Xeberle.com-un məlumatına görə, O. Babayevanın bu gün 70 yaşı tamam olur.

Payızda gəlib dünyaya. Hələ bundan sonra neçə-neçə payız gələcək. Hər payız Ofelya xanımın yaşının üstünə yaş gətirəcək. O da neçə-neçə ilahi söz deyib, söz-söz çiçəkləyəcək.

Ofelya xanım uzun zamandır ki, Sumqayıtda yaşayıb yaradır. Hamı, hər kəs onu tanıyır və sevir. O da yaşadığı şəhərin sakinlərinin problemlərindən kənarda qalmır, qala bilmir. Bacardığı kimi onlara köməklik edir. Əsl azərbaycanlı qadını kimi.

Haşiyə:Ofelya Babayeva 28 sentyabr 1948-ci ildə Abşeron rayonunda anadan olub. ADU-nun filologiya fakültəsini bitirib. Əmək fəaliyyətinə müəllim kimi başlayıb, Sumqayıt şəhər məktəblərində çalışıb. 1987-1997-ci illərdə Sumqayıt şəhər Təhsili Şöbəsinin müdiri işləyib. 1997-2015-ci illərdə 11 saylı orta məktəbin direktoru olub.

Xeberle.com informasiya portalı olaraq hörmətli Ofelya Babayevanı yubileyi münasibəti ilə təbrik edir, cansağlığı və fəaliyyətində yeni yaradıcılıq uğurları arzulayırıq.

Yubiyarın müəllifi olduğu bir neçə şeiri təqdim edirik:

Mən bir Allah

Bəndəsiyəm,

Məndə Günah

Axtarmayın.

Özü görür,

Mən bilərəm

Nədir günah…

Cavab məndə

Sorğu onda

Nə olacaq?

Olmayacaq

Bilinəcək

Ancaq sonda. (07.07.2017)

Dağa böyük

Tar qoyulub

Xatirədir, baş daşıdır

Müşfiqimə…

Tarzən külək,

Dinləyici

Dağı, daşı

Yaradandır..

Bu iltifat,

Bu böyüklük

Haradandır?...

Onu sevən, sevdirən də

Yaradandır… Yaradandır… (07.07.2017)

QARABAĞDA
Bu nəğmələr, bəstələr,
Qəlb yaxan şikəstələr,
Eh daha nələr, nələr
Qəribdi Qarabağda.
Yol gözləyən elləri,
Nəğmə deyən dilləri,
O bənövşə telləri
Səribdi Qarabağda.
Bir igid inadını,
Bu ellər öz adını,
O qartal qanadını
Gəribdi Qarabağda.

ANA
Sənsiz bu yerlərə yenə də gəldim,
Hələ gələcəyəm... canımda can var.
Hələ döyünəsi qəmli ürəyim,
Hələ sənsiz mənə zindan cahan var.
Oğlumun, qızımın təəssüf dolu
Qara gözlərində mərhəmətə bax.
İllər hər yaranı sağaltsa belə,
Sağalmaz yaram da, bu hikmətə bax.
Zaman da, məkan da ayırdı bizi,
Qalmışam aranla, dağ arasında.
Gəzirəm sən gəzən cığırı, izi,
Hələ də çəmənlə bağ arasında...

lll 

Anasız bir ömür heçdi, hədərdi,
Anasız bir ömür qəmdi, kədərdi.
Anasız bir ömür tale, qədərdi,
Qoruyaq anaları...
Yuxusu çəkilmiş gözdü analar,
Bir şirin nəğmədi, sözdü analar,
Neçə nazımıza dözdü analar,
Qoruyaq anaları...
Qəmli bayatıdı, şirin nağıldı,
Ürəkdə abidə, başda ağıldı.
O getdi nəğməli dünyam dağıldı,
Qoruyaq anaları...
Başımın üstündə hey çaxar şimşək,
Onsuz dünyam viran, dözməyir ürək,
Dili dualıdı, özüsə kövrək,
Qoruyaq anaları...

lll

Min ildir yol gəlirəm,
Mənzilə çatmamışam.
Nə bir dost, nə bir həmdəm
Arayıb, tapmamışam.
Cismim dərdə aşiyan,
Ruhum göylərə uçdu.
Mənzilim göy, kəhkəşan,
Yolum eniş-yoxuşdu...
Mən dağlar övladıyam,
Anam dağ, atam zirvə.
Heç nə əbədi deyil,
Ömür yol gedir hələ...
Sanma dağ-daş əbədi,
Hər şey ürəkaçandı.
Sənə doğru, ilahi,
Yol gəlirəm haçandı...
Könül qırıq, ruh xəstə,
Sanki axır-zamandır.
Vaxt ötür asta-asta,
Dövran yaman dövrandır...

lll 

Ömrüm ömürlərə calandı, getdi,
Yad-yalan odumda qalandı, getdi,
Beləcə bir ömür talandı, getdi,
Daha nə umarsan dünyadan, könül?
Sən görən zirvələr ucadan-uca,
Çatmaz neçə ömür düysəm uc-uca.
Kimdi qiymət verən mənəvi borca,
Daha nə umarsan dünyadan, könül?
Ağıllı ötürür bir-bir ayları,
Dəli vurub keçir coşqun çayları.
Qiymətə mindirdik ağlı zayları,
Daha nə umarsan dünyadan, könül?
Bir ömür verilib, vallah, hərəyə,
Gözləmə o dağı durub yeriyə...
O yaz bəlkə döndü bir gün geriyə,
Daha nə umarsan dünyadan, könül?
Dinsəm deyəcəklər, dinmə qonaqsan,
Dünya, çoxuna yay, mənə sazaqsan.
Yol çəkən gözlərim, yoldan uzaqsan,
Daha nə umarsan dünyadan, könül?
Eləcə mavidir o göy, o dəniz,
Hələ də sayrışır o uzaq yıldız.
İlahi, beləcə kirimiş, yalqız
Daha nə umarsan dünyadan, könül?

lll 

Heç yadımdan çıxmadı,
O yaz, o qış, o bahar.
Sonuncu nəfəsədək
Yol gələcək arzular.
Solacaq o bağça-bağ,
Ağacdakı son yarpaq...
Hər şey bəyaz, ağappaq
Yol gələcək arzular.
Çıxacaq mənvərindən,
Bu yer, bu göy, kainat.
Adiləşəcək dünya, 
Adiləşəcək həyat.
Təptəzə sevgilər də 
Olacaq bir az boyat.
Yol gələcək arzular,
Yol gələcək arzular.
BİLMƏDİM
Min illərin qoxusunu,
Ata bilmədim, bilmədim.
Yuxularım quş yuxusu,
Yata bilmədim, bilmədim.
Yer gizlədi igidləri,
Hər biri bir dünya idi.
Dəli könül, ağla, kiri,
Taleyə bata bilmədim.
Fələk necə yazdı, pozdu
Bilmədim ki, qışdı, yazdı.
Sabaha inamım azdı,
O dağa çata bilmədim.
Ömrümün mənası budur,
Zaman hər şeyi doldurur.
Dəli şeytan, uzaqda dur,
Günaha bata bilmədim.
Yol gedirəm yorğun-arğın,
Öndə dağlar, mənzil uzun.
O illər qar, boran, çovğun,
Gəldim həyata, bilmədim.
Neynim saçımda qırovu,
Ağlım qəlbimin girovu.
Ucuz alıb sözü-sovu,
Mən baha sata bilmədim.
Qadağalar yerli-yersiz,
Keçmədi ömrümdən izsiz.
Sevgimi duyğusuz, hissiz,
Odlara ata bilmədim.

lll 

Kəsilməyə başım yox,
Sınmağa qol-qanadım.
Bir dövrə düşmüşəm ki,
Yaddan çıxıbdı adım.
Yuxum çəkilib ərşə,
Bu nə təlaş, əndişə?
Saldılar dilə-dişə
Dost oldu mənə yadım.
Yurdum paradı, neylim,
Elim darandı, neylim,
Çəkdiyim əzablardan
Dağım arandı, neylim?
Gözümün yaşına bax,
Bağrımın daşına bax,
Yad qazanda qaynayan
Elimin aşına bax...