Torpaq, uğrunda ölən varsa, Vətəndir. Bəli,
Vətən, torpaq o vaxt müqəddəsləşir, qeyrət namus rəmzinə çevrilir ki, onu
yadellilərdən, yağı düşməndən qorumaq üçün canından keçən igid oğulları olsun.
Belə oğullar isə Azərbaycanda
tarixən yüzlərlə, minlərlə olub və olacaqdır. Əsgər Tacəddin İsmayılzadə də belə igidlərdən olub.
Tacəddin
İsmayılzadə 1996-cı il martın 17-də Sumqayıt şəhərində anadan olub. 2003-cü
ildə Təbiət Elmləri Təmayüllü Gimnazıyanın birinci sinfinə gedib. Burada 6 il
oxuduqdan sonra təhsilini 1 nömrəli məktəbdə davam etdirib. Orta təhsilini bitirdikdən sonra ali təhsilini
davam etdirmək istəyi onun yolunu Sumqayıt Dövlət Universitetindən salıb. Belə ki, Tacəddin 2013-cü ildə SDU-nun Biologiya
fakültəsinə qəbul olub. Ödənişli əsaslarla oxumağı ailəsinə 2016-cı ildə çətinliklər
yaradıb. Nəticədə Tacəddin təhsilini donduraraq hərbi xidmətə yollanıb.
Əsgərliyi
müddətində Milli Qəhrəman, məhrum general-mayor Polad Həşimovun şücaətlərini
yaxından görüb və onun kimi qəhrəmanlıqlar göstərməyi qarşısına məqsəd qoyub. T.
İsmayılzadə nümunəvi xidmətinə görə komandir heyətinin rəğbətini qazanıb və mükafatlandırılıb.
Şəhidin
anası Aygün xanım bizimlə söhbətinə belə davam edir: "Hərbi xidmətini başa
vurduqdan sonra yarımçıq qalan təhsilini davam etdirmək üçün qardaşı Elməddin
ilə Türkiyədə işləməyə gedib. Təhsil haqqını işləyib özü ödəmək istəyirdi.
General Polad Həşimovun şəhid olduğu ərəfələrdə Tacəddin istirahət üçün evə
qayıtmışdı və bu xəbər onun üçün çox sarsıdıcı oldu.
Elə
həmin vaxtlarda Tacəddin də könüllü olaraq gedib hərbi komissarlıqda öz adını
yazdırıb, cəbhəyə getmək üçün qeydiyyatdan keçmişdi. Sentyabr ayının 27 də
müharibə başladı, hamımız çox gərgin idik. Çox yalvardım ki, getmə. Dön geri
Türkiyədə öz işini davam etdir. Amma çox məğrur və sakit duruşu ilə hamımıza
səbr verdi və dedi ki, "Siz necə qəbul edirsiniz, mən vətənin çətin günündə
gedim Türkiyədə gizlənim? Sən bunu mənə necə yaraşdırırsan ana ? Mən də gedəcəm,
amma Türkiyəyə yox, cəbhəyə. Çox məyus
oldum, dedim birdən şəhid olarsan, mən nə edərəm axı, balam. Güldü və dedi ki,
şəhid olsam şərəfli ölümümlə fəxr edərsən. Sentyabrın 29-u gecə saat 4-də
birbaşa ön cəbhəyə yola düşdü. Ağdam, Xocavənd, Füzuli istiqamətində gedən
döyüşlərdə iştrak etdi. Oktyabrın 9-da Fizuli istiqamətində gedən ağır
döyüşlərdə vurulub, başında 5 qəlpə, 1 güllə var idi. Elə yaralandığı gündən
oktyabrın 14-ə qədər Füzuli xəstəxanasında müalicə alıb. Lakin vəziyyəti çox
ağır olduğundan oktyabrın 14-də Bakıya Semaşko xəstəxanasına gətirilib.
Dünyanın 4 bir yanına səs saldım, balamın dərdinə dərman axtardım. Lakin tapa
bilmədim. Beyni yox idi, dağılıb dedilər. Çox yalvardım mənim beynimi köçürüdün
Tacəddinə. Öd, kor bağırsağ, mədə zədə aldığından çıxarılmışdı. Ağ ciyəri də
yaralı idi. Sağalacağına ümid yox idi, amma bir gün də olsa inamımı itirmədim.
12 fevrala qədər yalnız balamın ürəyi işləyirdi. 12 fevral 3 radələrində
balamın ürəyi də fəaliyyətini dayandırdı, həmin an mənim də dünyam dayandı
sanki”
Azərbaycan
ərazilərinin işğaldan azad olunması zamanı döyüş tapşırıqlarını uğurla yerinə
yetirdiyinə, düşmənin əsas qruplaşmalarının məhv edilməsi ilə qoşunların döyüş
qabiliyyətinin qorunub saxlanılmasında fərqləndiyinə görə Azərbaycan Prezidenti
İlham Əliyevin 18.12.2020-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Tacəddin İsmayılzadə
"Cəsur döyüşçü" medalı ilə təltif edildi.
Tacəddin
İsmayılzadə 2021-ci il fevralın 12-də müalicə aldığı tibb müəssisəsində koma
vəziyyətinin 128-ci günündə şəhid olub.
Tacəddin
İsmayılzadə fevralın 13-də Sumqayıt şəhərinin Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
Xədicə Səxavətqızı
Xeberle.com
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.