Son günlər keçmiş ekologiya və təbii sərvətlər naziri Hüseynqulu Bağırov haqqında bəzi saytlarda yazılar tirajlanmaqdadır. Materialın qaynağı kimi xaricdə yaşayan jurnalist Cavanşir Həsənlidir. İlk olaraq o, bu haqda yazıb.
Əməkdaşımız Ramil Zeynallı həmin materilları təhlil edib.
Hüseynqulu Bağırovla bağlı yayımladığınız material sizin və ya kimlərinsə arzuladığı effekti verdi, ictimai fikri bu məsələyə yönəldə bildiniz.
Siz jurnalistsiniz. Yayımladığınız materiala qarşı tərəfin mövqeyini öyrənmək sizə maraqlı olmalı idi. Əgər maraqlı deyildisə, bu, özü bir sıra suallar yaradır. Qarşı tərəfin mövqeyini öyrənmək kimi bir prinsipiniz (?!) yoxdursa da, həmin tərəfin verdiyi açıqlamanı məzxərəyə qoymaq yox, neytral olaraq qəbul edib, soyuqqanlı, tərəfsiz şəkildə şərh edə bilərdiniz.
Trio aydın görünür: Materialı ötürən tərəf, Siz və bəzi saytlar .
Təəssüf ki, belələri bütün peşəkar və hüquqi dəyərləri heçə sayaraq, sizin materialı heç bir mövqe öyrənmədən ictimailəşdirdi.
İndi gələk, Sizin "əlahəzrət faktlar”ın mötəbərliyinə.
Birinci məqam – paylaşdığınız print-screen-lərdəki 3 şirkətin yatırdığı investisiyanın kredit hesabına olduğu aydın görünür. Siz bu məqamı qabartmır, böyük rəqəmlər üzərində oynayırsınız...
İkinci məqam – Əgər şirkətlər kredit hesabına sərmayə yatırıbsa, mülklər də krediti verən təşkilatın girovunda olur. Sizdən fərqli olaraq, qarşı tərəfin mövqeyi ilə maraqlandıq. Aydın oldu ki, kredit üçün zəmanət məktubunu Türkiyə şirkəti verib və o şirkət də L.Bağırova məxsus deyil. O əmlaklardan bir hissəsi o zaman L.Bağırova və onun maraqlarını təmsil etdiyi qurumlara o vaxt məxsus olacaq ki, kredit ödənilib qurtarsın. Bu da yaxın 8-10 ildə baş verəcək.
Üçüncü məqam – Şirkətlərdən 7-nin fəaliyyətini dayandırdığı, ümumiyyətlə mövcud olmadığı, 4-nün işləmədiyi, birinin isə L.Bağırovla heç bir əlaqəsi olmadığı görünür.
Dördüncüsü , ittiham olunan tərəfin yaydığı (bəzi saytların isə qanunun tələblərinə baxmayaraq yayımlamadığı) açıqlamadan görünür ki, 90-cı illərin ortalarında Universitet otelçilik ixtisasını gücləndirmək məqsədi ilə Otelçilik Məktəbi yaradıb, onun nəzdində kiçik bir otel də olub. Sonralar bu otel öz hesabına nisbətən böyüyərək ortaölçülü bir otelə çevrilib.
2000-ci ildə Hüseyn Bağırov nazir təyin edilərkən qanunun tələblərinə uyğun olaraq universitetin təsisçiliyindən imtina edib.
Universitet bu illər ərzində tam şəffaf fəaliyyət göstərib, keyfiyyətli təhsili, eləcə də nümunəvi vergi ödəyicisi olması ilə seçilib. Universitet və ona yaxın təşkilatlar, şirkətlər tərəfindən, eləcə də Otelçilik Məktəbi tərəfindən 2001-ci ildən bu günə qədər dövlət büdcəsinə 15 milyon manatdan çox vergi ödənilib. Bundan əvvəl isə təxminən 5 milyondan da artıq.
Bu qədər vergi ödəmiş şirkətlərin yəqin ki, 50-60 milyon gəliri sizin üçün də qanuni görünür və həmin adamların hansısa işə 6 milyon, lap 16 milyon sərmayə yatırması qədər təbii heç nə ola bilməz.
Beşincisi, 7-8 mərtəbəli binaların şəklini paylaşaraq onun dəyərinin 6 milyon dollarla ölçüldüyünü söyləmək nəinki məntiqsizdir, gülməlidir – axı bu binanın dəyəri bundan heç olmasa 10 dəfə baha olmalıdır. Bu adi görünə biləcək fakt, əslində, sizin materialın qeyri-səhih məlumat yığını olduğunu göstərir.
Yayılan məlumatlardan görünür ki, Lətif Bağırov İngiltərədə şirkətlərin qurulması üçün cəhdlər edib, ancaq bu cəhdlərin bir çoxu yekunda uğursuzluqla nəticələnib ya da şirkət qeydiyyatdan keçirilib, ancaq fəaliyyət olmayıb. Adıçəkilən şirkətlərə investisiyanın kimin tərəfindən qoyulmasından asılı olmayaraq sizin screenshot-ların təhlilindən də görünür ki, həcmi 700-800 min manatdan çox deyil.Lətif Bağırov artıq 15 ildir ki, Türkiyədə müəyyən kiçik biznes layihələr həyata keçirir. Əldə etdiyi qanuni gəlirlə hər hansı iş qurubsa, bu, onun haqqı deyilmi?!
Yayılan açıqlamadan aydın olur ki, Lətif Bağırov hərbi xidmətini ölkənin mürəkkəb nöqtələrindən birində çəkib, orada səhhətində ciddi problemlər yaranıb, buna baxmayaraq, Bakıya qayıdaraq, müalicə aldıqdan sonra yenidən hərbi xidmət yerinə qayıdıb. Vətən qarşısında borcunu əsgər kimi, daha sonra isə nümunəvi vergi ödəyicisi kimi layiqincə yerinə yetirib.
Əgər dövlət qulluqçusu olsaydı, hansısa vəzifə tutsaydı, kimlərsə bunu Hüseynqulu Bağırovun təmin etdiyini deyəcəkdi. Və ya Azərbaycanda nəhəng biznesə sahib olsaydı, yəqin ki,yenə atasının vəzifəsi ilə əlaqələndiriləcəkdi. Atasının nazir və ya keçmiş nazir olmasına görə, o, ağır 90-cı illərdə əziyyətlə yaradılan az-çox uğurlu işlərindən imtina edib, internatda yaşamalı idi?! Hər hansı bir fəaliyyətlə, o cümlədən bizneslə məşğul ola bilməzdimi?!
Və ya qızı haqqında yazılanlar. Qarşı tərəfin verdiyi açıqlamalardan aydın olur ki, o, universitetlə tələbə mübadiləsi ilə məşğul olan xarici şirkətin nümayəndəsi kimi əməkdaşlıq edir, tələbələrin yay məktəblərində, təcrübə proqramlarında iştirakını təşkil edir. Nazir qızı kimi atasının göndərdiyi vəsait hesabına yaşamayıb, bu illər ərzində gərgin əmək və əziyyət hesabına belə bir kiçik biznes qurubsa (sizin skrinşotdan da görünür ki, 171 min dövriyyəsi olub, bu da 60-70 tələbəni universitetlərlə tanışlıq turları üçün ödədiyi məbləği keçmir), bunu nəyə görə təbii qarşılamamalıyıq?!
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.