Ay qardaşlar, ay bacılar, belə pulum çoxdur. Kimə nə?!
 Zəhmət çəkirəm qazanıram.
 Bacım acından ölür. Kimə nə?!
 Bacıma pul vermirəm, kömək eləmirəm çünki, hökümətimə qarşı çıxır. Müxalifətə qoşulub mitinqlərdə gəzir.
 İtimə toy edirəm. A qadanızı alım, sizə nə?!
   İt mənimdir, mən bilərəm. İstəyərəm sevərəm, istəyərəm döyərəm.  Mən də Avstraliyalı Jozep kimi Honeylə (itin adı) özümə toy etmirəm ki, bu qədər şişirdirsiz. İki heyvanın sevgisini dəyərləndirib savab iş görürəm. Ay müsəlman bacı qardaşlar, axı mentalitetdən kənara da çıxmamışam. Bütövlükdə milli adət ənənələrimizə sadiq qalaraq onlara milli bir toy çaldırmışam. Aşıq Şəmmədi də Safıkürddən çağırmışam ki, balamançını da götür gəl. Xüsusilə tapşırdım ki, bax, mənə başqa danqıltı lazım deyil a! Ancaq milli musiqi alətlərimizlə sevimli itlərim Amon və İsidanın şərəfinə milli mahnılar səslənməlidir. Ay qadan alım, pulunu vermişəm gəlib "Ay it, toyun mübarək ” oxuyub. Niyə xətrinizə dəyir ki?!"
    Mən ki millilikdən kənara çıxmamışam. Süfrəmizi də milli yeməklər bəzəyib. Xörəklərin şahı plov məhz Amon və İsidanın şərəfinə dəmlənib. Adətdir toyda plovun siftəsini bəyə yedirərlər. Bax bu adətə də hörmətlə yanaşmışam. Plovu yeyən Amon istədi ki, plov gətirənə "şirinlik” versin. Dedim orda dur, Amon, yaxşı deyil. Əziyyətini özüm çəkəcəm. Hə, bir də yenə milli yeməyimiz olan kabab şişə çəkdirmişəm. Ay qadanızı alım, nə qədər kasıb–kusub üçün heyvan kəsib ət paylayacam?! Qədir bilməyən, yediyi çörəyə qiymət verməyən, əlini pula, ağzını çörəyə çatdırdığım bax bu videonu yayımlayan işçim kimi insan qiyafəsində olan heyvanlara yardım edəcəm?
  Nə olar ki, adam bir dəfə də heyvanların könlünü şad edər.  Çörəyimi yeyib, mənim kiçik zarafat şənliyimi balaca telefonu ilə lentə alıb böyük auditoriya qınağına çıxararaq bütün dünyada mənim timsalımda xalqımı biabır edən  bu yaxın yoldaşdan fərqli olaraq itlərim gündüz çörəyimi yeyir, gecələr də mənim şirkətimi qoruyur.
     Mən itə plov yedirirəmsə, o demək deyil ki, "Erməni, halal xoşun olsun, milli yeməklərimi sənə verirəm. Al, dəyər ver, dünya süfrəsinə çıxar”...Mən deyirəm ki, ay dığa, sənin adını itimə qoyub milli yeməklərimi ona yedirərəm, amma sənə vermərəm.  Atalarımız demiş "İtə ataram, amma, yada satmaram”
   Ay qadanızı aldığım, yenə  sonda da deyirəm ki, öz şirkətimin həyətində öz işçilərimi başıma yığıb əyləndim. Bir az zəhrimar arağı çox içib cızığımızdan balaca kənara çıxa bilərik. Şəxsi məkanımdır.  Öz işçilərim, bir-iki dostum var süfrəmdə.  Özəlimə burun soxan hər kimsə  halal olsun o igidə. Təriflərinizi mənə yox, ona ünvanlayın. Sağ olsun, qəhrəmanlar diyarı kimi tanınan, torpağı şəhid qanı ilə yuyulan Goranboyun igid oğlu dünya mediasına qədər çıxardı adımızı.  Mən işçimlə də, itlərimlə də , hətta özümlə də qürur duyuram.
Axı, bu, mənim haqqımdır. 
 
 

Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.