1988-ci ilin fevralının ikicə günündə nəinki Sumqayıta, hətta bütün dünyaya səs salmış erməni təxribatçı-cəlladı çox "operativ” olaraq – 27 ildən sonra "tapılıb”. Düzdür, bu barədə mən gec xəbər tutmuşam – o alçağın tapıldığı haqda ötən il fevralın 25-də verilmiş məlumatdan bir il sonra. "Günahkaram”, gec xəbərim olub bu "şad” xəbərdən. Saytlarımızdan birində bu barədə verilən məlumatda deyilir ki, "Sumqayıt hadisələrinin təşkilatçısının yeri müəyyənləşdirilib”.

Bərəkallah, 27 ildən sonra da olsa, axır ki, sadəcə "müəyyənləşib”. Daha nə qalır ki? Hara tələsirik? 27 ildən sonra da Moskva ətrafına gedib, tapıb, yerindəcə "o dünyalıq” edərik. İşdir, əgər biz tapana kimi özü "özxoşuna” gəbərməsə...

Həmin məlumatda o da bildirilir ki, guya biz onun tapılıb-öldürülməsi üçün yox, sadəcə yerinin müəyyənləşdirilməsi üçün "müəyyən işlər” görmüşük. Xəbəri axıracan oxuyanda məlum olub ki, bizim bu "müəyyən” işimiz də ibarət olub yalnız və yalnız "Odnoklassniki” (?) sosial şəbəkəsində təsadüfən Edikin şəklinə rast gəlməkdən. Yaxşı, bəs bu "Odnoklassniki” və təsadüf olmasaydı, onda necə? Deməli, hələ 20-30 il də "axtarış” davam edəcəkdi?

Bəs görəsən, xalqın, Vətənin taleyinin etibar edildiyi keçmiş Azərbaycan KQB-si, sonradan – MTN bu 27-28 ildə nə işlə məşğul olub? Belə çətin idimi ki, yüzlərlə KQB agentindən 10-15-ni demirəm, heç olmasa 4-5 nəfəri xüsusi olaraq ayırmaq ki, məsələ "isti-isti” həll ediləydi, daha 30 ildən sonra yox? Axı, heç olmasa, "İnterpol” axtarışına vermək olardı, bilə-bilə olsa da ki, o beynəlxalq polis də Ediki ermənilərdən alıb bizə verməyəcəkdi. Axı, niyə də verməli idi? Məgər Sumqayıtda tutularaq, həbs cəzasını çəkmək üçün Rusiyaya göndərilən, lakin bir müddət sonra Azərbaycana ekstradisiya olunan o alçağı tələm-tələsik - heç 10-15 gün keçməmiş biz özümüz öz əlimizlə Ermənistana təhvil vermədikmi? (Bunun kimin göstərişi ilə, kim tərəfindən edildiyi çox ciddi araşdırılmalı, belə böyük bir səhvə, əslində cinayətə yol verənlər xalqa tanıdılmalı və cəzalandırılmalıdırlar).

Bütün bu cür səhlənKARLIĞIMIZın nəticəsi o oldu ki, Azərbaycana, bütöv bir xalqa (bizə - Azərbaycan xalqına!) düşmənçiliklə Sumqayıtda iki gün dalbadal (bizim KQB-miz harda "yatmışdı” bu iki gün ərzində?) və qəsdən təxribatlar törədən, erməniləri bilərəkdən əzabla, vəhşicəsinə qətlə yetirən Eduard Qriqoryan SSRİ və Ermənistan KQB-sinin köməkliyi ilə nəinki həbs cəzası çəkmədi, hətta Moskva və Yerevan tərəfindən ona "tarixi xidmətlərinə görə mükafat" olaraq Moskva yaxınlığında həyətyanı sahəsi olan villa da bağışlanıldı, üstəlik ömür boyu kef çəkmək, xətri istəyəndə hələ kabab çəkmək üçün maddi ehtiyaclarını da ömürlük təmin edildi. (Ax... ancaq nə olardı ki, ermənilər Qarabağa cəmi 150 il əvvəl köçürülmüş olduqları halda Dağlıq Qarabağ iddialarına nail olmaq üçün E.Qriqoryan kimisini ortalığa atdıqları kimi, biz onlardan da əvvəl Ermənistanda onların yox, öz dədə-baba yurdlarımız olan Göyçə-Zəngəzur tələbi qaldıraydıq, biz də bir "dəli-dolu”nu ortalığa ataydıq və bizim də elə təxminən Edik kimi "qəhrəmanımız” olaydı...)

Sual olunur: əgər E.Qriqoryan həqiqətən erməni KQB-sinin agenti deyildisə, nəyə görə o daşnak it uşağı 5-6 ermənini xüsusi amansızlıqla, qəddaqrlıqla öldürmüş bu alçaq ermənini hələ bugünədək də cəzalandırmayıblar, öldürməyiblər? (Əslində bunu biz etməliydik, ancaq, təəssüf ki, başımız "daha vacib” işlərə qarışdığından bacarmamışıq... Necə ki bugünədək alçaq və murdar, faşist xislətli erməni ideoloqları Z.Balayandan, A.Manuçarovdan, R.Koçaryandan, eləcə də Xocalı qırğınıni törətmiş indiki marionetka prezident Serj Sarkisyandan da qisas ala bilməmişik).

...Üstümüzdən qara yellər əsdikdən, uzun-uzun illər ötdükdən sonra bütün olub-keçənləri, "başımızın olmaması” üzündən başımıza gələnləri götür-qoy edərək, bu qənaətə gəlməli oluruq ki, 1988-ci ildən bəri xalqımızın üzləşdiyi saysı-hesabsız bəlalara, faciələrə səbəb olmuş E.Qriqoryanı cəzalandırmadan əldən buraxanlar əslində xalqımıza, onun keçmişinə və gələcəyinə heç zaman bağışlanılmayacaq çox böyük xəyanət etmişlər. Vətənimizə, hər birimizə xəyanət etmişlər...

 Rəhman ORXAN,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü,
Osman Mirzəyev adına Respublika mükafatı laureatı.