Xeberle.com-un məlumatına görə, Əşrəf Cavad оğlu Şəfiyev 6 mart 1938-ci ildə Qaryagin (Indiki Füzuli) rayоnunun Yuxarı Veysəlli kəndində anadan оlub. Xurşidbanu Natəvan adına Füzuli şəhər оrta məktəbini bitirdikdən sоnra 1956-1958-ci illərdə dоğma kəndində yeddillik məktəbin katibi işləyib. 1958-1961-ci illərdə Sоvet Оrdusu sıralarında hərbi xidmət keçib. 1961-ci ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin (indiki Bakı Dövlət Universiteti) Şərqşünaslıq fakültəsinə daxil оlub, 1966-cı ildə universitetin Fars filоlоgiyası şöbəsini bitirib. 1966-1970-ci illərdə Sumqayıt şəhər 35-saylı texniki peşə məktəbində tərbiyəçi, müəllim, direktоr müavini kimi fəaliyyət göstərib. 1970-1972-ci illərdə Sumqayıt şəhər Mədəniyyət şöbəsinin nəzdində fəaliyyət göstərən şahmat klubunda direktоr, 1972-1974-ci illərdə isə Əli Kərim adına pоeziya klubunda rəhbər, Şəhər Mədənniyyət Evinin müdiri vəzifələrində çalışıb. Həmin illərdə ictimai əsaslarla Respublika Mədəniyyət Işçiləri Həmkarlar Ittifaqı Sumqayıt şəhər kоmitəsinin sədri, Xalq Mədəniyyət Universitetinin rektоru, H. Ərəblinski adına Sumqayıt Dövlət Dram Teatrının direktоru, 1992-1994-cü illlərdə Sumqayıt şəhər Mədəniyyət şöbəsinin müdiri vəzifələrində çalışan şair Əşrəf Veysəlli həm də "Sоsialist Sumqayıtı" qəzetinin nəzdində оlan bədii şuraya sədrlik edib. Hazırda Respublika Mədəniyyət Işçiləri Həmkarlar Ittifaqı Sumqayıt şəhər Kоmitəsinin və Respublika Mədəniyyət Fоndu Sumqayıt şöbəsi idarə Heyətinin sədridir. 2002-ci ildən etibarən Sumqayıt Dövlət Universitetində fars dilindən dərs deyir. 2017-ci ildə "Tərəqqi" medalı ilə təltif olunub.

Əşrəf Veysəlli 10-dan çox kitabın müəllifidir. "Təki səni duyan olsun", "Qayğı", "Ayrılığın üzü dönsün", "Qarşıma siz çıxın", "İki dostun bir ürəyi", "Ürəyim Allah evidir", "Sumqayıtın qan yaddaşı", "Dağlar, sizdə nəyim qaldı", "Qəbuluna yazılmışam Allahın" və başqalarını qeyd etmək olar.

Xeberle.com ailəsi bu münasibətlə şairi təbrik edir, sağlıqlı uzun ömür, tükənməyən təb arzulayır.

Şairin bir neçə şeirini oxuculara təqdim edirik:

SEVGİ ŞEİRLƏRİ YAZIRAM HƏLƏ

Bir cüt göz boylanar gözlər içindən,

Qırx ilin həsrəti sızlar içimdə.

Onun bənzərini qızlar içində

Görcək,ünvanımı azıram hələ,

Sevgi şeirləri yazıram hələ.

Gah havaya həsrət, gah suya həsrət

Neylərdim o zərif duyğuya həsrət?...

Qan sızan gözlərim yuxuya həsrət

Məni sevənlərə, mən sevənlərə

Sevgi şeirləri yazıram hələ.

Söz ki məhəbbətə, eşqə söykənər

Dönər ev tikənə, işıq çəkənə.

Sevgi tükənəndə ömür tükənər,

Odur ki,qəlbimlə verib əl-ələ,

Sevgi şeirləri yazıram hələ.

Neçə ölümlərdən keçdim,ölmədim,

Ölmədi dərdimdən heç kim,ölmədi.

Özüm öləndə də eşqim ölmədi,

Onun hər cövrünə hazıram hələ,

Sevgi şeirləri yazıram hələ.

Dalımca danışıb söyməsin heç kəs,

Düz olan işimi əyməsin heç kəs.

Bu yaşda xətrimə dəyməsin heç kəs,

Getsin öz işinin dalınca hərə,

Sevgi şeirləri yazıram hələ.

Eşqim düşürməsin atından məni,

Yansam,ayırmasın odundan məni.

Əzrayıl çıxartsın yadından məni,

Lap belə fələyin özü də gələ

Sevgi şeirləri yazıram hələ.

SEVGİDİR

Canı can istəyir, qanı qan çəkir,

Bu pünhan duyğunun adı sevgidir.

Balıncı başımın altından çəkir,

Bu odur,

Bu odur,

Odur-sevgidir.

Haqsız qınaqsa da, nahaq qansa da,

Qəfil sınaqsa da,imtahansa da,

Ondan neçə kərə ağzım yansa da,

Ağzımın ləzzəti,dadı sevgidir.

Ey durub qəsdimə,yol kəsən gözəl,

Mənim taleyimsən bəlkə sən,gözəl.

Olsan ürəyimə yol gəzən,gözəl,

Mənim ürəyimin kodu sevgidir.

BİR ÖMRÜN MƏNZİLİ UZANAR HƏLƏ....

Bir ömrün mənzili uzanar hələ,

Bir qız bu yollarda məni ləngidər.

Qara tül libasda o gülə-gülə

Sevdirər könlümə qara rəngi də.

Ulduzlar hüsnünə heyran qalarlar,

Qonmaq istəyirlər çiyninə hərdən.

Qorxar ki, oğlanlar məcnun olarlar,

O qızı qara geyər əyninə hərdən.

Dünya,tilsiminə düşübdür,nədir,

O ala gözlərin,qara qaşların.

O qız tül libasda ağ fəvvarədir

Soyuq qucağında qara daşların.

Bir duyğu qoymaz ki,danışam,dinəm,

Bağrıma bir həsrət yükü daşınar.

Onsuz yurd yerinə bənzəyər sinəm.

Ürəyim çevrilər ocaq daşına.

Çöhrəsi nur dolu səhərə bənzər,

Görsəm, gözlərimin ümidi artar.

Onsuz keçirdiyim günlərə bənzər,

Onun xoşladığı o qara paltar.

O gedər-çiçəklər,güllər quruyar,

O gələr-gül açar səkilər indi.

Şimşəktək buludu biçər,doğrayar,

Bir ömrün dan yeri sökülər indi.

Onu ömür boyu gözləyərəm mən,

Hərdən şirin-şirin dindirər məni.

Ömrün qürubunda tutub əlimdən,

Gün çıxan tərəfə döndərər məni.

Bir ömrün mənzili uzanar hələ,

Bir qız bu yollarda məni ləngidər.

Qara tül libasda o gülə-gülə,

Sevdirər könlümə qara rəngi də.

BİLİR

O sevda dəmindən uzaqdır hələ,

Məni də özündən çox uzaq bilir.

Mənim sevdiyim gül uşaqdır hələ,

Ülvi hisslərimi oyuncaq bilir.

Başına dolanım, dönüm bu eşqin,

Yolunda alışım, yanım bu eşqin.

Məni məndən alıb mənim bu eşqim,

Nə oğul anlayır, nə uşaq bilir.

Ömrümün gülşəni bilirəm onu,

Hər gün səcdəsinə gəlirəm onun.

Ölürəm dərdindən, ölürəm onun,

Necə öldüyümü bir Allah bilir.

HARDASAN

Hər yanda, hər yerdə görürəm səni,

Məndən ayrılmırsan xəyallar kimi.

Bütün fəsillərdə görürəm səni-

Yazda günəş kimi, qışda qar kimi.

Gah toy yerindəsən, gah yas yerində,

Gözümün ağında, qarasındasan.

Üzdüyüm suların ləpələrində,

Açdığım kitabın arasındasan.

Çırağım sönürmü-nura dönürsən,

Durub yandırıram, sən də yanırsan.

Qələm götürürəm, şeir yazam mən,

Galıb misralarda sən dayanırsan.

Şirin sözlərintək ətir qoxuyan

Hər səsə, sədaya qatıblar səni.

Yediyim çörəyə,içdiyim suya,

Udduğum havaya qatıblar səni.

Dönüb sən olubdur,bu yer, bu aləm,

Dönüb sən olubdur bu cahan, gülüm!

Hər yerdə, hər zaman səni görürəm,

Ancaq bilmirəm ki, hardasan, gülüm!

DÜNƏN DEYİLDİMİ

Qəlbini qanadlı arzulara aç,

Anasan, qəm çəkmə beşik başında.

Hamının saçları ağaraydı kaş,

Heç kəs qalmayaydı cavan yaşında.

Xəzan yarpağıtək saralan illər

Qara gözlərinə nəm gətirməsin.

Mənim saçlarıma dən salan illər

Sənin ürəyinə qəm gətirməsin

Dünən deyildimi dayanıb gendə,

Məni bir çıxılmaz oda saldığın?

Dünən deyildimi kirpiklərinlə

Sevən ürəyimi nişan aldığın?

Dünən deyildimi, dedin ay ömrüm,

"Çəməndə qırmızı xaldı lalələr”

Dünən deyildimi mən səni gördüm,

Ayağım altında qaldı lalələr.

Gördüm, ünvanımı itirdim, azdım,

Qəlbimdə utanacaq bir hiss oyandı.

Odlu siqareti cibimə basdım,

Təzə pencəyimin bir cibi yandı.

Dünən deyildimi çıxdın qarşıma,

Ömrümün əlindən tutası oldum.

Tale əllərini çəkdi başıma,

Axır ki, beş uşaq atası oldum.

Qəlbini qanadlı arzulara aç,

Anasan, qəm çəkmə beşik başında

Hamının saçları ağaraydı kaş,

Heç kəs qalmayaydı cavan yaşında.

Bu da səadətdir, inan, əzizim,

Bunu qəmlənməyin yeri varmı heç?!-

Bir də ki, hər şey,

Hər şey dünən olub, dünən, əzizim.

İnsan da bir gündə qocalarmı heç?!