"İstəyirik
ki, Seymurun adını oxuduğu Sumqayıt şəhər 14 nömrəli məktəbə versinlər...”
Aprel döyüşlərində qəhrəmancasına həlak
olan igidlərimizdən biri də gizir Seymur Baxışovdu.
Torpaqlarımızın azadlığı uğrunda
şirin canından keçən bütün şəhidlərimizin ruhunun qismən də olsa rahatlıq
tapması üçün hər dəfə bir şəhid qapısını döyürük.
Bu
dəfə şəhidin ailəsi ilə görüşüb onunla bağlı xatirələri bölüşmək üçün Sumqayıt
şəhərinə yola düşdük. Bizi şəhid gizirimizin böyük qardaşı Samir Baxışov
qarşıladı. Xatırladaq ki, Samir də Silahlı Qüvvələrimizin giziridi. Evə daxil
olduqda isə bizi şəhidin anası Zemfira xanım qarşıladı. Söhbətimizə ilk olaraq
şəhidimizin qardaşı Samirlə başladıq:
Samir
Baxışov:
"Biz də atamızın yolu ilə
getdik...”
"Seymur
mənim kiçik qardaşımdı. Mən 1979 – cu ildə doğulmuşam, Seymur isə 1987 – ci ildə.
Seymur 2006 – cı ildə Beyləqan rayonunda hərbi xidmətə başladı və ordan da
gizirlik məktəbinə daxil oldu. Hərbi xidmətini başa vurandan sonra gizir kimi
orduda xidmətə başladı. Bizim atamız da ehtiyyatda olan gizirdi. Ona görə də
biz də iki qardaş atamızın yolu ilə getdik. Seymur Bakıdakı hərbi hissədə
Xüsusi Təyinatlı dəstədə xidmət edirdi”.
Söhbətimizə
şəhidimizin həyat yoldaşı Aynur xanımla davam edirik:
Aynur
Baxışova:
"Mənə dedi ki, narahat olma,
təlimə gedirəm, 10 - 15 günə qayıdacam...”
"Seymur
ilə 2008 – ci ildə nişanlandıq. 2009 – cu ildə isə ailə qurduq. 2011 – ci ildə
oğlumuz Amin dünyaya gəldi. Bizə hərbi şəhərcikdə ev vermişdilər, üç ay idi ki,
orda yaşayırdıq. Seymur ümumiyyətlə işiylə bağlı evdə heç nə danışmırdı. Hər dəfə
deyirdi ki, təlimə gedirik, gələcəm. Bu dəfə də elə oldu. Mənə dedi ki, narahat
olma, təlimə gedirəm, 10 – 15 günə qayıdacam. Martın 30 - da getdi. Aprelin 2 –
nə qədər əlaqəmiz var idi, sonra ondan heç bir xəbər olmadı. Biz də başladıq
Seymuru axtarmağa. Seymur döyüşlər zamanı şəhid olaraq neytral ərazidə
qalmışdı. Onu ancaq aprelin 19 – da gətirdilər. Aprelin 20
– də isə dəfn etdik. (Ağlayır) İndi bircə xahişim onun adının əbədiləşdirilməsidi.
İstəyirik ki, Seymurun adı oxuduğu Sumqayıt şəhər 14 nömrəli məktəbinə
verilsin. Bununla bağlı Sumqayıt şəhər İcra Hakimiyyətinə müraciət etdik. İcra
Hakimiyyətindən bildirdilər ki, məktəb razılıq versin. 14 nömrəli məktəbdən isə
bildirdilər ki, Təhsil Nazirliyi göstəriş verməlidir. Hələ ki, Təhsil
Nazirliyinə müraciət etməmişik, amma müraciət edəcəyik”.
Şəhidimizin anası Zemfira xanımla
söhbətimizə davam edirik:
"Elə bilirəm ki, harasa gedib, gələcək...”
"Seymur
1987 – ci ildə doğuldu. Sumqayıtda bağçaya getdi, sonra isə 14 nömrəli məktəbdə
səkkiz il və Təfəkkür liseyində üç il təhsil aldı. Oranı bitirəndən sonra
universitetə sənədlərini versə də balı çatmadı və 11 yanvar 2006 – cı ildə hərbi
xidmətə yollandı. Mənə zəng vurub dedi ki, ana, mən Xüsusi Təyinatlı Dəstəyə
yazıldım və burda təhsil alıram. O, vaxtdan Seymur xidmətə başladı. Ailə qurdu,
hər şey yaxşı idi. Seymur ilk maaşından mənə "dublyonka” palto aldı. Çox əli
açıq uşaq idi. Amma elə qaça – qaçdaydı. Təlimlərdə olurdu çox vaxt. Ölümdən
qorxumurdu. Mən qorxurdum, deyirdim ki, Seymur, birdən sənə nəsə olar. Deyirdi
ki, ana, ölərəm, ölərəm də qismət... Sonra ayağından əməliyyat olundu. Diz
bağları qırılmışdı və onları əməliyyat etdilər. Sağalandan sonra dedi ki, mən əsgər
yoldaşlarımın yanına qayıtmalıyam. Martın 30 – da gəldi burda mənimlə də
görüşdü. (Ağlayır) Dedi ki, təlimə gedirəm ana, darıxma gələcəm. Sən demə,
vidalaşmağa gəlibmiş, biz bilməmişik. Elə bilirəm ki, harasa gedib, gələcək.
Seymur tapılana qədər çox əziyyət çəkdik. Elə bilirdik ki, əsir düşüb. Seymuru
tapa bilmirdilər. Həmin döyüşdə Seymurun komandiri Milli Qəhrəman Murad Mirzəyev
də şəhid oldu”.(moderator.az)
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
