QISA ARAYIŞ: "Şahin gözlü” ləqəbli ELMAR ŞİRZAD oğlu NƏSİBOV 19 sentyabr 1987-ci il tarixdə Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib. 1994-cü ildə Sumqayıt şəhər 14 saylı tam orta məktəbin 1-ci sinfinə qədəm qoyub və 2005-ci ildə təhsilini müvəffəqiyyətlə başa vurub. 

Hələ məktəbdə oxuduğu illərdə musiqiyə xüsusi marağı olan E.Nəsibov 1997-ci ildə Sumqayıt Şəhər Uşaq və Yeniyetmələrin Yaradıcılıq Mərkəzinin "Qarmon” sinfinə daxil olub və həmin sinfi 2002-ci ildə uğurla  bitirib. 

İdmanı çox sevən Elmar Nəsibov əvvəlcə "Karate”, 2002-2007-ci illərdə isə "Taekvondo” idman növləri ilə məşğul olub. Azərbaycan Taekvondo Federasiyasının üzvü olan yeniyetmə dəfələrlə şəhər və respublika üzrə keçirilən yarışlarda iştirak edib, müxtəlif mükafatlara layiq görülüb. 

2005-ci ildə orta məktəbi bitirən E.Nəsibov Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Sumqayıt Şəhər İdarəsi tərəfindən "Çağırış” vərəqəsi alır və 7 oktyabr 2005-ci il tarixdə həqiqi hərbi xidmətə yola düşür. Əvvəlcə Qazax rayonunda, Andiçmədən sonra isə Qazax rayonunun Quşçu Ayrım kəndində yerləşən "N” saylı hərbi hissələrdə xidmət edir.

Hərbi xidmətdən sonra Milli Orduda qalıb, hərbiçi kimi fəaliyyətinə davam etməyə, Vətənin müdafiəsində iştirak etməyə qərar verən E.Nəsibov 2011-ci ildə Müdafiə Nazirliyinə müraciət edir. Müraciəti müsbət qarşılanan gənc hərbçi  elə həmin il AR SQ-nin "Təlim və Tədris Mərkəzi”nin "MAHHXHQ hazırlığı” kursunu uğurla bitirir.

Beləliklə, Elmar Nəsibov 2 noyabr 2012-ci ildən 22 noyabr 2014-cü il tarixinə qədər Daxili İşlər Nazirliyinin Daxili Qoşunlarında, müddətsiz hərbi qulluqçusu kimi, Vətənə xidmət edir və sonradan ehtiyata buraxılır.  O, 15 iyul 2015-ci il tarixdən yenidən Milli Ordu sıralarına qayıdır.

E.Nəsibov 2016-cı ildə baş verən Şanlı Aprel döyüşlərində  yaxın qonşusu və dostu olan silahdaşı Seymur Baxışovla birgə iştirak etmək istəsə də, bu, ona nəsib olmur. Seymur Baxışovun bu savaşda şəhid olması E.Nəsibovu çox üzür...

E.Nəsibov 18 aprel 2016-cı il tarixdən 14 may 2016-cı il tarixədək Müdafiə Nazirliyinin Silahlı Qüvvələrinin "Təlim və Tədris Mərkəzi”ndə təşkil edilmiş "Snayper hazırlığının təkmilləşdirilməsi (SVD tüfəngi üzrə)” kursunun dinləyicisi olur. Snayperinə bağlı olan və silahını sevən gənc həbçi sonradan İSTİQLAL, daha sonra isə USPE snayperi işlədir. 

Doqquz illik hərbi fəaliyyəti dövründə Qazax, Şəmkir, Gədəbəy, Murov, Daşkəsən, Beyləqan rayonlarındakı hərbi hissələrdə xidmət göstərən E.Nəsibov yüksək döyüş hazırlığına, bacarıq və qabiliyyətinə, çevikliyinə, qayda-qanuna və nizam-intizama riayət etdiyinə görə, dəfələrlə komandanlıq tərəfindən müxtəlif  təltif və mükafatlara layiq görülür.

2020-ci ilin sentyabr ayının 17-də Elmar Nəsibov dinləyicisi olduğu "Gizir hazırlığı” kursunu bitirərək, Silahlı Qüvvələrin Baş Qərargah rəisinin əmri ilə, "Gizir” rütbəsi alır. Sentyabrın 18-də gənc zabit Beyləqana yola düşür, oradan da hərbçi yoldaşlarıyla birlikdə birbaşa ön cəbhəyə yollanır. Həmin müddətdə o, "Mexanikləşdirilmə” manqasının komandiri vəzifəsinə təyin olunur. 

---------------------------------

AİLƏ: Nəsibovlar ailəsi ata, ana və iki övladdan ibarət olub. bir qardaş və bir bacıdandörd nəfərdən ibarət olub. Elmar hər zaman valideynləri ilə fəxr edər, belə bir ziyalı və zəhmətkeş ailədə dünyaya gəldiyinə görə, özünü xoşbəxt sanardı. Sirr yoldaşı, həmdəmi anası Sürəyya müəllimə idi. Nə sözü-söhbəti, problemi olardısa, ilk növbədə anasına deyər, onunla dərdləşər, ondan məsləhət alardı. Atası ilə arasında olan hörməti hər zaman qoruyub saxlayar, onun böyüklüyü qarşısında baş əyərdi. Bacısı onun təkcə bacısı deyil, dostu, yoldaşı, arxa-dayağı idi. O qədər mehriban bacı-qardaş idilər  ki, bəzən kənardan onlara, yaxşı mənada, qibtə edənlər də olurdu. 

Elmar bacısını həddən artıq çox istəyər, ona dəyər verərdi. Toylarda bacısı ilə rəqs etməyi çox sevərdi. Əsasən də "yanıq Kərəm”i və "ləzginka”nı sifariş verib oynayardılar. O qədər gözəl rəqs edərdilər ki, bütün məclis əhlinin gözü onlarda olardı. Həmin an bacı-qardaş kimsəni görməz, sanki göyün yeddinci qatında olardılar. Necə də gözəl günlər idi... Kəsirə xanım bu gün də o günlərin həsrəti ilə yaşayır, xoş xatirələri qəlb sızıltısı ilə yada salır...

Elmarın musiqiyə olan marağının da qəribə tarixçəsi var. 2-ci sinifdə oxuyanda, haradansa beyninə düşür ki, qarmonu olsun. Valideynlərinə təkidlə bildirir ki, "məni qarmona qoyun”. Onlar da balacanın istəyini həyata keçirirlər. Elmarın dərsə maraq və həvəsi, musiqi duyumu yüksək olduğundan tezliklə müəllimlərin ən yaxşı, sevilən şagirdinə çevrilir. 

Elmar ailə məclislərində qarmonu əlinə alar, sevdiyi müsiqiləri elə çalardı ki, dinləyicilərin ruhu dincələrdi.

Onun ilk ifa etdiyi əsərlər "Mirvari dalğalar” (musiqisi Ramiz Mirişlinin) və "Yalan dünya” (musiqisi Rəvan Habiloğlunun) olardı. Musiqi dinləməkdən zövq alan Elmarın özünün də həzin, lirik, klassik müsiqilər ruhunu oxşayar, ona könül rahatlığı gətirərdi.

E.Nəsibov müxtəlif idman növü ilə məşğul olsa da, stolüstü oyunları peşəkar oyunçu səviyyəsində bilər, əksər vaxtlarda oyunun qalibi olardı. Ən çox xoşladığı oyun isə domino idi. 

Həddən artıq ailəcanlı, qohumcanlı, qonaqpərvər olan Elmar xoşlayardı ki, ev qonaq-qaralı olsun. Onun ən böyük arzu-istəyi, rahatlığı ailəsinin yanında olması idi.

Elmar bayramlara xüsusi önəm verər, səbirsizliklə bayramın yaxınlaşacağı günü gözləyərdi. Ən çox da Bahar – Novruz bayramını sevərdi. Təbiətin oyanışı, insanların əhval-ruhiyyəsinin yüksək olması, yeni arzu-diləklər... Bütün bunlar Elmarı hədsiz dərəcədə sevindirərdi. Ən əsası isə,  bacısının hazırlayacağı dadlı-ləzzətli şirniyyatlar üçün darıxardı. Özü də bu şirniyyatların hazırlanmasında bacısına həvəslə koməklik göstərərdi. Onun şirniyyatlar içərisində ən çox sevdiyi paxlava idi. Hər dəfə şirniyyat hazırlananda bacısına deyərdi: "Şəkərburalar sənin, paxlavalar mənim olsun”. 

Qəhrəmanımız Bahar bayramını bir də ona görə sevərdi ki, bütün əziz-doğmalar bir yerdə olardı, özü də bir gün yox, bir neçə gün...

Məktəb illərində döyüş filmlərinə baxan, müharibələrə həsr olunmuş kitabları mütaliə edən Elmar get-gedə hərb sənətinə maraq göstərir. Snayperlə, kəşfiyyatla bağlı oyunları oynayar, onlarla bağlı filmləri seyr edərdi. Hərbi hazırlıq dərsini keçdikdən sonra isə, sənət seçimini etmək məqamında o, fikrini tam qətiləşdirir, lakin heç kimə bu barədə bir söz demir. O, ilk növbədə Vətən qarşısındakı borcunu düşünür...

3 Aprel 2007-ci ildə hərbi xidmətini şərəf və ləyaqətlə yerinə yetirəndən sonra evə dönən Elmar Nəsibov ailə həyatı qurmağa qərar verir. Sevib-bəyəndiyi xanımla ailə həyatı qurur. Gənc ailənin bir qız övladı dünyaya gəlir. Məsum, nur üzlü körpənin adını "Aylin” qoyurlar. Aylinin gəlişi ailəyə sevinc, xoşbəxtlik bəxş edir. 

Gənc ata yorğunluğunu balaca Aylinlə keçirməklə unudardı. O, qızının qımışan gözlərinə baxanda, xırda barmaqlarını ovucları arasına alıb qoxulayanda bütün yorğunluğu çıxardı. Bu səadəti ona nəsib edən Allaha dönə-dönə şükür edərdi. O, hər zaman qızının gələcəyini düşünərdi...

Ümumiyyətlə, Elmar Nəsibov ağır təbiətli, ciddi xarakterli olsa da, çox istiqanlı, qayğıkeş, mehriban, zarafatcıl biri idi. Hər şeyi zamanında və qədərində etməyi sevərdi. Yersiz söhbətlərdən və hərərkətlərdən uzaq idi. Bir kimsəsiz, imkansız görəndə yardım əlini uzatmayınca rahatlıq tapmazdı. Problemi olsaydı belə, bunu kimsəyə deməz, üzü həmişə gülərdi.

Bəlkə də, Elmarın məhz belə gözəl xüsisiyyətlərinə, yüksək insani keyfiyyətlərinə görədir ki, ətrafında çoxlu dostları vardı. O da, öz növbəsində, dostlarına dəyər verərdi. Onun üçün dostluqda 3 əsas şərt vardı: etibar, sədaqət və inam.

Uşaqlıqdan vətənpərvər ruhda böyüyən Elmar Nəsibovun ən böyük arzusu mənfur düşməni torpaqlarımızdan qovmaq, alınmış torpaqlarda abadlıq işləri aparıldıqdan sonra, əzizləriylə birlikdə o yerləri qarış-qarış gəzmək idi. İmkanı olsaydı, təkcə Azərbaycanı deyil, bütün dünyanı gəzərdi. Gəzintiləri, ekskursiyaları sevərdi. Başqa dövlətlərin, xalqların tarixi, mədəniyyəti və adət-ənənələri ilə yaxından tanış olmaq istəyirdi. Lakin mövcud vəziyyətdə ən əsas vəzifə Vətən torpağını mənfur düşməndən təmizləmək idi. Bu yolda gənc Vətən oğlu hər zaman hazır idi.

27 Sentyabr 2020-ci ildə II Qarabağ savaşı başlanandan ön cəbhədə - Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edən Elmar Nəsibov düşmənə qarşı çox amansız olur. İllərlə xalqımızın başına gətirilən müsibətlər bir an belə onun yadından çıxmır. Yaralıların döyüş bölgəsindən uzaqlaşdırılmasında aktiv iştirak edən manqa komandiri bir çox uğurlu əməliyyatlara imza atır. Döyüş yoldaşlarının qayğısına qalaraq, hər an onlara özlərini qorumalarını tapşırır. 

2020-ci il oktyabr ayının 12-də səhər tezdən Füzuli rayonunun Qaraxanbəyli kəndi uğrunda qızğın döyüşlər başlayır. Torpaqlarımızın düşmən tapdağı altında qalması ilə heç cürə barışmayan Vətənin qeyrətli oğlu düşmənlə mübarizədə mərdlik, şücaət nümayiş etdirir. Yaralı yoldaşlarını geri – təhlükəsiz əraziyə apardıqdan sonra, cəngəvər tək yenidən döyüş meydanına atılır. 

44 günlük müharibənin ilk günündən ön cəbhədə olan, "Şahin gözlü” ləqəbi ilə tanınan peşəkar kəşfiyyatçı- snayperçi Elmar Nəsibov düşmənə sarsıdıcı zərbələr endirən zaman düşmən tərəfindən vurularaq  ağır yaralanır və hospitala çatdırılır. Həmin gün saat 14:15 radələrində qəhrəmanımız əbədi olaraq gözlərini yumur və Allah dərgahında ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlir.

 Həyatını xilas etdiyi hərbçilər bu gün Elmar Nəsibovun şücaətindən ağızdolusu danışırlar. Bəziləri bu gün yaşadıqlarına görə, ona borclu olduqlarını söyləyirlər. E.Nəsibov ölümü ilə ölümsüzlük qazandı, Qələbəsi ilə adını yüzlərin yox, minlərin yox, milyonların qəlbinə Qızıl hərflərlə əbədi həkk etdi. Bu gün kiçikdən-böyüyə hər kəs Qəhrəmanımızla fəxr edir, qürür duyur.

13 Oktyabr 2020-ci ildə Azərbaycan Ordusunun məğrur zabiti - gizir Elmar Nəsibov Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.

Ata: "Oğlumla şəhid olmamışdan 2 gün qabaq danışdıq. Oktyabrın 9-u axşam saat 8 radələri olardı zəng etdi. Dedi, "özündən muğayat ol”. Tezliklə qələbə çalacağımıza inanırdı. İnam olan yerdə isə Zəfər çalınar!”.

Azərbaycan Ordusunun mətin, cəsur döyüşçüsü Elmar Nəsibov hər zaman Qüdrətli Ordunun, Yenilməz əsgər və zabitlərin, qəlbi Vətən eşqi ilə çırpınan igid, qoçaq Vətən oğullarının sayəsində tezliklə Qələbə çalınacağına inanırdı. O da bu Qələbənin şərbətini içmək arzusundaydı. Təəssüf ki, gənc zabit öz igidliyi ilə qəhrəmanlıq zirvəsinə ucalmaqla, özünə nəsib olmasa da, ZƏFƏR şərbətini milyonlara dadızdırdı...

Qəhrəmanımızın anası, 1979-cu ildə pedaqoji fəaliyyətə başlayan, 1981-ci ildən 2021-ci ilə kimi Sumqayıt şəhər 19 saylı tam orta məktəbdə çalışan, həyatının 42 ilini gənc nəslin təlim-tərbiyəsinə, savadlanmasına və maaariflənməsinə həsr edən Sürəyya müəllimə, bir ana kimi, nə qədər üzülsə də, yenə başını dik tutmağa çalışır, oğlunun şücaəti ilə fəxr edərək deyir: "Kaş ki, Elmarım da heç olmasa 42 il yaşayaydı...

Məhlədəki bayrağı, izdihamı görəndə, anladım nə baş verib.  Nə qədər ağır, çətin olsa da, onlar bizə Zəfər sevincini yaşatdılar, illərin həsrətinə son qoydular. Ana-bacıların günahsız qanlarının qisasını aldılar mərd oğullarımız. Namusumuzu, qeyrətimizi, ləyaqətimizi qorudular igidlərimiz. Elmar və onun kimi oğullar qürurumuz, fəxrimizdilər!”.

Elmarın bacısı Kəsirə xanım Elmarın yoxluğu ilə hələ də barışa bilmir. Onun üçün qardaş itkisi nə qədər üzüçü olsa da, yenə özünü ələ almağa çalışaraq deyir:  "Allah heç kəsə bir də belə acını göstərməsin! Biz fərqli bacı-qardaş olmuşuq. Bizim sevgimiz sözlə ifadə oluna bilməz. Çox ağırdır... Kədərlə sevinci qoşa yaşamaq da çətindir... Yenə, Vətən sağ olsun!”.

Vətən müharibəsi zamanı Elmar Nəsibov ailənin ilk şəhidi olmadı. Elmarın şəhid olmasından iki həftə sonra əmisi Elməddin Nəsibov da II Qarabağ müharibəsində qəhrəmanlıq göstərərək Şəhidlik Zirvəsinə ucalanlardan biri oldu. 

Zaman keçəcək, illər bir-birini əvəz edəcək, unudulan unudulacaq... Lakin Azərbaycan xalqının qəlb və yaddaşına həkk olunmuş Şəhidlərimiz daima könüllərdə yaşayacaqlar! 

Şəhidimizin anası Sürəyya müəllimə oğul itkisinin acısını yaşasa da, bir pedaqoq, bir Ana kimi hər zaman şəhid ailələrinin yanındadır. O, təkcə öz Elmarını deyil, minlərlə Şəhid oğullarını yaşatmaq və gənc nəslə tanıtmaq istiqamətində bir çox layihələrə imza atımaqdadır. Sürəyya müəllimənin ideya və maliyyə dəstəyi ilə, oğlu Elmarın adına, Qazax rayonunun 44 günlük Vətən müharibəsində şəhid olmuş 51 nəfər igid oğluna həsr olunmuş "Qanlarıyla tarix yazan Qəhrəmanlar” (müəllif Esmira Günəş) kitabı işıq üzü görərək geniş oxucu kütləsinə təqdim olunmuşdur. Bu barədə Sürəyya müəllimə belə deyir: "Bizim borcumuzdur yaşayaq və övladlarımızı yaşadaq. Ana kitabı əlinə alanda, hələ yazını demirəm, orada övladının şəklini görəndə nələr yaşayır, bu sevinci sözlə ifadə etmək çətindir. Allah ömür versin, bu istiqamətdə hələ görüləcək işlər çoxdur. Təki sağlıq olsun!”.

Biz də, öz növbəmizdə, gözəl təşəbbüsün müəllifinə sağlam can, uzun ömür, məqsədyönlü işlərində uğurlar diləyirik.

Bu gün Şəhidimizin qızı Aylin bizlərə əmanətdir. Əmanəti qorumaq, parlaq gələcəyini təmiın etmək isə bizlərin borcudur. İnanırıq ki, Dövlətimizin rəhbəri cənab İlham Əliyevin Şəhid ailələrinə göstərdiyi diqqət və qayğıyla bağlı, tezliklə Nəsibovlar ailəsi də yeni, işıqlı mənzillə təmin olunacaq və Aylin qızımız Sürəyya müəllimlə birlikdə yeni mənzildə böyük həvəslə qəhrəman Elmarın ev muzeyini yaradacaq, gələn ziyarətçilərə qeyrətli Vətən oğlunun həyat hekayəsini, keçdiyi şərəfli döyüş yolunu danışacaqlar...

Bu gün 36 yaşı tamam olan Elmar Nəsibovu Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında ziyarət edən hər kəs bir söz dedi: "Səninlə qürur duyuruq, Vətən oğlu! Sənin kimi oğulları olan VƏTƏN heç vaxt basılmaz!”.

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin qorxmaz, cəsur döyüşçüsü, Vətən sevdalı qəhrəman, 33 yaşlı kəşfiyyatçı-snayperçi, gizir Elmar Şirzad oğlu Nəsibov Vətən torpaqlarının yağı düşməndən azad olunması uğrunda gedən savaşda göstərdiyi igidliyə və şücaətə görə, ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Füzulinin azad olunmasına görə” və "Döyüşdə fərqlənməyə görə”  medalları ilə təltif olunub.

Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!! Cənnətdəki mövludun mübarək, Vətən oğlu!

jurnalist, yazıçı-publisist