İllər, əsrlər keçəcək, hər kəs bir gün unudulacaq, ancaq şücaətləri ilə Vətən torpaqlarına yeni nəfəs verən, dünya Hərb tarixində görünməmiş qısamüddətli Zəfərə imza atan Azərbaycanın igid, yenilməz oğulları tarixin yaddaşına əbədilik həkk olunaraq daima qəlblərdə yaşayacaqlar, həmçinin hərbiçi zabit Mikayıl Məmmədzadə!
3-cü dərəcəli "Rəşadət” ordenli
MƏMMƏDZADƏ MİKAYIL İLQAR oğlu
(Baş leytenant)
Mikayıl İlqar oğlu Məmmədzadə - Murov Qartallarından biri olan qəhrəman, cəsur döyüşçü 10 oktyabr 1994-cü ildə Sumqayıt şəhərində ziyalı ailəsində dünyaya gəlib.
Əksər uşaqlar kimi, Mikayıl da şıltaq, dəcəl olub. Ailənin ilki olduğuna və ata babasının adını daşıdığına görə, əziz-doğmaları tərəfindən daha çox əzizlənib. Bu da onun ərköyün böyüməsinə səbəb olub. Tərbiyə aldığı uşaq bağçasında Mikayıl özünü aparması, təmizkarlığı, ağıllı danışığı, hətta özünəməxsus dəcəliiyi ilə tərbiyəçilərin sevimlisinə çevrilib.
2001-ci ildə Sumqayıt şəhər 13 saylı məktəbin 1-ci sinifinə qədəm qoyan Mikayıl, ibtidai təhsilini bu məktəbdə başa vurduqdan sonra, orta təhsilini Sumqayıt şəhər C.Səfərov adına 10 saylı tam orta məktəbdə davam etdirib.
Təhsilini uğurla başa vurduqdan sonra, valideynlərinin onu hüquqşünas görmək istəyinə baxmayaraq, Mikayıl uşaqlıqdan sevdiyi hərbiçi sənətini seçir və bu yolda addımlamağa qərar verir.
M.Məmmədzadə adını daşıdığı, II Dünya müharibəsində (1941-1945-ci illər, Böyük Vətən Müharibəsi) iştirak etmiş babasının şərəfli döyüş yolunu davam etdirmək, qəhrəmanlıq tarixinə imza atmaq üçün, düşmən tapdağında olan Vətən torpaqlarının işğalçıların əsarətindən azad edilməsi yolunda mübarizədə iştirak etmək arzusunda idi...
M.Məmmədzadə 2009-cu ildə 8-ci sinfi bitirdikdən sonra sənədlərini C.Naxçıvanski adına Hərbi Liseyə verir. İmtahanları uğurla başa vursa da, burnunda çəpər əyriliyi olması səbəbəindən, komissiyadan keçə bilmir. Hərbiçi sənətinə olan sevgisindən, yeniyetmə bir addım da olsa geri çəkilmək istəmir. Elə o andaca komissiya üzvlərinə deyir: "Əməliyyat olub gəlsəm, götürərsiz məni?”.
Zülfiyyə xanım (ana):"Hərbi formada gördüyüm insanları hər zaman müqəddəs sayırdım. Onları görəndə istəyirdim ki, ürəyimi çıxarıb onlara verim, onlara nəsə edim ki, xoş olsun. O da yanımda dayanıb deyirdi ki, "ana, mən də o paltardan geymək istəyirəm”. Elə o zamandan, hərbi paltara vurğunluğundan, o peşəyə də vuruldu”.
Mikayıla 3 gün vaxt verirlər. Həmin gün Mikayıl evə gəlmir, birbaşa xalasıgilə gedir. Bədbinliyə qapılan yeniyetmə səhərəcən göz yaşı töküb inad edir ki, "nə olur-olsun, bu gecə mənim burnum əməliyyat olunmalıdır ki, məni götürsünlər!”. Əməliyyat uğurla başa çatır. O, fərəhlə yenidən liseyə yollanır. Sonda istəyinə nail olan Mikayılın sevinci yerə-göyə sığmır.
Arzusuna qovuşan Mikayıl hərbi biliklərə yiyələnməyə can ataraq dərslərini həvəslə oxuyur. Savadı, qabiliyyəti, həyata baxışı, məntiqi düşüncəsi, nizam-intizamı, həmçinin xoş xasiyyəti, gözəl keyfiyyətləri, ciddi xarakteri ilə az bir zamanda müəllimlərin və yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanır.
Ailədə 3 uşaq olsalar da, Mikayıl istiqanlılığı və mehribanlığı ilə digərlərindən fərqlənirdi. O, sanki bir ailə başçısı kimi, qardaş-bacısının qayğısına qalırdı. Hətta süfrə arxasında oturanda belə, gözləyirdi ki onlar yeməklərini yeyib qurtarsınlar, sonra süfrəyə əl uzatsın. Ana soruşanda ki, "oğlum, sən niyə yemirsən?”,cavab verərdi ki, "birdən çörək az olar, qoy onlar doysun, sonra mən yeyərəm, axı mən böyüyəm”.Bəli, belə ağıllı, dərrakəli, qayğıkeş və diqqətcil övlad idi igidimiz.
Mikayıl hər zaman təmizkar, səliqə-sahmanlı olması ilə diqqəti çəkərdi. Palçıqlı, qarlı küçələrdə elə yeriyərdi ki, ayaqqabısını təmizləməyə belə ehtiyac olmazdı. Çöldə qapının astanasında ayaqqabılarını çıxarar, cütləşdirər, sonra evə daxil olub yerinə qoyar, daha sonra isə əl-ayaqlarını yuyub otağa keçərdi. Mikayılın öz həyat prinsipləri vardı.
Mikayıl xasiyyətcə çılğın, dəliqanlı idi. Heç zaman bir kimsənin arxasınca danışmaz, qeybət qırmaz, hər kəsə sözünü birbaşa üzünə deyərdi. Hətta baxmazdı ki, qarşısındakı şəxs vəzifəcə, rütbəcə böyükdür, düzü-düz, əyrini-əyri söyləyərdi. Düzgünlük, haqq-ədalət, qayda-qanun onun üçün əsas idi.
Musiqi dinləməyi sevər, gecələr müsiqi sədaları altında yuxuya gedər, sübh tezdən də müsiqinin sədaları altında oyanardı. Özünün də gözəl səsi, xoş avazı vardı. Hərdən dağlara aid mahnını oxuyar, yaxud xoşladığı hansısa musiqini zümzümə edərdi. Təbiət vurğunu, əsasən də dağların heyranı olduğundan, elə dağlara həsr olunmuş mahnıları daha çox sevərdi. "Dağlara gedək”, "Dağlar uğursuz oldun” mahnılarını həvəslə oxuyardı. Boş vaxtlarında mütaliə edər, idmanla məşğul olardı. Hətta yarışda qalib olaraq II yerin sahibi olmuşdu.
M.Mikayıl 2012-2016-cı illərdə H.Əliyev adına Azərbaycan Ali Hərbi Məktəb (AAHM) təhsil alır. 2016-cı ildən Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin müxtəlif hərbi hissələrində xidmət göstərir. İlk əvvəl təyinatı üzrə Goranboy rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə "Leytenant” rütbəsi ilə hərbi fəaliyyətə başlayır. Bir ildən sonra Tərtər rayonundakı hərbi hissədə xidmətinə davam edir. 2018-ci ildən isə Göygöldə yerləşən "N” saylı hərbi hissədə "Baş leytenant” rütbəsi ilə xidməti borcunu şərəflə yerinə yetirir.
M.Məmmədzadə xidməti dövründə vəzifə borcunu ləyaqətlə yerinə yetirdiyinə görə bir sıra təltiflərə layiq görülür. 22.08.2018-ci ildə o, "Döyüş və içtimai-siyasi hazırlıqda, qarşıya qoyulan tapşırıqların yerinə yetirilməsində və nizam-intizamda fərqləndiyinə görə, Fəxrı Fərmanla təltif olunur.
26 Sentyabr tarixində, təxminən saat 12 radələrində gənc zabit ailəsinə zəng edir, anası ilə danışanda bildirir ki, "ana, daha bizə zəng çatmayacaq, biz döyüşə yollanırıq”.Atası ilə danışan zaman isə ondan xeyir-dua verməsini istəyir. Bu, onun əzizləri ilə son danışığı olur...
27 Sentyabr 2020-ci ildə II Qarabağ savaşı başlananda gənc zabit artıq ön cəbhədə döyüş meydanında idi.
Sentyabrın 28-də Murovdağ silsiləsi uğrunda gedən döyüşlərdə "Həmlə taboru”nun komandiri olan Mikayıl Məmmədzadə misilsiz şücaət göstərir, düşmənin xeyli sayda canlı qüvvəsini və texnikasını məhv edir. Təəssüf ki, döyüş zamanı minaya düşən əsgərini xilas etmək istəyərkən, cəsur zabitin özü də minaya düşür. Əsgəri xilas etmək mümkün olsa da, Baş leytenantı xilas etmək mümkün olmur və o, həlak olaraq əbədi gözlərini yumur.
Murov yüksəkliyinin mənfur düşməndən azad edilməsində adını Azərbaycan Tarixinə Qızıl hərflərlə yazan qəhrəmanımız ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə ucalır.
Hava şəraitinin pis, relyefin çətin olması üzündən qəhrəmanımızın nəşinin tapılmasına 3 aydan sonra nail olunur. İgidimizin şəhidlik xəbərini alan ailə Mikayıla 87 gündən sonra qovuşa bilir.
Azərbaycan Ordusunun mübariz, qorxmaz, igid zabiti Məmmədzadə Mikayıl 28 dekabr 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında torpağa tapşırılır.
Mikayıl hər zaman ailəsi ilə fəxr edib. Ailəyə bağlı, əzizlərinə dəyər verən bir gənc olub o. İlqar bəy "Azərenerji” ASC-də mühəndis, Zülfiyyə xanım 10 saylı tam orta məktəbdə ibtidai sinif müəllimi işləyərək ailə qayğıları ilə yaşayaraq övladlarını vətənpərvər ruhda tərbiyə ediblər. Beş nəfərlik ailədə hər zaman mehribançılıq, səmimiyyət, qarşılıqlı hörmət və bir-birinə diqqət olub. Ailənin qız övladı Elnarə SDU-nun "Riyaziyyat-informatika” fakültəsini bitirib. Ailəlidir, övladı var. Elnarənin də həyat yoldaşı "kapitan” rütbəli hərbiçidir. O da Mikayılla birlikdə II Qarabağ savaşında düşmənə qarşı mərdliklə döyüşüb. Evin sonbeşiyi Mətin isə BDU-nun "Tarix” fakültəsinin məzunudur.
Mikayıl məhz belə ziyalı bir ailənin üzvü olmaqla, hər zaman əzizlərindən ötrü canından keçməyə hazır olub. Lakin həyat göstərdi ki, Mikayıl kimi oğullar üçün, ailə nə qədər önəmli olsa da, ondan daha dəyərli, daha müqəddəs olan, yeri gəlsə ailəni də arxada qoyacaq bir sevgi var – VƏTƏN SEVGİSİ!
İlqar bəy (ata):"Mən heç vaxt inanmazdım ki, oğlum həlak olar. Onun təcrübəsinə, bacarığına əmin idim. Lakin qismət... Bir ŞƏHİD ATASI kimi, başım hər zaman ucadır. Qürur duyuram, fəxr edirəm ki, mən Mikayılın atasıyam. İndiyə kimi Mikayılı mənə görə tanıyırdılar, indi isə məni Mikayıla görə tanıyırlar”.
Zülfiyyə xanımtəkcə bir ANA olaraq deyil, Mikayılın vətənpərvər ruhda böyüməsində xüsusi rolu olmuş müəllimi kimi də, şagird oğlu ilə fəxr edir və deyir: "Cəmiyyətə vətənpərvər, doğru-dürüst, ədalətli oğul böyütdüyüm üçün qürur duyuram. Hətta Vətən yolunda canını fəda etdiyi üçün qürur duyuram!”.
Uşaqlıqdan hərbiyə olan marağı böyüdükcə tükənməz Vətən sevgisinə çevrilən Mikayıl Məmmədzadə Vətən, Torpaq uğrunda canından keçməklə, xalqın Qəhrəmanlıq Dastanını qanıyla yazan igid Şəhidlərdən biri oldu. Bu gün təkcə ailəsi deyil, bütün Azərbaycan milləti onunla qürur duyur, fəxr edir!
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin igid, qorxmaz, mübariz zabiti, Vətən sevdalı 26 yaşlı Baş leytenant Mikayıl İlqar oğlu Məmmədzadə ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən,3-cü dərəcəli "Rəşadət” ordeni, həmçinin "Vətən uğrunda”və "Kəlbəcərin azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
AJB, AYB və AAB-nin üzvü
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.