Xeberle.com-un budəfəki müsahibi Qubadlı rayon Maliyyə İdarəsinin rəisi Kəmaləddin Rüstəmovdur.

Haşiyə:Kəmaləddin Rüstəmov 1953-cü il iyun ayının 15-də Qubadlı rayonunun Balasoltanlı kəndində anadan olub. İbtidai təhsilini Qara İlyasov adına Qubadlı şəhər 1 saylı tam orta məktəbində alıb. Xalq Təsərrüfat İnstitunu bitirib, ixtisasca iqtisadçıdır. Qubadlı rayon Həmkarlar İttifaqında, bir müddət isə İcraiyyə Komitəsində və bankda işləyib. 1991-ci ildə Qubadlı rayonunda fəaliyyət göstərən Cihazqayırma Zavodunda rəis müavini vəzifəsində çalışıb.

- Kəmaləddin müəllim, Qubadlıdan Sumqayıta gəlib yaşamaq, işləmək çətin olmadı ki?

O vaxtı gülürdülər ki, Qubadlı hara, zavod hara. Amma 15 respublikaya biz mal istehlak edirdik. Zavodun işçilərinin hamısı gənclərdən ibarət idi. Qaçqın olmazdan əvvəl Sumqayıtdan ev almışdım. Həmin evdə qaldığımız müddətdə sənəd işlərinə görə, rayona getməli idim. Yoldaşım siyahı verərək mənə tapşırdı ki, boşqab, çəngəl, qaşıq və s. gətirim. Hazırda Qubadlı rayon icra nümayəndəsi işləyən dostum İlyasla birlikdə rayona getdik. Onunla orta məktəbi də bir yerdə oxumuşuq. Yoldaşımın tapşırdığı əşyaları götürəndə gözüm kənarda qoyulan albomlara sataşdı. Düşündüm ki, kimsə qonaq gələr, baxarıq. Evdən onları da götürüb çıxdım. Ondan təxminən bir ay sonra rayondan çıxmaq məcburiyyətində qaldıq. Məcburi köçkün olduqdan sonra qohum-əqrəba bir yerə yığışdıq. Atam bizə dedi ki, Allah bizi imtahana çəkir, bu ərəfədə çalışın bir-birinizdən muğayət olun, bir-birinizdən inciməyin.

Yoldaşım məni ikinci mərtəbədən çağırıb dedi ki, çörək yoxdur. Dedim oğlum Elçini göndər, gedib alsın. O, çörək almaq üçün pul olmadığını bildirdi. Oğlumla maşına minib gedirdik. Yolda maşını bir nəfər saxlatdırdı və mənə dedi ki, onu Pasyolkaya (indiki İnşaatçılar qəsəbəsi) aparım. Mən o vaxtı Bakını çox yaxşı tanısam da, Sumqayıtı o qədər də tanımırdım. Ona görə də dedim ki, mənə yolu göstərsin. Onun verdiyi pula görə mən çox sevindim və düşündüm ki, həmin pula 5-6 ədəd çörək ala bilərəm. Sonralar mağazada işləmişəm və beləliklə yavaş-yavaş güzəranımızı düzəltməyə başladıq.

- Dövlət işində nə vaxtdan işləməyə başladınız?

O vaxtı bizim başçı Əvəz məllim məni yanına çağırdı ki, gəl səni Sosial Müdafiə Fonduna müdir təyin edim və dedi ki, mən bilirəm ki, sən atanın tanışlarının köməyi vasitəsilə işləri yoluna qoya bilərsən. Bu işdə mənə bəzi insanlar kömək elədilər və sonra təqaüdlər vaxtında verilməyə başladı. Malik müəllim başçı gəldikdən sonra isə məni Maliyyə İdarəsində işləmək üçün dəvət etdi. 2006-cı ilin aprel ayının 18-dən etibarən Maliyyə İdarəsində işləməyə başladım.

Öz rayonumuzda fəhlə işləməyi buranın Maliyyə İdarsində rəis işləməkdən üstün tutardım. Çünki məcburi köçkün sözünün özü böyük problem deməkdir. Allah rəhmət eləsin, ulu öndər deyib ki, qaçqınlar, məcburi köçkünlərin problemi, mənim problemimdir. Allah köməyi olsun, prezidentimiz İlham Əliyev də bizlər üçün hər cür şərait yaradır. Amma baxmayaraq ki, mən Maliyyə İdarəsinin rəisiyəm, evim var, yenə də mənim üçün çətindir.

Qubadlı rayonunda mənim Qasımov Məhyəddin adlı bir müdirim var idi. 10 ildən çox mənə müdirlik etmişdi. Çox da yaxşı insan idi. Sonradan mənimlə qonşu olmuşdu. O həmişə deyirdi ki, Allahın altında filan bulağın suyundan bircə stəkan içəm, dünyada mənim heç bir dərdim olmaz. Atam da deyirdi ki, Allah qismət eləyə, dizimi qoyam yerə, o Həkəri çayından doyunca su içəm, ondan sonra elə oradaca dünyamı dəyişəm. Yəni bir stəkan suyun həsrəti ilə insanlar dünyasını dəyişdilər. Ona görə də, burada istər icra başçısı, istər maliyyənin müdiri olmaqdansa, orada təqaüdçü olmaq, fəhlə işləmək daha yaxşıdır.

- Maliyyə büdcəsinin bölgüsü haqqında çətinliklər olurmu?

-Əlbəttə ki, olur. Fevral ayının əvvəllərində hesabatımız oldu. Hesabatda başçı, kurator və millət vəkili İmamverdi İsmayılov iştirak edirdi. Büdcə layihəsi hazırlananda həm xərclər, həm də gəlirlər nəzərdə tutulur. Malik müəllim başçı gələndən sonra gördüyü işlər sayəsində büdcənin gəlirləri artdı. O, məktəblər tikdirdi. Hətta mən deyərdim ki, bizdə elə məktəblər var ki, şəraiti ölkədəki digər məktəblərlə müqayisədə daha yaxşıdır. Təhsil sahəsində biz çox irəli getmişik. Mehriban xanım Əliyevanın bizim məktəblərin birinin açılışında iştirak etməsi dediklərimin əyani sübutudur. Mən özüm də təhsilə böyük önəm verən biriyəm. Sonradan başqa ixtisasa yiyələnsə də, mənim atam da müəllim olub. Hazırda yoldaşım, gəlinim də sözügedən peşə üzrə fəaliyyət göstərirlər. Əvvəlki dövrlərdə büdcənin 30-35 faizini özümüz maliyyələşdirirdik. O gün çıxışımda da dedim, biz dotasiya almırıq, xərclərimizi gəlirlərimiz hesabına həyata keçiririk. Hətta kuratorumuz başqa rayonlara gedərək bizi misal göstərib. Qaçqın rayonlarının içərisində yeganə bizik ki, dövlətdən dotasiya almırıq.

- Kəmaləddin müəllim, iş prosesində ən çətin dövr sizcə hansı idi?

Biz məcburi köçkün kimi gələndə əgər ulu öndərin diqqəti olmasaydı, bunu hamımız bilirik ki, yerli-köçkün davası düşəcəkdi. Bizi gözü götürən də, götürməyən də var idi. Bir dəfə bir məmurla mübahisə etdim. O bizi öz inzibati binalarından çıxarmaq istəyirdi. Ona dedim ki, bizə də xoş deyil burada oturmaq, çıxmağa çalışarıq. Bir müddət keçdikdən sonra, yenə də dedi ki, çıxın buradan. Mən Nazirliyə, Malik müəllimə müraciət etdim. Bir müddət sonra İcra Hakimiyyətinin arxasında bizə yer verdilər. Həmin məmur yenə məni yanına çağırdı və dedi ki: "Niyə çıxmırsınız?! Bəs deyirlər qaçqınların evi, villası var" . Ona dedim ki, biz qazandıqlarımızı zəhmətlə əldə edirik. Sözümü ora gətirmək istəyirəm ki, bizim insanlar çox zəhmətkeşdilər.

- Qubadlının pulu çoxdur, ya qubadlıların?

- Bəli, qubadlıların pulu zəhmətləri hesabına çoxdur. Bizdə ən kasıb adam büdcə təşkilatı tərəfindən maliyyələşən dövlət işində çalışan adamdır. Özəl sektorda işləyənlərin isə hamısı imkanlıdır.

- Sizə idarə rəhbəri olaraq hörmət edirlər ya şəxsi kefiyyətlərinizə görə?

Hər insan haqqında müxtəlif sözlər, şayiələr yayılır. Bir dəfə icra nümayəndələri mənə dedilər ki, işçilər səndən qorxur. Mən də dedim ki, bəlkə hörmət edirlər?! Mənim atam həmişə camaatın içində olub. Özü işləyib, qazanıb və qazandıqlarını insanlarla bölüşüb. Atamın neçə il bundan qabaq rəhmətə getməsinə baxmayaraq, hələ də ona görə mənə hörmət edənlər var. Bu illər ərzində çalışmışam ki, vəzifəyə görə deyil, özümə görə hörmət qazanım.

- Sizin maliyyə idarəsində son dövrlərdə hansı dəyişikliklər olub?

- Malik müəllimin əməyi göz qabağındadır, bu qədər məktəblərin tikilməsi bunun əyani sübutudur. Bu binaların tikilməsində Malik müəllimin böyük əməyi olsa da, arxa planda mənim də, Maliyyə İdarəsinin də əməyi var. İqtisadiyyat inkişaf etdikcə dövlət büdcəsinin də həcmi artır. Cənab Prezidentin gördüyü qabaqcıl işlər nəticəsində ölkəmiz böhrandan minumum itkilərlə çıxdı. Maliyyə Nazirliyinin daxilində də müəyyən struktur dəyişiklikləri oldu. Əvvəllər pulu almaq üçün gedib növbəyə durmaq lazım gəlirdi. Amma indi bu proseslərin hamısı elektron variantda həyata keçirilir. Mənim yadımdadır ki, əmək haqqlarının kartlar vasitəsilə paylanılması haqqında cənab prezident sərəncam verdi. Ondan sonra rüşvətin neçə faizi də yığışdırıldı. Əvvəllər hamı pulu kassadan alırdı və az da olsa vətəndaşdan pul götürülürdü.

- Son dövrlərdə maliyyəniz artıb və ya azalıb?

Mədəniyyət, təhsil sahəsində olduğu kimi, maliyyə sahəsində də regional idarələr yarana bilər. Bu idarələr mərkəzləşdirilmiş şəkildə maliyyələşdirildiyi üçün hazırda maliyyə sahəsində artım və ya azalma olduğunu demək bir az çətindir.

- Qubadlı rayonunun digər rayonlardan fərqi nədədir?

Bizim rayonun insanlarının bir qədər fərqli xüsusiyyətləri var. Əlbəttə ki, hamımız Azərbaycanlıyıq, buna söz yox. Həmişə deyirik ki, ölkəmizi bölgələrə ayırmaq yaxşı deyil. Amma bölünməsə də mükün deyil. Mən öz ailəmi çox istəməsəm (çünki ailə də kiçik bir dövlətdir), qonşumu necə istəyərəm?! İnsanlar belədir, doğulduqları yerin, iqlimin, havanın, suyun onlara təsiri birmənalıdır. Düzdür, övladlarımızın çoxu burada anadan olublar, sonra necə olacaq onu deyə bilmərəm. Amma hamı bizə deyir ki, siz qubadlılar bir-birinizlə çox mehribansınız. Bizdə elə bil ki, hamı bir ailədir. Bu mehribanlıq belə tərbiyə olunduğumuzdan irəli gəlir.

Söhbətləşdi: Kamal Almuradlı

FOTO: Eldar

Xeberle.com