----------

YUSİFOV HÜSEYN İSAQ oğlu

(Əsgər)

HÜSEYN İSAQ oğlu YUSİFOV 12 iyul 2002-ci ildə Ağstafa rayonunun Poylu kəndində anadan olub. 2009-cu ildə Siraçəddin Məmmədov adına tam orta məktəbin 1-ci sinfinə qədəm qoyub. Ailə sonradan Sumqayıt şəhərinə köçdüyündən, Hüseyn 2014-cü ildən təhsilini Sumqayıt şəhər 14 saylı tam orta məktəbdə 6-cı sinifdən davam etdirib. O, 2020-ci ildə orta təhsilini uğurla başa vurub.

H.Yusifov musiqiyə maraq göstərdiyindən, məktəbdə təhsil ala-ala, 2013-cü ildə Sumqayıt şəhər Bülbül adına 2 saylı Uşaq İncəsənət Məktəbinin "Turba” sinfinə qəbul olub və burada müsiqi təhsili alıb. O, bir neçə dəfə dayısı Ərşad bəylə birlikdə, onun çalışdığı Bakı Musiqi Akademiyasında musiqi dərslərində iştirak edib. Hüseyn məktəb və şəhər tədbirlərində də həvəslə iştirak edərək bacarığını nümayiş etdirib.

Ailə:Dörd nəfərdən ibarət olan Yusifovlar ailəsində hər zaman mehribançılıq, qarşılıqlı hörmət və ehtiram olub. Ata uzun müddət "Azərdəmiryol” QSC-nin 7 nömrəli Ağstafa Yol Sahəsi üzrə "Baza gözətçisi” vəzifəsində çalışıb. Asya xanım 2-ci qrup əlil olduğundan, hər zaman ailənin, uşaqların qayğısı ilə yaşayıb, dərsləri ilə məşğul olub. 2003-də anadan olan ailənin sonbeşiyi Nurlanə Sumqayıt Dövlət Universitetinin nəzdində olan Texniki Kollecdə "Nəqliyyatda daşımaların təşkili” fakültəsində təhsil alıb. Ailənin bir üzvü də, taleyi, həyat yolu hər birimiz üçün maraqlı olan igidimiz Hüseyndir.

Uşaqlıqdan xoş xasiyyəti, nurlu siması, mehribanlığı ilə ürəklərə yol tapmağı bacarmışdı balaca qəhrəman. Onun dəcəlliyində də bir şirinlik olmuşdu. Təlim-tərbiyəsi, nizam-intizama, qayda-qanuna riayət etməsi ilə hər zaman seçilmişdi. Güclü yaddaşa malik olduğundan bircə dəfə kifayət idi ki, kitaba nəzər yetirsin, dərs hafizəsinə yazılsın.

H.Yusifov bütün fənnlərə maraq göstərdiyindən, oxumağa həvəsli olub. Çalışqan, qoçaq olduğundan, məktəbin ictimai həyatında da aktiv gənclərdən biri olaraq, tədbirlərdə böyük həvəslə iştirak edib. Doğma ana dilini sevən və ona bağlı olan Hüseyn səlis, aydın danışığı, incə yumoru ilə hər kəsin hörmət və məhəbbətini qazanmışdı.

Hüseynin yaşının az olmasına baxmayaraq, həyata fərqli baxışı, mədəni davranışı, geniş təxəyyülü, diqqətcil və qayğıkeş olmasına görə əhatə dairəsi geniş olub. Pozitiv enerjili gənclə beş dəqiqə ünsiyyətdə olan qanıqara şəxsin əhvalı düzələr, bütün kədərini unudardı. Belə insanlar üçün "üzündən nur tökülən saf insan”deyirlər.

Hüseynin sevmədiyi, qəti qəbul etmədiyi YALAN idi. Özü də heç zaman yalan danışmazdı. Hərdən yalan danışanlara baxaraq düşünərdi ki, "axı, onları yalan danışmağa nə vadar edir?”."Acı olsun, lakin həqiqət olsun!”prinsipiylə yaşayardı o. Hər zaman haqqın tərəfində olar, hər kəsin də qanunlara riayət etməsini arzulardı.

Hüseynə Allah tərəfindən fitri istedad verilmişdi. Onun rəssamlıq qabiliyyəti vardı. Bir-birindən maraqlı, məntiqə əsaslanan rəsmlər yeniyetmənin daxili aləmindən xəbər verirdi.

Məktəb illərində idmana marağı olan Hüseyn fərdi şəkildə futbolla da məşğul olub. Maşın sürməti çox sevib. Yaşıdlarından fərqli olaraq, maşını hətta peşəkarcasına idarə etməyi bacarıb.

Rəssam, musiqiçi, idmançı... - ataların diliylə desək, "beş barmağında beş fərasət” olan Hüseynin öz xəyal dünyası vardı. Və bu dünya zənginliyi, rəngarəngliyi ilə göz qamaşdırır, Hüseynə ruhən rahatlıq bəxş edirdi. Təbiət vurğunu olan Hüseyn məhz dənizin sahilində durub saatlarala füsunkar Xəzəri seyr etməkdən, bu anlarda həzin musiqi dinləməkdən zövq alardı... Həyat, doğrudan da, çox gözəl idi. Onu dəyərləndirən, mənalı edən insanlar üçün isə ikiqat gözəl idi...

Hüseynin dayısı Ərşad bəylə münasibəti təkcə dayı-bacıoğlu münasibəti deyildi, onlar səmimi dost, sirdaş idilər. Ərşad bəy ixtisasca musiqiçi idi, milli müsiqimizi qarmonda məharətlə ifa etdiyinə görə, respublikada tanınmışdı. Hətta hərbi orkestrdə də çalışırdı, nəfəs alətləri üzrə. O, çox istəyirdi ki, Hüseyn hərbiçi-musiqiçi olsun. "Hər zaman işi, bir tikə çörəyi olacaq” deyə düşünürdü. Hüseynin isə öz arzuları, planları vardı. O, polis olmaq istəyirdi. Hələ uşaq olanda kimsə ondan "böyüyəndə nəçi olasan?”soruşanda deyərdi ki, "mən polis, hərbiçi olacam!”.Hüseyn artıq böyümüşdü. Indi isə gələcək addımını götür-qoy edir, qəlbinin hökmü ilə hərəkət etmək istəyirdi.

Hüseyn Yusifov, savadına və istedadına baxmayaraq, məktəbi bitirdikdən sonra heç bir ali məktəbə sənəd vermir. Anası Asya xanım oğlunun ali təhsil almasını istəsə də, onun arzularını gerçəkləşdirməsinə ümid bəsləsə də, Hüseyn beyninə hakim olan fikrindən əl çəkmir. Bircə söz deyir: "Əsgərliyə gedib-gəlim, sonra ali məktəbə verərəm sənədlərimi”.

Bəli, uşaqlıqdan arzusu əsayiş keşikçisi olmaq, Vətəni qorumaq olan gənc oğlan, qəlbindəki Vətən eşqi ilə, səbirsizliklə Vətənə xidmət zamanını gözləyirdi. Hüseyn hətta günləri sayırdı. 2020-ci ilin iyulunda baş verən Tovuz hadisələrindən sonra, o, tamam dəyişdi. Az danışar, yalnız düşənərdi...

Hüseyn Tovuz hadisələri zamanı şəhid olan zabitlərimizi, xüsusən də general-mayor Polad Həşimovun evinin qarşısındakı izdihamı bir an belə unutmurdu. Nə qədər böyük sevgi qazanmışdı bu İNSAN! Dəyərli keyfiyyətləri, Vətənə tükənməz sevgisi, Vətən yolunda ölümün gözünə dik baxaraq, döyüş meydadnında qorxmazlığı, cəsarəti ilə milyonların sevgisini qazanmaqdan gözəl nə ola bilərdi bu həyatda?! Şəhid adından daha üstün bir ad ola bilrdimi? Əsla! Bax belə bir ləyaqətli ömrün, uca adın arzusuyla yaşadı Hüseyn xidmətə gedənədək...

H.Yusifov 13.07.2020-ci il tarixdə Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Sumqayıt Şəhər İdarəsi tərəfindən müddətli həqiqi hərbi xidmətə çağrılır. O, elə həmin gün sevinc hissi, ruh yüksəkliyi ilə, Vətən qarşısındakı borcunu yerinə yetirmək üçün, Goranboy rayonundakı "N” saylı hərbi hissəyə yola düşür.

Hüseyn iki ay idi ki, xidmət göstərmişdi, lakin bu kiçik zaman fasiləsində özünü komandanlığa, əsgər yoldaşlarına yaxşı tanıda bilmişdi. Gülərüzlüyü, mehribanlığı, səmimiyyəti, tərbiyəsi, qanacaq-mərifəti, bilik və bacarığı ilə hər kəsin hörmət və rəğbətini qazanmışdı. Əsgər yoldaşları ilə birlikdə ön cəbhədə baş verənləri həyəcanla izləyir, narahatlıq keçirirdi.

Əslində illərlə Azərbaycan xalqının başına gətirilən oyunlardan bezən millətin hər bir nümayəndəsi müharibənin olması arzusunda idi. Doğrudur, müharibənin acı nəticələri tarixdən hər kəsə məlum idi. Lakin mənfur qonşuların həyasızlığına, azğınlığına, ədalətsizliyə son qoyulmalı idi! Günahsız, məsum körpə fidan baların, el-obasından didərgin düşmüş yurd həsrətlilərin, Şəhidlərimizin intiqamı alınmalı, düşmən tapdağında inləyən bərəkətli torpaqlarımız azad edilməli idi. Bu, Azərbaycan xalqının HAQQ savaşı idi! Hüseynin də ən böyük arzusu bu haqq savaşında iştirak etmək idi. Gənc əsgər istəyinə də çatır...

27 Sentyabr 2020-ci ildə II Qarabağ müharibəsi başlananda Hüseyn elə ön cəbhədə, doyüş yoldaşları ilə birlikdə cəbhənin Ağdərə istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edir. Uğurlu döyüş əməliyyatlarında düşmənə layiqli cavab verir, yaralı silahdaşlarını təhlükəli ərazidən çıxarmağa, yaralarını sarımağa çalışırdı.

Gənc əsgər sonuncu dəfə valideynləri ilə sentyabrın 29-da danışır. Hər zamankı kimi, hər şeyin yaxşı olduğunu, narahatlığa əsas olmadığını, əsgər yoldaşlarının yüksək döyüş əhval-ruhiyyəsində olduğunu bildirir...

Oktyabrın 1-i 2020-ci il tarixdə Kəlbəcər-Ağdərə-Tərtər istiqamətində düşmənə qarşı döyüş əməliyyatları keçirilirdi. Azərbaycan Ordusunun mərd, qorxmaz döyüşçüləri çəngavər tək döyüş meydanına atılırlar. Kənd və qəsəbələrin alınması, strateji əhəmiyyətli yüksəkliklərin ələ keçirilməsi qarşıya məqsəd qoyulmuşdu. Hüseyngilin dəstəsi də Ağdərə, Suqovuşan istiqamətində, Ağucuq ərazisində gedən qızğın döyüşlərdə iştirak edir. Bu döyüşdə də Hüseyn yaralıların döyüş meydanından kənarlaşdırır, onlara yardım edir. Bu gün onlarla silahdaşları Hüseynə həyatlarına görə minnatdardılar və onun şücaətindən ağızdolusu danışırlar...

Döyüşdən sonra hərbi hissəyə qayıdanların arasında gənc igidimiz gözə dəymir... Günlər bir-birini əvəz edir... Narahat valideynlərin, əziz-doğmaların əzab dolu günləri başlayır... Aidiyyəti qurumlarla əlaqə saxlanılsa da, Hüseyndən bir xəbər olmur...

Düz 87 gündən sonra, 88-ci gün – dekabrın 25-də gecə saatlarında ailəyə Hüseynlə bağlı xəbər verilir: "Oğlunuz şəhid olub...”.Bu anlarda əziz-doğmalar nələr yaşadı, tək Allah bilir...

Azərbaycan Ordusunun həyat eşqli, nur simalı, Vətən sevdalı igid əsgəri Hüseyn Yusifovun nəşi doğma Sumqayıt şəhərinə gətirilərək, 26 dekabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında torpağa tapşırılır.

Ata:"Arzusu polis, hərbiçi olmaq idi. Əsayişi qorumaq, qanun keşiyində durmaq, Vətənə layiqli xidmət etmək – bu idi Hüseynin əsas amalı. Lakin qismətində Şəhid olmaq var imiş oğlumun. Şəhidlər isə daima ürəklərdə yaşyırlar. Bizim Hüseyn də ucaldığı zirvəylə ürəkləri fəth etdi. Vətən sağ olsun!”.

Ana:"Balam gənc əsgər olsa da, şücaəti ilə adını tarixə yazdı. Onda qorxu deyilən hiss olmayıb. Neçə yaralının həyatını xilas edib. Hüsynim qəhrəmanlığı ilə məni "ŞƏHİD ANASI” adına layiq gördü. Yoxluğuna nə qədər əzab çəksəm də, onunla fəxr edirəm!”.

Dayı:"Hüseynin qəlbi arzularla dolu idi. Lakin o qəlbdə hər şeydən, hər kəsdən üstün olan VƏTƏN sevgisi vardı. O, elə bir zirvə fəth etdi ki, indi onunla təkcə anadan olduğu el-oba, böyüdüyü, sevdiyi doğma şəhər deyil, bütün Azərbaycan qürur duyur!”.

Bacı: "Biz çox mehriban bacı-qardaş olmuşuq. Həmyaşıd olduğumuzdan, sirrimiz, söhbətimiz bir idi. O, mənə dost, arxa-dayaq olub. Hər kəs ŞƏHİD BACISI olmaq şərəfinə nail olmur. Qardaşım igidliyi ilə məni bu ada layiq gördü!”.

Bu dünyaya istedadı, qabiliyyəti ilə secilən bi oğul gəldi. Cəmi 18 il ömür sürdü. Ancaq bu 18 ilə nələri sığdırmadı bir gənc?! 100 il ömür sürüb mənasız bir həyat yaşayanlardan daha dolgun, daha mənalı, dəyərli, gərəkli ömür yaşadı qəhrəmanımız. Zəfər tarixinə adını həkk edən Vətən sevdalı Hüseyn Yusifov daima ürəklərdə yaşayacaq!

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin gənc, mübariz, igid oğlu, 18 yaşlı cəsur əsgər Yusifov Hüseyn İsaq oğlu ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda” və"Suqovuşanın azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!

Aygün Hacıyeva,

jurnalist, yazıçı-publisist