Bakı-Sumqayıt yolunda tıxacda qaldığınızda 60 yaşlarında
bir kişi yanınızdan qaçaraq ötüb keçsə, təəccüblənməyin. Bu, onun adi
məşq günlərindən biridir.
Azərbaycanın qocaman marafonçusunu daha yaxından tanımaq
üçün "Qafqazinfo” olaraq, sürətinə görə "Külək” ləqəbi ilə tanınan
Tapdıq Dadaşovun Sumqayıtda qonağı olduq.
Bu ləqəb Tapdıq dayıya elə-belə verilməyib. Məşq prosesi
çəkilişində kameranı qaldırana kimi müsahibimizin gözdən itdiyini
gördük. Bir müddət geri dönməsini gözlədikdən sonra onunla birgə
qaçmaqdan başqa yolumuzun olmadığını başa düşdük.
Tapdıq dayı ölkədə
keçirilən bütün yarım və ya tam marafon yarışlarının iştirakçısı,
əksəriyyətinin isə qalibidir. Hətta müsahibəni yazan zaman belə bir
xəbər eşidirəm: "Tapdıq dayımız 15-ci Beynəlxalq Antalya Marafonunda öz
yaş kateqoriyası üzrə qızıl medal qazandı!”
Görünüşünə və səhərlər qaçdığına görə onu əksər hallarda
əcnəbi zənn edirlər. Veteran marafonçumuz 33 ildir ki, qaçış idman növü
ilə məşğul olur:
– "27 yaşımdan etibarən marafon yarışları üçün məşqlərə başladım. Hər
zaman bu sahəyə marağım olub. 6 ay məşğul olduqdan sonra o vaxt Oktyabr
inqilabı ərəfəsində Bakıdan Sumqayıta təşkil olunmuş marafonda iştirak
etdim. Hava küləkli, yağışlı olsa da mən özümü orada göstərə bildim.
Daha sonra müxtəlif ölkələrdə beynəlxalq marafonların iştirakçısı oldum.
Çoxunda fərqlənmişəm, fəxri mükafatlara layiq görülmüşəm. Yaşımdan
asılı olmayaraq, Azərbaycanda keçirilən yaz və payız kross qaçışlarını
birinciliklə başa vururam. Yaşıma baxmayaraq yarışları gənclərlə eyni
vaxtda sonlandıra bilirəm.
Ötən il İstanbul körpüsündə 140 minə yaxın iştirakçının qoşulduğu
Avrasiya marafonu baş tutdu və mən tam marafon qaçdım. Yaş kateqoriyama
görə, 6-cı yerlə nəticələndim və onluğa düşən qaliblərdən oldum.
– Sizi daha çox səhər tezdən və ya axşamlar qaçan görürük. Qaçış planınız hər gün eynidir?
– Hazırda qaz idarəsində çilingər kimi fəaliyyət göstərirəm, buna
görə gün ərzində imkanım olmur. Ancaq saat 6 olan kimi elə bil mənim
ayaqlarımda şərti refleks yaranır, qaçmağa tələsirəm. Orqanizm bildirir
ki, artıq qaçmağın vaxtıdır. Paltarımı dəyişib, özümü tez bulvara
çatdırıb, dairəsi 5-6 km qaçıram.
– Ən uzun qaçış məsafəniz nə qədər olub?
– İndiyə kimi ən uzaq qaçdığım məsafə birdəfəyə 70 km olub. Həmin
vaxt 38 yaşım var idi. Ancaq indi 60 yaşım olmasına baxmayaraq, heç bir
fərq yoxdur. Ötən bazar günü 30 km qaçdım, ancaq o rəqəm mənə çox az
gəlir. Elə bil heç qaçmamışam, yorulmadım belə. Həftədə 100 km-dən az
qaçmırıq. Elə həftələr olur ki, 150-160 km-dən çox qaçırıq.
– Belə başa düşdüm ki, hər gün hamının tıxacdan gileyləndiyi bir zamanda siz Sumqayıtdan Bakıya qaçaraq gedib-gələ bilərsiz.
– Buradan Bakıya 29-30 km-dir. Çox rahat formada Sumqayıtdan Bakıya
qaçıb, yenə eyni qaydada geri qayıda bilərəm. Bu, mənim üçün çətin bir
şey deyil, 5 saata qaçış yekunlaşar. Başqalarına nisbətən mən çox az su
içən idmançıyam. 30 km qaçanda bir alma yesəm bəs edir. Sürətim km-ə 4-5
dəqiqədir. Mənim yaşımda olan idmançılar əsasən 6-7 dəqiqəyə qaçır.
Marafon qaçışında ağıl, beyin işlətmək çox vacibdir. Baxırsan ki,
sürətli başlayır, ancaq bir yerdən sonra nəfəsi çatmır, geriləyir.
– İdmançı kimi sizin də diqqət etməli olduğunuz hansı məqamlar var?
– Bizim çəkimiz çox az olmalıdır. Mənim çəkim 49-50 kq arasında olur.
Bu çəki sürət üçün vacibdir. Özüm çalışıram bu çəkidə qalım. Yeməyim də
bir az fərqlidir. Çörəyi çox az yeyirəm, bol meyvəylə qidalanıram.
Ancaq şirin şey də çox yeyirəm. Çox kalori xərclədiyimdən bu, məndə
artıq çəkiyə səbəb olmur.
Bizim bədənimiz bir qədər fərqlidir. "Quru” oluruq deyə elə bilirlər
ki, xaricdən gəlmişəm. Qaçan zaman bu marağı həmişə üzərimdə hiss
edirəm.
Bir az qəribə adamam. Məsələn, Ceki Çan kimi paltarımı həmişə özüm
əlimdə yuyuram. Uşaq vaxtından belə öyrənmişəm deyə həvəsliyəm. Evdə
baxırlar, icazə vermirlər. Ancaq idmandan gələndən sonra öz paltarımı
özüm yumağı xoşlayıram.
Həyat yoldaşım yarışlarda həmişə yanımda olur, şəkillərimi çəkir. Mən
bir az sakit adamam, həmişə qınayır ki, uğurlarımı düzgün təqdim edə
bilmirəm. 2 oğlum, 2 nəvəm var. Onların qaçışa elə də marağı yoxdur.
– Gümrah görünürsüz, bunu məşğul olduğunuz idman növünə borclusuz?
– Qaçış bütün xəstəliklərə güc gəlir, onları insanın bədənindən
çıxarır. Onu biz özümüzdə də isbati olaraq görmüşük. Özümü qaçmadan
təsəvvür edə bilmirəm. 3-4 gün qaçmayanda özümdə qeyri-adi vəziyyət hiss
edirəm. 30 il bundan qabaq keçdiyim müayinələrdən bu yaxınlarda da
keçdim. Hündürlüyüm, çəkim, ürək döyüntülərim-hər bir şey eyni qalıb.
Həkimlər mənə deyir ki, bu göstəricilər qeyri-adidir. Səbəbini
soruşurlar, deyirəm ki, hər gün idmanla məşğul oluram.
– Marafon qaçışları zamanı yaşanmış, unuda bilməyəcəyiniz xatirəniz var?
– 2017-ci ildə Gəncə marafonu elan olundu və biz də ora qoşulduq. Bir
neçə gün qabaq yuxu görmüşdüm ki, Gəncə marafonunda nəsə tarix qoyacam.
12 minə yaxın iştirakçı var idi. Qaçışı uğurla başa vurub finiş xəttinə
çatanda birdən ayağım yerdən üzüldü, elə bil kiminsə çiynində göydə
üzməyə başladım. Səsləndirildi ki, "Tapdıq dayı Gəncədə tarix qoydu”.
Elə bil yuxumun təkrarı idi. O vaxt bildim ki, dəfələrlə dünya çempionu
olan Zabit Səmədovun çiyinlərindəyəm. Mənim haqda "bu kişini yerə qoymaq
ayıbdır, çiyinlər üstündə gəzdirilməlidir”, – dedi.
– Azərbaycanda marafon yarışlarına maraq necədir?
– İlk dəfə 2016-cı ildə ölkəmizdə marafon qaçışlarına başlanılıb.
Buna baxmayaraq, biz 2015-ci ildə Bakı Marafon Klubunu yaratmışıq.
Bölgələrimizdən də klubumuza qoşulanlar var.
Günel Hacı
Fotolar-Video: Pərvin Zeynal
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.