdu...

Elnur Abdullayevin uşaqlıqdan qəlbinin bir küncündəözünə məskən salmış bir arzusu zamanla bütün hisslərinə hakim kəsilir: hərbiçi olmaq, müzəffər əsgər kimi Vətənin müdafiəsində durmaq. Bir müddətdir ki, ona rahatlıq verməyən istəyini gerçəkləşdirmək qərarına gələn gənc oğlan Müdafiə Nazirliyinə ərizə ilə müraciət edir. Müraciəti razılıqla qarşılanan E.Abdullayev 7 oktyabr 2011-ci ildə MAHHXHQ kimi, hərbidə fəaliyyətə başlayır. O, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Təlim və Tədris Mərkəzində "T-72 tank mexanik-sürücü” kursunu bitirir. "Tankçı-mexanik” vəzifəsinə yiyələnməklə, hərbiçi kimi ilk addımlarınıAğstafa rayonundakı hərbi hissədəqulluq etməklə atır. Fəaliyyəti dövründə bir çox təlimlərdə aktiv iştirak edir.

E.Abdullayev fəaliyyəti dövründə xoş xasiyyəti, mehribanlığı, səmimiliyi, bacarıq və qabiliyyəti, nizam-intizamı, döyüş hazırlığı, qayda-qanuna riayət etməsi ilə seçilərək, rəhbərliyin diqqətini cəlb edir, hər kəsin hörmət və rəğbətini qazanır. Dəfələrlə xidmətdə fərqləndiyinə görə Fəxri Fərman, Diplom, Sertifikat və medallarla təltif olunur.

26.08.2020-ci il tarixində E.Abdullayevin təyinatı Qusar rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə verilir.

Xidməti illərində, 2012-ci il martın 30-da atası Abdullayev Təvəkgül Əvəz oğlunun həyatdan köçməsi onu bərk sarsıdır. O, I Qarabağ müharibəsi iştirakçısı olan atasının sözlərini heç unutmur: "Mənim və silahdaşlarımın yarımçıq qalmış işimizi başa çatdırmaq, dayının intiqamını almaq sənə düşür, oğul. İnanıram ki, Azərbaycan bayrağını Qubadlıda dalğalandıracaq, o doğma torpaqlara qayıdacaqsız...". Elnur atasının arzusunu reallaşdırmaq üçün düşməndən qisas alınacağı günü intizarla gözləyir...

27 Sentyabr 2020-ci ildə II Qarabağ müharibəsi başlananda A.Elnur da, Azərbaycan Ordusunun müzəffər əsgəri kimi, ön sıralarda olur. O, ilk əvvəl Füzuli, Cəbrayıl, daha sonra Xocavənd rayonlarının azad olunması istiqamətində gedən qızğın döyüşlərdə fəal iştirak edir.

Elnur uşaqlarının səsini duymaq üçün, əlinə fürsət düşdükcə, hər gün evlərinə zəng etməyə çalışırdı. Müharibənin gedişi zamanı iki gün Elnurdan xəbər çıxmır. Ailə çox narahat olur. Sonra o, hərbiçi dostunun telefonundan yazır ki, "tankım vuruldu,iki dostumu da xilas etdim, salamatıq”. Ailə üzvləri sevincdən göz yaşlarını saxlaya bilmirlər...

Elnur Qubadlı torpağının qəhrəman oğlu Qaçaq Nəbi kimi, igd, qorxmaz, cəngavər idi. Şəhidliyindən 4-5 gün qabaq ən yaxın dostuna zəng edib deyir: "Bilirəm, şəhid olacam... Dekabrın 3-ü qızım Aişənin doğum günü olacaq. Səndən bir xahişim var. Mənim adımdan tort alarsan, qızıma "atan tort yolladı” deyərsən”...

Oktyabrın 25-i Qubadlının – Elnurun ata-baba torpağının yağı düşməndən azad olunması xəbəri hər kəsi sevindirir. Elnurun da sevincinin həddi-hüdudu olmur, çünki atasının arzusu gerçəkləşmişdi, doğma yurdunda artıq Azərbaycan bayrağı dalğalanırdı.

Oktyabrın 26-sı axşamtərəfi Elnur ailəsinə zəng edir, yoldaşı ilə danışanda sanki son vəsiyyətini edir: "Bizi aparırlar irəli... o qədər çox atırlar ki, başımızı tankdan çıxara bilmirik. İşdi, mənə zəng çatmasa, narahat olmayın. Qızlarım sənə əmanət. Onlardan muğayat ol”. Sonra növbə ilə sevimli qızları ilə danışır və tapşırır: "Dərslərinizi yaxşı oxuyun, ananızı incitməyin”. Və sağollaşır...

E.Abdullayev 27 sentyabr 2020-ci il tarixdən Beyləqan, Füzuli, Cəbrayıl, Xocavənd, Qubadlı... istiqamətlərində gedən döyüşlərdə iştirak etmiş, hətta döyüşlərin birində idarə etdiyi tankın vurulmasından son anda xilas ola bilmişdi.

27 Oktyabr 2020-ci ildə Azərbaycan Ordusunun qorxmaz, igid, cəsur oğlu Elnur Abdullayev Qubadlı-Xocavənd istiqamətində gedən döyüşlərdə şücaət göstərərək qəhrəmanasına həlak olur və Şəhidliyi ilə Allah dərgahında ən uca zirvəyə yüksəlir...

Azərbaycan Ordusunun qorxmaz, igid, cəsur oğlu Elnur Abdullayev nəşi oktyabrın 30-da neytral zonadan çıxarılaraq Sumqayıt şəhərinə gətirilir və həmin gün Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında torpağa tapşırılır.

"Mən şəhid olacam, qızımın tortunu alın” deyən qəhrəmanın son arzusu gerçəkləşdi. Dekabrın 3-ü 2020-ci ildə Aişənin, 2021-ci il mayın 3-də isə Ayanın atasız keçən ilk ad günləri atanın arzuladığı tortlarla bərabər qeyd olundu...

Azərbaycan Ordusunun əsgəri Elnur Abdulllayev qəhrəmanlığı ilə atasının və onun silahdaşlarının yarımçıq qalmış işini tamamlamaqla, təkcə şəhid olmuş dayısı Şirinov Ruslan Əli oğlunun deyil, "Bütöv Azərbaycan”ın azadlığı uğrunda mübarizədə həlak olmuş bütün Şəhidlərimizin intiqamını aldı mənfur düşməndən!!! Ölümüylə ölümsüzlüyə imza atdı adını tarixə silinməz mürəkkəblə yazan ELNUR ABDULLAYEV!

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin yenilməz, mübariz əsgəri, 37 yaşlı tankçı Elnur Təvəkgül oğlu Abdullayev ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Füzulinin azad olunmasına görə”, "Xocavəndin azad olunmasına görə” və "Cəbrayılın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

---------------------------------------

ƏLİYEV XƏQANİ FÜZULİ oğlu

(Gizir)

ƏLİYEV XƏQANİ FÜZULİ oğlu 12 iyun1990-cı ildə Yardımlı rayonunun Çanaqbulaq kəndində dünyaya göz açıb. 1996-cı ildə Yardımlı rayon Azər Ağalar oğlu Məmmədov adına Çanaqbulaq kənd tam orta məktəbinin 1-ci sinfinə qədəm qoyub. 2006-ci ildə Əliyevlər ailəsi Sumqayıt şəhərinə köçüb. Xəqani orta məktəbin sonuncu sinfində oxuduğuna görə, bir ildən sonra təhsilini başa vuraraq valideynlərinin yanına qayıdıb.

Xəqani Əliyev hər hansı bir sənətin sahibi olmaq üçün təhsilini davam etdirməyi düşünür. Və bu məqsədlə sənədlərini Sumqayıt şəhər 10 saylı Peşə Liseyinə verir. O, 2009-cu ildə liseyi uğurla bitirir.

X.Əliyev 2009-2011-ci illərdə müxtəlif tikintı sektorlarında günəmuzd fəhlə kimi çalışır. O, ürəyincə olan bir işə düzəlmək istəsə də, nə qədər çalışırdısa da işləri alınmırdı. Hərbiyə uşaqlıqdan həvəsi olduğundan, bəzən düşünürdü ki, bəlkə bu da bir qismətdir ki, o, hərb yolunu seçsin. Gənc oğlan hərbi xidmətdən sonra hərbiçi olmaq arzusunu reallaşdıracağına qərar verir.

Xəqani Əliyev 2011-ci ildə Quba şəhərində yerləşən Daxili Qoşunların Xüsusi Təyinatlı Dəstəsində həqiqi hərbi xidmətə başlayırvə 2013-cü ilin yayında xidmətini uğurla başa vurur.

X.Əliyev hərbidə xidmət etmək üçün Müdafiə Nazirliyinə müraciət edir. Müraciəti müsbət cavablandırılan gənc, 2015-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Silahlı Qüvvələrinin "Təlim və Tədris Mərkəzi”ndə "Qoşun kəşfiyyatı”nda qrup komandirinin müavini kursunun dinləyicisi olur. Hərbiçi olmaq vəsərhəddə qulluq etmək istəyi ilə yaşayan gəncin təyinatını, kursu bitirdikdən sonra, H.Z.Tağıyev qəsəbəsinə verirlər və burada o, "N” saylı hərbi hissədə "kəşfiyyat taqım komandirinin müavini” kimi xidmətə başlayır. Daha sonra o, Tərtər rayonundakı "N” saylı hərbi hissədə xidmətini davam etdirir.

Ailə:Əliyevlər ailəsi 5 nəvərdən ibarət olub: ata, ana və 3 qardaşdan. Xəqani ailənin ilk övladı idi. Onun "Doğum Şəhadətnaməsi”ndə səhvən 12 iyun tarixi yazılsa da, əsl dünyaya gəliş tarixi 9 may idi. Ailə hər zaman gerçək doğum tarixini qeyd edərdi.

Ata işi ilə bağlı Rusiyaya gedi-gəlib, ana evdar xanım olaraq ev qayğıları, uşqalrın təlim-tərbiyəsi ilə məşğul olub. Oğlanlar böyüdükdən sonra, hər biri bir işin qulpundan yapışırlar. Nəsimi Əliyev ortancıl qardaşdır, subaydır. Kiçik qardaş Firdovsi Əliyev isə ailəlidir, bir oğlu var. Hər iki qardaş həqiqi hərbi xidmətdə olmaqla, Vətən qarşısında borclarını ödəyirlər. Və hər bir qardaş Vətən torpaqlarının yağı düşməndən azad olunması uğrunda Haqq savaşında düşmənin layiqli cavabının verilməsində iştirak etməyə hazır olurlar.

Xəqani arzuladığı hərbiçi sənətinin sahibi olmuşdu deyə, çox sevinirdi. Nişanlı olan gənc zabit, yalnız torpaqları mənfur düşməndən təmizlədikdən, günahsız insanların, şəhidlərimizin intiqamını aldıqdan, Zəfər çaldıqdan sonra özünə toy etməyi düşünürdü. Ana da həsrətlə o, xoşbəxt günü gözləyirdi...

Xəqani xasiyyətcə az danışan, səbirli, təmkinli biri idi. Heç kəsin xətrinə dəyməz, kimisə özündən narazı salmaz, incitməzdi. Nədənsə qorxsun, çəkinsin... – bu xüsusiyyətlər yad olub ona.

X.Əliyevin çoxlu dostu olmayıb, çünki onun dost anlayışına qarşı baxışı fərqli olub. "Az dostum olsun, ancaq etibarlı, sədaqətli, vicdanlı olsun” prinsipi ilə yaşayıb. Onun əsl dostları elə ailə üzvləri idi. Qohumcanlı olan Xəqani qohum-əqrabaya qarşı diqqətcil, istiqanlı, mehriban, qayğıkeş olub, yeri gələndə hər birinin işinin arxası üçün can-başla gedib, bacardığı qədər hər kəsə yardım etməyə çalışıb.

X.Əliyev sağlamlığı və bədəninin formada olması üçün fərdi olaraq idmanla məşğul olub. Təbiətin qoynunda olmağı, gəzib-dolaşmağı çox sevib.

Hərbi xidməti dövründə Xəqani Əliyevin yüksək bacarığı və qüsursuz xidməti nəzərə alınaraq, o, 26.06.2018-ci ildə "Azərbaycan Ordusunun 100 illiyi” Yubiley medalı ilə təltif olunur.

Azərbaycan Ordusunun giziri Xəqani Əliyev, 2020-ci il sentyabrın 27-də Azərbaycan Silahlı Qüvvələri tərəfindən işğal olunmuş torpaqların azad edilməsi və Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün bərpa olunması üçün başlanan Vətən müharibəsi zamanı Suqovuşanın azadlığı uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak edərək, düşmıənə qarşı mərdliklə savaşır. Ağır döyüşlərin birində o, bir neçə güllə yarası alır və hərbi hospitala yerləşdirirlir. Səhhətindəki problemə baxmayaraq, hospitalda müalicəsini yarımçıq qoyur. Onu burada nə qədər saxlamaq istəsələr də, "əsgərlərim orda qan tökən vaxt, mən burda ola bilmərəm! Bu, doğru deyil!” deyir və təkid edərək döyüş yoldaşlarının yanına qayıdır.

Vətən müharibəsi başlanandan bir neçə dəfə yaralandığına baxmayaraq, cəsur döyüşçü yenidən döyüş bölgəsinə gedir. Bütün fikri silahdaşlarının yanında olan Xəqani Əliyev yaralarını, ağrılarını belə unudardı...

Azərbaycan Ordusunun məğrur döyüşçüsü, gizir Xəqani Əliyevin Şəhidlik məqamını ən yaxın qohumu belə açıqlayır:

Müşfiq Mirzəyev (bibioğlu):"Haradasa, sentyabrın 21-i əlaqə saxladıq. Dedim, müharibə olacağı haqqında danışırlar. Dedi, "elə şey yoxdur”. Sentyabrın 27-si müharıbə başladı. Zəng etdik, "vəziyyət yaxşıdır, öz postumdayam. Burada müharibə ab-havası yoxdur, sakitçilikdir” dedi. Kəşfiyyatda idi. Oktyabrın 28-də axşam saatlarında öz postunda olub. Komandanlığa məruzə edəndən sonra çölə çıxıb, müşahidə kamerası ilə ətrafı seyr edib. Nəzarət edib posta daxil olmaq istəyəndə, bu zaman düşmənin atdığı mərminin qəlpələrindən ağır zədə alaraq şəhid olub.

Xəqani güclü xarakterə malik olub. İşi ilə bağlı, heç zaman məlumat verməyib. Az danışan, sirr saxlayan idi. Kimsə narahat olmasın deyə, həqiqəti gizlədərdi. Sonradan döyüş yoldaşlarından öyrəndik ki, Xəqani bir çox ərazilərimizn alınmasında misilsiz şücaət göstərib. Onun da torpaqlarımızın azad olunmasında öz layiqli imzası var. Hər birimiz onunla qürur duyur, fəxr edirik!”.

44 gün davam edən və Müzəffər Ordumuzun inamlı qələbəsi ilə tamamlanan Vətən müharibəsində Azərbaycan Ordusunun 30 yaşlı giziri Xəqani Əliyev Şəhidlik Zirvəsinə ucalmaqla Azərbaycanın Şanlı Tarixinə öz adını Qızıl hərflərlə yazdı.

Möminə ana: "Xəqani şəhid olana qədər biz onun nə döyüşlərdə olduğunu, nə də yaralanmağını bilmişik. Çox mətin, qəhrəman oğul idi. Heç nədən qorxmazdı. Şəhid olduğu günə qədər hər gün olmasa da, iki gündən bir telefonla əlaqə saxlayırdı. "Hər şey yaxşıdır, narahat olmayın. Tərtərdəki hərbi hissədəyəm” deyirdi. Öz əmisi qızı ilə nişanlı idi. Fikirləşmişdik ki, Qələbədən sonra toyunu edək... Ancaq nə etməli... Nə qədər ağır dərd olsa da, oğlumla qurur duyuram! Onun da qazanılan Zəfərdə öz payı var...”.

Daha bir gənc bu həyatdan nakam getdi... Dahabir ananın arzuları çilik-çilik oldu... Daha bir qızın xəyalları, arzu və diləkləri yarımçıq qaldı... Lakin bütün bu ağrı-acılara baxmayaraq, Əliyevlər ailəsinin hər bir üzvü, yaxınları bir söz deyir: "Vətən sağ olsun!”. Çünki igidimiz ən şərəfli ölümü haqq etdi, ölümüylə ölümsüzlüyə qovuşdu, ŞƏHİD olaraq!

Azərbaycan Ordusunun məğrur, mətin zabiti, Vətənin qeyrətli oğlu Xəqani Əliyev 30 oktyabr 2020-ci il tarixində Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin igid zabiti, 30 yaşlı kəşfiyyatçısı, gizir Xəqani Füzuli oğlu Əliyev ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərancamına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Suqovuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!