Şəhid anaları sentyabr ayına əsassıs olaraq "can alan sentyabr ayı” qoymayıblar. Sentyabr ayında baş verən müharibə, təxribat... və sonda 2023-cü ilin məhz sentyabr ayında yeni bir təxribatın törədilməsi bunun əsaslı təsdiqidir.Belə ki, qanunsuz erməni silahlı birləşmələrinin təxribat-diversiya qrupu tərəfindən, sentyabr ayının 19-da Xocavənddə yerləşdirilən minanın partlaması ilə törədilən terror aktı nəticəsində DİN-in 4 əməkdaşı həlak oldu. Bu əməkdaşların arasında hər zaman köksü Vətən eşqilə çırpınan pols serjantı Asim Camalzadə də var idi...

***

Bir Şəhid qapısını döymək, xatirələri vərəqləmək, qələmə almaq nə qədər çətindirsə, şəhidimizin əzizlərinin yaşantılarını daxildən duymaq, bir ailənin itkidən parçalanan qəlbinin döyüntülərini hiss etmək bir o qədər ağırdır...

... Süküt... hər kəsin gözü dolduğundan bir kəlmə deyə bilmir... gözlər yol cəkir... sanki qapı açılacaq, gülümsər çöhrəsi, xoş siması ilə Günəşin aydın şəfəqlərini xatırladan igidimiz içəri daxil olacaq, həmişəki kimi anasının, nənəsinin boynunu qucaqlayacaq və şirin söləri ilə onları sevgi yağışına tutacaq... Lakin nə qədər acı olsa da, bu, bir xəyaldır...

Evdə valideynlərdən başqa, ən yaxın qohum-əqrabalar da vardı. Zaman-zaman xatirələr dilə gəldi... Ətrafında hər kəsi mehriban, gülərüz görmək istəyən nur çöhrəli, pozitiv enerjili Asim haqqında xoş sözlər bitib-tükənmədi... Bir anlıq düşündüm, igid oğulllarımızın hamısı sanki seçmə-seçmədilər. Və bir anlıq beynimdə bir sual yarandı: nə idi qəhrəmanların ümumi oxşar cəhətləri? Gözümün önündən hər bir igidimizin siması bir-bir ötüb keçdi və sualın yeganə cavabı oldu: sözlə ifadə olunmayacaq Vətən sevgisi, insaniyyətlik, comərdlik, böyüyə hörmət və ehtiram, saflıq, səmimiyyət, yalnız xoş arzu-diləklər... Sadalamaqla qurtarmaz... Bax, elə buna görə deyirlər ki, Uca Allah öz dərgahı olan Cənnətə yalnız SEÇİLMİŞ bəndələrini aparır, doğulan və daim yanan GÜNƏŞləri!

Kim idi bizim ASİM CAMALZADƏ?

Asim Knyaz oğlu Camalzadə 05.02.1994-cü ildə Sumqayıt şəhərində anadan olub. Sumqayıt şəhər 45 saylı körpələr evi-uşaq bağçasında tərbiyə alıb. 2001-2012-ci illərdə Sumqayıt şəhər 16 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. Məktəb illərində təlim-tərbiyəsi, ağlı, zəkası, fərqli düşüncələri, təlim-tərbiyəsi ilə seçilib və hər kəs tərəfindən sevilib.

A.Camalzadə məktəbi bitirdikdən sonra sənədlərini peşə liseyinə verir, lakin lazımi balı toplamadığına görə, Vətən qarşısında oğul borcunu yenə yetirdikdən sonra təhsilini davam etdirməyi düşünür. Hərbi xidmətə gedənəcən isə Sumqayıt şəhərində "Sürücülük məktəbi”ni bitirir.

2012-ci ilin oktyabr ayından 2014-cü ilin aprel ayınacan həqiqi hərbi xidmətdə olan A.Camalzadə Füzuli rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə xidmət edir. Nizam-intizamına, döyüş hazırlığına, tapşırıqları vaxtında və düzgün yerinə yetirməsinə, məsuliyyət hissinə görə, tezliklə komandanlığın diqqətini cəlb edir. Gənc əsgər, həmçinin gözəl xasiyyətinə, vətənpərvərliyinə və dürüstlüyünə görə, rəhbərliyin və əsgər yoldaşlarının sevgisini və hörmətini qazanır.

A.Camalzadə hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra bir neçə ay "Azərsun Holdinq” MMC-də sürücü işləyir. Polis olmaq istəyi ilə yaşayan gənc, Mərdəkanda orta-ixtisas təhsili verən Polis Məktəbində təhsil alır. O, 2016-cı ildən Daxili İşlər Nazirliyinin Əlahiddə Çevik Polis Alayında xidmətə başlayır və sonradan Səbail rayonnda yerləşən eyniadlı ÇPA-da işinə "serjant” rütbəsi ilə davam edir. C.Asimin son iş yeri DİN-in ÇPA olur.

DİN-in ÇPA-da fasiləsiz olaraq çalışdığı 7 il ərzində A.Camalzadə işinə böyük sevgi və məsuliyyətlə yanaşır. 2016-2023-cü illərdə fəaliyyəti dövründə polis serjantı 7 dəfə rəhbərlik tərəfindən müxtəlif mükafatlara layiq görülür.

Baş idarədə çalışan igidimiz Vətən müharibəsində tez-tez ön cəbhəyə - Füzuli, Kəlbəcər, Şuşa... kimi qaynar nöqtələrə ezam olunur. Vəzifə borcunu şərəf və ləyaqətlə yerinə yetirərək, hər an Vətənin keşiyində durur, şəhid olan oğulların itkisinə üzülərək Vətən yolunda hər bir savaşa hazır olur.

Vətən müharibəsi Zəfərlə başa çatdıqda gənc zabitin də sevincinin həddi-hüdudu olmur. O, ÇPA-da çalışaraq həyatına davam edir...

"Ailə kiçik cəmiyyətdir”

Sakit bir həyat tərzi sürən Camalovlar ailəsi dörd nəfərdən ibarət olub. 1966-cı ildə Qərbi Azərbaycanın Dərələyəz mahalında anadan olan Knyaz bəyin və 1971-ci ildə Ermənistanın Sisian rayonunda dünyaya gələn Xədicə xanımın ulduzları məhz Sumqayıt şəhərində birləşir.

Hər iki insanın taleyində 1988-ci ildə baş verən məlum hadisələrin qara izləri var. Mənfur qonşuların məkrli siyasətləri nəticəsində yeniyetmə qız ailəsi ilə "qaçqın”lıq həyatını yaşamalı olur. Ailə əvvəlcə Füzuli rayonunun Haramı düzündə, 6-8 aydan sonra isə Sumqayıt şəhərində məskunlaşır. Yaşantıları səbəbindən təhsillə bağlı arzularını həyata keçirə bilməsə də, oxumağa həvəsi olan, bir sənət sahibi olmağı düşünən gənc qız Sumqayıt şəhər C.Cabbarlı adına Mədəniyyət evində fəaliyyət göstərən "Mühasibatlıq” kursuna yazılır. Kursu uğurla bitirdikdən sonra Sumqayıt Şəhər Qaz İdarəsində əmək fəaliyyətinə başlayır. Elə Xədicə xanımla Knyaz bəyin tanışlığı da burada olur. Knyaz bəy o zaman idərədə rəisin şəxsi sürücüsü işləyirdi. Bir-birinə könül verən gənclər 1990-cı ildə ailə həyatı qurur. Bu evlilikdən iki övlad dünyaya gəlir: Aytən (05.02.1992) və Asim (05.02.1994). Gənclərin sevinci yerə-göyə sığmır. Maraqlısı da o olur ki, bacı-qardaşın doğum tarixləri də eyni olur. Bəlkə də, elə bu səbəbdəndən idi ki, Aytənlə Asim bir-birilərini daha yaxşı anlayır, hər sahədə fikirləri üstə-üstə düşdüyündən rahatlıqla fikir mübadiləsi aparırlar.

Camalovlar ailəsində hər zaman mehribançılıq hökm sürüb. Əməksevər, zəhmətkeş valideynlər halal qazancları ilə Vətənə layiq iki övlad böyüdürlər. Namuslu, layəqətli, vicdanlı gənclər hər zaman valideynlərin, ailədəki ağsaqqal və ağbrçəyin tövsiyələrini dinləyərək həyat yolunda döğru-düzgün addımlar atmağa çalışırlar.

Valideynlərin ən böyük istəklərindən biri də övladlarını ali təhsilli görmək idi. Onların istədiyi kimi də olur. Polis olmaq arzusu ilə yaşayan Asim sevib-seçdiyi sənətin arxasınca gedir və istəyinə çatır. Aytən Anadolu Universitetinin "İctimai əlaqələr” fakültəsini bitirdikdən sonra Azərbaycan Türkiyə İş Adamları Birliyində (ATİB) çalışmağa başlayır. Gənclərlə qürur duyan nənə-baba, ata-ana, maddi durum nə qədər ağır olsa da, sağlam, xoşbəxt həyatlarını yaşayırlar.

Bacısını həddən artıq çox istəyən Asim, bacısı ailə həyatı quranda sevincini gizlədə bilmir. Aytən xanımın iki övladı dünyaya gələndə isə, gənc dayının sevinci sevincə qarışır. Asim vaxtını bacısı uşaqları Raman və Ayla ilə keçirəndə özünü dünyanın ən bəxtəvər insanı sanır. O, bacısının həyat yoldaşı Azər bəylə, qohumluqdan əlavə, canbir dost, sirdaş olurlar. "Xəzər” TV-də "XəzərXəbər”in Baş redaktoru və aparıcısı olan peşəkar jurnalist Azər Teymurlu ilə qürur duyaraq, onu özünə böyük qardaş bilir. Onlar, demək olar ki, asudə saatlarını çox zaman bir yerdə keçirər, hər bir işdə birgə məsləhətləşərdilər...

İgidimizi yaxından tanıyaq...

Ana:"Uşaqlıqdan sakit təbiətli, istiqanlı uşaq olub. Bacı-qardaşın arasında iki yaş fərq var idi deyə, bir-birilərinə çox bağlı idilər.. Evə qonaq gələndə səsi çıxamaz, hətta gözə görünməzdi. Qonaq da elə bilərdi ki, ailədə sadəcə bir qız övladı var. Çox tərbiyəli, ədəb-ərkanlı, hər şeyin yerini bilən, az danışan, lakin ağıllı fikirlər yürüdən idi Asimim. Maşın sürməyi çox sevib. Xalçanın üstündə oturub sakitcə maşınlarını sürərdi. Onun öz sirli dünyası vardı...”.

Asim uşaq vaxtlarından xoş xasiyyəti və meribanlığı ilə sevilib. Uşaq bağçasında, məktəbdə oxuduğu illərdə sakit təbiəti, təlim-tərbiyəsi, iti yaddaşı ilə seçilib. Mütaliəyə olan marağından kitab əlindən düşməyib. Hər sahəyə maraq göstərərək, hər bir sənətin sirrlərinə yiyələnməyə can atıb. Musiqi duyumu güclü olduğundan 6-7-ci siniflərdə oxuyanda "Uşaq və Gənclər Mərkəzi”ndə fəaliyyt göstərən "Nağara” sinfində təhsil alıb. Xalq musiqilərini dinləməkdən zövq alan Asimin özünün ayrıca bir dəftəri də olub ki, bu dəftərə musiqiçilərin və sevdiyi mahnıların adlarını yazıb.

İdmana həvəsi olan Asim "Cüdo” idman növü ilə də məşğul olub. Məşqçisi Akif Kərimov onda olan potensialı gördükdən sonra, Asimin gələcəkdə peşəkar idmançı olacağına inanıb. Lakin hər zaman axtarışda olan Asim məktəbi bitirdikdən sonra, musiqini yarımçıq saxlayıb, idmandan uzaqlaşıb. Axı, nə idi yeniyetmənin gələcək arzu-planları?

Səringül xanım (nənə): "Onu hər yerə özüm aparardım. Nənə-bala əl-ələ tutub bağçaya, məktəbə, idmana, musiqiyə gedərdik. Necə də xoşbəxt günlərimiz idi... Musiqidə də, idmanda da istedadlı, bacarıqlı idi, müəllimlərindən yalnız tərif eşidərdik. Asimimlə hər zaman qürur duyardım. Amma hər ikisini yarımçıq qoydu. Nəvəm qəlbində kök salan arzularına doğru getdi. Çünki çox vətənpərvər idi mənim gülərüz, mehriban balam...”.

Bəli, Asim əsl Vətənpərvər idi! Bir ailədə ki, valideynlər övladlarına hələ uşaqlıqdan mənfur qonşuların Azərbaycan xalqının başına gətirdikləri oyunlardan, azğınlıqlardan, vəhşilikdən söz açırsa, tarixi keçmişimizi onlara anladırsa və öz başlarına gələn hadisələri nəql edirsə, o aildə böyüyən övladlar yalnız və yalnız vətənpərvər, Vətən sevdalı ola bilərdilər! Asimin ən böyük arzularından biri Vətənin azadlığı və büyövlüyü uğrunda şəhid olmuş igid oğulların, həmçinin I Qarabağ müharibəsində həlak olmuş, itkin düşmüş qohum-əqrabalarının qisasını almaq, babasının və qohumlarının I Qarabağ savaşında yarımçıq qalmış mübarizəsini davam etdirmək, işğal olunmuş torpaqlarımızın yağı düşmənin əsarətindən azad olunması və bu torpaqlarda üçrəngli Azərbaycan bayrağının dalğalanması idi. Bu, şərəfli yolda o, hər şeyə hazır idi!

Ata:"Asimin Vətən sevgisini sözlə ifadə etməyə çətinlik çəkirəm. uşaqlıqdan retro filmlərə baxardı. Əsasən də tarixi və döyüş filmlərini izləyərdi. Mərd, mübariz, heç nədən qorxmayan, dost yolunda canından keçməyə hazır olan bir oğul idi. Türklərin "Arka sokaklar” serialı onun həyatdakı seçiminə sanki bir təkan oldu”.

Köksündə yuva salmış azularla yaşayan Asim Camalzadə təhsilini başa vurduqdan sonra, Vətən qarşısındakı borcunu ödəmək üçün, həqiqi hərbi xidmətə yollanır. Xidmətini uğurla başa vuran gəncin qəlbində toxumu uşaqlıq illərində səpılmiş, get-gedə cücərən əsas arzusu artıq boy atır. O, tərəddüd belə etmədən arzusuna doğru irəliləyir. Əlahiddə Çevik Polis Alayında fəaliyyətə başladığı ilk iş gününün sevincini ifadə etməkdə qələm də acizdir. Əynindəki forma onun məsuliyyətini artırmaqla, onu daha da qürurlandırır, şərəfləndirir. O, artıq həyatda öz yerini tapmışdı!

Asim hayat eşqli, gözəl arzularla gələcəyə boylanan bir gənc idi. Onların da ailəsində maddi durumda çətinliklər, müəyyən problemlər olmuşdu. Lakin o, heç vaxt bədbinliyə qapılmamş, sabaha ümidlə baxmışdı. "Yaman günün ömrü az olar” deyiblər. Asim də inanırdı ki, bir gün hər şey yoluna düşəcəkdi...

Mehriban, xoş rəftarlı gəncin gözəl keyfiyyətlərinə görə, əhatə dairəsi geniş idi. Asim əsl dostluğa dəyər verən, yoldaşlıqda mərd, səxavətli, etibarlı olan gənclərdən sayılırdı. Böyüklə böyük, kiçiklə kçik kimi rəftarı ona hörmət gətirmişdi. Yeyib-içməyi, gəzməyi sevən, qohumcanlı, istiqanlı, mərifətli, qanacaqlı, darda olana əl uzatmağa çalışan bir Vətən oğlu idi Asim!

Asim öz səliqə-sahmanına da fikir verən idi. O, dəblə ayaqlaşmağa çalışar, təmizliyə riayət edərdi. Təbiət vurğunu olduğundan, ezam olunduğu məkanlardan qayıtdıqda ailəsinə səfalı yerlərdən ağızdolusu danışar, "görün, indi Qarabağ torpaqları necə bir yerlərdir..” deyərdi.

Ata:"Təbiəti, kənd həyatını çox sevərdi. Xaçmazda, Xudatda qohumlarımız yaşayırdı. Məktəbdə oxuyanda yay tətillərini orada keçirərdi. 2003-cü ildə indi yaşadığımız həyət evini aldıq. Çox həvəsli idi nəsə bir iş görsün. Torpağa bağlı idi”.

Elə torpağa olan böyük sevgisindən idi ki, Asim Camalzadə də bütün gənclər kimi, tezliklə düşmənin layiq olduğu cavabın verilməsi üçün səbirsizlənirdi...

Vətən müharibəsi

27 Sentyabr 2020-ci ildə Ali Baş Komandanın əmri ilə başlanan II Qarabağ savaşı Asimin də ürəyindən xəbər verir. İşdən evə dönən gənc polis atası ilə danışaraq fikrini ona bildirir: "Mən də gedib ərizə yazıb hərbiyə getmək istəyirəm”.İş elə gətirir ki, Vətən müharibəsində Vətən sevdalı oğul tapşırıq əsasında bir neçə dəfə ön cəbhəyə ezam olunur. Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin igid əsgər və zabitlərinin, könüllülərin misilsiz şücaəti sayəsində Qarabağ torpaqları düşmən tapdadığından azad olur. Asimin arzuladığı kimi, hər qarış torpaqda Vətənin üçrəngli bayrağı dalğalanır. Sevinc göz yaşlarına bürünən Camalovlar ailəsinin hər bir üzvünün bir gün dədə-baba torpaqlarının da rahat nəfəs alacağı günə ümidi artır... Bütöv Azərbaycan naminə Haqq savaşına hər kas hazır idi Camalovlar ailəsində!

Asimi narahat edən nə idi?

Müharibədən sonra Asim bir qədər dəyişmişdi. Dalğın, düşüncəli... sanki nəyisə götür-qoy edirdi. 2022-ci ilin sentyabr ayında baş verən təxribat zamanı itkilərimizdən sonra onun çöhrəsinə sanki kölgə düşmüşdü. Xaraktercə az danışan gənc oğlan hərbi vətənpərvərlik mahnılarını dinləyər, şəhidlərimizin həyatı ilə bağlı daha çox məlumat əldə etməyə çalışar, videoları izləyər... sonra isə dərin fikrə gedərdi. O, tez-tez şəhidliklə bağlı fikirlər səsləndirməyə başlayır...

Evimizə gəlin gəlir...

Hər bir valideynin ən böyük arzusu övlad toyu, nəvə-nəticə görməkdir. Camalovlar ailəsinin hər bir üzvü də belə bir arzunun gerçəkləşməsini səbirsizliklə gözləyirdi.

Səringül xanım (nənə): "İstədik 25 yaşında toyunu edək. Dedi, "yox hələ, tezdir. Bir az işləyim, yarımçıq işlərimizi tamamlayaq, sonra baxarıq”.

Nəhayət, Asimi evlənməyə razı salmaq olur. O, sevib-bəyəndiyi xanımla bir ömür boyu rahat, xoşbəxt yaşamaq üçün özünə lazımi şərait qurmağa çalışır. Aprel ayının 30-u gənclərin nişan mərasimi olur. Oktyabrın 27-də qız toyu, noyabrın 12-də isə oğlan toyu üçün artıq şadlıq evlərində yer danışılır.

Asim toyacan evin yarımçıq işlərini tamamlamaq istəyirdi. O, maşınını satıb, həmin vəsaitlə evin təmirini başa çatdırmağa çalışır. İşlərini tez bir zamanda həll etmək üçün maşının olması əsas olsa da, ata-babası ilə arasında olan hörməti qoruyub saxlayan gənc, bir dəfə də olsun icazəsiz onların maşının açarını götürmür

Ana: "Atasından maşının açarını utana-utana istəyərdi. Hətta atasından pul istəməyə belə çəkinərdi. Ataya deyəcəyi sözü mənə deyərdi. Ata-bala arasında həmişə hörmət, pərdə olub. Hiss eləmişdim, arada az hallarda siqaret çəkir, amma bir dəfə də olsun üzünə vurmamışdım ki, aramızdakı pərdə götürülməsin. O özü də hörmətimizi saxlayaraq, heç vaxt yanımızda siqaret çəkməyib. Etik normalara hər zaman riayət eləyib. Çox mərifətli, qanacaqlı , ədbli idi.

Kim ağız açsaydı, həmin an o şəxsin qulluğunda hazır olar, köməklik göstərməyə çalışardı. Gecənin yarısı olsaydı, kimsə qapını döyüb onu harasa aparmaq lazım olduğunu rica etsəydi, həmin dəqiqə köməklik edərdi. Asim uşaqla uşaq, böyüklə böyük kimi davranan idi, hər kəsin dilini tapmağı bacarırdı”.

Camalovlar ailəsində toy ab-havası yaşanırdı. Artıq hər şey planlaşdırılmışdı. Asimin azularından biri də öz toyunda ata ocağının milli yallısını oynamaq idi. Deyirdi, "mənim toyumda yallı gedəcəyik”.

Ana:"Hər gün gözləyirdim ki, işdən gəlsin onu rahatlayım, sonra özüm gedib yatım. Evə girən kimi bir sözü olardı: "Anacan haradasan? Yemək hazırdır?”. Çox dedik, Samaraya dayısının yanına getsin, ya da Naxçıvanda yaşayan bibisinə dəysin, bir qədər dincəlsin. Heç yerə getmədi. Ailəliklə bir yerdə maşınla gəzib dincəlməyi sevirdi. Ailəyə hədsiz bağlı idi.

Dostcanlı, qohumcanlı idi balam. Pandemiya dövründə yoldaşları ilə bizdə yığışar, stolüstü oyunlar oynayardılar. Xoşlayardl ki, evimiz qonaq-qaralı olsun. Mülayim xasiyyətli, qəlbi yumşaq olsa da, ciddi xarakterə malik idi. Yüngül, şit davranışları sevməzdi, hər sözün, hərəkətin öz yerini bilərdi”.

Asimin son zamanlar şəhidliklə bağlı tez-tez-işlətdiyi fikirlər hər kəsi üzürdü. Sentyabrın 18-i igidimizin işlə bağlı evdən çıxdığı son tarix olur...

Ana: "Evdən çıxanda dedi ki, işlə bağlı rayona gedirəm. İki gün qabaqdan pal-paltarlarını yığıb hazırlamışdım.Həmişə gedəndə mənimlə sağollaşar, mən də arxasınca su atardım. Çox sevərdi ki, ayaqqabıları tərtəmiz olsun, par-par parıldasın. Həmin gün sanki harasa tələsirdi, fikirli idi. Heç mənimlə də görüşmədi. Pencəyini götürüb elə tez çıxdı ki... Hər dəfə qapıdan çxanda kompotunu da verərdim, isti su da əlavə edərdim ki, boğazı gəlməsin. Çay içməzdi. Hər gün də səhər başını yuyardı. Deyərdim, "yuma, soyuq dəyər”. Hələ qapının ağzında zarafatlaşardıq da. Ancaq həmin gün hər şey fərqli oldu...”.

Günorta saatlarında evdən çıxan Asim, sanki bu görüşün son görüş ola biləcəyini hiss edirmiş kimi, anası və özü kövrəlməsin deyə, iti addımlarla evi tərk edir..

Ana:"Son zamanlar danışıqları xoşuma gəlmirdi. "Ana, toy qalacaq”, "mən şəhid olacam” deyirdi. Soruşanda "Asim, bu nə sözdür? Niyə?”, cavab verirdi ki, "toydan qabaq bir şəhid də olsa, mən toyu saxlayacam”. Son vaxtlarda qarajı otaq elədi. Elə böyük həvəslə material alıb gətirirdi ki, buranı istədiyi kimi təmir etsin deyə. Hətta bacısına da deyirdi, "toy qalacaq”. O ərəfələrdə sözləri yalnız bundan ibarət idi. Oğluma görə çox narahat idim...”.

Acı xəbər...

Asimin babası baş verən məlum hadisə ilə bağlı, televizora baxanda məlumatlanır və bu barədə ailə üzvlərinə bidirir. Lakin Asimin şəhidlik xəbərini ilk alan Azər bəy olur. Hələ Vətən müharibəsi zamanı şəhid olan oğullar haqqında ilk məlumatın verilməsi zamanı bir jurnalistin nələr yaşadığını hər birimiz yaxşı bilir, belə xəbərlərin verilməsinin necə ağır olduğunu dərk edirik. 7 il qohumluq əlaqəsi olan, qardaş qədər sevdiyi Asimin həlak olması xəbərini sevimlisi ailəsinə çatdırmağın Azər bəy üçün necə ağır olduğunu təsəvvür etmək çətin deyil. O, özündə güc toplayaraq acı xəbəri ilk olaraq Asimin dayısına verir....

Kaş ki...

Böyük sevinc, fərəh hissi ilə hər kəs qız toyundan sonra 12 niyabr tarixində baş tutacaq oğlan toyuna hazırlaşırdı. Camalovlar ailəsində bir gün nəslin davamçıları olacaq körpələrin qığıltısı eşidiləcəkdi... Asim ata-anasına baba-nənə, bacısına bibi olmaq sevincini yaşadacaqdı... Sakit bir ev qaynar bir həyata çevriləcəkdi... Təəssüf ki, bütün bunlar xoş xəyallar olaraq yarımçıq qaldı. Asimin gələcək həyat yoldaşı üçün hazırlanan toy xonçaları onun məzarını bəzədi... Bir ananın, bacının... fəryadı yerə-göyə sığmadı, bir atanın, babanın beli büküldü, bir gənc qızın gələcək arzuları paranparça olaraq göz yaşları selə döndü... Ancaq hər kəs özündə güc, qüvvə taparaq bir söz dedi: "Təki Vətən sağ olsun!”.

Arzuların qanadında sevdiyi torpağa qovuşan Vətən sevdalı Şəhidim...

Bütün savaşlarda şəhid verən Azərbaycan polisinin daha bir nümayəndəsi, DİN-in ÇPA-nın serjantı Asim Camalzadə 20 sentyabr 2023-cü il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olundu.

Köksü Vətən eşqi ilə çırpınan Asim Knyaz oğlu Camalzadə ölümündən sonra,

Azərbaycan Respublikasının prezidenti cənab İlham Əliyevin 07.11.2023-cü il tarixli Sərəncamı ilə, "Vətən uğrunda” medalı ilə təltif olunur.

Baş verən hadisələr qardaş Türkiyə dövlətini də sarsıtmışdı. Türkiyənin Azərbaycandakı səfiri canab Cahit Bağçı həmin gün, ailəyə mənəvi dəstək olmaq üçün, yas mərasimində iştirak etdi və Asimn ailəsinə başağlığı verərək dedi: "Allah Şəhidimizə rəhmət eləsin! Məkanı Cənnət olsun! Yaşasın Türkiyə -Azərbaycan qardaşlığı!”.

Bəli, Asim Camalzadə kimi igd, qeyrətli oğulların itkisi artıq səbr kasası dolmuş millətin düşmənə verilən son şansın üstündən xətt çəkdi. Ali Baş Komandanın antiterror əməliyyatına imza atması ilə, qüdrətli Azərbaycan Ordusunun müzəffər əsgər və zabitlərinin sayəsində bütün torpaqlarımız düşmən tapdağından azad olundu, Şəhidlərimizin intiqamı yağı düşməndən alındı!

Sədətqulu bəy (baba):"Uşaqlıqdan mərd, səxavətli, qeyrətli, mübariz doğulmuşdu. Dövlət sirrini heç bir vaxt gəlib danışmazdı. Biz də nə əlavə sual verər, nə də onun işindən artıq-əskik bir kəlmə dilimizə gətirərdik. Sözübütöv, əqidəli, məsləkli, peşəsini ürəkdən sevən və işinə məsuliyyətlə yanaşan idi. Nə qədər ağır olsa da, nəvəmlə qürur duyuram!”.

Səringül xanım: (nənə):"Bir gecə oturmuşduq, durdum gedəm uzanmağa, bir də gördüm ki, gəlindən bir qışqırıq səsi gəlir ki... Dedim, görəsən nə olub. Gəlin dedi ki, "Asim deyir ki, gedək oturaq xeyli söhbətləşək, deyib-gülək, birdən şəhid olaram”. Şəhidlik sanki beynində yuva qurmuşdu...

Mənim balam toy həvəsimi gözümdə qoydu... İtkilərimiz çox idi. Anam 25 və 29 yaşlarında iki vətənpərvər oğul itirdi. Biz bu acının nə olduğunu bilirdik. Torpaq, Vətən uğrunda getdi mənim də gül qoxulu balam...”.

Ata: "Oğlum bəlkə də qəlbinin dərinliyində gizlətdiyi, bizim bilmədiyimiz ən ümdə arzusuna qovuşdu. Kim bilir... Ağırdır, çox ağırdır... Yenə Vətən sağ olsun! Asim Bayrağı, Vətəni seçdi. Ruhu şad olsun! Allah dövlətimizi, xalqımızı, millətimizi qorusun!”.

Asimin xalası Gövhər xanım, bibisi Ofelya xanım və digər əziz-doğmaları xatirələrində İgidimizlə bağlı o qədər maraqlı hadisələr danışdılar, onun iç dünyasını çılpaqlığı ilə elə açdılar ki, mənə elə gəldi ki, qəhrəmanımızı illərdir tanıyıram. Gözəl xasiyyəti, müsbət keyfiyyərləri ilə Asim mənə hər zaman yüksəklikdə qıy vuran qartalı xatırlatdı...

Aytən xanım (bacı): "Bir bacı üçün qardaş itkisinin nə olduğunu bacılar yaxşı bilər... Biz bir yerdə həyatımızın ən xoşbəxt anlarını yaşamışıq. Sirrimiz-sözümüz bir olub. Qəlbi bulaq suyu kimi dupduru, saf, təmiz idi. Heç kəslə işi olmazdı. Sakit bir həyat yaşayar, müsbət aurası ilə hər kəsdə xoş əhval-ruhiyyə yaradardı. Qardaşım olduğuna görə demirəm, sanki Günəşin nuru çökmüşdü onun simasına. Əməlləri xeyirxahlıqdan yoğrulmuşdu. Ailəyə həddən çox bağlı idi. Uşaqlarla oynayanda, zarafatlaşanda özü də uşaqlaşardı. Qardaşım bizi çox tez tərk etdi... Demək, onun Vətən sevgisi bütün sevgilərdən daha üstün imiş ki, Uca Allahım bunu bilərək onu əlçatmaz dərgahına apardı. O dərgah ki, hər zaman hər kəs onun arzusundadır!”.

Ana:"Həyat nə qəribədir... İşi ilə bağlı, Asimin heç vaxt şəkillərini paylaşmazdıq. İndi isə hər bir şəklini paylaşır, başqalarının baylaşımlarında isə gözümüz onu axtarır. Çox darıxıram onun üçün, çox... Hər yerdə yeri görünür balamın...”.

Xadicə xanım"balam heç yuxuma gəlmir, mənimlə danışmır”dediyi zaman Asimin qaynı Azər bəy yuxusunu danışır anaya. Yuxuda Asim Azər bəyə deyib ki, "elə gözəl yerdəyəm, deyiləsi deyil. Təbiət, yeyib-içmək... hər şey çox yaxşıdır. Mən gəlmək istəmirəm ora, amma sizin üçün çox darıxıram. Yerim çox rahatdır, məndən narahat olmayın”. Bu sözlərdən sonra Xədicə xanımbir qədər təskinlik tapıb. Bəzən iki dünya – görünən və görünməyən dünyalar arasında əlaqələr ya yuxular, ya da hissiyyatla agah olur insana. Ailəsinə həddən çox bağlı olan Asim əzizlərinin onun üçün necə narahat olduğundan rahatsızlanaraq, ən əziz qohumunun yuxusuna gələrək doğmalarına sözünü çatdırmaq istəyib...

CƏNNƏT – hər kəsin arzuladığı, lakin hər kəsə nəsib ola bilməyən ən uca məqam, zirvələrin zirvəsi! Bu həyatda gərək elə qəlbin, elə əməlin sahibi ola biləsən ki, Uca Allah səni milyonların içindən seçib "Şəhid” adına layiq bilərək dərgahına aparsın. Köksü hər zaman Vətən sevgisi ilə yanan Asim Camalzadə necə böyük ürəyin sahibi olub ki, Rəbbimiz onu ən yüksək əli mükafata layiq görüb. Allah səni dərgahında qorusun, qeyrətli Vətən oğlu!

Tarixən Azərbaycanın azadlığı və bütövlüyü uğrunda mübarizədə qalibiyyət əldə etsək də, itkilərimiz oldu. Vətən deyiriksə, deməli bu Torpağı, diyarı, el-obanı qoruyan igid oğullar da, Haqq savaşında şəhidlərimiz də olacaq. Tarixən bu, belə olub və belə də davam edəcək.

*Bir nəslin yaxın keçmişdəki həyat səhifələrinə boylansaq görərik ki, bu ailənin Vətənpərvər, qeyrətli oğulları saya gəlməz... Qəhrəmanları xoş xatirə ilə anır, "Ruhları şad olsun!” deyirik.

*I Qarabağ müharibəsi iştirakçıları,1992-ci ildə şəhid olublar:

Vəliyev Əlövsət Cəfərxan oğlu;

Rüstəmov Ramiz Cümşüd oğlu (10.10.1992);

Cəfərov Babək Tapdıq oğlu (10.10.1992).

Asimin dayısı, I Qarabağ müharibəsi veteranı (müharibədə yaralanıb):

Xəlilov Sərxan Sədətqulu oğlu (müharibə zamanı hərbi xidmətdə olub).

44 günlük Vətən müharibəsi iştirakçıları:

İsmayılov Yaşar Hüseyn oğlu (könüllü);

Qaraxanlı Mübariz Səyyab oğlu.

44 günlük Vətən müharibəsi şəhidi:

Quliyev Ramin Rizvan oğlu.

Bu gün Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında ailənin üç şəhidi uyuyur:

Ramiz Rüstəmov, Babək Cəfərov və Asim Camalzadə.

Belə bir vətənpərvər oğulları olan bir nəslin davamçısı idi bizim Asim Camalzadə!

Son nəfəsinədək qürurla daşıdığı formaya sadiq qalan, vəzifə borcunu vicdanla, ovyektiv yerinə yetirən, qərəzli mövqedən hər zaman uzaq olan, elə xidməti vəzifəsini icra edərkən də əbədiyyətə qovuşan Şəhidimizin səs yazısındakı sözlər onun daima dilindən çıxan sözlərin təsdiqidir: "Torpaq üçün şəhid olmaq əla bir şeydir. Təki şəhid olum, bu dünyadan şəhid kimi köçüm”.

Deyirlər, nəyi çox arzularsan, Allah da səni istəyinə qovuşdurar. O, alnına yazılan taleyi yaşadı, sonda arzusuna çatdı. Bu gün Asimin ailəsinə təskinlik verməkdə söz də acizdir. Amma bir həqiqəti unutmayaq ki, ŞƏHİDLƏR ÖLMƏZDİRLƏR! Asim Cənnət Mələyi olaraq hər zaman əziz-doğmalarının yanında olacaq, ruhu hər bir addımda onlara dəstək, dayaq olacaq...

Ruhun şad olsun Cənnətməkan Şəhidimiz!

Və yazıya bir mahnıda səslənən sözlərlə nöqtə qoyuram. Sanki bu sözlər Asimin dilindən əzizlərinə ünvanlanıb...

Ana, mən Şəhid oldum, yerim gözəldir,

Təki ağlama!

Canım sevgilim, bağışla məni,

səni tək qoydum...

Vətən sağ olsun!”

***

Mənim çox deyiləcək sözlərim vardı,

Ürəyimdə qaldı...

Mənim bir Vətənim var – Azərbaycanım,

Doğma diyarım!

Aygün Hacıyeva,

AJB, AYB və AAB-nin üzvü