Sumqayıt hadisələrinin 26-cı ildönümündə Respublika Baş prokurorluğu həmin hadisələrlə bağlı kifayət qədər maraqlı məlumatlar açıqlayıb.

İstintaq üzə çıxarıb ki, həmin vaxt zərərçəkən, öldürülən ermənilərin əksəriyyəti Dağlıq Qarabağ Vilayətində fəaliyyət göstərən "Krunk" cəmiyyətinə könüllü maddi vəsait köçürməkdən imtina edənlərdir. Plandan əvvəlcədən xəbərdar olan erməni əsilli ekstremist-millətçilərdən isə bir nəfər belə zərər çəkməyib. Həmin hadisələrin də ermənilərin lentə alınması bir daha onların bu plandan əvvəlcədən xəbərdar olmasını sübut edir. Bu hadisələrlə bağlı "Sumqayıt, 1988. Cinayət və cəza" kitabı da bu gün işıq üzü görüb. Baş prokurorluğun təşkilatçılığı ilə hazırlanan kitabda Sumqayıt iğtişaşlarının yaranma səbəbinin izahı verilib.

Sumqayıt hadisələri 26 erməni, 6 azərbaycanlının öldürüldüyü, 400-dən artıq insanın xəsarət aldığı böyük bir qanlı hadisədir. Amma uzun illər bu haqda susmağı üstün tutmuşuq, ən yaxşı halda isə malalamağa çalışmışıq, sanki, bu məsələlərdə günahkarmışıq kimi.

Hərçənd, bizi bu məsələdə haqlı çıxaracaq iki vacib məqam var. Birincisi Sumqayıt hadisələrinin dünyada doğurduğu rezonans idi ki, hələ də bu sualın cavabı o vaxtdan açıq qalır. Necə olur ki, texnologiyaların zəif inkişaf etdiyi 1988-ci ildə, nəyinki sovet, hətta dünya mətbuatı Sumqayıt hadisələri barədə məlumatları və fotoları dərhal dərc etməyə başladılar. İkincisi, hadisələrin episentrində dayanan Qriqoryandır ki, bu faktla biz dünyaya çox şeyi sübut, özümüzün isə haqlı olduğumuzu təqdim edə bilərik. Biz isə Sumqayıt hadisələrini heç Azərbaycanın özündə düz-əməlli təqdim edə bilmirik. 

Bəs, biz bu faktdan niyə istifadə etmirik?. Yaxud, etmək istəmirik? Əslində Sumqayıt hadisələri ilə bağlı cinayət işi prezident İlham Əliyevin göstərişi ilə 2010-cu ildən yenilənib. İstintaqın hədəfi isə təxribatın təşkilatçılarını müəyyənləşdirməkdir. Amma bu gün "Sumqayıt, 1988 cinayət və cəza" kitabının təqdimatında məlum oldu ki, bunu etmək mümkün deyil. Hər halda baş prokurorun müavini Rüstəm Usubovun dediklərindən belə anlaşılır ki, istintaqın subyektləri müəyyən olunsa da, onların yerini aşkar etmək mümkün olmur.

/anspress.com/