Fevralın 17-də Azərbaycan futbolu üçün əlamətdar gündür. 50 il bundan əvvəl məhz bu gündə Nazim Süleymanov Sumqayıtda dünyaya göz açıb. Ölkə futbolu ilə az-çox maraqlanan hər kəs Nazim bəyin futbolçu karyerasından, qazandığı uğurlardan xəbərdardır. Şimali Osetiyanın qüruru sayılan "Alaniya”nın Rusiya çempionu olmasında əvəzsiz xidmətlər sahibi kimi bu ölkənin fəxri vətəndaşı adına və "Şöhrət” ordeninə layiq görülən həmyerlimizin 50 illik yubileyinə orda da ciddi hazırlıq gedir. Onunla görüşümüzdə həm keçdiyi ömür yoluna qısa nəzər saldıq, həm də bu yaxınlarda Vladiqafqaza etdiyi səfərdən danışdıq.
- Rusiya çempionu, qonşu ölkədə iki dəfə 33 ən yaxşı futbolçu sırasına adını yazdırmağı bacaran futbolçu, Azərbaycan futbolunun fəxri – belə titulları çox sadalamaq olar. Özünüz 50 illik keçmişə boylananda daha çox nəyi xatırlayırsız?
- Keçmişə qayıtmaq, ötən günləri xatırlamaq həmişə xoşdu. Siz bu sualı mənə verəndə bir anlıq gözümün önündə kinolenti kimi Sumqayıtdakı uşaqlığım keçdi. Küçədə, asfalt üzərində futbol oynayırdıq, hər dəfə qonşuların pəncərəsinin şüşəsini sındıranda valideynlərimiz bizi danlayır, bir daha topun dalıyca qaçmağı qadağan edirdi. Amma topa olan sevgimizin qarşısını almaq mümkünsüz idi. Bir də gözümü onda açdım ki, Mingəçevirdəyəm. Birinci sinifə Sumqayıtda getsəm də, orta təhsilimi Mingəçevirdəki 10 saylı məktəbdə başa vurdum. Futbolda peşəkar kimi ilk addımlarımı "Avtomobilçi” komandasında atmışam. Həmin vaxt "Neftçi”də oynamaq hər kəs kimi, mənim üçün də uşaqlıq arzusu, böyük xoşbəxtlik idi. O qürur hissi heç bir maddi dəyərlə ölçülə bilməzdi. 18 yaşımda artıq "Neftçi”nin futbolçusu idim. Bir-neçə dəfə bu haqda danışmışıq, təkrarçılıq etmək istəmirəm. Burda bəzilərinin xoş olmayan münasibətiylə üzləşdim və 90-cı illərin əvvəllərində Moskvaya, "Spartak”ın düşərgəsinə yollandım. Sağ olsun bizim yerli futbol məmurları, transfer vərəqəmi vermək istəmirdilər. Həmin vaxtlar "Napoli”nin heyətində "Spartak”la Çempionlar Liqasının oyununa Maradona da öz şəxsi təyyarəsiylə gəlmişdi. Klubda olsam da, təəssüf ki, transfer vərəqəm gecikdirildiyinə görə mənim adım iştirak ərizəsinə salınmadı. Sözsüz, karyeramın ən unudulmaz anlarını Vladiqafqazda yaşamışam. Düz 6 il həmin şəhərdə yaşadım, yerli komandanın uğurları üçün əlimdən gələni etdim. Soçi "Jemçujina”sında karyeramı bitirdim, eyni zamanda Moskvanın Ali Məşqçilər Məktəbində oxudum. Belə, uşaq futbolundan üzübəri məşqçilik fəaliyyətinə başladım.
- Ömür yolunuz kifayət qədər zəngin olub. Sadə desək, arxaya baxanda qürrələnmək üçün kifayət qədər səbəb var. Belədə 50 illik yubileyi bu ömür yoluna uyğun keçirmək lazımdır.
- Siz də sağ olun, dostlar da sağ olsunlar ki, mənim ad günümü, yubiley yaşında olduğumu unutmayıblar. Onların təşəbbüsüylə ömür yoluma işıq salan kitab hazırlanır. Yəqin ki, yubiley tədbirləri çərçivəsində həmin kitab oxuculara, idman ictimaiyyətinə təqdim olunacaq. Bundan başqa, "Neftçi” və "Alaniya” veteranlarının dostluq görüşü nəzərdə tutulub. Futbol Veteranları İttifaqının sədri Oqtay Abdullayevlə görüşümüz oldu, bəzi təşkilati məsələləri müzakirə etdik. Sözsüz, ilk oyun Bakıda baş tutacaq. Ordan gələn qonaqları şəhərimizlə tanış edəcəyik, meydanda qarşılaşandan sonra bir masa ətrafında əyləşib, xatirələrimizi bölüşəcəyik. AFFA da bu işlərin təşkilində dəstəyini əsirgəmir. Bugünlərdə qurumun baş katibi Elxan Məmmədovla görüşüm olacaq. Oqtay bəylə görüşdükdən sonra Şimali Osetiyanın Nazirlər Sovetinin sədri Soslan Andiyevin dəvətiylə Vladiqafqazda oldum. Səfərim yanvarın 21-dən başladı, 4 gün davam etdi. Ötənlərin məhşur güləşçisi, ikiqat Olimpiya çempionu Soslan Petroviç həm də Osetiyanın Olimpiya və İdman Komitəsinin sədridi. Onlar məni 2010-cu ildə "Alaniya”nın çempionluğunun 15 illiyi münasibətiylə düzənlədikləri tədbirlərə, "Spartak”ın veteranlarıyla dostluq görüşünə dəvət etmişdilər. Həmin ərəfədə AZAL-la Avroliqaya yüksəlmək uğrunda mübarizə apardığımızdan dəvəti qəbul edə bilməmişdim. Bu yay qızıl medalların 20 illiyi qeyd olunacaq, mən də iştirak edəcəyimə söz verdim. Görüşün davamında gələcək planları müzakirə etdik. Göstərdiyi diqqətə görə cənab Andiyevə təşəkkür bildirdim. Unudulmadığımı görmək çox xoş idi. Vladiqafqazda dostlarımla görüşdüm. Onların arasında artıq deputat olanlar da vardı, məşqçilik edənlər də. Hiss etdim ki, Osetiya xalqı Azərbaycanla əlaqələrin möhkəmlənməsinə, dostluğun inkişafında maraqlıdılar. Veteranların Bakıdakı görüşündən sonra onlar bizi qəbul edəcəklər. Bu, "Alaniya” azarkeşləri üçün əsl bayrama çevriləcək. Fanklubun dəvətiylə birvaxtlar top qovduğum stadiona baş çəkdim, azarkeşlərlə görüşdüm. Orda olduğumdan xəbər tutan azarkeşlər mənim qaldığım otelə də gəlmişdilər. Həmin ərəfədə eşitdim ki, Valeri Qazzayevin qardaşı dünyasını dəyişib. Futbol veteranlarıyla birlikdə yanvarın 22-də yas mərasiminə baş çəkdim, başsağlığı diləklərimi Qazzayevə çatdırdım. Hüzünlü olsa da, məni gördüyünə sevindiyini dilə gətirdi. Yubiley tədbirlərində iştirak edəcəyini, dəstəyini əsirgəməyəcəyini söylədi.
- Məşqçilik fəaliyyətinizi də vərəqləyək. Sanki bir müddətdi işinizdə durğunluq yaranıb.
- Futbol oynaya-oynaya mən çox dəyərli mütəxəssislərlə rastlaşmışam. Mingəçevirdə rəhmətlik Şamil Heydərovun tövsiyələriylə ilk addımlarımı atmışam. "Neftçi”də Ruslan Abdullayev, Kazbek Tuayev, Ağasəlim Mircavadov kimi dəyərli mütəxəssislərlə çalışmışam. Rusiyada Oleq Romantsevin, Valeri Qazzayevin, Anatoli Baydaçnının rəhbərliyi altında məşq etmişəm, futbol oynamışam. Onlardan görüb-götürdüklərimiz Moskvadakı ali məktəbdə aldığımız təhsillə birlikdə məni bir mütəxəssis kimi formalaşdırıb. Bir məşqçi kimi bacardığımızın ən yaxşısını etməyə, bizə etimad göstərənləri yanıltmamağa çalışmışıq. İlk dəfə Soçinin uşaq komandalarında məşqçi köməkçisi kimi başlamışam. Sonradan pillə-pillə yuxarılara doğru addımlamışam. Milli komandada seleksioner məşqçi işləyəndə Aleksandr Səmədovu atasıyla birlikdə Bakıya mən gətirmişdim. Təəssüflər olsun ki, həmin ərəfədə rəsmi yoldaşlıq oyunu keçirmək mümkün olmadı. AZAL-dakı fəaliyyətim, millidəki köməkçi-məşqçi kimi işim, Hərbiçilərin dünya çempionatında məhdud imkanlarla qazandığımız uğurlar hər kəsin gözünün önündədi. Bir ildən çoxdu işsizəm. Bəzi rəhbər şəxslər mənim işsiz qalmağım üçün böyük səy göstərdilər. Amma mən yenə də öz vaxtımı gözləyirəm. Təklif gələrsə, dəyərləndirib, işə başlayaram. Hələ qarşıda görəcəyimiz çox iş var. (sumqayitxeber.com)