1980-ci illərdə Sumqayıtın mədəni həyatında bir sıra maraqlı və rəngarəng
tədbirlərin keçirilməsi ilə yadda qalıb. Həmin illərin şahidi olan yaşlı nəslin
nümayəndələri doğma şəhərimizdə klassik musuqinin geniş təbliğ olunduğunu yaxşı
xatırlayırlar. Bunun da təşəbbüskarı Sumqayıt Şəhər Partiya Komitəsinin birinci
katibi Şənlik Əliyev idi. O, dünya şöhrətli dirijor və bəstəkar Maestro Niyazi
ilə dostluq edirdi. Və bu dostluqdan istifadə edib sovetlər ölkəsində tanınmış bəstəkarları,
opera müğənnilərini, musiqiçiləri gənclik şəhərinə dəvət edirdi. Bu da
Sumqayıtın mədəni həyatında əlamətdar bir hadisəyə çevrilirdi. Hörmətli
qonaqlardan biri də tanınmış bəstəkar Dmitriy Kabalevski idi. Onun Səməd Vurğun
adına mədəniyyət sarayında sumqayıtlılarla görüşü oldu.
HAŞİYƏ: Dmitriy Borisoviç Kabalevski 1904-cü ildə
Sankt-Peterburqda anadan olmuşdur. Üç dəfə Stalin (1946, 1949, 1951), Lenin
mükafatı laureatı, "Sosialist Əməyi Qəhrəmanı” fəxri adına layiq görülmüşdür.
Beş opera, 4 simfoniyanın müəllifidir. Bir neçə bədii filmlərə musiqi bəstələmişdir.
Maestro Niyazi öz həmkarı Dmitriy Kabalevskinin haqqında çıxışında
onun bir şəxsiyyət, dahi musiqiçi, vətənpərvər insan kimi yüksək qiymətləndirmişdir.
Onun Moskvada, Parisdə, Praqada, Varşavada, Romada verdiyi konsertləri həmin
ölkələrin kütləvi informasiya vasitələrində geniş işıqlandırılmışdı.
Dmitri Kabalevski arıq, hündürboy, mavi gözlü bir kişi idi. Söhbətində
konkret və yığcam idi. Müsahibə alanda da suallarıma qısa və lakonik cavab
veriridi.
-Niyə ilk konsertiniz Bakıda yox, Sumqayıtda verməyi
qərara gəldiniz?
-Dostum Niyazi mənə təklif edəndə məmnuniyyətlə razılıq verdim.
Sumqayıt haqqında çox eşitmişəm. Məni alqışlayanda zala diqqət yetirdim. Çoxlu
gənc gördüm. Gözlərində bir işıq vardı. İnanmazsınız burada özümü 10 il cavan
hiss etdim.
-Siz 1946-cı ildə Stalin mükafatına layiq
görülmüsünüz. Həmin anı necə xatırlayırsınız?
-Mən Leninqradda anadan olmuşam. Siz gəncsiniz. Yəqin dərsliklərdən
oxumusunuz. Mən isə müharibə vaxtı blokadanın nə olduğunu yaxçı bilirəm. Mükafatı
isə sovet bəstəkarlarına verilən yüksək qiymət kimi qiymətləndirmişəm.
-«Помните», «Вечно живые», «Памяти павших» və sair əsərləriniz
mühribə mövzusundadır.
-Elədir. Müharibə yaralı yerimdir. Faşizm dünyaya fəlakət gətirdi.
Bunu unutmaq olmaz.
-Azərbaycan musiqisini necə qiymətləndirirsiniz?
-Gənclik illərində eşitmişdim, sonralar özüm əyani şahidi oldum ki,
sizin Şuşa şəhərinizi Azərbaycanın konservatoriyası adlandırırlar. Bu fərəhli
haldır. Üzeyir Hacıbəyovu, Qara Qarayevi, Fikrət Əmirovu kim tanımır? "Arşın
mal alan” operettası bütün dünyanı gəzib. Bunun özü Azərbaycan musiqisi
haqqında çox şey deyir.
-Maestro Niyazi Sizi bir daha Sumqayıta dəvət etsə
gələrsinizmi?
-Məmnuniyyətlə. Sizin tamaşaçılar klassik musuqini gözəl duyurlar.
Bu, məni sevindirir.
-Sumqayıtlılara arzunuz?
-Musiqi insanı kədərdən, qəmdən-qüssədən uzaqlaşdırır, gələcəyə, gözəlliyə,
sevgiyə səsləyir. Lakin bu o demək deyil ki, kədərli notlar azdır. Xeyir var.
Bununla belə, evlərinizdə körpə balaların həzin, ürəkləri sevindirən səsləri ilə
insanları ruhlandıran musiqi sədalarının qovuşmasını arzulayıram.
-Daha bir sual vermək istəyirəm.
-Buyurun.
-Sirr deyilsə, xobbiniz varmı?
-Var. Boş vaxtlarımda şahmat oynamağı xoşlayıram. Məni SSRİ-də
ehtiraslı filatelist kimi də tanıyırlar. Arxivimdə minlərlə marka var.
-Müsahibə üçün sağ olun.
-Uğurlar arzulayıram cavan oğlan.
Eyruz Məmmədov,
Respublikanın əməkdar jurnalisti
(1982)
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.