Üç il öncə elə payız günlərinin birində Vaqif müəllimdən halını soruşanda cavabı belə oldu: Uzaqdan baxanda yaxşıyam... Belə mənalı və düşündürücü cavabı yalnız Vaqif Səmədoğlu verə bilərdi. O söz məni çox uzaqlara apardı. Doğurdanda uzaqdan hər şey çox yaxşı görünür. Bu gün Vaqif müəllim nə yaxından, nə də uzaqdan yaxşı görünmür çox təəssüf... Günbəgün o bizdən uzaqlaşaraq Allaha isə daha çox yaxınlaşır...

Uzaq yaşıl adada ayrılıq dənizinin sahillərində bir payız axşamı taksidən düşərək keçən günlərinin itmiş açarını tapa bilmədi Vaqif müəllim... Xoşbəxtliyin qafiyəsi olmadığını oxucularına sübut elədi... Səməd Vurğun övladlarının son yadigarı böyük ədib, təkrarsız insan... Allah yardımçın olsun! Allahıma min şükür Vaqif Səmədoğlu kimi böyük ədiblə bir əsrdə yaşayıram, hətta ünsiyyətim də olub.

Bakıya duman gəlib,

Deyəsən yaman gəlib,

heç kəsə demə...

Bu dumana qapımdan,

çıxan kimi azmışam

yenə şeir yazmışam,

heç kəsə demə...

Daş evlər arasında

neyləyər duman mənə?

Gülüm, diriyəm yenə,

heç kəsə demə...

 P.S. Son günlər elə hey ürəyimdə tez özüm-özümə deyirəm uzaqdan baxanda yaxşıyam...

 Şəfəq Ağacan