"Kəndi mükəmməl gözəl bir rəssam tablosuna bənzətdim. Amma bu kənd daha gözəl idi, çünki bu rənglərin yaratdığı möcüzələrin hamısı canlı idi. Sən onların iyisini duya, o, gözəllik nümunələriylə canlı təmasda ola bilirsən. Tablodakı quşlar, ördəklər, qaşqaldaqlar və hətta tutuquşları sənin əllərindən Allahın canlılar üçün bəxş etdiyi çörəyi məmnuniyyətlə qəbul edirlər. Sanki bu tablo canlanır və sən nağıllar aləminə düşürsən. Mən cənnətin necə oldüğunu bilmirəm və görməmişəm də. Allahın da işinə qarışmaq fikrində deyiləm. Hər bir insan, xəyallarının tutum miqyasında görmək istədiklərini qurur və elə də qəbul edir. Mən dünya miqyası üçün balaca, lap balaca bir kənddən qeydlərimi sizinlə bölüşmək istədim və düşünürəm ki, mənim gözlərimin bu kəndə tuşlanmış obyektivindən keçərək düşünə, görə və nağıllar aləmini hiss edə biləcəksiniz. Tablonun ümumi və sonsuz fonu, yaşıl həyat rənginə boyanıb. Kəndi kəmər kimi özünə bağlayan kiçik, dördkünc qaya daşlarından və qırmızı kərpicdən salınmış yollar, üç hissədən ibarət olaraq (velosiped, piyada və maşın üçün) şəhərin hər bir guşəsinin, ayrı-ayrılıqda ətrafına dolanaraq, rəngarəng çiçəklərdən və gül ağaclarından ibarət evləri buket çələnglərinə döndərib. Bütün küçələr və evlərin ətrafı böyüklü-kiçikli su kanalları ilə əhatə olunub. Torpağa hopan sular (drinaj yolu ilə) yer altı su boruları ilə bu hövzələrə toplanır və çol quşlarının, balıqların yaşam məkanına çevrilir.
Statusundan asılı olmayaraq hər bir ailənin yaşadığı evin qarşısı, vətəndaşların yaradıcılıq təxəyülünün məhsulu olan, gül və çiçəklərdən ibarət kompazisiyalar yaradılmişdır. Sanki qonşular biri-birilərilə xoş rəqabətə giriblər. Burada, saysız –hesabsız çiçəklərə, ağıllara gəlməz gül növlərinə, qapıda və yaxud küçədə əkilən hər ağaca fərdi yanaşılır. Müxtəlif cür formalara salınaraq, ümumi kompozisiyanı pozmamaq şərtilə həyətdən küçəyə, bu gözəllik Bələdiyə qurumuna ötürülür. Burada Bələdiyyə bütün qanunların aliliyini gözləyən bir qurumdur. Hamının dostu və hamının ümüd yeridir. Buraya, torpaqlar uzaq ölkələrdən (el dili ilə desək, qanı bahasına) gətirilir. Sular qurudularaq şəhər və qəsəbələr salınır. Bəlkə də bu səbəbdən, bir qarış torpaq tapılmaz ki, diqqətdən uzaq olsun. Oraya gül-çiçək əkilməmiş, Allahın və sakinlərin nəzər-diqqətindən yayınmış olsun. Çalışırlar ki, hər kəsin çiçəkləri fərqli olsun. Bu kəndin sakinləri bundan qürur duyur. Buralar yağışlı yerdir. Ağacların və çiçəklərin qayğısına tanrı özü qalır. Hansı bir formada və yaxud farmatda yağış yağarsa, bir bardaq su belə torpaq üzərində qalmaz, ya torpağa sovrular, ya da hövzələrə axaraq dənizə üz tutar. Hər il daha gözəl baxçaya, güllərə, dizaynə və ümumi baxçanın görünüşünə görə müsabiqə keçrilir və bu müsabiqədə hər evin iştrakı vacibdir. Vacib deyəndə ki, hər ev böyük məmnuniyyətlə sevə-sevə müsabiqənin iştrakçısına çevrilir. Hamı il boyu bu müsabiqəyə hazırlaşır. Buralar çox qəribədir. İtlər evdə, qoyunlar və heyvanlar çoldə gecələyirlər. Hər bir ailənin minik növü, maşınla bərabər velosipeddir. Ayağı yer tutub gəzə bilən hər bir şəxsin, bu minik növü vardır. Avtomobildən çox, bu minik növünün təzəsinə diqqət yetirilir. Bu kənddə əhalinin sayından çox velosiped mövcüddur. Hamısı da bir –birindən gözəl və qiymətlidir. Kənddə bütün günü quşlar oxuyur. Su hovzələrinə yaxınlaşar-yaxınlaşmaz, biz vəhşi və yaxud çöl quşları adlandırdığımız o canlılar, öz balalaıyla nizama düzülərək sənin pişvazına gəlir, mehr salmaq, səninlə çörək bölüşmək istəyirlər. Buranın quşları hətta bəzən qapını dimdikləyərək (döyərək) bir parça çörəyə, diləyə gəlirlər.
Küçələri gəzdim, qapıları döydüm, insanlarla bacardığım qədər ünsiyyət yaratmağa çalışdım və bir daha şahid oldum ki, bu kənddə gözəllik tablosunu yaradanlar və onun müəllifləri yaşlı nəslin cavan sahibləridir.

Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.