Lev Leşşenko: "Sevgi olan yerdə həyat var, gözəllik var”

Cib dəftərçəmi vərəqlədim. Bəzi qeydləri saf-cürük etdim, araşdırdım. Çap olunmamış kiçik bir müsahibəni hazırladım və onu Xeberle.com portalı vasitəsilə oxucuların ixtiyarına verirəm.

Lev Leşşenkonu postsovet məkaninda kim tanımır?! Sovet estradasının parlaq ulduzu ifa etdiyi mahnilarla milyonlarla tamaşaçının qəlbini çoxdan fəth edib. Lenin Komsomolu laureati, Bolqarıstanda və Polşada keçirilən konkurslarda bir neçə dəfə qalib olub. Rusiyanın xalq artistidir.

Yadıma 1980-ci il düşür. Moskvada yay olimpiadası keçirilirdi. Tamaşaçı kimi iştirak edənlərin sayı olduqca çox idi. Biletlər bir neçə ay əvvəl satılıb qurtarmışdı. Vağzallarda, metro stansiyalarının qabağında alverçilər baha qiymətə bilet satırdılar.

Olimpiadanın simvolu Ayı balası idi. Moskvanın bütün küçələrində, mağazalarında, elm və təhsil ocaqlarında reklam işi yüksək səviyyədə qurulmuşdu. Olimpiadanın istər açılışına, istərsə bağlanışına gözəl quruluş verilmişdi. Ən təsirli səhnə Olimpiadanın sonu oldu.

Ayı balasını havaya buraxırlar və onun gözlərindən yaş axmağa başlayır. Bu vaxt Aleksandra Paxmutovanın bəstələdiyi ("До свидания, Москва") mahnısını Lev Leşşenko ürəkdən, həzin bir səslə oxumağa başlayır. 100 minlik stadion ayağa qalxır, vida mərasimində hamının gözlərində yaş damcıları görunur. Bu, səhnəyə həyəcansız baxmaq mümkün deyildi. Bu mahnı həm bəstəkara, həm də müğənniyə böyük uğur gətirdi. Nə isə...

L.Leşşenko 1996-ci ildə Sumqayıt şəhərinin Ü.Hacıbəyov adına mədəniyyət sarayında konsert verirdi. Fasilə zamanı mədəniyyət sarayı direktorunun kabinetində çay içirdi. Özümü təqdim etdikdən sonra aramızda xoş ünsiyyət yarandı. İlk sualım Olimpiadada oxuduğu mahnı ilə bağlı oldu.

- A.Paxmutovanın yazdığı mahnı sovetlər ölkəsində dillər əzbəri oldu. Həmin illəri necə xatırlayırsınız?

-Bu mahnı üzərində çox işləmişdik. Həmin günləri yada salanda məni nostalji hisslər bürüyür. Bu mahnı sanki mənim dilimdən səslənmirdi. O, qanad açıb səmada uçurdu. Təssəvvür edin, bütün stadion oxuyurdu. Mən çox həyəcanlı idim. Ayı balasının göz yaşlarının axıtması məni də kövrəltmişdi.

- Sizin ifanızda daha bir mahnı möhtəşəm səslənir.

-Hansı mahnını nəzərdə tutursunuz?

- «День победы». Bu, mahnını sizdən yaxşı ifa edən yoxdur. Bu, mənim şəxsi fikrimdir. Hər dəfə onu eşidəndə istər-istəməz alman faşizmi üzərində qələbə çalan və müharibədə həlak olanlar qarşısında baş əyirsən.

- "İncə yer"imə toxundunuz. Bu, mahnı bir tarixdir. Onu həyəcansız oxumaq olmur. Müharibənin bütün dəhşətləri adamın gözləri qarşısından gəlib kecir. Hər il, 9 may Qələbə günündə bir çox telekanallarda və radio dalğalarında həmin mahnını eşitmək mümkündür. Bunu tək mən ifa etməmişəm. Başqalarının da ifasına həmişə hörmətlə yanaşmışam.

- Sizin Azərbaycan estradası haqqında fikrinizi bilmək istərdim.

- Azərbaycan estradasının maraqlı tarixi var. Rəşid Behbudov dunya miqyaslı bir korifeydir. Bu insan bütün dillərdə canlı mahnı ifa edib. Bu, hər muğənniyə nəsib olmur. Çoxlarına asan gələ bilər. Əslində isə belə deyil. Bu, cox ağır və məsuliyyətli bir işdir. Rəşid Behbudov bütün bunların öhdəsindən bacarıqla gəlirdi. Çünki həqiqətən korifey idi. Müslüm Maqomayev dunya estradasında bir əfsanədir. Onu hamı sevir. İstər estrada, istərsə də opera janrında sözun əsl mənasında vurtuozdur. Polad Bülbüloğlu da sayılıb-seçilən müğənnilərdəndir. Rusiyada onu cox sevirlər. Təkcə Rusiyada yox, bütün ölkələrdə onu alqışlarla qarşılayırlar. Bir sözlə, Azərbaycan ectradasından çox şey öyrənmək olar.

- Siz daha çox lirik mahnılar oxuyursunuz. Məsələn: «Белый аист», «Давай поговoрим», «За того парня», «Любимые женщины», «Не плачь, девчонка» və sair. Hansı bəstəkarlarla əməkdaşliq edirsiniz?

- Birinci, onu qeyd edim ki, lirika insanın bütün hisslərini oyadır. Ürək gənclik eşqi ilə döyünür. Dunyada məhəbbətdən və sevgidən gözəl nə ola bilər?! Siz mənim bir necə mahnımın adını çəkdiniz. Onlar isə yüzlərlədir. Bir sözlə, ürəyimə yatmayan, içimi təlatümə gətirməyən mahnılardan həmişə imtina etmişəm. Bəstəkarlardan bəxtim gətirib. Dobrınini, Dunayevskini, Martınovu, Krutoyu, Paxmutovanı, Tuxmanovu misal çəkə bilərəm. Onlarla işləmək xoşdur.

- Bəs şairlərdən?

- Yevtuşenko, Dementyev, Ryabinin, Voznesenski, Dobronravov, Rojdestvenski və başqaları.

-Siz indi fasiləyə çıxmısınız. Sumqayıt tamaşaçıları Sizə necə təsir bağışlayır?

- Tam səmimi demək istəyirəm. İlk dəqiqədən mənə qarşı bir istilik duydum. Zalda soyuqluq hiss edəndə həmişə özümü ögey adam sayıram. Bu ögeyliyi hiss etmədim, əksinə, bir doğmalıq hiss etdim. Bu, əsas şərtdir.

- Siz postsovet məkanında bir çox gənclik şəhərində çıxış etmisiniz. Daha çox sizi razi və narazı salan hansı məqamlar olub?

- Bilirsiniz, əgər zalda bir nəfər tamaşaçı varsa, onun üçün oxumaq lazımdır. Bəzi şəhərlərdə səndən vətənpərvərlik, bəzilərində romantik, bəzilərində isə məhəbbət mövzularında mahnılar tələb edirlər. Azərbaycan şərq ölkəsi olduğu üçün tamaşaçılar daha çox lirik mahnılara üstünlük verirlər. Bu da təbiidir. Sevgi olan yerdə həyat var, gözəllik var.

- Azərbaycan mahnılarını heç ifa etmisiniz? (gülür)

- "Ах эта девушка, меня с ума свела…" (dodaqaltı zümzümə edir)

- Sumqayıtda daha cox yadda qalan an?

- Səmimiyyət. Məni gül-çiçəklə qarşıladılar. Həmin gülləri bağrıma basdım, qoxuladım. Sumqayıtlıların ətrini duydum. Burada bir məsələyə də toxunmaq istəyirəm. Başqa şəhərlərdə cıxış edərkən zaldan məktublar alıram. Bu və yaxud digər bir mahnını ifa etməyimi xahiş edirlər. Sizdən isə başqa mövzuda məktublar gəlir. Tamaşaçılar məni evlərinə qonaq dəvət edirlər. Azərbaycan xalqının qonaqpərvər olduğunun dəfələrlə şahidi olmuşam. Bu gün sumqayıtlılar bunu bir daha sübut etdilər. Gözəl xalqınız var. Sizinlə öyünmək olar.

- Arzularınız...

- Eşq, məhəbbət və uğurlar.

Eyruz Məmmədov,

Respublikanın əməkdar jurnalisti (1996-cı il)

Xeberle.com
P.S. Dünən - yanvarın 14-də Sumqayıtın dəyərli ziyalılarından sayılan, çox hörmətli Eyruz Məmmədovun 63 yaşı tamam oldu. Xeberle.com adından səbəbkarı təbrik edir, ona cansağlığı və yeni yeni yaradıcılıq uğurları diləyirik!