Yazıçı-publisist Mahir Qabiloğlu Azərbaycan prezidentinin qızı, Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın növbəti şeirinin tərcüməsini Modern.az saytına təqdim edib. “Romada... Tozlu oturacaqda” adlı şeiri oxucuların ixtiyarına veririk.

(В Риме на грязной скамейке)

Noyabr... Qədim Roma – 
Tozlu oturacaqda 
əyləşmişəm sakitcə. 
O başda da bir səfil 
fikrə gedib, dinməyir, 
təslimdir səssizliyə... 
Görən nəyi düşünür –
nələr var ürəyində?.. 

Hiss edirəm uzaqdan, 
Spirt, tütün qoxuyan, 
Qəribə nəfəsini... 
Üst-başından tökülən 
çirkin üfunətini... 
Bir ona baxıram mən, 
bir də dönüb özümə. 
Görəsən, bu səfildə 
Nə doğma gəlir mənə?!. 
Görən bezgindirmi o 
Öz doğma həyatından..?

Yanımızdan ötənlər            
süzürlər qaş-qabaqla; 
Yenə baxıram ona, 
sonra özüm-özümə 
sual verib dururam: 
-“Oxşarlıq varmı bizdə?” 
Səfil yalan danışmır, 
Yalandan uzaqdır o –
Oxşarıq buna görə? 

Niyə yalan danışsın –
buna nə ehtiyac var? 
Geriyə yol qapalı, 
qarşıda uçurum var... –
İtirib olanını, 
Tapmağasa həvəs yox... 
Bir üzü var sadəcə, 
iki üzə gərək yox... 

Mürgüləyir sakitcə, 
Xırıltı səsi gəlir. – 
Anlamaq çətin deyil – 
Həyatın qulu olan 
Bütün insanlar yatır, 
Yuxusuna bal qatır... 

...amma özümlə onda 
oxşarlıq axtarıram: 
“Hardasa bənzərik biz!..” 
Axır ki, sualıma 
qısa cavab tapıram... 

Noyabr... Qədim Roma... 
Qocaman şam bağında 
Tozlu oturacaqda 
Əyləşmişəm sakitcə. 
O başda da bir səfil 
fikrə gedib, dinməyir, 
Oturub kirimişcə... 
Bu an hava dəyişir, 
Külək cövlan eyləyir, 
Bizi sovurub gedir... 
Hardasa bənzərik biz!..

Rus dilindən çevirəni: Mahir Qabiloğlu