Niderland krallığında Azərbaycan
diasporu "krallığı"
Diaspor rəhbəri Elxan Mirhəşimlinin son
illərdəki fəaliyyəti əsl
vətənpərvərlik nümunəsidir
Azərbaycanda
bir igidin ömrü qədər - 35 il yaşasa da, təbii olaraq onu doğmalarından, yaxın
əhatəsində olan adamlardan başqa tanıyan yox idi. Baxmayaraq ki, ali təhsili,
işi, işgüzarlığı da vardı, Bakının "beş addımlığında" - Sumqayıtda
yaşayırdı və inşaatçı-mühəndis kimi də istedadlı idi, sayılıb-seçilirdi.
O,
özünü vətənpərvər bir oğul kimi ilk dəfə Vətəndən uzaqlarda - Niderlandda
"tapdı". Və xüsusilə diqqətəlayiqdir ki, onu çox keçmədən
"gəlmə" olduğu həmin ölkədə də, üstəlik Azərbaycanda da tanıdılar,
özü də təzəcə getdiyi diyarda cəmi bir il yaşadıqdan sonra - 2002-ci ildən
başlayaraq. Onun işgüzarlığı və bacarığı o yad ölkədə sanki yeni vüsət almış, birdən-birə
vulkan kimi "oyanmışdı". Vətənlə bağlı təəssübkeşliyi, mübarizliyi,
döyüşkənliyi az qala lava seli kimi ordakı ermənilərin üstünə "axmağa"
başlamışdı. Ermənilər onu "göz üstə", diqqətdə saxlamalı olmuşdular.
...Nəsli-kökü
Azərbaycanın ən qədim, dilbər guşələrindən birindən - Qubadlıdan olan Elxan
Mirhəşimli bütün Qarabağ od içində olduğu vaxtlarda Vətən uğrunda düşmənlə qəhrəmancasına,
mərdliklə vuruşan eloğluları, sonralar Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adına layiq
görülmüş Əliyar Əliyev, Bəylər Ağayev, Kazımağa Kərimov və digər komandirlərin
döyüşçülərinə dayaq olaraq, bacardığı qədər köməklik göstərmişdi (o vaxtlar
gəlirli bir sahədə çalışdığından buna imkanı vardı). Sonralar Sumqayıta pənah
gətirmiş bir-neçə qaçqın ailəsinə də hər ay əl tuturdu. Yəni ki, dolanışığı da
vardı, xətrini əziz tutan qohum-qardaşı, hörmətini
saxlayan etibarlı dost-tanışı da. Odur ki, illərlə doğma Qubadlıdan ayrı
düşən, o yerlər üçün hər zaman qəlbi göynəyən Elxanın günlərin bir günü hansı
həvəs və məqsədləsə xaricə köçməsi çoxlarına təəccüblü, anlaşılmaz görünmüşdü...
Geriyə yol yoxdur!
Elxanın
o uzaq, yad diyara ilk səfəri 2001-ci ildə olmuşdu. Etibarını qazandığı tanışlarıından
biri onu həvəsləndirərək, Hollandiyaya (o vaxt rəsmi olaraq belə adlanırdı) gedib,
orda iş qurmağı, özlərinə yaxşı gün-güzəran düzəldib, sonra qohum-qardaşa da
kömək etməyi təklif edir. Bir-neçə ay hazırlıq görərək, heç də asan olmayan
hüquqi baryerləri də keçərək, hər ikisi üçün yad olan ölkəyə yola düşürlər. Lakin gözlədiklərinin əksinə olaraq onları nə
gül-çiçəklə qarşılayan olur, nə də "süd gölündə üzməyə" aparan. Odur
ki, bir müddət Azərbaycandan gedərkən "iş qurmaq üçün" əllərində olan
"maya"nı tətbiq etməyə münasib bir yer tapmayaraq, onu tədricən
"əritməyə" başlayıb, vəziyyətin yaxşı olacağına ümid bəsləsələr də,
hər addımda çətinliklərlə üzləşməli olurlar. Vəziyyətin get-gedə ağırlaşdığını
görən tanışı iradəsizlik, üzüdönüklük edərək, Elxanı qərib ölkənin ümidinə
buraxaraq və ortaq vəsaitlərindən də bir qədər "çırpışdıraraq"
xəlvətcə aradan çıxır.
Əslində
Niderlanda köçərkən Elxanın məqsədi təkcə ailəsinin dolanışığını təmin etmək,
gəlirli biznes qurmaq yox, həm də
Azərbaycana daha faydalı olmaq idi. Lakin qərib ölkəyə birlikdə getdiyi həmin
tanışının gözlənilməz dönüklüyü, "aradan çıxması" ucbatından ilk
əvvəllər özü bir-çox problemlərlə üzləşməli olur. Ancaq hər zaman yalnız irəli getməyə cəhd edən, məğlub olmağı
xoşlamayan Elxan "suyu süzülə-süzülə" geri qayıtmağı, dost-tanışın
yanında xar olmağı, qohum-qardaşın qınağı ilə üzləşməyi özünə sığışdırmayaraq,
geri dönməkdənsə, ağır zəhmətə belə qatlaşmaq bahasına olsa da, Hollandiyada
qalmağa üstünlük verir. Hər cür çətinliklərə sinə gərməyi bacaran mərd,
qeyrətli, hünərli oğullar şəhəri Sumqayıtdan olması, qanına-canına Qubadlının
odunun, suyunun, havasının da bir ömrə bəs edəcək qədər hopması ona qətiyyətli,
iradəli olmağı təlqin edir. Və əvvəllər də həyatın gözlənilməz
"sürprizləri" ilə üzləşmiş, lakin hər zaman öz
gücünə tapınan, son dərəcə prinsipial olan Elxan ailəsi ilə birgə ağır günlər
keçirsə də, bütün çətinliklərə kişi kimi dözüb, vəziyyətlərinin tədricən
düzəlməsinə nail olur. Tanışının naxələf çıxmasına baxmayaraq, o, dili və dini
ayrı olan yerli sakinlər arasında özünə yeni, etibarlı tanışlar tapır. Buna isə
o, özünün yüksək insani keyfiyyətləri, bacarığı, fərasəti ilə nail olur. Yeni
tanışları vəziyyətdən çıxmaq üçün ona həm münasib iş tapmaqda, həm də dil
öyrənməkdə köməklik edirlər. Heç zaman çətinliklər qarşısında əyilməyən Elxan
artıq üç ildən sonra tam "ayaq üstə durmağı" bacararaq, qərib ölkə cəmiyyətinin
bir üzvünə çevrilir.
Niderland
həyatının ilk dövründə yadında daha çox qalan, gözləmədən düşdüyü
"burulğan"dan çıxdıqdan bir qədər sonra fəaliyyət yönünün dəyişməsi, özünü
başqa bir "burulğan"ın - "siyasət burulğanı"nın içində,
diasporumuzun yanında görməsi olmuşdu.
Həyatından bəzi məqamlar. Elxan
Mirhəşimli27 iyun 1966-cı
ildə indi erməni işğalında qalmış Qubadlı rayonunda dünyaya gəlib. Sumqayıt şəhərində
böyüyüb, 14 və 27 №-li məktəblərdə orta, 1984-1991-ci
illərdə isə Azərbaycan Dövlət İnşaat və Memarlıq Universitetində ali təhsil almışdır, inşaatçı-mühəndisdir.
İki il sovet ordusunda hərbi xidmət keçmiş və məhz həmin dövrdə erməni-rus
şovinizminin, onların hiyləgər həmrəyliklərinin şahidi olmuş, bərkdən-boşdan
çıxmışdır.
Ali məktəbdə oxuya-oxuya və sonralar
da 8 ildən artıq Sumqayıtın Mənzil-kommunal sistemində çalışmış, öz şəxsi
bacarığı, təşəbbüskarlığı sayəsində Çexoslovakiya və Macarıstanla müəyyən ticarət
əlaqələri yaratmış, 10 ilə yaxın kiçik
bizneslə məşğul olmuş, ailəsinin dolanışıq ehtiyacını ödəməyə çalışmışdır.
2001-ci ildə ailəsi ilə birgə Niderlanda köçüb. 3 övlad atasıdır. İndi psixoloq olan oğlu Mirələkbər
1991-ci ildə, hüquqşünas qızı Mədinə 1992-ci ildə Sumqayıtda, ailənin sonbeşiyi
Aidə isə ölkəmizin Milli Mətbuat günündə - 22 iyulda (2006-cı ildə)
Hollandiyada dünyaya gəlmişdir (ona görə, həm də atasının Azərbaycan naminə yorulmaz
ictimai-siyasi fəaliyyətindən ruhlanaraq, qarşısına jurnalist olmağı məqsəd
qoyub).
"Elxan, mənim adım Arturdur,
erməniyəm, Bakı ermənisi. Burda ehtiyatlı ol!"
Bir
dəfə təsadüfən Bakıdan olan bir nəfərlə rastlaşır. Doğma, şirin Azərbaycan
dilində xeyli söhbət edib, Bakının ötən illərini xatırlayırlar. Tanışı birdən
qayıdır ki:
-
Bilirsən, Elxan, gəl sənə düzünü deyim. Mən Bakıdanam, Bakını da, bakılıları da
çox sevirəm, orda doğulub böyümüşəm, ancaq azərbaycanlı deyiləm.
Elxan
azərbaycanlı hesab etdiyi təzə tanışına təəccüblə baxanda o, əvvəlki
səmimiliyini saxlayaraq deyir:
-
Narahat olma, ancaq biləsən ki mən erməniyəm, adım da Arturdur. Düzdür, o alçaqlardan,
xəyanətkarlardan - Ermənistan, Suriya, Livan ermənilərindən deyiləm, Bakı
ermənisiyəm.
Sonra
sözünə davam edərək, deyir:
-
Sənə indi bir sirr açacağam. Burdakı xristian kilsəsi var ha, mən də əvvəllər
ora gedirdim. Ancaq sonralar gördüm ki, ora hollandlarla birgə ibadətə gələn
Yerevan erməniləri özlərini yalandan Azərbaycandan qovulmuş qaçqınlar kimi
təqdim edərək, ah-vayla yerli sakinləri öz tərəflərinə çəkməyə, Azərbaycan
əleyhinə təbliğat aparmağa, onlarda siz azərbaycanlılara qarşı nifrət,
kin-küdurət yaratmağa çalışırlar. Mən bir-neçə dəfə onları ifşa etməyə
çalışaraq, onların Azərbaycandan yox, Ermənistandan qaçqın düşdüklərini bildirsəm də, hər dəfə hay-küylə üstümə
düşərək, məni yalan danışmaqda günahlandırırdılar. Son dəfə isə üzərimə hücum
çəkib, təhqir edərək, döymək istəyərkən əllərindən güclə qaçıb qurtarmışam.
Bunu sənə ona görə deyirəm ki, burda ermənilər az deyil və onların əsas
məqsədləri Azərbaycana qarşı çirkin təbliğat aparmaq, yerli əhalidə sizin
simanızda çox pis düşmən obrazı yaratmaqdır. Qoy bizim bakılıların hamısı
bilsin ki, o fitnəkar təxribatçıların bizi ev-eşiyimizdən didərgin
salmaqları, sakit həyatımızdan məhrum etməkləri azmış kimi burda da alçaq
əməllərindən qalmırlar. Sən çalış burda ehtiyatlı, diqqətli ol! O alçaqlardan nə
desən, gözləmək olar...
Elxan
hollandlar və ermənilərlə birgə niyə xristian kilsəsinə üz tutmuşdu?
Dinindənmi dönmüşdü?..
Arturla
söhbətdən sonra Elxan Mirhəşimli yaşadığı Leyevarden şəhərindəki Azərbaycan
diasporunun rəhbəri kimi ordakı xristian kilsəsinin idarə heyətinə rəsmi
müraciət edərək, onlarla görüşmək üçün razılıq alır və növbəti həftədə
protestant hollandların və digərlərinin də toplaşdığı kilsə yığıncağında iştirak
edir. Və orda çıxış edərək bildirir ki, ermənilər din etibarilə qriqoryan
olduqları halda Azərbaycanın, o cümlədən Qarabağın ərazilərində olan qədim
Alban kilsələrini öz adlarına çıxmağa çalışır, işğal altındakı ərazilərdə həmin
kilsələrin tarixi yazılarını dəyişdirərək, saxtakarlıqla erməniləşdirməyə cəhd
eirlər. Və qriqoryan olduqları halda Niderlandın protestant kilsələrinə
sığınmağa, özlərinin dini-tarixi saxtakarlıqlarını ört-basdır etməyə
çalışırlar. Yığıncaqda iştirak edən ermənilər öz bəd əməllərinə haqq
qazandırmağa cəhd etsələr də, azərbaycanlı diaspor rəhbəri Elxan Mirhəşimlinin
tarixi faktları tutarlı şəkildə, dəqiqliyi ilə çatdırması kilsənin idarə
heyətinə həqiqətin nə yerdə olduğunu anlada bilmişdi.
Elxanın
bir-neçə dəfə holland kilsəsinə getdiyini görən və kilsənin qəzetlərindən
birinə onun verdiyi müsahibəni oxuyan həmyerlilərimizdən bəziləri onu
saxlayaraq, kinayə ilə soruşmuşdular: "Xeyir ola, tez-tez kilsəyə
gedirsən? Nə olub, dinindən-imanından dönmüsən?". Məsələnin nə yerdə
olduğunu izah etdikdən sonra onlar sakitləşmişdilər.
Bir
dəfə isə kilsənin idarə heyətinin yığıncağında Elxan müəllim erməni
"qaçqınların" daha bir saxtakarlığını ifşa etmişdi:
-
Hörmətli kilsə rəhbərliyi, biz hamımız, dinimizdən, dilimizdən asılı olmayaraq,
Allahın bəndələriyik. Allah adamları yalan danışmamalıdır. İndi qoy burdakı
erməni xristianlar Azərbaycandan olan qaçqınlardırsa, mənim Bakı ilə, onun
tərkibindəki rayonlar və kəndlərlə bağlı suallarıma cavab versinlər. Ancaq bacarmayacaqlar,
çünki onların heç biri Bakı deyil, Yerevan erməniləridir, Bakını tanımırlar və
bura Azərbaycandan yox, Ermənistandan qaçıb gəliblər.
Bundan
sonra erməni "bataqlığına" sanki daş atıldı. Heç kəs cavab üçün irəli
durmadı, sadəcə qışqırışmağa başladılar.
-
Qoy onlar bir də onu desinlər görək, Azərbaycan Ermənistanın hansı şəhərini,
hansı kəndini işğal edib? - deyə Elxan sözünə davam etdi. - Elə bir şey heç
vaxt olmayıb. Ancaq kiçik bir Ermənistan Rusiyadan və Fransadan olan
havadarlarının sayəsində iki əsr əvvəl Azərbaycanın Göyçə, Zəngəzur
mahallarını, 1990-cı illərdə isə bizim qədim diyarımız olan bütün Dağlıq
Qarabağı və hətta ətraf 7 rayonumuzu işğal etmiş, Suriya və Livandan olan
erməni quldurlarının köməyi ilə bizm
azərbaycanlılar yaşayan Qaradağlı, Xocalı, Malıbəyli və digər kəndlərimizdə,
şəhərlərimizdə 1000-dən çox dinc əhalini - qocaları, qadınları, uşaqları
amansızlıqla qətlə yetirmiş, alman faşistlərindən də betər işgəncələr
vermişlər.
Bu
danılmaz faktlar qarşısında duruş gətirə bilməyən, çaş-baş qalan ermənilər
qışqırışmışdılar ki, "sən türksən, azərisən, müsəlmansan, kilsədə nə işin
var?". Və başqa bir vaxt hədə-qorxu gələrək demişdilər ki, "bu
şəhərdə çoxlu su kanalları var, bir gün onlardan biri səni aparıb dənizə ata
bilər".
Ancaq
onların hədəsu zirək idmançı - bacarıqlı boksçu və güləşçi olan, ən azı 3-4
ermənini "aşırmağa" gücü çata bilən sumqayıtlı Elxanı qətiyyən
qorxutmamışdı. Hələ bir-neçə dəfə də, o cümlədən 2016-cı ildəki aprel və builki
Tovuz döyüşlərindən sonra da o, Niderlandın iki xristian-demokrat
partiyalarının rəhbərləri və üzvləri ilə görüşərək, Ermənistanın işğalçı
siyasətini ifşa etmişdi.
İdeoloji mübarizə davam edir
"Siyasi
baxışınız?" sualına Elxan Mirhəşimlinin heç zaman dəyişməyən qısa və
qətiyyətli cavabı var: "Milliyyətçiyəm! Xalqımızı, dövlətimizi,
müstəqilliyimizi, dilimizi, dinimizi hər şeydən üstün tutur, çox sevirəm!"
Başqa
cür ola da bilməz! Axı, Vətən, yurd sevgisi hələ uşaqlıqdan onun qanına, canına
doğma Qubadlının odu-havası, Həkərinin, Bərgüşadın sularının ana laylası kimi
həzin nəğməsi ilə hopub. Torpağı-daşı düşmən əlində olan kəs mübariz, döyüşkən
ruhlu, vətənpərvər olmaya bilərmi? Təsadüfi deyil ki, Elxan müəllim Niderlanda
qədəm basdıqdan cəmi bir il sonra diaspor hərəkatına qoşulmuş, çox keçmədən
onun liderlərindən biri olmuşdur. Artıq neçə ildir ki Leyevarden şəhərindəki Azərbaycan
diasporuna rəhbərlik edir.
Elxan
müəllimin 2014-cü ildə oğlu Mirələkbərlə birgə öz vəsaiti hesabına
"Niderland-Azərbaycan Evi"ni yaratması da onun vətənpərvərliyindən,
xalqımıza, dövlətimizıə məhəbbətindən, sədaqətindən irəli gəlir. Həmin "Evi"in
şöləsinə elə ilk vaxtlardan onlarla həmvətənimiz cəmləşmişdi. Və çox keçmədən
yad ölkədə Azərbaycan diasporunun fəaliyyəti, vətənpərvərlik hərəkatı
"Niderland-Azərbaycan Evi"nin ətrafına daha çox adamları, o cümlədən
Niderlandın yüksək dairələrinin nümayəndələrini də cəlb etməyə başlamışdı.
Yaşadığı Leyevarden şəhərində Azərbaycan
diasporumuzun qərargahına çevrilən həmin "Ev" Niderlandda rəsmi
dövlət qeydiyyatından keçirilərək, bütün dövlət və ictimai təşkilatlar
tərəfindən tanınır. Diqqətəlayiqdir ki, "Niderland-Azərbaycan Evi"
diaspor fəaliyyəti çərçivəsində həm ölkəmizin daxili və xarici siyasətini, həm
mədəniyyətini təbliğ edir, həm də Odlar Yurdunun tarixi, o cümlədən Qarabağ
haqqında həqiqətləri, Azərbaycanın tolerant, sülhsevər bir ölkə olduğunu yerli
əhaliyə müxtəlif görüşlərdə və televiziya vasitəsilə çatdırır, mətbuatda
ardıcıl olaraq materiallar dərc etdirir. Bu istiqamətdə görülən işlər sırasında
aparıcı partiyaların liderləri ilə keçirilən görüşlər, aparılan fikir
mübadiləsi və müzakirələr, 50-dən çox
yerli təşkilatlarla e-mail və sosial şəbəkələr vasitəsilə edilən yazışmalar, Heydər Əliyev Fondunun
vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın "Xocalıya ədalət!" kampaniyası
çərçivəsində keçirilən video-konfranslar, foto-sərgilər, Azərbaycan mədəniyyəti
və milli mətbəximizlə bağlı təşkil edilən tədbirlər və s. mühüm rol oynayır. Erməni faşizminə,
Xocalı soyqırımına qarşı vaxtaşırı etiraz aksiyalarının təşkili də bu diaspor
təşkilatımızın mühüm fəaliyyət sahəsinə daxildir.
Təqdirəlayiqdir
ki, artıq o uzaq diyarda çox yaxşı bilirlər ki, həmin ölkədə Azərbaycanın çox
fəal diasporu var və onun başında bacarıqlı bir təşkilatçı dayanır. Niderlandda
erməni diasporuna, onların şovinist, təxribatçı planlarına qarşı qətiyyətlə,
inadkarlıqla, əsaslandırılmış arqumentlərlə mübarizəsi ölkənin aparıcı
partiyalarının da diqqətini çılğın bir vətənpərvər kimi Elxana cəlb etmişdir və
çoxdandır ki, onunla hesablaşılır, ona ciddi və nüfuzlu ictimaiyyətçi,
prinsipial, fəal siyasət adamı, inam və etibar doğuran maraqlı bir tərəfdaş
kimi ehtiramla, rəğbətlə yanaşılır.
"Axı, bizim diasporumuz niyə fəal, təşəbbüskar
və qətiyyətli olmamalıdır?"
Niderlandın bizim yaralı yerimiz olan Dağlıq
Qarabağ, Azərbaycan-Ermənistan qarşıdurmasında neytral mövqe tutduğunu, sakit
bir ölkə olduğunu düşünsə də, bu Avropa ölkəsinə köçdüyü heç bir il olmamış
yaşadığı Leyevarden şəhərində də ermənilərin az olmadığını və "dinc
durmadıqlarını" görən Elxan onunla barışmaq istəmirdi ki, ermənilər niyə
çoxluq təşkil etdikləri Amerikada (əsasən - Kaliforniyada, Los-Ancelesdə),
Fransada, Suriya və Livanda olduğu kimi Niderlandda da "mənəmlik"
etməyə çalışırlar? Və bir axşam internetdə Vikipediyaya nəzər yetirərək,
ermənilərin bu ölkədə nə vaxtdan yaşadıqları və bu mənəviyyatsız
"tör-töküntülərin" öz murdar ayaqlarını Niderlanda nə vaxt basdıqları
ilə maraqlanmalı olur. Və o, ermənilərin "Bibliya"ya öz uydurma
adlarını və tarixlərini sonradan rüşvət hesabına daxil etdirdikləri kimi Vikipediyaya
da əl uzadıb, özlərinin Hollandiya ilə əlaqələrini də saxtakarlıqla
"qədimləşdirmələri" faktı ilə üzləşir. Özlərini dünyanın qədim
xalqlarından hesab edən o vətənsizlər, yurdu-yuvası olmayan ünsürlər hardansa
"azıb", guya bu Avropa ölkəsinə də çoxdan - hələ... XIII əsrdə gəlib
çıxıblarmış. Bu, qətiyyən inandırıcı olmasa da, ticarət fırıldaqlarını, alıb-aldatmağı,
nə yolla olursa-olsun, pul qazanmağı böyük hiyləgərliklə bacaran ermənilər yəqin
ki nə vaxtsa (ancaq XIII əsrdə yox, çox sonralar) müxtəlif ölkələrdən, ola
bilsin ki, Azərbaycandan da dəyər-dəyməzinə aldıqları, çırpışdırdıqları
xalçaları, ipəyi, pambığı, boya vasitələrini və s. Niderlanda daşımağa
başlayaraq, ticarət əlaqələri qurmağa nail olmuşlar. Hətta Vikipediyada açıq-aşkar
saxtakarlıqla qeyd olunur ki, guya onlar - tarixi, yaranışı hər zaman şübhə
doğuran bu mənfur kütlə Amsterdamda dövlətdən ayrı, müstəqil erməni icması yaradıblarmış.
Guya hələ 1713-cü ildə nə səbəbdənsə (dahi
alman filosof-mütəfəkkiri K.Marksın dostu, görkəmli tədqiqatçı F.Engelsin də
"üzüyolalıqlarına" yaxşı bələd olduğu "axçi"lərin - erməni
gözəllərinin utopik "böyük Ermənistan" naminə "fədakar
xidmətləri" hesabına) onlara özlərinin kilsələrini yaratmağa da icazə
verilibmiş. Yalnız belə bir fakta inanmaq olar ki, əgər onlar həmin dövrdə
doğrudan da Hollandiyada olublarsa da, məşhur fransız sərkərdəsi B.Napoleonun
Avropada apardığı müharibələr nəticəsində işğal edilən Amsterdamda həyat söndüyündən
ermənilərin də Niderlandda yaşayışına son qoyulmuşdu. Ancaq çox qəribədir ki,
heç vaxt öz dövləti olmayan, yaşamağın çəmini yalnız böyük xalqlara
itaətkarlıqda görən o köçəri, mənfur millətin Niderlanda əsas axını İndoneziyadan,
Türkiyədən, Livandan, İran və İraqdan olmuşdu. Bu gün onların əksəriyyəti bütün dünyada olduğu kimi, Niderlandın ən böyük, gözəl
şəhərləri olan Amsterdam,Haaqa, Leyden,Dordrext, Leyevarden və Rotterdamda kök salıblar. Və bu ölkədə
6-7 min nəfərdən çox olmasalar da, Amsterdam da
daxil olmaqla onların 3 şəhərdə ibadət etdikləri (Allahamı? Uca Tanrının dərgahında onun bəndələrinə - bəşəriyyətə
düşmən kəsilmiş bu alçaq, oğru-quldur, başkəsən-cəllad məxluqun olmasına
ehtiyac varmı axı?) kilsələri də var.
Maraqlıdır ki, "hay"ların
Niderlandda bugünkü sayına gəldikdə Vikipediya kimi son dərəcə ciddi və dəqiq
olan bir mənbə belə bu barədə düzgün məlumat verə bilmir. Onların sayı
anlaşılmaz dərəcədə böyük bir intervalla göstərilir, yəni 3-9 min arasında.
Yəqin ki, əslində onların sayı həqiqətən azdır və bilərəkdən şişirdilərək, 9
min nəfərə "çatdırılmışdır". Hər halda bu şişirdilmiş rəqəm də orda
yaşayan 20 min azərbaycanlıların sayından iki dəfədən də az olsa da,
Niderlandda "baş aparmağa" çalışmaları, dinc durmayıb, Azərbaycana və
türk dünyasına qarşı ideoloji təbliğatı genişləndirmələri, təxribatlara əl
atmaları Elxanı məhz vətənpərvər bir azərbaycanlı kimi hədsiz narahat
etdiyindən, ölkəmizin ordakı diaspor hərəkatına qoşulmağa və onu daha da
gücləndirməyə sövq etmişdi. Erməni riyakarlıqlarına dözməyi, laqeyd olmağı
bacarmayaraq və onlara qarşı mübarizədən kənarda qalmağı özünə sığışdırmayaraq, bilavasitə, həm də bütünlüklə diaspor
hərəkatının içində olmağa, doğma xalqımıza bütün varlığıyla xidmət etməyə
üstünlük vermiş və digər qayğılar onun üçün artıq arxa plana keçmişdi. Və
beləliklə o, məhz qürbətdə - Niderlandda özünü,
vətənpərvər Elxanı kəşf etdi. Müsəlmanların çox az - cəmi 4,4 % olduğu həmin
ölkəyə yaxşı dolanışıq, rahat yaşayış, qazanc üçün getsə də, Vətən həsrəti, Vətən
məhəbbəti özündən asılı olmadan o ilkin istəkləri kölgədə qoydu.
Diasporumuzun ön cərgəsində
Doğma Azərbaycandan uzaqlarda vətən
ağrılarına duruş gətirməyin mümkün olmadığını Elxan Mirhəşimli hər il 20
Yanvar, Qaradağlı və Xocalı qırğınları, Şuşa, Laçın... itkisi günlərində bütün
dəhşətləri ilə, acı sarsıntılarla öz üzərində duyur. Qürbət diyarda vətən
ağrı-acılarını ilk dəfə Xocalı soyqırımı günündə diasporumuzun bütün dünyaya
etiraz olaraq keçirdiyi yürüşdə kəskinliyi ilə hiss edib, kövrəlsə də,
Azərbaycan bayrağını qürurla başı üzərinə qaldıraraq, böyük Vətən sevgisi ilə qətiyyətlə
addımlamışdı. Ondan olsaydı, 20 Yanvar, Xocalı faciələrimizi, minlərlə günahsız
həmvətənlərimizin erməni faşistləri tərəfindən amansızcasına qətlə
yetirilmələrini, yüzlərlə şəhər və kəndimizin "xaç yürüşü" ilə viran
qoyulmasını bilərəkdən görmək istəməyən, riyakarlıqla susan qeyri-müsəlman
dövlətlərin başçılarının boyunlarını qılıncdan keçirərdi. Ancaq çox heyf ki,
bu, real olmayan istəkdən başqa bir şey deyildir. İndi gücü yalnız ona çatır
ki, Niderlandda yaşayan yüzlərlə həmvətənimizi başına yığıb, erməni-xristian
birləşmələrinə qarşı ideoloji mübarizə aparsın, Azərbaycanın son 30 illik
ölümlü-itimli tarixini, bəşəriyyətə düşmən kəsilmiş erməni faşizminin əsl
mahiyyətini kar olmuş qulaqlara çatdıra bilsin. Bu baxımdan onun ötən illər
ərzində nəinki Niderlandın Frisland bölgəsində, Bilds
bələdiyyəsində "Xocalıya ədalət" çağırışı ilə təşkil edilmiş konfranslarda,Herenvenşəhərində Xocalı soyqırımı ilə bağlı əsl həqiqətləri,
erməni faşizmini əks etdirən fotosərginin, bütün Avropada ideal məhkəmə
ədalətliliyi və prinsipiallığı ilə tanınan Haaqada, hətta Avropanın bir cox şəhərlərində, o
cümlədən qonşu Belçikanın paytaxtı
Brüsseldə (NATO-nun baş qərargahı da orada yerləşir), Ermənistansəfirliyi
qarşısında keçirilmiş etiraz mitinqlərinin təşkilində böyük, aparıcı rolu olub.
Düşmən hiyləsi keçmədi...
Bu il iyulun 12-də erməni
təcavüzkarları Tovuz rayonunda məqsədyönlü şəkildə təxribat törədərək,
Kollektiv Təhlükəsizlik Şurasının üzvü olan Rusiya, Belarus və bir-neçə Asiya
ölkələrini Azərbaycana qarşı başlamaq istədiyi genişmiqyaslı müharibəyə cəlb
etmək niyyətləri baş tutmadıqda daşnak tör-töküntüləri xarici ölkələrdəki
Azərbaycan səfirlikləri qarşısında mitinqlər keçirmək planı quraraq, ölkəmizi
gözdən salmağa cəhd edərkən də Elxan Mirhəşimlinin 100-ə qədər
həmvətənlərimizlə birgə fəallıq göstərməsi, ayıq-sayıq, tədbirli olmaları
ermənilərin Amsterdamdakı səfirliyimiz qarşısında keçirtmək istədikləri
təxribat xarakterli mitinqin qarşısının qətiyyətlə alınmasına səbəb olmuşdu.
Onların murdar niyyətləri barədə qabaqcadan xəbər tutatn diaspor rəhbərliyimiz
Niderland polisini vaxtında məlumatlandırdığından şəhər polisi Azərbaycan
səfirliyi qarşısına süvarilərlə və itlərlə çıxdığından səfirliyimizə 300-400
nəfərlik dəstə ilə hücum çəkmək istəyən ermənilərin qarşısı qətiyyətlə alınmışdı.
Vəziyyətin belə olacağını - Azərbaycan tərəfinin bu dəfə ayıq-sayıq, tədbirli
olmasını gözləməyən erməni diasporunun başıpozuq üzvləri Belçikadakından fərqli
olaraq öz bayraqlarını da ayaqlar altına ataraq, qara-qışqırıqla qaçmağa məcbur
olmuşdular. Həmin qeyri-bərabər qarşıdurmada bizim səfirliyimizin və
diasporumuzun heç bir ziyan görməməsi düzgün, düşünülmüş şəkildə hazırlanmış planın
nəticəsi idi.
Diaspor rəhbərinin nüfuzu, Niderland-Azərbaycan
Evinin fəaliyyəti
xalqımıza yeni dostlar qazandırır
Azərbaycanı
niderlandlılara daha yaxndan tanıtmaq, onlarda xalqımız haqqında doğru-düzgün
təsəvvür, xoş təəssürat yaratmaq məqsədilə Elxan Mirhəşimlinin Leyevarden əyalətinin kilsə rəhbərliyi ilə işgüzar,
səmimi əlaqələr qurduqdan sonra əyalət hökuməti ilə və yerli
təşkilatlarla, aparıcı partiyalarla münasibətlər yaratmaq təşəbbüsləri,
cəhdləri də təqdirəlayiqdir. Vaxtilə ölkənin iki aparıcı xristian-demokrat
partiyasının rəhbərləri ilə yüksək səviyyədə keçən görüşlər həm Elxan
Mirhəşimli və diaspor üzvləri, həm də qarşı tərəf üçün maraqlı, yaddaqalan
olmuşdur.
Belə
görüşlərdən birinin - Leyevarden şəhərindəki Hökumət Evində keçirilən görüşün
əsas məqsədi milli diasporun fəaliyyəti haqqında əyalət rəhbərliyinə məlumat
vermək, iki xalqın bir-birini yaxından tanımasına zəmin yaratmaq olub.
Xocalı
soyqırımı ərəfəsində "Niderland-Azərbaycan Evi"nin rəhbəri Elxan
Mirhəşimlinin yaşadığı ölkənin aparıcı
siyasi partiyası olan "PvdA"-dan parlament üzvü seçilmiş xanım Marja
Van Der Meer və partiyanın fəal üzvləri Hetty Jansen, Niels De Vries, Grietje
Weeringa və s. ilə görüşü çox maraqlı, həm də qarşı tərəf üçün gözlənilməz
şəkildə təsirli olmuşdur.
Saytdakı məlumatdan: "Niderland-Azərbaycan
Evinin rəhbəri Elxan Mirhəşimli görüşdə Azərbaycan ərazisinin 20%-nin işğal
olunması, 1 milyon soydaşımızın qaçqın və məcburi köçkün düşməsi haqqında
məlumat vermiş, həmçinin Xocalıda günahsız dinc əhalinin - uşaq, qadın və
qocaların ermənilər və keçmiş sovet ordusunun 366-cı alayı tərəfindən
vəhşicəsinə qətlə yetirilməsi barədə danışmışdır. Bu zaman xanım Hetty Jansen "bu ki genosiddir", - deyə
bildirib. Diaspor rəhbəri "əlbəttə,
genosiddir" deyərək, təəssüflə diqqətə çatdırıb ki, dünya Xocalı
soyqırımına göz yumduğu, ədalətsizliklə ikili standartlara yol verdiyi üçün erməni
neofaşistləri bugünədək cəzasız qalıblar. Artıq ermənilərin törətdikləri
separatizm, terror nümunələri bütün regionu bürüyüb. İndi avropalılar da bu
separatizmdən əziyyət çəkirlər. Milyonlarla qaçqın Avropaya üz tutub".
Görüşdə
birgə layihələrin keçirilməsi ilə bağlı müzakirələr də aparılıb. Mehribanlıq və
qarşılıqlı anlaşma şəraitində keçən görüşdə "PvdA" rəsmiləri
gələcəkdə həyata keçiriləcək layihələrə dəstək verəcəklərini də
bildiriblər. Onu da xüsusi olaraq qeyd
etmək lazımdır ki, "PvdA" partiyası 70 il ərzində Niderlandın aparıcı
siyasi partiyalarından birinə çevrilib. Partiyanın nümayəndələri hər seçkidə
30-50 faiz səs toplayaraq, nazirlər kabinetində bir neçə nazirliyə, eləcə də
hakimiyyətin 50% kabinetinə rəhbərlik
edirlər.
"Üzgünəm, Xocalım!.. Çox üzgünəm..."
İşğal olunmuş Azərbaycan torpaqları,
Qaradağlı və Xocalı soyqırımları, "kar-kor" dünya ictimaiyyətinin
xalqımızın 30 ildən çox davam edən faciələrinə göz yumması Elxanı bu gün də sarsıdır
və o, bunu hegemon dövlətlərə, onların rəhbərlərinə bağışlaya bilmir. Ona görə
də Xocalıyla bağlı xalqımızın haqlı tələbləri barədə yalnız o qanlı fevral
faciəsinin xatırlandığı günlərdə deyil, Azərbaycanla bağlı hər bir tədbirdə söz
açıb, diqqəti erməni faşizminə, onların
hələ də cəzasız qalmış, insanlıqdan kənar cinayətlərinə, vəhşiliklərinə yönəltməyə
çalışır. Onun Xocalı faciəsi ilə bağlı feysbuk səhifəsində yazdıqları ürək
dağlayır, onları həyəcansız oxumaq olmur:"26
fevral 1992-ci il. O dəhşətli günü unutmuruqvə unutmayacağıq! Erməni neofaşistləri, daşnak cəlladları Xocalıda,
bütün Qarabağda uşaqlarımızı amansız qırğına, soyqırıma məruz qoydular. Əgər
1992-ci ilin fevralında düşmən azğınlığının, vəhşiliyinin qurbanı olmuş o
günahsız, körpə balalar sag olmuş olsaydilar, bu gün - 1 iyun Uşaqları Beynəlxalq
müdafiə günündə onlar da 28-30 yaşlı ata-ana kimi öz çocuqlarının bayramını
qeyd edərdilər. Fəqət... nə onlar özləri bu günə gəlib çata bildilər, nə də
çocuqları olmadı onların, çünki qaniçən erməni cəlladlarının ucbatından onlar
öz uşaq ömürlərini belə yaşaya bilmədilər.
Üzgünəm... çox üzgünəm... Şəhid çocuqlarımızın
ruhları qarşısında başımız aşağıdır, günahkarıq... Biz böyüklər o çocuqları
müdafiə edib qoruya bilmədik. Bizləri heç vaxt bağışlamaq olmaz!.."
Və
bir müsəlman, namaz əhli kimi üzünü uca Allaha tutaraq deyir: "Mən millətini
sevən bir adam kimi qeyrətimizi-namusumuzu itirməmək, ulularımızın ruhu
qarşısında əzab çəkməmək, başımızı dik tuta bilmək üçün Sənə yalvarıram, Rəbbim,
Sənə sığınıram. Rəbbim! Bizi gözəgörunməz orduna götür, özünün mehmetçikin (əsgərin)
et. Daha əsəblərim, ürəyim davam gətirmir,
ruhum fəryad edir, bütün vücudum "Qarabağ!" deyərək haray qoparır.
Uca Tanrım, Rəbbim, Allahım, Azərbaycan türkünü
torpağından, vətənindən ayrı salma,millətimə güc ver, qeyrətimizi oyat,
bizə azadlıq ver!"
Leyevarden şəhərindəki türk məscidini
də o təmir etdirdi
Ermənilərin
gizli təhriki ilə gənc bir niderlandlının ötən ilin aprelində Elxanın da
yaşadığı Leyevarden şəhərində Mərakeşdən
olan müsəlman immiqrantlarınnamaza toplaşdığı məscidi yandırması
(cinayətkar sonra tapılaraq, həbs edilib), ölkənin Afrikadan, Asiyadan, həm də
elə Avropadan olan müsəlmanlar kimi Qubadlının tanınmış seyidlər nəslindən olan
Elxan Mirhəşimliyə də çox ağır təsir etmişdi. O, haqlı olaraq hesab edir ki, ermənilərin
təxribatları təkcə Türkiyə və Azərbaycana qarşı yox, bütün müsəlman dünyasına
qarşıdır. Ona görə də lazımdır ki, müsəlmanlar hər yerdə ermənilərə qarşı vahid
cəbhədə birləşsinlər. Lakin, çox təəssüf ki, hələlik bu alınmır. Hətta 30
milyona qədər azərbaycanlının yaşadığı müsəlman ölkəsi - qonşu İran belə bizlərə
yox, kafir hesab olunan xristian-qriqoryan ermənilərə daha çox meyllidirlər. Ölkə
əhalisinin yarıya qədərini təşkil edən azərbaycanlılar üçün İranda ana dilində
məktəb olmadığı halda, sayı bizimkilərdən 200 dəfə az olan (cəmi 150 min) ermənilər
üçün onların dilində məktəb də var, kilsələr də, mədəniyyət ocaqları da və s.
Xalqımıza
qarşı bu cür ədalətsiz münasibəti qəbul edə bilməyən Elxan Mirhəşimli böyük
arxa-dayağımız olan Türkiyəyə böyük məhəbbət bəsləyərək, Niderlandda türk
qardaşlarımızla eyni sırada, eyni amalda olaraq, yalnız Azərbaycan türkü kimi
deyil, həm də əsl müsəlman kimi o yad ölkədə turk qardaşlarımızın ibadət etdiyi Ulu Caminin (məscidin) təmir-bərpa,
boya işlərini hələ Ramazan ayı başlamazdan əvvəl rəhbəri olduğu Niderland-Azərbaycan
Evi təmənnasız olaraq öz üzərinə götürmüş və bugünlərdə onu uğurla başa
çatdırmışdır. Bu, türk qardaşlarımızı və digər müsəlman dostları çox
sevindirmişdir. Müsəlman qardaşlar artıq Allahın o müqəddəs evində ibadətlərinə
davam etməkdədirlər.
- Əlbəttə,
bir müsəlman və azərbaycanlı olaraq, bu işi görmək bizim mənəvi, həm də qardaşlıq
borcumuz idi, - deyir Elxan müəllim. - Çox yaxşı ki, bu işi uğurla başa çatdıra
bildik və bu, bizim Ramazan bayramı münasibətilə türk qardaşlarımıza bir dost
töhfəsi, bayram hədiyyəsi oldu. Qoy Rəbbim Türk dünyası və Qarabağla bağlı dualarımızı
qəbul etsin!.
Elxan müəllim
bildirir ki, onların diaspor təşkilatı heç bir yerdən maliyyələşmir, nə iş
görürlərsə, ancaq öz güclərinə, öz vəcaitləri hesabına edirlər. Bununla belə
onlar öz fəaliyyətlərini daha səmərəli qurmağa, Azərbaycan-Niderland əlaqələrini
həm mədəniyyət, həm də turizm sahəsində genişləndirməyə çalışırlar. Xüsusilə
turizm sahəsində uğurlar qazanmaq, Azərbaycanı sülhsevər, tolerant, həm də
tarixi abidələri, unikal istirahət guşələri ilə zəngin olan gözəl bir ölkə kimi
tanıtmaq, turistləri cəlb etmək üçün geniş imkanlar var. Lakin...
Azərbaycanda buna ermənilər yox, özümüzünkülər
mane olur
Əsas problem
isə Azərbaycanla Niderland arasında birbaşa aviareyslərin olmamasıdır. Hazırda bu iki ölkə arasında gediş-gəliş
yalnız Türkiyə vasitəsilə mümkündür. Bu isə yad ölkədə yaşayan həmvətənlərimiz üçün
həm vaxt, həm də maddi baxımdan sərfəli deyil. Belə olan halda hansı mədəni,
turizm əlaqələrindən danışmaq olar? Axı, necə ola bilər ki, Niderlandda cəmi
6-7 min adamı olan Ermənistandan Amsterdama (və əksinə) hər həftə birbaşa təyyarə
uçuşu həyata keçirilir, ancaq həmvətənlərimizin orda ermənilərdən iki dəfə çox
olmasına baxmayaraq, Azərbaycan tərəfindən Niderlanda heç bir aviareys yoxdur?
Bu, həm də ona görə təəccüb doğurur ki, 12 il əvvələ qədər Bakıdan Amsterdama və
əksinə birbaşa uçuşlar vardı. Onu kim və hansı məqsədlə ləğv edib? - Başa
düşülmür...
Ancaq inanmaq
istərdik ki, bu vacib məsələ AZAL rəhbərliyi tərəfindən ləngidilmədən həll ediləcək.
Bunu yalnız Azərbaycan-Niderland əlaqələri deyi, həm də ölkəmizin və o qərib
diyarda yaşayan, xalqımızı orda ləyaqətlə təmsil edən həmvətənlərimizin mənafeyi
tələb edir!..
Elxan Mirhəşimlinin Qarabağ "monoloqu":
- Məqsədimiz Azərbaycan övladı olaraq Vətənimizin haqq
səsini könüllü şəkildə, öz gücümüz daxilində Niderlanda və qonşu Avropaya
ölkələrinə çatdırmaq, əsrin faciəsi olan Xocalıda törətdikləri soyqırıma,
bəşəriyyətə qarşı cinayətlərinə görə erməni cəlladlarının beynəlxalq məhkəmə,
Haaqa məhkəməsi qarşısında cavab vermələrinə, layiqli cəza almalarına, işğal
edilmiş torpaqlarımızın azad olunmasına, doğma elindən-obasından qovulmuş,
didərgin salınmış 1 milyondan artıq
məcburi köçkünlərimizin
ata-baba yurdlarına qayıtmalarına nail olmaq, ölkəmizin xarici siyasətinə
dəstək vermək, xalqımızın tarixini və mədəniyyətini təbliğ etmək, hegemon dövlətlərin planlı şəkildə davam etdirdiyi xristian ədalətsizliyinin
- "siyasi soyqrımın" qarşısını almaq, hər zaman Azərbaycanınmilli maraqlarının qorunmasına xidmət
etməkdir.
Çox təəssüf ki, 30 ildir ki dünyanın aparıcı
dövlətləri Ermənistanın Azərbaycana qarşı apardığı işğalçılıq siyasətinə göz
yumur. Əgər bütün dünyada insan
haqlarının qorunması barədə səsləndirilən fikirlərdə həqiqətən riyakarlıq yox, obyektivlik,
prinsipiallıq, ədalət əsasdırsa, onda ermənilərin işğalçılıq siyasətinin
qurbanına çevrilən biz azəraycanlıların da hüquqları beynəlxalq qurumlar
tərəfindən qətiyyətlə qorunmalıdır. Ermənistanın
Azərbaycana qarşı təcavüzü ilə bağlı bu gün də sərt və qəti mövqe bildirməyən ABŞ-da
bir müddət əvvəl polis tərəfindən bir qaradərili şəxs qətlə yetirilmişdir. Koronavirusla
bağlı qadağalara baxmayaraq, bütün Avropa zorakılığa qarşı ayağa qalxdı. Xocalıda
bir gecədə 700-dən artıq azərbaycanlı -
qoca, qadın və körpə uşaqlar vəhşicəsinə öldürüldü, ancaq dünya dövlətləri,
eyni zamanda ATƏT üzvü olan ABŞ, Rusiya və Fransa siyasi ikiüzlülük, xristian
həmrəyliyi göstərərək, Azərbaycana qarşı törədilən erməni vəhşiliklərinə, əsrin
Xocalı soyqırımına 30 ildir ki bilərəkdən göz yumurlar. Bu cür ikili siyasət,
insan haqlarının vəhşicəsinə pozulması, beynəlxalq qurumların, o cümlədən
ATƏTin fəaliyyətini etibarsız, faydasız edir. Bir milyondan çox azərbaycanlı qaçqının
hüququ pozulub, torpaqlarımızın 20 faizi işğal atındadır, ancaq 25 ildir ki BMT-nin
Təhlükəsizlik (?!!) Şurası özünün 4 məlum qətnaməsini yerinə yetirmək üçün heç
bir təşəbbüs göstərmir. Bundan istifadə edən erməni qəsbkarları öz mənfur işğalçılıq
siyasətlərini davam etdirirlər, dünya birlikləri isə susurlar. Bu, bir daha beynəlxalq
qurumların ədalətsizliyini, ikiüzlü siyasət apardığını göstərir.
Biz yalnız o zaman istəyimizə nail olacağıq ki,
düşmənlə öz dilində danışacağıq. Əgər işğalçı xoşluqla yola gəlmirsə, onda onunla
güc dilində danışmalıyıq: biz öz gücümüzü göstərməsək, bizimlə heç kim
hesablaşmayacaq, işğal edilmiş torpaqlarımız geri qaytarılmayacaq. Ordumuz
susduqca, Avropa da susacaq, ədalətsizliklərə göz yumacaq. Daha bəsdir, söz
Milli Ordumuza verilməlidir.
Epiloq əvəzi
Elxan müəllim Niderlandda
"Azərbaycan Evi" yaratmaqla orda yaşayan həmvətənlərimizi
azərbaycançılıq, vətənpərvərlik ideyaları ətrafında sıx birləşdrə bilmiş, onlar
üçün hər zaman güvənc, etibar yeri, maddi-mənəvi arxa-dayaq olmuşdur.
Həmvətənlərimiz, o cümlədən Sumqayıt və sumqayıtlılar da onunla fəxr edir, qürur
duyurlar. Onun Vətəndən uzaqda Azərbaycan naminə bütün səmərəli fəaliyyəti,
vətənimizin layiqli bir oğlu kimi Niderland ölkəsində xalqımızı şərəflə təmsil
etməsi böyük rəğbət doğurur, yüksək dəyərləndirilir. Təsadüfi deyil ki, o,
diaspor rəhbəri kimi Dünya Azərbaycanlılarının Bakıda keçirilən son iki
qurultayının nümayəndəsi olmuşdur.
Elxan
müəllim bütün varlığı ilə Vətənə bağlıdır. Hər dəfə Bakıya yolu düşəndə hökmən
Şəhidlər xiyabanına baş çəkir, xalqımızın azadlığı yolunda şəhid olmuş
Azərbaycan oğul və qızlarının məzarları üstünə gül-çiçək düzür, Xocalı
abidəsini ziyarət edərək, yüzlərlə günahsız qurbanların xatirəsini ehtiramla
yad edir, onların nakam ruhlarına dualar oxuyur.
O,
yetirməsi olduğu Sumqayıtda olmağı, onun daha da abadlaşmış, gözəlləşmiş
qoynunda, Avropanın ən gözəl, yaraşıqlı parklarından birinə çevrilmiş sahil
parkında doğmalarla, dostlarla gəzib-dolanmağı xoşlayır, şəhərin tərəqqisindən məmnunluq,
sevinc duyur, böyük zövq alır.
Bu
gün Elxan Mirhəşimli sədaqətli bir oğul kimi Vətəndən uzaqlarda yenə də
Vətənimizi layiqincə təmsil və təbliğ etməkdədir. Və biz ölkəmiz üçün çox
əhəmiyyətli olan məsuliyyətli və şərəfli diaspor fəaliyyətində ona daha böyük
uğurlar diləyir, Niderlandda çox güclü bir Azərbaycan "krallığı"
yaratmasını arzu edirik!
Rəhman ORXAN,
Respublikanın Əməkdar
jurnalisti.
tel.: (050) 250-07-26
e-mail:[email protected]
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.