Kasıbın dərdi-səri çörək dərdidir. Nəyidə düşünməsə, səhərə (axşama) çörək almağı düşünür. Evində çörək varsa, deməli, o, hələ yaşayır (yaşayacaq). Evdə sözü keçərlidir, ailəsi ac qalmayacaq (ən azından bu gün!). Çörək süfrənin başıdır. Lap qədim zamanlardan indiyə kimi bütün məclislərdə süfrəyə əvvəl duz-çörək gələr, sonra digər nemətlər... Bu nemətin qədri-qiyməti həmişə uca tutulub.

Müasir zəmanəmizdə qara camaat ağ cörək almaq üçün çörəyini daşdan çıxardır. Əgər statistik hesablamalar aparsaq, görərik ki, tikinti sektorunda çalışan işçilərin sayı digər sahələrdə çalışan işçilərdən çoxdur və bu misal lap yerinə düşür. Vay o gündən ki, uşağı göndərəsən çörək almağa 1 manat 20 qəpik verəsən ki, 3 çörək al gəl. Gözünə döndüyüm bu qoçaq 1 manatı itirə(r), 20 qəpik qala(r). Əli ətəyindən uzun qayıdıb gələ evə. Amanın bir günüdür, atası, vurma o uşağı. Eşitməmisən ki, çörək (pulunu) itirən, çörək tapmaz?! Böyüyər, işləyər, özü çörək alar evə bir gün. Bir manatı da qaytarar. Amma sən gəl evdəki xanımı (komandiri) başa sal. Biçarə kişi Naxırçı qızı naxırçı çörəyi istər. Səni danlayacaq, uşağı döyəcək. Allaha şükür elə ki, mən tərsinə yazmadım o cümləni. Qayıdıb ona nəbadə deysən ki, çörəyi(n) dizi(nin) üstündədir. Bu günü ac yola verin getsin. Ramazan ayıdır, üçünüz də oruc tutmuş olarsınız. Həm də bu millət neyləsin ki, sex çörəyinin duzu yoxdur. Lap əvvəllər çörək ətirli olardı. İndiki buğdalardan isə ''20 faizsiz torpaq'' nəfəsi gəlir. Hə, balaca, yadıma düşmüşkən, sənə də bir-iki məsləhət (atalar sözü) deyim.
Əli Əliyev
Xeberle.com