
				 
Bu, Ulu öndərin kimyaçılar şəhərinə 15-ci səfəri idi
		Yayın qızmar bir günü idi – 2001-ci
 ilin 7 iyulu. Bütün sumqayıtlılar həmin günü böyük maraqla, 
səbrsizliklə gözləyirdilər. Şəhərdə hamı qabaqcadan bilirdi ki, yaxın 
günlərdə ölkə rəhbəri, Ulu öndər Heydər Əliyev Sumqayıta gələcək, 
Etilen-polietlen zavodunda yeni inşa edilmiş nəhəng, unikal bir enerji 
qurğusunun – Yaponiyadan iki il əvvəl alınaraq gətirilmiş 
Buxar-generator Kompleksinin açılşında iştirak edəcək.
		 …Neçə vaxt idi ki, şəhərdə ölkə rəhbərinin gəlişi 
münasibətilə geniş hazırlıq işləri görülürdü. Kimyaçılarla yanaşı 
Sumqayıtın digər sakinləri də dahi rəhbəri salamlamaq, onu yaxından 
görmək arzusu ilə həmin gün tədbirin başlanmasından hələ xeyli əvvəl 
zavoda tərəf axışırdı.
		O vaxt mən cəmi bir həftə idi ki, çalışdığım "Bakinets” qəzetindən 
"Azərikimya” Dövlət Şirkətinə Mətbuat xidməti rəhbəri vəzifəsinə işə 
dəvət olunmuşdum. Həmin gün bizi o tədbirə aparan avtobusda hamının 
üzündə sevinc və fərəh, respublika başçısı ilə görüşə böyük bir maraq 
hiss edilirdi. Baxmayaraq ki, əvvəllər də Heydər Əliyev, demək olar ki, 
hər iki ildən bir Sumqayıta gəlirdi, şəhər sakinlərində onu bu doğma 
şəhərdə yenidən görmək həvəsi yenə də güclü idi. Və o gün hamı, xüsusilə
 də gənclər dahi rəhbəri, xalqımızın böyük, müdrik xilaskarını görməyə 
tələsirdilər. Lakin əvvəlcədən nəzərdə tutulduğu kimi, nəqliyyatın 
hərəkətinə məhdudiyyət qoyulduğundan avtobus bizi ancaq şəhərin 
İstilik-elektrik stansiyasının yanına kimi apardı. Orda avtobusdan 
düşərək, piyada  getməli idik. Hava isə çox isti idi – 42 dərəcədən çox 
olardı. Günəşin yandırıcı şüalarına dözmək asan olmasa da, 
sumqayıtlılar, o cümlədən "Azərikimya”nın idarə-aparat işçiləri 
deyə-gülə, əllərində Ulu öndəri salamlayan plakatlar və gül dəstələri 
yollarına davam etməkdə idilər.
		Bir vaxtlar Heydər Əliyevin bilavasitə təşəbbüsü və iradəsi sayəsində
 Çexoslovakiyadan alınıb, Etilen-polietlen zavodunda quraşdırılaraq 
fəaliyyət göstərən EP-300 kompleksinin yaxınlığında "Azərikimya”nın 
tarixində ilk dəfə olaraq inşa edilmiş müstəqil Buxar-generator 
qurğusunun buraxılışına o gün yalnız kimyaçlar deyil, həm də kimya 
sənayesi ilə heç bir əlaqəsi olmayan şəhər sakinləri də sevinirdilər. Və
 buna hər birinin öz haqqı, öz səbəbi vardı. Kimyaçıların sevincinə 
səbəb bütün "Azərikimya” müəssisələrinin bundan sonra tam fasiləsiz və 
etibarlı  olaraq həm elektrik, həm də istilik enerçisi ilə təmin 
olunacağı idisə, şəhər sakinlərinin fərəhi isə əvvəllər kimya 
müəssisələrini fasiləsiz enerji ilə təmin etmək naminə şəhərin hər iki 
İstilik-elektrik stansiyasından (İES) mənzillərə verilən elektrik 
enerjisinin yanacaq qıtlığı üzündən baş verən kəsilmələrinə son 
qoyulacağı ümidi ilə bağlı idi.
		Yeni kompleksin inşası hansı zərurətdən yarandı?
		Məsələ onda idi ki, fəaliyyətdə olan hər iki Sumqayıt 
istilik-elektrik stansiyası uzun illərin istismarı nəticəsində həm 
fiziki, həm də mənəvi baxımdan xeyli köhnələrək, sıradan çıxmaqda idi. 
Son zamanlar vahid elektrik və istilik enerjisi istehsalına sərf olunan 
yanacaq sərfi isə (əsasən mazut) normadan xeyli artıq idi. Bu isə həm 
İES-lərin özlərinin, həm da kimya müəssisələrinin məhsul istehsalının 
maya dəyərinin artmasına, onların ziyanla işləməsinə səbəb olurdu. 
İES-lərdə yanacaq kimi istifadə olunan mazutun təminatında olan ara-sıra
 problemlər üzündən kimya müəssisələrinə verilən elektrik enerjisinin 
tez-tez kəsilmələri kimya məhsullarının keyfiyyətinə də mənfi təsir 
edir, texnoloji rejimin pozulması nəticəsində çıxdaş, zay məhsulun həcmi
 artırdı. Keyfiyyətə mənfi təsir edən amillərdən biri isə İES-lərdən 
kimya zavodlarına nəql edilən istilik enerjisi borularının çox yerdə 
qəzalı, çürümüş-deşilmiş vəziyyətdə olması, buxar sızmalarının çox 
olması idi ki, bunun da nəticəsində texnoloji prosesə verilən istiliyin 
temperaturu nəzərdə tutulduğundan xeyli aşağı olurdu. Bu isə təmiz 
məhsul çıxımına həm keyfiyyətcə, həm də kəmiyyətcə mənfi təsir 
göstərirdi.
		Müəssisələrə İES-lər tərəfindən daha çox diqqət yetirildikdə isə 
şəhərin ayrı-ayrı mikrorayon və məhəllələrini qış mövsümündə elektrik 
enerjisi ilə növbə üzrə təmin etmək lazım gəldiyindən sosial təyinatlı 
müəssisələr, o cümlədən uşaq baxçaları, xəstəxanalar, təhsil 
müəssisələri bəzən işıqsısz qalır,  əhali arasında haqlı narazılıqlar 
yaranırdı.
		Azərbaycanın hər bir bölgəsi sanki barmaqlarında döyünən, daim öz 
xalqının qayğıları ilə yaşayan, bütün səyi ilə onun problemlərinin 
həllinə çalışan Ulu öndər Heydər Əliyev ötən əsrin 90-cı illərinin 
çətinliklərinə, ölkənin ağır iqtisadi vəziyyətinə baxmayaraq, 
sumqayıtlıların, o cümlədən kimyaçıların problemlərinə biganə qala 
bilməzdi.  Ancaq vəziyyətdən necə çıxmaq olardı? Mövcud olan, lakin 
dövrün tələblərinə cavab verməyən, mənəvi cəhətdən köhnəlmiş İES-ləri 
əsaslı təmir etməkmi, yoxsa yeni enerji mənbəyi axtarıb-tapmaq, onun 
inşasına başlamaqmı? Təbii ki, hər zaman yenilik, mütərəqqi texnologiya 
tərəfdarı olan müdrik rəhbər birinci yox, ikinci variantı seçəcəkdi. 
Ancaq o dövrdə ölkənin iqtisadi vəziyyəti o dərəcədə ağır idi ki, bu 
variantların ən ucuz başa gələnini belə maliyyələşdirməyə respublikanın 
real imkanı yox idi. O zaman bu sahə üçün investor tapmaq da müşkül 
məsələ idi. Belə bir vaxtda Heydər Əliyev müdrikliyi bir daha özünü 
göstərdi. Elm və texnologiyaların son nailiyyətləri əsasında yaradılan, 
müasir və daha effektli mobil enerji kompleksi almağa qərar verən Ulu 
öndər bu məqsədlə çox düzgün olaraq üzünü ilk növbədə Qərbə – Avropa 
ölkələrinə deyil, qoca Şərqin yüksək texnologiyalar vətəni olan 
Yaponiyaya tutdu. Və bu səbəbsiz deyildi…
		Yaponiya Şərq dünyasının müdrik oğlunu böyük maraq və təntənə ilə qarşıladı 
		 Hələ respublikaya rəhbərlik etdiyi 1970-75-ci 
illərdə Heydər Əliyev özünün təşəbbüsü ilə Bakıda Kondisioner zavodunun,
 Sumqayıtda isə Kompessorlar zavodunun əksər avadanlığının Yaponiyadan 
alınmasına nail olmuşdu və o vaxtdan etibarən onun Gündoğar ölkənin 
rəhbərliyi, nüfuzlu şirkət rəhbərləri ilə işgüzar, səmimi münasibətləri 
vardı. Və dahi rəhbər əmin idi ki, Yaponiya Azərbaycana yüksək 
texnologiya əsasında hazırlanmış müasir bir enerji kompleksinin kreditlə
 verilməsinə razı olacaqdır. Belə də olur. 23 fevral 1998-ci ildə 
müstəqil Azərbaycanın tarixində ilk dəfə olaraq dövlət başçısı kimi 
Tokioya yola düşən Ulu öndər orada beş gün ərzində Yaponiyanın 
İmperatoru əlahəzrət Akixito və o vaxtkı baş nazir R.Haşimoto ilə, 
həmçinin  ölkənin bir-çox şirkətlərinin, o cümlədən bütün dünyada məşhur
 olan "Niçimen Korporeyşn” və "Çiyodo Korporeyşn” şirkətlərinin 
rəhbərləri ilə çoxsaylı görüşlər keçirərək, "Azərikimya” üçün 
Buxar-generator qurğusunun hazırlanaraq Azərbaycana göndərilməsi üçün 
razılıq əldə edərək, müvafiq dövlətlərarası sazişin imzalanmasına nail 
olur.  Heydər Əliyev Tokioda olarkən respublikamızın digər sahələrinin 
inkişafı üçün də gərgin və səmərəli danışıqlar aparır. Təsadüfi deyildi 
ki, Yaponiyanın Baş naziri ölkəmizin rəhbəri ilə görüşündə təəccübünü 
gizlətməyərək demişdi: ”Cənab Prezident Heydər Əliyev, Yaponiyaya 
bir-çox dövlət başçıları səfərə gəlirlər. Lakin Sizin bu rəsmi 
səfərinizə ictimaiyyət və kütləvi informasiya vasitələri tərəfindən 
göstərilən belə dərin maraq Yaponiyada nadir hallardan biridir. Məndə 
Sizin kerçirdiyiniz görüşlərin siyahısı vardır. Belə gərgin işiniz məndə
 heyrət doğurur”. Bu, dünyanın ən qabaqcıl, yüksək inkişaf etmiş bir 
ölkəsinin başçısının Ulu öndərimizin cəmi beş günlük görüşləri, onun 
gərgin, yorulmaz fəaliyyəti haqqında söylədiyi fikirlərdir. Və bir 
azərbaycanlı kimi dahi rəhbərimizin fəaliyyətinin bu cür 
qiymətləndirilməsinə necə sevinməyəsən, qürur hissi keçirməyəsən?!.
		Ulu öndərin Yaponiyaya səfərinin nəticəsi olaraq ilk dəfə xaricdən 
dövlət zəmanəti, əslində Heydər Əliyev şəxsiyyətinin zəmanəti ilə 
hazırlanmış unikal enerji kompleksi artıq bir ildən sonra –  1999-cu 
ilin əvvəllərində Sumqayıta gətirilmişdi. Qurğunun martın 24-də 
keçirilən təməlqoyma mərasimində iştirak edən Heydər Əliyev tədbirdə 
sevinc və qürur hissi ilə enerji kompleksinin müstəqil Azərbaycanın 
tarixində xaricdən alınan ilk qurğu olduğunu qeyd edərək, demişdi: 
"Bizim məqsədimiz sənaye müəssisələrini müasir tələblərə, bazar 
iqtisadiyyatı prinsiplərinə uyğunlaşdırmaqdan və bunlara yeni həyat 
verməkdən ibarətdir”. Və ölkə rəhbəri kimyaçılara və yapon 
mütəxəssislərinə yeni qurğunun inşasını sürətlə, həm də keyfiyyətlə 
apararaq, işi uğurla başa çatdırmağı arzulayır. Ulu öndərin bu 
tövsiyəsini mühüm tapşırıq kimi qəbul edən kimyaçılar yapon 
mütəxəssislərlə birgə gecə-gündüz çalışaraq, kompleksin tikintisinin 
sürətlə aparılmasına nail olurlar. Yüzlərlə kimyaçı və inşaatçı, o 
cümlədən 19 il "Sintezkauçuk” zavodunun baş mühəndisi olmuş texnika 
elmləri doktoru Əbülfəz Babayev, müxtəlif sahələrin texniki rəhbərləri 
olan Əziz Nəbiyev, Zakir Əsədov, Nizami Əzizov, Vəli Pənahəliyev, Rza 
Rzayev və digərləri obyektin tikintisinin, avadanlıqların 
buraxılış-tənzimləmə işlərinin uğurla başa catdırılması üçün böyük 
səylə, fədakarlıqla çalışırlar. Və artıq 2001-ci ilin iyulunun ilk 
günlərində yeni enerji komplesi bütünlüklə istismara hazır olur. İyulun 
7-də isə Ulu öndər öz təşəbbüsünün bəhrəsi olan Buxar-generator 
    
qurğusunun təntənəli açılışında iştirak etmək, sevincini kimyaçılarla 
bölüşmək üçün onların dəvəti ilə Sumqayıta növbəti – 15-ci səfərini 
edir.
		 Ulu öndər sevgisi, onu yenidən görmək arzusu
		Hamının böyük həvəslə, sevinclə Ulu öndərin görüşünə tələsdiyi anda 
qəfildən "Azərbaycan kimyaçısı” qəzetinin redaktoru, respublikanın 
tanınmış yazıçı-publisisti Feyzi Mustafayevin səhhəti günvurmadan 
pisləşir. Onun irəli getməyə taqəti olmadığını, yerində güclə 
dayandığını görüb, hamı həyəcanla onun başına yığışdı. Yaxşı ki, bizimlə
 gedənlərin arasında həkim də vardı və o, cəld Feyzi müəllimə 
yaxınlaşaraq, lazımi ilkin yardım göstərdi. Hardansa içmək və üzünə 
vurmaq üçün su da tapıldı. Bir qədər özünə gəldikdən sonra Feyzi müəllim
 Ulu öndəri bir daha görmək, həm də həmin tarixi tədbirlə bağlı yazı 
hazırlamaq məqsədilə yoluna davam etmək istədi. Həkim buna qəti etiraz 
etsə də, həmişə inadkar və qərarında israrlı olan Feyzi müəllim 
yavaş-yavaş addımlayaraq getməyə başladı. Ancaq hiss olunurdu ki, onsuz 
da səhhətində problem olan redaktor günəşin yandırıcı şüaları altında 
yolu axıracan gedə bilməyəcək və onun "tərsliyi” çox ağır nəticələr verə
 bilər. Axı, o, yolu başa vura bilsəydi belə, hələ qızmar gün altında ən
 azı bir saat tədbirin gedişini izləməli, çıxışlara qulaq asmalı idi. 
Onun o cür ağır vəziyyətdə belə "narahat olmayın, ötüb-keçər” deyərək, 
daha çox inadkarlıq etməsinə səbəb isə həmişə düzgünlük, haqq-ədalət 
tərəfdarı, zəhmət adamlarının qayğıkeşi, təəssübkeşi kimi tanıdığı Ulu 
öndərə hələ 1969-cu ildən başlayan sevgisi, böyük ehtiramı idi. Odur ki,
 özünün tədbirdən kənarda qalmasını düşünmək, təsəvvür etmək belə 
istəmirdi. Əhvalı getdkcə pisləşsə də, "mən orda olmalıyam” deyib, 
fikrindən daşınmaq istəyində deyildi…  Nəhayət ki, xeyli dilə tutduqdan 
sonra – həkimin, həm də dost-tanışların təkidi və məsləhəti ilə onu 
güclə də olsa maşına oturdaraq, geriyə, evə yola salmaq mümkün oldu. 
Ancaq açıq-aydın hiss olunurdu ki, səhhəti pis olsa da, onu daha çox 
məyus edən tədbirə gedə bilməməsi, dahi rəbər Heydər Əliyevi yenidən 
görmək, onun çıxışını dinləmək şansından məhrum olması idi.
		7 iyul 2001-ci il.  Ulu öndərimizin kimyaçılara son töhfəsi
		…O gün zavoda yalnız tədbirə dəvət edilən şəhər təşkilatlarının 
nümayəndləri və kimyaçlar vəsiqə ilə buraxılırdılar. Mən isə hələ 
"Azərikimya”nın vəsiqəsini ala bilmədiyimdən, buraxılış məntəqəsindən 
keçib-keçməyəcəyimə əmin deyildim. Yaxşı ki, məni "Bakinets” qəzetinin 
xətti ilə iştirak etdiyim respublika tədbirlərindən yaxşı tanıyan 
mühafizə dəstəsinin üzvlərindən biri buraxılış postundan redaksianın 
vəsiqəsi ilə, maneəsiz keçməyimə kömək etdi (buna görə ona bu gün də 
minnətdaram).
		Biz yeni işə salınacaq Buxar-generator kompleksinin ərazisinə 
çatanda, havanın çox qızmar olmasına baxmayaraq, tədbirə toplaşanlar o 
qədər çox idi ki, iynə atsaydın, yerə düşməzdi.  Bir azdan 
Prezidentimizin maşını yeni qurğuya tərəf irəliləyərək, dayandı. Elə 
həmin andaca gurultulu alqışlar qopdu. Ulu öndər maşından düşərək, 
əllərini havada yellədərək hamını gülərüzlə salamladı. Alqış sədaları 
səngimək bilmirdi. Ölkə başçısı qurğunun hazırlanmasını təmin etmiş 
"Niçimen Korporeyşn” və "Çiyoda Korporeyşn” şirkətlərinin rəhbərləri ilə
 görüşərək, yeni avtonom enerji kompleksinin mərhələlərlə inşasını, onun
 ayrı-ayrı şöbə və bloklarını və s. əks etdirən foto-ekspozisiyalar 
vitrini önündən keçərək, oradakı şəkillərə, o cümlədən özünün iştirakı 
ilə iki il əvvəl keçirilmiş təməlqoyma mərasimindən olan fotolara 
diqqətlə, maraqla baxdı.  Foto-ekspozisiyalar önündən keçərkən ölkə 
başçısı onu salamlayanlara, ürək sözlərini eşitdirənlərə xoş təbəssümlə 
təşəkkürünü bildirir, ona tərəf uzanmış əlləri mehribanlıqla, 
səmimiyətlə sıxıb, ehtiramını göstərirdi.
		Ulu öndər ilk öncə "Azərikimya” və Yaponiya şirkətlərinin 
rəhbərlərinin müşayiəti və hər zaman xüsusi diqqət yetirdiyi ölkə 
mətbuatı nümayəndələrinin iştirakı ilə həqiqətən unikal və nəhəng olan 
enerji qurğusunun əsas korpusu və şöbələrində quraşdırılmış müasir 
avadanlıqlar və onların işi ilə yaxından tanış oldu. Hiss olunurdu ki, 
ölkə başçısı öz ideya və təşəbbüsünün bəhrəsi olan bu nəhəng kompleksin 
inşasının başa çatdırılaraq, istismara hazır olmasından böyük sevinc və 
fərəh duyur. Buna görə idi ki, o, bəzən qabağa düşərək, hətta çətin 
keçilən, dar olan yerlərdə labirintli pilləkənlərlə yuxarı qalxaraq, 
avadanlıqlara maraqla, heyranlıqla tamaşa edirdi. Qurğunun o vaxt 
yenilik kimi qəbul edilən kompüterlə idarəetmə pultu arxasında dayanmış 
gənc mütəxəssislərlə görüşən ölkə başçısı onlarla söhbət edərək, öyrənir
 ki, bu nəhəng kompleksi cəmi bir-neçə nəfər idarə edir. Prezident 
onların bu adi olmayan, yüksək texniki bilik tələb edən mürəkkəb 
peşəyə-sənətə harda, necə yiyələndikləri ilə maraqlanır. Onların 
Yaponiyada xüsusi hazırlıq kursu keçmələrindən məmnunluq duyan Heydər 
Əliyev qurğunun gələcək uğulu fəaliyyətinin onlardan asılı olduğunu 
diqqətə çatdıraraq, gənc mütəxəssislərə uğurlar arzulayır.
		Qurğu ilə tanışlıqdan sonra minlərlə tədbir iştirakçıları qarşısında 
çıxış edən dahi rəhbər kimyaçıları yeni enerji kompleksinin istifadəyə 
veilməsi münasibətilə ürəkdən təbrik edərək deyir:
		– Bu gün biz gözəl bir qurğunun açılşının şahidiyik, onun 
iştirakçısıyıq. Mən çox xoşbəxtəm ki,  bu proseslərin həyata 
keçirilməsinin təşəbbüskarı, iştirakçısı olmuşam və bu işə rəhbərlik 
etmişəm. Mən nə qədər xoşbəxtəm, nə qədər böyük məmnuniyyət hissi 
keçirirəm ki, cəmisi iki il bundan öncə təməlini qoyduğumuz belə nəhəng 
bir kompleks artıq hazırdır, işə düşür. Mən bu qurğunun tikilməsində, 
başa çatdırılmasında zəhmət çəkmiş adamların hamısına təşəkkür edirəm. 
Biz Sumqayıt şəhərinin sənaye müəssisələrinə, başqa sahələrinə də çox 
ciddi fikir veririk, onların müasir səviyyəyə qalxması üçün bir çox 
tədbirlər görürük. Əmin ola bilərsiniz ki, qısa bir zamanda biz bunlara 
da nail olacağıq və Sumqayıt şəhəri Azərbaycan üçün nümunə olacaq, 
burada adamlar xoşbəxt və firavan yaşayacaqlar.
		Sonra Ulu öndər müstəqil Azərbaycanın həyatında əlamətdar olan bu 
hadisə – Buxar-generator kompleksinin açılışı münasibətilə kimyaçıları 
təbrik edərək, "Bu qurğuya, ümumiyyətlə, Azərbaycanın kimya sənayesinə 
yeni-yeni uğurlar arzulayıram”, – dedi və mərasim iştirakçılarının 
gurultulu alqışları altında açılış lentini kəsərək, yeni enerji 
kompleksinin işə salınma düyməsini basdı. Ətrafa sevins doğuran bir 
uğultu və alqış sədaları yayıldı. Bu böyük, təntənəli açılş  mərasimi 
münasibətilə "Niçimen Korporeyşn” Şirkətinin prezidenti Akira Vatari 
xalqımızın dahi oğlu, Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyevə böyük bir 
ehtiramla Azərbaycan-Yaponiya dostluğunun rəmzi kimi xüsusi olaraq 
hazırlanmış gözəl bir samuray qılıncı bağışladı. Ulu öndər qılıncı 
təbəssümlə, məmnuniyyətlə qəbul edib, qınından çıxardaraq, toplaşanların
 alqışları altında onu Koroğlu, Babək nəslinin davamçısı kimi güç-qüvvət
 rəmzi olaraq qürurla başı üzərinə qaldırdı.
		***
		Həmin əlamətdar, tarixi gündən sonra mən kompüter dizayneri 
olan oğlum Azərlə birgə dincəlmək bilmədən gecəli-gündüzlü işləyərək, 
düz bir ay sonra – avqustun 7-də Heydər Əliyevin Yaponiya səfəri və onun
 kimyaçılara olan son töhfəsi – Buxar-generator kompleksi ilə bağlı 248 
səhifəlik rəngli bir kitab hazırladıq. Onun ilk nüsxəsi 12 sentyabr 
2001-ci ildə Prezident Aparatında şəxsən Ulu öndərin özünə təqdim 
edildi. Kitabı diqqətlə vərəqləyib, onu bəyənən unudulmaz ölkə başçımız 
elə həmin gün "Azərikimya” müəssisələrinə verilən benzinin qiymətində 
xeyli güzəşt edilməsi barədə qərar verdi.
		
			
					
				Mən bu gün böyük qürur hissi keçirirəm ki, həmin tarixi günün bilavasitə
 şahidi olmuşam və Ulu öndərimizin kimyaçılara olan son töhfəsi ilə 
bağlı "H.Əliyev dühasının bəhrəsi – Azərbaycan-Yaponiya dostluğu” 
kitabını hazırlamışam.
		Ruhun şad olsun, Vətənimizin dahi, unudulmaz xilaskar oğlu!
		
			
Rəhman ORXAN,
				Respublikanın Əməkdar jurnalisti