"İyirmi beş ildir ki, ailəmlə yataqxananın bir otağında yaşayırıq”
O, şairdi, şeir yazır. Adamların gəl – get elədiyi Nərimanov parkında balaca əl arabasında kitab satır. Bununla həm çörəyimi qazanıram, həm də insanları maarifləndirirəm – deyir Xaqani Ayxan. Onunla görüşmək üçün Nərimanov parkını seçirik. Görüşüb çay stolu ətrafında əyləşirik. Kitab alıcısının az olmasından gileylənir şair:
- Çörəyiniz ancaq kitabdan çıxır?
- Yox. Neçə vaxtı idi ki, işsiz idim. İndi "Socar” da işləyirəm. Kitab satmağa işsiz vaxtlarımda başlamışdım. Təxminən beş ildir ki, kitab satıram.
- İxtisasınız nədir?
- Mühəndis – mexanik.
- Bəs şeir yazmağa necə başladınız?
- Atam azərbaycan dili və ədəbiyyat müəllimi idi. Ədəbiyyata çox həvəsim olduğundan elə şeiri də o, vaxtdan yazmağa başladım.
- Hansı bölgədən idiniz?
- 1965 – ci ildə Masallı rayonunda anadan olmuşam. Macarıstanda hərbi xidmətdə olmuşam. 1982 – ci ildən Bakıda yaşayıram, daha doğrusu Sumqayıtda ailəmlə birlikdə bir otaqlı yataqxanada yaşayırıq. O, vaxtı Sumqayıtda "Üzvi Sintez İstehsalat Birliyi” zavodunda işləyirdim. Həmin vaxtı da şeir yazırdım və elə ilk şeirim zavodun "Sintez” qəzetində dərc olunub.
- Bəs mühəndislik sənətini necə seçdin?
- Əvvəl inistuta sənət vermişdim, amma kəsildim. Sonra Neft – kimya inustutunda oxudum.
- Kitabları hardan götürürsən?
- Kitabları həm nəşriyyatlardan, həm də müəlliflər özləri gətirib kitabın verir ki, bunları satım.
- Şair kimi şeir yazmaq və mühəndis kimi işləmək, bunlar bir – birinə mane olmur ki?
- Xeyr. Heç bir maneçiliyi yoxdu. Şeir yazmaq mənim üçün hobbidi. Məni yazmağa məcbur etməyən şeiri mən yazmıram. Şeir mənə gəlir və beynimdə onu qurandan sonra yazıya köçürürəm. 1991 – ci ildən Sumqayıtda şair İbrahim İlyaslının sədrlik etdiyi " Dəniz” ədəbi birliyinin üzvüyəm.
- AYB – nin üzvüsünüz?
- Xeyr. Üzvü deyiləm. Amma, dörd ildir ki, sənədlərimi vermişəm. Qəbul etməyiblər. Deyirlər ki, kitabını təqdim elə. Məndə də elə imkan yoxdu kitab çap edəm.
- Sənədlərinizi kimə vermisiniz?
- Fikrət Qocaya. Əslində mənim üçün AYB – nin üzvü olmaq maraqlı deyil. Üzv etmirlərsə, etməsinlər. İmkanım yoxdur. Otuz ildir ki, ev növbəsindəyəm ev ala bilmirəm. Üç uşaq, həyat yoldaşım və mən beş nəfər yataqxananın bir otağına sığınmışıq. Uşaqlarımı oxuduram. Böyük qızım tibb texnikomunda oxuyur. İkinci qızım Bakı Avrasiya Universitetində oxuyur. Oğlum isə onuncu sinif şagirdidir. Üç uşağın təhsil haqqı və ailə saxlamaq çox çətindi. İmkansız adamam kitabımı dərc etsinlər də, nə olacaq.
- Bu çay evlərində kitablarına müştəri tapa bilirsən?
- Olanda olur. Elə gün olur heç bir kitab da sata bilmirəm. Yay gəlir başlayacam kitab satmağa.
- Şeirləriniz mətbuatda dərc olunur?
- Dostlar sağ olsunlar dərc edirlər şeirlərimi. Keçən dəfə Qan Turalını gördüm. Dedim ki, şeirlərimi çap elə də saytında. Dedi ki, sən Səməd Vurğunu oxuyursan, get, S.Vurğun çap olunan yerlərdə şeirlərin getsin. Mən də bir söz demədim. Səməd Vurğunla bağlı yazılar yazmışam.
- "Yataqxana” şeiriniz oxuyarsınız qulaq asaq? Bilirəm evsizlik çətindi.
- Əlbətdə:
Oyandım bu ömrün çığırtısına,
Bu nə səs – səmirdir yataqxanada.
Bu uçuq divardır, bu lal divardır,
Ömrümü gəmirdi yataqxanada.
Acı bağırsaqtək uzanır ömür,
Batan bir arzunu çıxan ha görmür.
Siqaret kötüyün sümürhasümür,
Əllərim kömürdür yataqxanada.
Uçub dəhlizinə yox olur ətir,
Havası küflənib gözümü didir.
İlahi, bu ömrü kirayə götür,
Bu da bir ömürdür yataqxanada. (Xaqani Ayxan)
Vasif Əlihüseyn
Moderator.az
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
