Bu yazı Sumqayıtın dəyərli qələm sahiblərindən biri, gözəl şəxsiyyət Əli Rafiqin haqq dünyasında 66 yaşının tamam olması münasibətilə onun əziz xatirəsinə həsr olunub.
Ən gözəl insani hisslərdən biri dostluqdur. Dostluq insanlar arasında qarşılıqlı münasibət forması kimi meydana çıxır. Əsl dostluq qarşılıqlı anlaşma və səmimiyyət şəraitində təşəkkül tapır. Dostluğun bir sıra şərtləri var ki, bunu nəzərə almadan onu sona qədər davam etdirmək və möhkəmlətmək olmaz. İndiyədək çox insanı tanıyıb, onların arasında şərəf və ləyaqəti ilə, etibar və dəyanəti ilə əsl dostluğa layiq şəxsiyyətlərlə dostluq etmişəm. Dostluq - vəzifə sahibi, tanınmış peşə sahibi olmaqla qurulmur, dostluq - əqidə, məslək, təmiz qəlb, etibar, vicdan sahibi deməkdir. Dostluq həm də böyük ürək sahibi olmaq deməkdir. Tam səmimiyyətimlə deyə bilərəm ki və xoşbəxt insanam ki, bu gün əsl dostların əhatəsindəyəm.
Bir ziyalı kimi yetişməkdə olan gənc nəslin təlim-tərbiyəsində peşə borcumu yerinə yetirməklə yanaşı, publisistika ilə qələmimi sınayaraq, Vətənə, millətə xidmət elədiyim ilk günlərdən yaxşı adamların, xeyriyyəçilik ənənələrini davam etdirən dəyərli insanların, Azərbaycana töhfə verən, şöhrət gətirən, dövlətçiliyimizi qoruyub təbliğ edən ziyalıların, mərd və qeyrətli vətənpərvər oğulların sorağında olmuşam. Həmişə və hər zaman yaxşı, sadə, zəhmətkeş adamlarla maraqlanıb, onların işığına can atıb, zərrə qədər də olsa, onları təbliğ etməyə çalışmışam. Yaxşı adamların hansı arzularla, düşüncələrlə yaşadığını, hansı xeyirxah əməllərlə, yaxşı işlərlə məşğul olduqlarını öyrənməyə çalışıram. Çalışıram ki, o yaxşı adamların yaxşılıqlarını qələmə alım, onları bugünkü və gələcək nəsillərə tanıda bilim. Və həmişə də çalışmışam ki, dünyanı yaxşı əməllərlə dağılmağa qoymayan, həyatda, ancaq gözəlliklər yaradan, özlərindən
sonra bir iz qoyub gedən, el-obada hörmət və məhəbbət qazanan, yaxşı insanlar
haqda ürək sözlərimi qələmə alım, həmişə sorağında olduğum yaxşı adamlardan söhbət açım.
Kəşf elədiyim həmin o yaxşı, səxavətli adamlardan, xeyirxah işlərilə ad qazanan,
böyük hörmət və nüfuz sahibi olan ziyalılardan biri də elimizin dəyanətli oğlu, AYB və AJB-nin üzvü, şair-publisist Əli Rafiq müəllimdir.
O, əsl qələm sahibi olaraq, "Ömür Tanrı əmanəti”, "Sənsiz olanda”, "Vətəni qürbətdə yaşadanlar”, "Ömürdən 50 yarpaq”, "İki dünya arasında” adlı kitabların müəllifidir. Kitablarda dərc olunan poema və şeirlər geniş oxucu kütləsinin rəğbətini qazanmış, onu əsl şair kimi ictimaiyyətə tanıtmışdır. Sumqayıt camiyyəsində dəst-xətti və hörməti olan Əli Rafiq müəllim həm də iş adamı, sahibkar kimi fəaliyyət göstərərək, xeyirxah əməllər sahibi kimi ürəklərə yol açmışdır.
Özlərini anlayanlar, kimliyini tanıyanlar heç vaxt haqq yolunda büdrəməzlər, addım-addım saflığa yaxınlaşarlar. Saflığa qovuşmaq yaşamaq və yaşatmaqdır. Əli Rafiq müəllim də həm yaşayır, həm yaşadır, həm insanları sevir, həm də insanlar tərəfindən sevilir. O, həqiqəti, ədaləti, xeyri müqəddəs sayır və ömrünü yaxşı işlərə həsr edib, yaxşılığı bir sənət seçib, çünki yaxşılıq ona haqdan gəlir. Haqdan gələn yaxşılığı, ancaq haqq yolunun yolçuları edirlər. Məhz Əli Rafiq müəllim haqq yolunun yolçusudur.
Yaxşı işlər, xeyir əməllər həm də ömrü uzadır. İnsanları yaşadan, dünyanı dağılmağa qoymayan həmin o yaxşılardır, həmin o yaxşılığı eləyən Əli Rafiq müəllim kimi yaxşı adamlardır. O, ən xeyirxah, ən alicənab insanlardan biridir, Rafiq müəllim Masallı rayonunda doğulsa da, taleyini Sumqayıt şəhəri ilə bağlamış, sahibkarlıqla məşğul olmuşdur. Fəaliyyəti dövrlərində Sumqayıt şəhər camiyyəsinin nümayəndələrinə hər zaman xüsusi, təmənnasız xidmətlərilə tanınmışdır. Bu tanınma isə onun el-obasına, xalqına, Vətəninə xidmətləriylə bağlıdır. Yaxşı ki, Masallının, eləcə də Azərbaycanın onun kimi oğulları varmış, yoxsa ürək dərdimizi kimə deyərdik, kimin ümid qapısını ürəklə, şəstlə ümidlə açardıq, kimə ərk edib ürəklə pənah aparardıq?! Onunla tanış olan, ilk dəfə söhbət edənlər hər kəs o dəqiqə hiss eləyir ki, Əli Rafiq müəllim sanki yaxşılıq etmək üçün dünyaya gəlib. Həm nəcib insan kimi, həm də qeyrətli və mərd Azərbaycan oğlu kimi!
O kişidə bir dağ əzəməti, bir dağ ucalığı, bir dağ vüqarı var. O, həm də qocaman bir palıd ağacına bənzəyir. Hər zaman kölgəsinə sığınanlar çox olub.
Yaxşılıq təkcə kimlərəsə əl tutmaqla, yardım etməklə ölçülmür. Şirin bir təbəssüm də, xoş bir söz də, yaxşılıqdır. İnsanlarla ürəkdən maraqlanmaq da, xoş üz göstərmək də, ürəklə salam vermək də, yaxşılıqdı. "Həyatın hansı anı boşa çıxıb?" - deyə İbn Sinadan soruşulanda o, belə cavab verib: "Bir adama yaxşılıq edə bilmədiyim an". Deməli, ürək yaxşılıqla döyünməli, ömrün hər anı yaxşılıq etməklə keçməlidir. Və bir də əbəs yerə deməyiblər ki, kişidən yadigar övlad deyil, xeyir əməl və yaxşı ad qalar. Bəli, Əli Rafiq müəllimin sərvəti Allahın ona verdiyi ən böyük səxavətdir. O, yaxşılığı da təmənnasız eləyib. "Sağ əlin verdiyini sol əl bilməməlidir", - deyir. Halal qazancından başqaları üçün də hər zaman ayırmışdır. Bu, əslində müsəlmançılığın da əsas şərtlərindən biridir.
Əli Rafiq müəllimin varı da, dövləti də, sərvəti də şəxsiyyətidi, xeyirxahlığıdır. Nəbzi xalqın nəbzi ilə bir vurur, ürəyi Vətən eşqilə, qurub-yaratmaq eşqilə, yaxşılıq etmək, yaxşı işlər görmək eşqilə döyünüb.
Rafiq müəllimi Azərbaycanda, Rusiyada da soydaşlarımız yaxşı tanıyırlar... O, həm Azərbaycanda, həm də Rusiya Federasiyasında çalışdığı müddətdə insanlığı və sədaqəti ilə hər zaman sevilib və hər zaman böyük, o nəcib insandan böyük məhəbbətlə söhbət açılıb, hal-əhval tutublar.
"Ot kökü üstündə bitər" deyiblər atalarımız. Əli Rafiq müəllimin çox nümunəvi gözəl, namuslu, qeyrətli ailəsi var, Orxan, Səbuhi, Şəhriyar adında 3 ləyaqətli oğul böyüdüb boya-başa çatdırıb. Hər birini evləndirib nəvə sahibi olub. Bir ata olaraq xeyirxah ənənələrini övladları da davam etdirir. Yaxşılıq etmək, xeyirxah işlər görmək Əli Rafiq müəllimin alın yazısı olub. Bu yazını onun alnına Tanrı yazıb. Alın yazısından qaçmaq olmadığı kimi, xeyirxahlıq əməllərdən də qaçmaq Əli Rafiq müəllimin təbiətinə uyğun deyil. Çünki O, BÖYÜK ÜRƏK SAHİBİDİR.
Vüqar Xəyal
AJB-nin üzvü, publisist
P.S. Əziz oxucular, çox təəssüflə qeyd edim ki, hamımızın əziz və hörmətli Əli Rafiq müəllim haqqında bu yazını yazmağa başlayanda, Şairlə danışdım və bildirdim ki, noyabr ayının 11 də doğum günü ilə əlaqədar bir ürəyimdən keçən xoş arzularımı qələmə almaq istəyirəm. Bəzi məlumatları istədim və yazını ona tam oxumasam da, başlanğıcını oxudum. Təvazökarlıq göstərərək, əziyyət çəkməməyimi bildirdi. Onu da qeyd edim ki, Əli Rafiq müləllimlə aramızda yaş fərqimiz olsa da, özündən yaşda kiçik insanlara da hörmətlə yanaşırdı...
Ona görə təəssüflə qeyd edirəm ki, Əli Rafiq müəllim son iki ildə ürəyindən müalicə alırdı və demək olar yaxşılaşmışdı. Heç kimin xeyir-şərindən qalan insan deyildi. Özü həmişə mənə təsəlli verərək, sağlamlığımı qorumağımı bildirirdi. Demək olar ki, iki gündən bir özü məni yığar, hal-əhval sorardı... Hətta zarafatından da qalmırdı... Həmişə statuslarmıza baxıb, tezdən xoş arzular bildirirdik... Son iki gün məktəbdə iş çox olduğundan xəbərim yox idi. Oktyabr ayının 27-də tezdən işə gedəndə statusa baxanda, donub q⁹
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
