Fevralın 15-də Münxen
Təhlükəsizlik Konfransı çərçivəsində Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti İlham Əliyevin və Ermənistan Respublikasının baş naziri Nikol
Paşinyanın iştirakı ilə Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsi
ilə bağlı panel müzakirələr keçirilib.
Xeberle.com xəbər verir ki, tədbirdə birinci xanım Mehriban Əliyeva və Leyla Əliyeva da iştirak ediblər.
Moderator: Sessiyaya,
Dağlıq Qarabağla bağlı müzakirələrə xoş gəlmisiniz. Mənim adım Selest
Volenderdir. Bu paneldə moderator olmaq şərəfi mənə nəsib olub.
Auditoriyaya da mənə vəzifələrimlə bağlı kömək etdiyi üçün təşəkkür
edirəm. Mən hörmətli qonaqlarımızı Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həll
edilməsi üçün hər iki tərəfin gördüyü çağırışlar və imkanlarla bağlı öz
ilkin fikirlərini söyləmək üçün dəvət etmək istərdim. Daha sonra suallar
və növbəti müzakirələr üçün vaxtımız olacaq. Bugünkü qonaqlarımız
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev və Ermənistanın baş naziri Nikol
Paşinyandır. Hər iki lider Münxen Təhlükəsizlik Konfransının hər zaman
diqqətdə saxladığı və irəliləməsi üçün çalışdığı bir mövzu, beynəlxalq
sistemdəki mübahisələrin sülh yolu ilə həlli ilə bağlı məsələdən
danışacaqlar. Mən sədr İşingerə bu məsələni gündəmdə və Münxen
Təhlükəsizlik Konfransının diqqətində qalmasını təmin etdiyi üçün
minnətdarlığımı bildirirəm. Bununla Mən Prezident İlham Əliyevə müraciət
edərək onu çağırışlar və imkanlarla bağlı fikirlərini bölüşməsini dəvət
edirəm.
Prezident İlham Əliyev:
Təşəkkür edirəm. İlk növbədə, cənab İşingerə bu tədbiri təşkil etdiyinə
görə minnətdarlığımı bildirmək istərdim. Mən elə indicə cənab İşingerə
dedim ki, bir neçə il əvvəl Davosda Ermənistan və Azərbaycan rəhbərliyi
tərəfindən mesajlar ötürülməsi üçün imkan var idi. Cənab Paşinyanın
sələfi də iştirak etməli idi, lakin son anda o, iştirakını təxirə saldı.
Beləliklə, mən şadam ki, nəhayət, həmin an gəldi və biz mesajları
çatdıra biləcəyik. Düşünürəm ki, bu gün yetərli suallara cavab verə
biləcəyik, ilk növbədə, münaqişənin həlli ilə bağlı. Münaqişənin necə
həll edilməsi haqqında danışmaq üçün hər şeydən öncə biz geriyə
qayıtmalı və məsələnin tarixinə baxmalıyıq. Dağlıq Qarabağ Azərbaycanın
tərkib hissəsidir. Bu, tarixi həqiqətdir və beynəlxalq hüququn
normalarına əsaslanır. Azərbaycanın ərazi bütövlüyü bütün dünya
tərəfindən tanınır. Dağlıq Qarabağ bizim ölkənin ayrılmaz tərkib
hissəsidir. Tarixi nöqteyi-nəzərdən, 1805-ci ildə Qarabağ xanı İbrahim
xan Rusiya imperiyasının generalı Sisianovla saziş imzalayır. Bu sazişə
əsasən, Azərbaycanın Qarabağ xanlığı müstəqil ölkə kimi Rusiya
imperiyasının tabeçiliyinə keçir. Kürəkçay adlandırılan həmin sazişdə, -
sazişin mətni internetdədir, - Qarabağın erməni əhalisi barədə heç nə
deyilmir. 1813-cü və 1828-ci illərdə imzalanmış digər müqavilələr -
Gülüstan və Türkmənçay müqavilələrinə əsasən Azərbaycanın qalan
hissələri Rusiya imperiyasının tərkibinə keçir. Dağıstan, Gürcüstan və
Ermənistan da həmçinin. Beləliklə, bu, məsələnin tarixi tərəfidir. Daha
sonra Rusiya imperiyasının süquta uğradığı, Gürcüstan və Azərbaycan
Demokratik respublikaları yaradıldığı zamanlarda Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin 1918-ci ildə verdiyi ilk fərmanlardan biri Yerevanın
Azərbaycandan Ermənistana verilməsi və onun Ermənistanın paytaxtı elan
edilməsi ilə bağlı idi. Bu da, həmçinin tarixi faktdır. Əgər siz kiməsə
nəsə verirsinizsə, bu, o deməkdir ki, həmin o nə isə sizə məxsus olub.
1921-ci ildə Bolşevik partiyasının Qafqaz Bürosu Dağlıq Qarabağın
Azərbaycanın tərkibində saxlanılması barədə qərar qəbul etdi.
Saxlanılması barədə qərar, bəzi erməni tarixçilərinin yazdığı kimi
verilməsi barədə yox. Bu da, həmçinin tarixi faktdır. Digər tarixi fakt
ondan ibarətdir ki, 1923-cü ildə Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikası
Azərbaycanın tərkibində Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin yaradılması
barədə fərman qəbul etdi. Beləliklə, bu, tarixdir. Sonralar, 1980-ci
illərin sonunda Ermənistan Azərbaycana qarşı təcavüzə başladı, 300 min
azərbaycanlı Ermənistan ərazisindən deportasiya olundu. Sonra
Ermənistanın Azərbaycan Respublikasına qarşı təcavüzü nəticəsində
1990-cı illərin əvvəlində bizim ərazilərimizin təxminən 20 faizi işğal
altına düşdü və 1 milyon azərbaycanlı qaçqın və məcburi köçkünə
çevrildi. Xalqımız etnik təmizləməyə məruz qalıb. 1992-ci ildə
Ermənistanın əvvəlki rejimi müharibə cinayəti - Xocalı soyqırımını
törətdi. Nəticədə aralarında 106 qadın, 63 uşaq olmaqla, 613 günahsız
mülki şəxs vəhşicəsinə öldürüldü. Xocalı soyqırımını 10-dan artıq ölkə
tanıyır.
Beynəlxalq hüquq məsələsinə gəlincə, yenə
deməliyəm ki, Dağlıq Qarabağ Azərbaycanın tərkib hissəsidir. BMT
Təhlükəsizlik Şurası Ermənistan qoşunlarının işğal edilmiş ərazilərdən
çıxarılmasını tələb edən 4 qətnamə qəbul edib. Bu qətnamələrin tələbləri
hələ də yerinə yetirilməyib. Ona görə də sülh danışıqları nəticəsində
əldə ediləcək istənilən həll yolu Azərbaycanın beynəlxalq səviyyədə
tanınmış ərazi bütövlüyünün saxlanılmasını təmin etməlidir. Mən
planlaşdırılan vaxtdan daha çox istifadə etməmək üçün hələlik çıxışımı
tamamlayıram. Təşəkkür edirəm.
Moderator: Təşəkkür
edirəm, cənab Prezident. Xülasəyə görə təşəkkür edirəm. Cənab baş nazir,
düşünürəm ki, biz bu məsələ ilə bağlı sizin fikirlərinizi eşitməyə
hazırıq.
Nikol Paşinyan: Təşəkkür
edirəm. Bilirsiniz, mən Prezident İlham Əliyevdən tarixin çox
dərinliklərinə getməməyini xahiş edəcəyəm. Çünki erməni kralı Böyük
Tiqran romalı hərbi lider Pompeylə danışıqlar aparan zaman bütün Cənubi
Qafqazda və bütün dünyada Azərbaycan adlı ölkə olmayıb. Düşünürəm ki,
çox uzağa getmək o qədər də düzgün deyil. Çünki mən daha uzağa gedə
bilərdim və misal üçün, eramızdan əvvəlki 400-cü ildən başlaya bilərdim.
Lakin mən bunu etməyəcəyəm. Çünki bunun düzgün yol olduğunu düşünmürəm.
Dağlıq Qarabağın ölkə kimi hesab olunmasına gəlincə, deməliyəm ki, mən
Prezident Əliyevlə razı deyiləm. Çünki Qafqaz Bürosu Dağlıq Qarabağın
Azərbaycanın ... yox üzr istəyirəm, Ermənistanın tərkib hissəsi olmasına
qərar verdi. Bu, tamamilə qanuni qərar idi və budan sonra İosif
Stalinin şəxsi təşəbbüsü əsasında bu qərar Moskvada dəyişdirildi. Bu,
bir nov Stalin, Lenin və Atatürkün gizli sövdələşməsi idi. Qarabağ heç
vaxt müstəqil Azərbaycan dövlətinin tərkib hissəsi olmayıb. Qarabağ
Sovet İttifaqının formalaşması prosesi zamanı Azərbaycana verilib. Biz
ərazi bütövlüyündən danışan zaman qərar verməliyik ki, biz hansı ölkənin
ərazi bütövlüyü barədə danışırıq. Mənim sualım bundan ibarətdir.
Azərbaycan müstəqil ölkə olaraq Sovet İttifaqının ərazi bütövlüyünə
hörmət etmişdimi? Azərbaycanın Sovet İttifaqını tərk etdiyi kimi, eyni
yolla Dağlıq Qarabağ da Sovet İttifaqını tərk edib. Siz indi deyə
bilərsiniz ki, mən hazırda mövcud olmayan ölkə - Sovet İttifaqı barədə
danışıram. Lakin Dağlıq Qarabağın da tərkibində olduğu Sovet
Respublikası da mövcud deyil. Azərbaycan Sovet Sosial Respublikası da
mövcud deyil. Bu, həqiqətdir. Azərbaycanın Sovet İttifaqından
müstəqillik əldə etdiyi kimi, eyni yolla Qarabağ həm Sovet İttifaqından,
həm də Sovet Azərbaycanından müstəqilliyini əldə edib. Xocalıya gəlincə
isə, 1990-cı illərin ortasında Azərbaycanın sabiq prezidenti Ayaz
Mütəllibov Rusiyanın "Arqumentı i Faktı” qəzetinə müsahibə verib. Həmin
müsahibədə deyir ki, Xocalıdakı təxribat Azərbaycan müxalifəti
tərəfindən onu hakimiyyətdən devirmək üçün təşkil olunub. Əslində bu,
baş verib. Çünki bu hadisə nəticəsində Ayaz Mütəllibov Azərbaycan
prezidenti vəzifəsindən devrildi.
BMT Təhlükəsizlik Şurasının qətnamələrinə
gəlincə. Bu sənədlərin ümumi mənası nə olub? Bu sənədlərin ümumi mənası
hər cür zorakılığın qarşısını almaq və hərbi əməliyyatların
dayandırılması məqsədilə qeyd-şərtsiz və dərhal atəşkəs elan
edilməsindən ibarət olub. Biz BMT Təhlükəsizlik Şurasının 884 saylı
qətnaməsinə baxdıqda görərik ki, orada yazılıb ki, Azərbaycan atəşkəsi
pozub və nəticədə torpaqlarını itirib. Hər şeydən öncə Təhlükəsizlik
Şurası qətnaməsinin şərtlərinə əməl etməyən Azərbaycan özü idi. Bunu
bəyan etmək çox vacibdir. Lakin bilirsiniz, mən Azərbaycan və Ermənistan
liderləri üçün hər dəfə eyni şeyləri təkrar etməyin yaxşı yol olduğunu
düşünmürəm. Lakin təəssüf ki, son 25, hətta 30 il ərzində biz hər dəfə
eyni şeyləri təkrar edirik. Qorxuram ki, beynəlxalq ictimaiyyət müəyyən
mənada eyni şeyləri eşitməkdən artıq yorula. Düşünürəm ki, biz yeni
ideyalar gətirməliyik. Demək istəyirəm ki, mən qeyri-zorakı "Məxməri
xalq inqilabı” vasitəsilə Ermənistanın baş naziri olanda anladım ki, 30
ildir davam edən münaqişəni bir və ya iki addımla həll etmək mümkün
deyil. Mən düşündüm ki, bu problemin həlli üçün bizim inqilablara
ehtiyacımız var. Mən mikroinqilab proseslərinə başladım və növbəti
çıxışım zamanı siz mənə sözü verdikdə mən sizə mənim təşəbbüskarı
olduğum Dağlıq Qarabağ danışıqları prosesində mikroinqilabların rolu
barədə danışacağam. Təşəkkür edirəm.
Moderator: Təşəkkür
edirəm, cənab baş nazir. Bu, giriş nitqləri idi. Düşünürəm ki, hər
ikinizin auditoriyaya təqdim etdiyiniz tarixi qeydlərin məntiqi
ardıcıllığı olaraq və bir siyasi alim kimi mən həll yoluna keçmək
istəyirəm.
Düşünürəm ki, tarixçilər bizə anlamaqda
kömək edə bilər. Lakin onlar həmişə bizə prosesi necə irəli apara
bilməklə bağlı kömək edə bilmirlər. Əgər auditoriyada tarixçilər varsa
onlardan üzr istəyirəm. Mən sizin fikirlərinizlə başlamaq istərdim,
cənab baş nazir. Siz beynəlxalq ictimaiyyətdən müəyyən fikirlər
eşidirsiniz, çox sayda təcrübəli danışıq aparanlardan, bu çağırış
üzərində təqribən 30 il işləmiş və münaqişənin sülh yolu ilə həllini
dəstəkləməyə çalışmış bir çox insanlardan, beynəlxalq ictimaiyyətdən
Dağlıq Qarabağ problemi ilə bağlı görmək istədiyiniz və bu münaqişənin
həllini irəli aparmaq üçün sizə kömək edəcək və sizi qane edəcək bir
məqam nə olardı? Cavab vermək üçün iki dəqiqəniz var.
Nikol Paşinyan:
Beynəlxalq ictimaiyyətin edə biləcəyi çox konkret bir məqam var. Bir
məsələ aydındır ki, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin hərbi yolla həlli
yoxdur. Hərbi yolla həll yoxdur. Beynəlxalq ictimaiyyət bunu güclü və
aydın şəkildə bəyan etməlidir. Əgər kimsə əksini düşünürsə, deyirsə ki,
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin hərbi yolla həlli mümkündür, güman edirəm
ki, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi tərəflərinin xalqları cavab verərdi. Bu
halda, biz deyə bilərik ki, münaqişə artıq həll edilib.
Lakin mən düşünürəm ki, bizim davamlı
sülhə ehtiyacımız var. Ermənistan Dağlıq Qarabağı danışıqlar prosesində
təmsil etmir. Lakin mən bilirəm ki, Ermənistan və Dağlıq Qarabağ
regionumuzda davamlı sülh yaratmaq üçün real cəhdlər ortaya qoymağa
hazırdır. Ermənistanın baş naziri kimi mən bu vəziyyəti anlayıram. Bu,
nəinki təkcə ölkəmin təhlükəsizliyi üçün mənim məsuliyyətimdir, eyni
zamanda, mən regional təhlükəsizlik və qlobal təhlükəsizlik üçün öz
məsuliyyətimi anlayıram. Mən Prezident Əliyevi bu vəziyyəti davamlı
sülh, sabitlik yaratmaq üçün bizim qarşılıqlı vəzifəmiz olaraq anlamağa
və bu vəziyyəti təkcə milli gündəlik kimi deyil, həm də qlobal, regional
təhlükəsizlik gündəliyi kimi və qlobal təhlükəsizlik üçün səylər
göstərmək və töhfə vermək kimi vəzifə nöqteyi-nəzərindən anlamağa dəvət
edirəm. Sizi əmin edirəm ki, Ermənistan və Dağlıq Qarabağ buna hazırdır.
Moderator: Təşəkkür
edirəm, cənab baş nazir. Məlumatınız çox faydalı idi. Prioritetlərinizi
bizimlə bölüşdüyünüz üçün sizə təşəkkür edirəm.
Prezident Əliyev, eyni sualı sizə verə
bilərəm? Siz danışıqlar prosesində çox təcrübəlisiniz. Siz bu məsələ ilə
bağlı bu otaqdakıların çoxları ilə təmasda olmusunuz. Lakin bizə
anlamağa kömək edin. Hazırkı tarixi məqamda daha vacib olan nədir?
Beynəlxalq ictimaiyyət prosesi irəliyə doğru aparmaq və münaqişənin
sizin üçün ən məqbul və sülh yolu ilə həlli üçün sizcə nə edə bilər?
Prezident İlham Əliyev:
İlk növbədə, mən bir şərh vermək istərdim. Mən tamamilə əminəm ki, biz
hər ikimiz buraya həqiqəti demək üçün gəlmişik. Mənim giriş nitqimdə
dediklərim 100 faiz həqiqətdir. Hansılar ki, elə indi yoxlanıla bilər.
Sadəcə, internetə daxil olub istinad etdiyim həmin sənədləri taparaq siz
kimin həqiqəti deyib-demədiyini anlaya bilərsiniz. İkinci şərhim budur.
Mən, təəssüf ki, ermənilərin Xocalıda törətdiklərinə bəraət qazandırmaq
cəhdinə çevrilmiş bu vəziyyətə aydınlıq gətirmək istərdim. Prezident
Ayaz Mütəllibovun səhhəti çox yaxşıdır və Bakıda yaşayır. Ola bilsin ki,
Ermənistan tərəfi bunu bilmir. O, bu yaxınlarda və bir neçə dəfə deyib
ki, o, heç vaxt Xocalı soyqırımının azərbaycanlılar tərəfindən təşkil
edildiyini deməyib. Günümüzdə deyildiyi kimi, bu, "feyk” xəbərdir.
Rusiyadakı bəzi erməni jurnalistlər tərəfindən icad olunub və Rusiya
mətbuatında dövriyyəyə buraxılıb. Lakin o, heç vaxt bunu deməyib. Bu,
tamamilə bir həqiqətdir. Xocalıda soyqırımı törədənlərin adları hamıya
məlumdur. Onlar yerli ermənilər idi, Ermənistandan olan ermənilər və
diaspordan olan ermənilər idi. Bu şəxslərin adları hamıya məlumdur. Bu
barədə çoxlu kitablar və beynəlxalq məqalələr çap olunub. Ona görə
azərbaycanlıların özlərinin 63 uşağı, 100 qadını vəhşicəsinə öldürdüyünü
demək, eyni zamanda, 1000 nəfərin itkin düşdüyünü söyləmək, bu,
sinizmin zirvəsidir.
Beynəlxalq ictimaiyyətin nə etməli olduğu
məsələsinə gəlincə, düşünürəm ki, ən vacib olan odur ki, beynəlxalq
ictimaiyyət, - biz beynəlxalq ictimaiyyətdən danışan zaman əsasən
ATƏT-in Minsk qrupu həmsədrlərinin səylərini nəzərdə tuturuq, - onlar,
nəhayət, Ermənistan tərəfinə çox aydın şəkildə izah etməlidirlər ki,
Dağlıq Qarabağ Ermənistan deyil, Dağlıq Qarabağ müstəqil ölkə deyil! Heç
kim bu qeyr-qanuni qurumu tanımır. Bu, birincisidir. İkincisi,
düşünürəm ki, Təhlükəsizlik Şurasının qətnamələrini yerinə yetirməklə
bağlı beynəlxalq təzyiq daha çox Ermənistana göstərilməlidir. Çünki BMT
Təhlükəsizlik Şurasından daha yuxarı olan beynəlxalq orqan yoxdur. Onlar
4 qətnamə qəbul ediblər. Onları yoxlamaq çox asandır. Mütəxəssislərə
onların nömrələri məlumdur. Onlar nə deyir: Erməni qoşunları işğal
edilmiş ərazilərdən dərhal və qeyd-şərtsiz çıxarılmalıdır. Təkcə Dağlıq
Qarabağ işğal edilməyib. Həmçinin onun ətrafındakı 7 rayon da işğal
olunub. Ermənistan bunu gizlətmək istəyir. Bu, o 7 rayondur ki,
ermənilər heç vaxt orada yaşamayıb. 1989-cu ilin son sovet əhali
siyahıyaalınmasında Dağlıq Qarabağın əhalisi 189 min nəfər olaraq qeydə
alınıb. Onlardan 139 mini ermənilər, 48 mini azərbaycanlılar və digər
xalqların nümayəndələri idi. Beləliklə, Dağlıq Qarabağ və qədim
şəhərimiz olan Şuşadan bütün azərbaycanlılar etnik təmizləməyə məruz
qalıb. Sonra bütün azərbaycanlılar 7 rayonda etnik təmizləməyə məruz
qalıb. Ermənilər bizim xalqımıza, mədəniyyətimizə qarşı soyqırımı
törədiblər, məscidlərimizi, məzarlarımızı dağıdıblar, şəhərlərimizin
adlarını dəyişdiriblər. Onlar hazırda bütün işğal edilmiş ərazilərdən
ibarət olan Dağlıq Qarabağın xəritəsini çap ediblər. Sonra onlar
deyirlər ki, biz bu reallıqlarla razılaşmalıyıq. Ona görə də beynəlxalq
ictimaiyyət izah etməlidir ki, Dağlıq Qarabağ Azərbaycandır. İkincisi,
təcavüzkara ciddi təzyiq göstərməlidir ki, dayansın. Baş nazir... bir
dəqiqə gözləyin... Baş nazir indicə sülhdən danışdı. Yaxşı mən
razılaşıram. Lakin onda bu, bu gün baş verənlə, təmas xəttində
azərbaycanlı əsgərin erməni snayperi ilə öldürülməsi ilə necə uzlaşır?
Moderator: Hesab edirəm
ki, çağırışın elementləri hər kəsə aydındır. Mürəkkəb tarix var,
müxtəlif siyasi rejimlərin tərkibinə daxil olan ərazilər var, məcburi
köçkünlərin və hər iki tərəfdən ölənlərin faciəsi, etimad və siyasi
danışıqların irəliləməsi üçün zəmin yaratmaq məqsədilə kifayət qədər
zaman kəsiyində tələblərinə əməl olunmayan atəşkəs var. Buna görə mən bu
məsələlərin bəziləri ilə bağlı sizi sual verməyə dəvət edirəm.
Nikol Paşinyan: Mən bir neçə qeyd edə bilərəm?
Moderator: Mən suallara
keçmək istəyirəm və güman edirəm ki, veriləcək suallar əsnasında bu
məsələlərin bəziləri ilə bağlı fikirlərinizin davamını bildirmək
imkanınız olacaq. Mənin rəhbərim burada əyləşib və mən qaydaları pozmaq
istəmirəm, ona görə də suallara keçmək istəyirəm. Təşəkkür edirəm cənab.
Bəli buyurun, birinci sual, zənnimcə auditoriyada mikrofon var.
Buyurun. Sual vermək üçün şərait yaradıram, amma siz məni məyus
edirsiniz. Bu belədir? Cənab baş nazir, sizə qayıdıram. Cənab baş nazır,
siz fikrinizin davamını bildirə bilərsiniz. Biz o suala qayıdacağıq.
Buyurun.
Nikol Paşinyan:
Bilirsiniz, mən bir neçə qeyd etmək istərdim. İlk növbədə, BMT
Təhlükəsizlik Şurasının qətnaməsi ilə bağlı. Orada Ermənistan qoşunları
sözü yoxdur. Orada "yerli erməni qüvvələri” yazılıb. Bu, o deməkdir ki,
Dağlıq Qarabağ əhalisi özünümüdafiə üçün qüvvələr yaradıb, orada
Ermənistan qoşunları yazılmayıb. Qurbanlara gəlincə. Bəli, bu, faciədir,
bu münaqişədir və bu münaqişə nəticəsində minlərlə adam, həm erməni,
həm də azərbaycanlı həlak olub. Bu, faktdır. Lakin şəxsən mən "Arqumentı
i Faktı” qəzetində Azərbaycanın sabiq prezidentinin müsahibəsini
oxumuşam. Düşünürəm ki, biz onu internetdə asanlıqla tapa bilərik.
Tarixi faktlara gəlincə, "Dağlıq Qarabağ qanuni aspekt” kitabı var. Siz
mənim dediklərimi orada tapa bilərsiniz və siz bunu tarix kitablarından
tapa bilərsiniz. Şəhərin adları və etnik təmizləmə barədə. Dağlıq
Qarabağda Şaumyan adlı rayon var idi.
Prezident İlham Əliyev: Xeyr. O, Dağlıq Qarabağda deyildi. O, Dağlıq Qarabağda deyildi. Xeyr, xeyr...
Moderator: Mən Sizə söz verəcəyəm.
Nikol Paşinyan: Yaxşı, yaxşı. Şaumyan var. Mənim fikrimcə Dağlıq Qarabağda. Yaxşı.
Prezident İlham Əliyev: Görürsünüz, yalan danışır.
Moderator: Mən Sizə söz verəcəyəm.
Nikol Paşinyan: Şaumyan
rayonu var idi və 1988-ci ildə oranın əhalisi 100 faizi ermənilərdən
ibarət idi. İndi isə orada bir erməni yoxdur və Şaumyan adı azərbaycanca
adla əvəz olunub. Bu, mənim üçün çətin sözdür. Prezident Əliyev dedi
ki, bu gün Azərbaycan əsgəri öldürülüb və mən deyə bilərəm ki, bu gün
Qazaxda Ermənistan və Azərbaycan sərhədində erməni əsgər Azərbaycan
snayperləri tərəfindən yaralanıb. Bu prosesi dayandırmaq üçün nə etmək
bizim qarşılıqlı vəzifəmizdir?
Moderator: Çox sağ olun.
Bu, sözü sizə vermək üçün yaxşı məqamdır. Cənab prezident, mən Sizə razı
olmadığınız spesifik məqamlarla bağlı cavab vermək imkanı verəcəyəm.
Sonra bizim sualımız var və mən bu fürsəti qaçırmaq istəmirəm.
Prezident İlham Əliyev:
Sadəcə şərhlərimi bildirmək istəyirəm. Çünki bir daha qeyd edirəm, mən
buraya həqiqəti söyləməyə gəlmişəm. Bir daha deyirəm. Mən "Arqumentı i
Faktı”da nə yazıldığını bilmirəm. "Arqumentı i Faktı” çox sayda
erməninin çalışdığı bir qəzet, müstəqil qəzetdir. Rusiyanın aparıcı
mətbuat orqanlarına rəhbərlik edən ermənilərin sayı bizə Azərbaycanda
məlumdur. Beləliklə, onlar istədiklərini yaza bilərlər. Ona görə də mən
Azərbaycanın sabiq prezidenti Ayaz Mütəllibovun rəsmi bəyanatına istinad
edirəm. O deyib ki, heç vaxt belə deməyib. İndi isə baxın. Prezident,
sabiq prezident, onun sözləri və bir ermənipərəst və ya erməni
jurnalistin sözləri. Hansının dəyəri daha çoxdur? Bu, birincisi.
Şaumyana gəlincə. Cənab baş nazir indicə qeyd etdi ki, Dağlıq Qarabağı
Azərbaycana vermək qərarını Stalin verib. Bu, səhvdir. Bir daha Qafqaz
Bürosunun qərarına baxın, 1921-ci il iyul, orada deyilir ki, Dağlıq
Qarabağı Azərbaycanda saxlamaq, Azərbaycana vermək yox. Əgər o Stalini
belə çox bəyənmirsə, qəribədir ki, niyə Şaumyanı belə çox bəyənir? Çünki
Şaumyan bolşeviklərdən biri idi. O, günahsız azərbaycanlıları qətlə
yetirmiş şəxs idi. Bugünkü Dağlıq Qarabağın qondarma paytaxtı onun adı
ilə adlandırılıb. Sual olunur: əgər Dağlıq Qarabağ qədim Ermənistan
ərazisidirsə, niyə paytaxtın adı qədim erməni adı ilə adlandırılmayıb.
Çünki paytaxtın qədim adı Xankəndidir - Xanın kəndi. Stepanakert, çünki
Şaumyanın adı Stepan idi, kert Ermənistanda şəhər deməkdir, elə deyilmi?
Stepanakert həmin bolşevikin adı ilə adlandırılıb. Bu, bir daha onu
sübut edir ki, həmin ərazilərdə heç bir erməni tarixi irsi yoxdur və
mənim başladığım məqama gəldikdə bu tarixi məsələ münaqişənin necə həll
olunmalı olduğunu başa düşmək üçün mühümdür.
Moderator: Çox sağ olun
cənab. Ümid edirəm ki, hər kəs qeydlər aparır, çünki bizə burada
müxtəlif məqamlardan ibarət olan tarix dərsi verilir. Sualımız var.
Buyurun. Xahiş edirəm özünüzü təqdim edin ki, biz kiminlə danışdığımızı
bilək.
Auditoriyadan sual: Çox
sağ olun. Mənim adım Forin Krinadır. Mən beynəlxalq hüquq üzrə Maks
Plank İnstitutunun tədqiqatçısıyam. Prezident Əliyev artıq beynəlxalq
hüququn rolunu qeyd etdi. Mənim sualım hər iki tərəfə aiddir. Siz bu
mübahisəni xüsusi razılaşma vasitəsilə Beynəlxalq Ədalət Məhkəməsinə
təqdim edərdinizmi?
Moderator: Cənab Prezident, Sizdən suala birinci cavab verməyinizi xahiş edə bilərəmmi?
Prezident İlham Əliyev:
Azərbaycan danışıqlar prosesinə sadiqdir, ona görə də biz ərazi
bütövlüyümüzü danışıqlar yolu ilə bərpa edə biləcəyimizlə bağlı
ümidlərimizi itirməmişik. Bu səbəbdən də hələ də bu ümidləri bəsləyərkən
ola bilsin ki, bu, ən yaxşı seçim olmayacaq. Lakin əgər Ermənistan
tərəfdən yeni yanaşma nəticəsində danışıqlar tamamilə pozulsa, onda
əlbəttə ki, bu seçim nəzərdən keçirilə bilər..
Moderator: Təşəkkür edirəm, cənab Prezident. Cənab baş nazir.
Nikol Paşinyan: Dediyim kimi, biz də
danışıqlar prosesinə, sülh prosesinə sadiqik. Düşünürəm ki, danışıqlar
ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədrliyi formatında aparılmalıdır. Biz çox
intensiv şəkildə işləyirik. Qeyd etdiyim kimi, biz real dəyişiklik etmək
və münaqişənin həllinə çatmaq üçün real səylər göstərməyə hazırıq.
Lakin heç kim məndən danışıqlar prosesində etdiyim mini inqilablar
barədə heç nə soruşmadı. Ümidvaram ki, imkanım olacaq.
Moderator: Xahiş edirəm, buyurun izah edin. Mən sizdən bizə bunu izah etməyinizi xahiş edirəm.
Prezident İlham Əliyev: Bəlkə gələn dəfə? Mən inqilablar haqqında eşitmək istəmirəm.
Moderator: Mini inqilablar, xahiş edirəm izah edin.
Nikol Paşinyan: Bilirsiniz, mənim
konseptual qavrayışım ondan ibarətdir ki, artıq qeyd etdiyim kimi,
uzunmüddətli münaqişəni bir-iki addımda həll etmək mümkün deyil. Niyə
mən bizim mikroinqilaba ehtiyacımız olduğunu deyirəm. Çünki düşünürəm
ki, şərti olaraq bizim mikroinqilaba ehtiyacımız var ki, onu mini
inqilaba çevirək və ondan sonra danışıqlar prosesində real irəliləyişə
nail olaq. Mikroinqilab nədən ibarət idi? 2018-ci ilin sentyabrında mən
elan etdim ki, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin istənilən həlli Ermənistan
xalqı üçün, Qarabağ əhalisi üçün və Azərbaycan xalqı üçün məqbul
olmalıdır. Niyə bu, mikroinqilabdır? Çünki mən istənilən həllin həm də
Azərbaycan xalqı üçün məqbul olmalı olduğunu deyən ilk Ermənistan
lideriyəm. İndi isə həmin inqilabdan bir ildən çox müddət ötəndən sonra
mən istənilən həllin bütün tərəflər üçün məqbul olmalı olduğunu deyən
təkcə Ermənistan lideri deyil, həm də Azərbaycan və Ermənistan liderləri
arasında bunu deyən yeganə liderəm. Bu, çox mühüm mikroinqilabdır.
Başqa bir inqilab, mətbuat konfranslarımdan birində mən azərbaycanlı və
erməni sosial şəbəkə istifadəçilərini sosial şəbəkədən bir-birini
incitmək, bir-birini hədələmək və bir-birini təhqir etmək üçün istifadə
etməməyə, sosial şəbəkədən, yeni texnologiyalardan bir-birini daha yaxşı
başa düşməyə çalışmaq üçün istifadə etməyə çağırdım. Bu, başqa bir
yoldur. Mən birbaşa Azərbaycan xalqına müraciət etməyə çalışdım və əgər
Prezident Əliyev etiraz etmirsə, mən Prezident Əliyevin Ermənistan xalqı
ilə danışmağına da etiraz etmirəm. Lakin bizdə çox qəribə bir fakt var.
Prezident Əliyev Dağlıq Qarabağın nümayəndələri ilə danışmaqdan imtina
edir. Bu, çox qəribə faktdır. Dağlıq Qarabağın nümayəndələri ilə
danışmadan Dağlıq Qarabağ münaqişəsini necə həll etmək mümkündür? Yeri
gəlmişkən, Dağlıq Qarabağ ATƏT tərəfindən münaqişə tərəfi, danışıqlar
tərəfi kimi tanınıb. Bu, iki dəfə - 1992-ci il martın 24-də və 1994-cü
il ATƏT-in Budapeştdəki sammitində baş verib.
Moderator: Çox sağ olun.
Nikol Paşinyan: Çox sağ olun.
Moderator: Prezident
Əliyev, icazə verin sizdən soruşum. Müharibədən əziyyət çəkmiş
Azərbaycan vətəndaşlarının, Ermənistan vətəndaşlarının, Dağlıq Qarabağ
sakinlərinin və həmin işğal olunmuş ərazilərdən məcburi köçkünlərin
təklif olunan üç mikroinqilab barədə fikirlərini öyrənmək və sosial
mediadan düşmənçilik yaratmaq üçün vəziyyəti daha kəskinləşdirən bir
qüvvə kimi deyil, insanların bir-biri ilə səmimi danışmaq üçün bir
vasitə kimi istifadə edilməsi ilə bağlı nə düşünürsünüz?
Prezident İlham Əliyev:
Bilirsiniz, mənim Ermənistan rəhbərləri ilə danışıqlar təcrübəmdən çıxış
edərək, deyə bilərəm ki, mənim cənab Paşinyanın iki sələfi ilə də
danışıqları aparmaq imkanım olub. Hər zaman danışıqların ən həlledici
məqamında söhbəti davam etdirməmək üçün müəyyən bəhanə tapıblar. Digər
sözlə desək, onların hamısı status-kvonun dəyişməz olaraq qalmasını
istəyiblər. Lakin elə onların da hamısı buna fərqli tərzdə nail olmağa
çalışıblar. İndi isə baş nazir Paşinyanın öz təklifi haqqında danışanda
və söyləyəndə ki, həll variantı Azərbaycan xalqı tərəfindən qəbul edilən
olmalıdır, mən buna cavab vermişəm və Azərbaycan xalqı üçün nəyin qəbul
edilən olduğunu söyləmişəm. Erməni təcavüzündən əziyyət çəkmiş
Azərbaycan vətəndaşları öz evlərinə qayıtmaq istəyirlər. Bu, onların
fundamental hüququdur. Onlar Ermənistan rəhbərliyinə görə demək olar ki,
otuz ildir bu hüquqdan məhrum ediliblər. Söhbət Dağlıq Qarabağdan
getmir. Baş nazir Dağlıq Qarabağın dırnaqarası özünümüdafiə
qüvvələrindən danışanda, o, bir daha həqiqətə uyğun olmayan sözlər
söyləyir. O, çox yaxşı bilir və mən də bilirəm ki, dırnaqarası Dağlıq
Qarabağ ordusunun 80 faizini Ermənistan vətəndaşları təşkil edir. Bu,
həqiqətdir. Bəlkə, 80 faizdən də artıqdır. Buna görə, "Dağlıq Qarabağ
ordusu” anlayışı yoxdur. "Dağlıq Qarabağ respublikası” anlayışı yoxdur.
Münaqişənin yalnız iki tərəfi var: Ermənistan və Azərbaycan. ATƏT-in
Minsk qrupunun həmsədrlərindən soruşun: münaqişə tərəfləri kimlərdir?
Onlar da eyni sözləri söyləyəcəklər: Ermənistan və Azərbaycan. Dağlıq
Qarabağ deyil. Nəyə görə yox? Bu, başqa sualdır. Lakin o, tərəf deyil və
biz onlarla danışmayacağıq. Biz təcavüzkarla danışıqlar aparırıq. Biz
Dağlıq Qarabağla danışmağa hazırıq olarıq ki, Ermənistan həmin
qeyri-qanuni rejimi maliyyələşdirməsini dayandırsın, bütün hərbi
qoşunları Dağlıq Qarabağdan çıxarsın və bizim əraziləri tamamilə tərk
etsin. Sonra isə bizim həmin insanlarla danışıq aparmağa arqumentimiz
olacaq. Lakin nə qədər ki, onlar oradadır, bu, baş verməyəcək. Onlar
status-kvonu dəyişməz olaraq saxlamaq istəyirlər. Hesab edirlər ki,
həmin əraziləri daim işğal altında saxlaya bilərlər. Əminəm ki, bu, belə
qalmayacaq. Ərazi bütövlüyümüz bərpa edilməlidir.
İkinci hissəyə gəlincə, bu yaxınlarda biz
jurnalistlərin qarşılıqlı səfərlərini təşkil etdik. Fikrimcə, bu, elə
bir təcrübədir ki, biz onu qiymətləndirməliyik. Onun mənfi və müsbət
tərəflərini qiymətləndirməliyik, çünki həm Ermənistan, həm
Azərbaycandakı cəmiyyətin bir hissəsi bu formatı o qədər dəstəkləmədi.
Lakin bu, hər iki liderin qərarı idi ki, buna bir cəhd edilsin. Biz sülh
yolu ilə məsələnin həlli üçün hər bir imkanı sınaqdan keçirmək
istəyirik. Erməni xalqını inandırmaq istəyirik ki, onlar daim bu cür
yaşaya bilməz. Onlar bizimlə çözüm tapmalıdırlar və gələcəkdə qonşu kimi
sülh şəraitində yaşamalıdırlar.
Moderator: Sizin burada
konstruktiv cəhdləriniz haqqında söylədiklərinizi yüksək
qiymətləndiririk, çünki biz bu yanaşmanı dəstəkləyirik. Bəlkə əlavə bir
suala və yekun fikirlərə vaxtımız qalır. Auditoriyadan bir sual var.
Buyurun.
Sual: Çox sağ olun. Adım
Yelena Çernenkodur. Mən "Kommersant” qəzetinin rus jurnalistiyəm və
"Münxen gənc liderləri 2015” təşkilatının üzvüyəm. Rusiya ATƏT prosesi
çərçivəsində məsələnin həllinə çalışan ölkələrdən biridir. Belə başa
düşdüm ki, təkliflərdən biri status məsələsinin sonraya saxlanması və
tərəflərin daha həvəslə razılaşa biləcəyi məsələlərə diqqət yetirmək
idi. Məsələn, Dağlıq Qarabağın ətrafında olan rayonlar, dəhlizin
yaradılması və digər addımları nəzərdə tuturam. Beləliklə, siz status
məsələsini sonraya saxlayaraq, bəlkə başqa addımlarla nəticələnə biləcək
keçid həll variantı üçün hər hansı şans görürsünüzmü? Sağ olun.
Moderator: Prezident Əliyev, şərhiniz varmı?
Prezident İlham Əliyev:
Bəli, düşünürəm ki, bu, mümkündür. Bu təklif Azərbaycan tərəfindən ciddi
şəkildə nəzərdən keçirilmişdir və bütövlükdə, biz buna razılıq
vermişdik. Bu, atıla biləcək ən məntiqli addımdır. Aydındır ki, biz bu
münaqişəni mərhələlərlə həll etməliyik. Münaqişəni tam şəkildə bir gündə
həll edə bilmərik. O, mərhələli olmalıdır və birinci mərhələdə
jurnalistin söylədiyi və Rusiyanın təklifi etdiyi kimi, işğal olunmuş
ərazilərin bir qisminin azad edilməsi baş verməlidir, Azərbaycan məcburi
köçkünləri həmin ərazilərə qayıtmalıdır, həmin ərazilərdə yenidən
köçürülmə olmalıdır və eyni zamanda, Ermənistan ilə Azərbaycan arasında
münasibətlərin normallaşdırılması prosesi getməlidir. Bu halda, Dağlıq
Qarabağın statusu hər iki tərəf hazır olanda sonrakı müzakirəyə qala
bilər, çünki yerlərdə proses getməsə, ərazilərin azad edilməsi
başlamasa, status üzərində razılığa gəlmək mümkün olmayacaq. Bizim
mövqeyimiz ondan ibarətdir ki, status məsələsi Azərbaycanın ərazi
bütövlüyünə müdaxilə etməməlidir. Eyni zamanda, biz həmişə söyləyirik
ki, Azərbaycan çoxkonfessiyalı, çoxmillətli ölkədir. Azərbaycanda sülh
və rahat şəkildə yaşayan çox sayda etnik azlıqlar var. Ərazi
bütövlüyümüz tam bərpa olunarsa, ermənilər milli azlıq kimi, ölkəmizdə
istənilən digər millətin nümayəndəsi kimi, bütün hüquqlara və
imtiyazlara malik olacaqlar.
Moderator: Sağ olun Prezident Əliyev. Addımbaaddım kiçik inqilabları irəli doğru aparırıq. Bu mövzunu bəyənirəm.
Nikol Paşinyan: Yeri gəlmişkən, bizim bir kiçik və qarşılıqlı inqilabımız var. Ümid edirəm ki, bunu söyləməyə imkanım olacaq.
Moderator: Buyurun, söz sizindir.
Nikol Paşinyan: Bəli. İlk
dəfə Tacikistanın paytaxtı Düşənbə şəhərində görüşəndən sonra biz
Prezident Əliyevlə kiçik inqilab etdik, çünki həmin görüş nəticəsində
gərginlik, ümumilikdə, görünməmiş dərəcədə azaldı. Biz təmas və
informasiya məqsədli birbaşa xətti yarada bildik. Etiraf etməliyəm ki,
bu halda, Prezident Əliyev və mən bu təşəbbüsün birgə müəllifləriyik.
Prezident Əliyevin söylədiyi ərazilərə gəldikdə, Azərbaycanın
nöqteyi-nəzərindən bunlar ərazidir. Lakin Qarabağın nöqteyi-nəzərindən,
bu, təhlükəsizlikdir. Çünki biz anlamalıyıq ki, hazırkı status-kvo nə
səbəbə görə yaranıb. Dağlıq Qarabağ öz müqəddəratını təyinetmə
hüququndan yararlanmaq istədiyi zaman Dağlıq Qarabağın ermənilərinə
qarşı hərbi əməliyyatlar başladı. Dağlıq Qarabağ erməniləri öz
müdafiəsini təşkil etməyə məcbur oldular. Prezident Əliyev Şuşa haqqında
danışdı. Dağlıq Qarabağın paytaxtı Stepanakert illər ərzində Şuşadan
bombardman edilirdi. Dinc vətəndaşlar isə çox uzun müddət ərzində
zirzəmilərdə yaşamalı idilər. Bu, həqiqətdir. Bilirsiniz, heç kəsin
təhlükəsizliyi kənarda qala bilməz. Bu, Qarabağa da aiddir. Prezident
Əliyev Azərbaycanın hərbi qüvvələri haqqında danışdı. Mənim oğlum hərbi
qulluğu Dağlıq Qarabağda keçir. Lakin o, oraya həmvətənlərini müdafiə
etmək üçün könüllü qaydada gedib, çünki o, tarixi, 1998-ci ildən nəyin
baş verdiyini bilir. Mən Şaumyan rayonu haqqında artıq söylədim. Oranın
əhalisi 100 faiz erməni idi. İndi orada heç bir erməni yaşamır. Biz çox
böyük erməni əhalisi olan Naxçıvan məsələsini də bilirik. O,
Azərbaycanın muxtar respublikasıdır. Hazırda orada heç bir erməni
yoxdur. Bir cümləni də söyləyim. Prezident Əliyev deyir ki, Dağlıq
Qarabağ danışıqların və münaqişənin tərəfi deyil. Lakin Azərbaycan iki
dəfə Dağlıq Qarabağla razılaşma imzalayıb. Birincisi, 1994-cü ildə oldu.
Bu, Ermənistan, Dağlıq Qarabağ və Azərbaycan arasında atəşkəs sazişi
idi. Müdafiə nazirləri onu imzaladılar. Üç aydan sonra, 1994-cü ilin
iyulunda onlar təsdiqlədilər ki, atəşkəs münaqişənin siyasi həllinə
qədər qorunub saxlanılacaq.
Moderator: Bir sözlə,
bizim sessiyamız başa çatır. Mən Prezident Əliyevə və baş nazir
Paşinyana çox gözəl biliklərinə, bu söhbətə xüsusi bağlılıqlarına görə
təşəkkürümü bildirmək istəyirəm. Fikrimcə, aydındır ki, hər iki lider
münaqişənin həllinə və həmçinin onun necə həllinə də biganə deyillər.
Biz bundan azını onlardan gözləyə bilmərik. Əlavə olaraq, hesab edirəm
ki, bu çətin məsələni, onun dinamikasını, elementlərini tam həcmdə
nəzərdən keçirdik. Mən hər ikinizə təşəkkür edirəm ki, biz, eyni
zamanda, münaqişənin təsir göstərdiyi insanların həyatını yaxşılaşdırmaq
üçün irəliyə getmək imkanların mümkün elementləri barədə də eşitdik.
Kim bilir, bəlkə də mikroaddımlarla, mikroinqilablarla dinc yolla həllin
tapılmasında konstruktiv proses başlaya bilər. Beləliklə, Münxen
Təhlükəsizlik Konfransı çərçivəsində belə bir tarixi fürsət bizə nəsib
olduğu üçün biz çox xoşbəxtik. Fikirlərini bizimlə bölüşdüklərinə görə
Prezident Əliyevə və baş nazir Paşinyana təşəkkürümüzü bildirək.
Buyurun.
Prezident İlham Əliyev: Sadəcə, bir qeyd edim.
Moderator: Konstruktiv olsun.
Prezident İlham Əliyev:
Konstruktiv, bəli. Öz müqəddəratı haqqında danışacağam. Yalnız bu haqda.
Yerevanda əhalinin XIX əsrin əvvəlində 70 faizinin azərbaycanlı olması
faktını bir yana qoyuram. Bunu bir yana qoyuram...
Moderator: Bu, konstruktiv deyil.
Prezident İlham Əliyev: Bunun haqqında danışmayacağam. Öz müqəddəratına gəldikdə, onlar hər zaman bu haqda danışırlar.
Moderator: 30 saniyə.
Prezident İlham Əliyev:
Erməni xalq öz müqəddəratını artıq təyin edib. Onların erməni dövləti
var. Mənim məsləhətim belə olacaq ki, onlar ikinci dəfə öz müqəddəratını
təyin etmək üçün Yer kürəsində başqa yer tapsınlar, Azərbaycanda yox!
Moderator: 30 saniyə
Nikol Paşinyan: Cənab
Prezident, bu, o qədər də konstruktiv olmadı. Lakin mən deyərdim ki,
Böyük Tiqranın dövründə bizim regionda yalnız iki millət var idi:
ermənilər və gürcülər.
Prezident İlham Əliyev: Ermənilər və ermənilər.
Nikol Paşinyan: Nəinki
Böyük Tiqranın dövründə, o cümlədən Baqratunilər, Arşakunilər dövründə
də belə olub. Bunu istənilən tarix kitabında tapa biləsiniz. Mən bu
müzakirəyə görə çox minnətdaram və bir daha, vurğulamaq istərdim ki,
Ermənistan və Dağlıq Qarabağ bu münaqişənin həllində real səyləri
göstərməyə hazırdırlar. Təşəkkür edirəm.
Moderator: Hər kəsə təşəkkür edirəm.
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.