Laçın rayonundan məcburi köçkün düşəndə qəhrəmanımızın cəmi bir yaşı vardı. Tale elə gətirdi ki, əliyalın və məcbur çıxarıldığı Qarabağ torpağına əlində silahı, ürəyi Vətən həsrəti ilə döyünərək, Vətən eşqi ilə getdi. Ömrünün 29 baharını düşməni öz dədə-baba torpaqlarından qovmaq arzusu ilə yaşadı və Vətən Torpağını mənfur düşməndən birdəfəlik təmizləməklə arzusuna qovuşdu. Ürəyi Vətən eşqi ilə çırpının Elgin Abbaslı hər zaman deyirdi:
"Bizə bəxş olunan ömür payına ən gözəl əlvida demək şəklidir şəhid olmaq!”.
-----------------------------
ABBASLI ELGİN AĞAYAR oğlu
(MAHHXHQ, Əsgər)
Qısa arayış: ABBASLI ELGİN AĞAYAR oğlu 1991-ci il may ayının 16-da Laçın rayonu, Dəyhan kəndində anadan olub. 1997-2008-ci illərdə Sarıqaya qəsəsbəsi, Şəfəq düşərgəsində yerləşən Laçın rayonu 21 saylı orta məktəbdə oxuyub.
E.Abbaslı uşaqlıq illərində musiqiyə xüsusi marağından, Laçın rayonu Şəlvə kənd uşaq musiqi məktəbinin "Xalq musiqi alətləri” (nağara) bölməsinə daxil olub və oranı müvəffəqiyyətlə başa vurub.
2009-cu ilin iyul ayında E.Abbaslı Hərbi Komissarlıq tərəfindən müddətli həqiqi hərbi xidmətə çağrılıb və Bərdə rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə göndərilib. Andiçmədən sonra Goranboy rayonunun Goran qəsəbəsindəki "N” saylı hərbi hissədə xidmətinə davam edib. Gənc əsgər 2011-ci ilin yanvar ayında ehtiyata buraxılıb.
E.Abbaslı 2011-2013-cü illərdə "Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi”ndə "Xəzər” sahil sularında "Ekoloji və mühafizə mərkəzi”ndə "Texniki operator” vəzifəsində işləyib.
Hərbiçi olmaq arzusunu reallaşdırmaq üçün, E.Abbaslı 2014-cü ildə Müdafiə Nazirliyinə müraciət edib. Müraciəti razılıqla qarşılanan gənc, 2014-cü ilin aprel ayında Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Sumqayıt şəhəri, H.Z.Tağıyev qəsəbəsində "Müddətdən artıq həqiqi xidmət hərbi qulluqçuların hazırlığı” kursuna daxil olub və 2014-cü ilin iyul ayında kursu "Sürücü” ixtisası üzrə bitirib.
E.Abbaslı MAXE kimi, 2014-2017-ci illərdə Abşeron rayonunun Pirəkəşkül qəsəbəsindəki "N” saylı hərbi hissənin "Maddi Texniki Təminat” taqımının "Avtomobil” manqasının sürücüsü, 2017-2018-ci illərdə müxtəlif hərbi hissələrin "Tibb” bölüyündə "Baş sürücü-sanitar” vəsifəsində çalışıb.
E.Abbaslı xidməti dövründə döyüş hazırlığı, bilik və bacarığı, təlim-tərbiyəsi, nizam-intizama riayət etməsi ilə komandanlığın və hərbiçi yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanıb. O, xidmətdə fərqləndiyinə görə, 26 iyun 2018-ci il tarixli Sərəncamla "Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 100 illiyi (1918-2018)” Yubiley medalı ilə təltif olunub.
Ailə:Abbasovlar ailəsi ata, ana və iki qardaşdan ibarət olub. 1992-ci ilin may ayıının 18-dən erməni təcavüzü nəticəsində, Laçın rayonu işğal olunduqdan sonra, doğma Dəyhan kəndindən məcburi köçkün düşüblər. Cəmi 40 evi olan kənddə hər kəsin həyətində hər cür şətaiti, hətta buz kimi suyu olan quyusu da olub. Dağların qoynunda yaşıllıqlarla sanki xalı salınmış çəmənliklər, sıx meşələr, sərin suyu olan, göz oxşayan bulaqlar... Uzun illər o yerlər üçün ailənin hər bir üzvünün "burnunun ucu göynəyib”...
El-obadan ayrı düşən Abbasovlar ailəsi Sumqayıt şəhərinə pənah gətiriblər və Sarıqaya qəsəbəsində yerləşən "Şəfəq” düşərgəsində özlərinə sığınacaq tapıblar. O zaman uşaqların birirnin 1, digərinin 3 yaşı olub.
Ata Sovet dönəmində sovxozda işləyib, təsərrüfat işlərində çalışmaqla ailəni dolandırıb. Sumqayıta gəldikdən sonra, burada "Sumqayıt Asfalt-Beton” zavodunda fəhlə işləyib. Sevda xanım evdar qadın olmaqla, ailə qayğıları ilə yaşayıb. Dolanışıq nə qədər çətin olsa da, valideynlər övladlarını min bir əziyyətlə böyüdüb ayaq üstə qoya biliblər, oxutdurublar, ailə sahibi ediblər. Evin böyük oğlu Nicat qardaşından iki yaş böyükdür, həqiqi hərbi xidmətini başa vurduqdan sonra ailə həyatı qurub, uşaqları var.
Elgin 2015-ci ildə sevib-bəyəndiyi Tünzalə xanımla tanış olur, 2017-ci ilin 2 sentyabr tarixində ailə həyatı qururlar. 2019-cu ilin dekabr ayının 17-də balaca Nəzrinin dünyaya gəlişi gənclərin ömrünə, sözlə ifadə olunmayacaq, bir rəng qatır. Dünyada körpə qoxusundan, körpə gülüşündən gözəl nə ola bilər?! Nəzrin ailənin nuru, sevinc payı olur. Qızının adını elə Elgin özü qoyur. Körpə fidan bala babalı-nənənli, atalı-analı evdə qayğı və nəvazişlə əhatələnərək, dünyadan bixəbər halda xoşbəxt böyüyür...
Elginin uşaqlığı və xasiyyəti: Hər kəsin həyatda bir alın yazısı var. Qəhrəmanımızın da taleyinə "köçkünlük” həyatını yaşamaq yazılıbmış. Hələ üstəlik uşaq vaxtı bir neçə dəfə ölümün pəncəsindən xilas olubmuş. Belə ki, Laçın rayonundan məcburi köçkün düşdükləri zaman yolda maşın qəzasına düşürlər. Məcburi köçkün ailələri ilə dolu olan yük maşını aşmış, nəticədə Elgin itmişdi. Bir qədər axtarışdan sonra, Sevda xanım körpəsini kolların arasından tapmışdı...
Sevda xanım o günləri xatırlayaraq deyir ki, "Uşaqlığına aid heç bir şəkli, əşyası belə yoxdur... Evdən bir canımızı, uşaqları götürüb çıxmışıq. Elgin yolboyu ağlayırdı. Ona yemək verməyə qab-qaşıq belə yox idi. Qonşu bir stəkan verdi, şirin çay düzəldib Elginə vermək istədim, şəkər də tapmadım... Allah o günləri bir daha bizlərə yaşatmasın!”.
Məskunlaşdıqları həyətin qarşısında bir tut ağacı var imiş. Ana o tut ağacının qanadından qırıb, çayı şirin edib, balaca Elğini sakitləşdirərmiş. Hələ uşaq ikən Elginin tayları məktəbə gedib, dərs öyrəndiyi halda, Elgin başıaçıq, ayaqyalın halda qarğıdalı, semiçka satar, ailəsinə çörək pulu gətirərdi. Bütün bunlara baxmayaraq, o, məktəbə gedərək dərsdən geri qalmamağa çalışıb. Kasıbçılıqla boyüyüb boya-başa çatan Elgin, özü öz ayaqları üstə durmağı bacardı...
Uşaq vaxtlarında musiqiyə marağı olan Elgin böyük həvəslə musiqi məktəbində təhsil alıb, qoşanağaraçı kimi, ansamlı müşayət edib. Bir müddət hətta tədbirlərdə də iştirak edib. Lakin sonralar bu həvəsi elə uşaqlıq illərində qalır.
Müəllimlərinin, sinif yoldaşlarının sevgisini qazanan Elgin, ağlı, zəkası, davranışı, şirin söhbətləri, düşüncəli hərəkətləri, böyük-kiçik yeri bilməsi ilə, nümunaəvi bir şagird kimi fərqlənib.Tarix fənnini çox sevib. Dərsi birinci danışmasaydı sakitləşməzdi.
Elgin hər zaman xoş xasiyyəti, mehribanlığı, səmimiyyəti ilə seçilib. Yalandan, fırıldaqdan, hər cür məkrli siyasətdən uzaq olub. Uşaq vaxtından valideynlərinin yurd həsrətli söhbətlərini dinləyərək, vətənpərvər ruhda böyüyən gənc, hər zaman düşmənə nifrət hissi ilə yaşayıb. Tarixi, döyüş filmlərinə maraqla baxıb.
Elgin ailədə də, işində də hər zaman məsuliyyətli olub, hər kəslə münasibətinin yerini bilib. Ailəcanlı, qohumcanlı olmaqla yanaşı, bir kimsədən diqqətini əsirgəməyib, hər kəsə qaygı göstərib. Nə iş buyursaydılar, bir söz demədən, sakitcə can-başla yerinə yetirib.
Maşın həvəskarı olan Elginin maşın hissələrindən də yaxşı başı çıxıb. Nasaz maşını təmir etmək hobbisinə çevrilmişdi. Onun üçün maşınlara diqqət və qulluq ən həssas nöqtə idi. Yardıma ehtiyacı olanlara mexanik kimi, təmənnasız köməklik göstərərdi. Öz şəxsi maşınını təmir edib, biznesini qumaq istəyirdi. Lakin sonradan istəyi hərbiyə yönələn gənc, məqsədinə doğru gedir və hərbidə "Hərbi tibb bölüyü”ndə "sanitar-sürücü” vəzifəsində çalışır.
Müharibə:2020-ci il sentyabrın 27-də Ali Baş Komandanın əmri ilə, düşmənə qarşı başlanan əks-hücüm əməliyyatı – II Qarabağ savaşı bütün xalqı sevindirir. Baxmayaraq ki, müharibələrin acı nəticələri hər kəsə bəlli idi, lakin azğınlaşmış mənfur qonşuların cavabının verilməsi anı artıq yetişmişdi. Torpaq, yurd həsrətinə son qoyulmalı, Şəhidlərimizin, günahsız insanların qisası alınmalıydı. El-oba, yurd həsrəti çəkənlərdən biri olan Elgin müharibənin ilk günündən ön sıralarda olur...
Evdə ailəsi ilə sağollaşıb yola düşən Elgin yoldaşına təlimlərə getdiyini söyləyir. O, heç vaxt əzizlərinin narahat olmasını istəmirdi.
Azərbaycan Ordusunun qorxmaz, cəsur əsgəri Cəbrayıl, Füzuli, Hadrut, Xocavənd istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edərək düşmənə qarşı mərdliklə vuruşur. 44 günlük müharibədə igidlik göstərərək yüzlərlə yaralını, şəhid olmuş yoldaşlarını döyüş meydanından çıxararaq vaxtında xəstəxanaya çatdırır, silahdaşlarının həyatını xilas edərək neçə-neçə ailənin gözünü yollardan yığır. O, düşmənin gözünə dik baxaraq, özünü güllənin qabağına verməkdən qorxmamış, yoldaşını xilas etmişdi. Cəsur hərbiçi kaskasız, bronjiletsiz, qorxu bilmədən özünü od-alovun içinə atmaqdan çəkinməmişdir.
Elgin , demək olar ki, hər gün fürsət tapıb əzizləri, ailəsi ilə danışırdı. Ən çox da balaca Nəzrinin dil açıb güclə söylədiyi sözləri eşitmək istəyirdi. Dünyadan bixəbər qızcığaz atsının səsinə o qədər bağlanmışdı ki, əlini telefondan əlini çəkməz, atasının səsini dinləmək istətəyərdi.
Atanın son zəngi elə möhtəşəm Qələbə günu – noyabrın 10-u 2020-ci ildə olur. Hamı bir-birini təbrik edir. Elgin döyüşə gedəcəyindən qızı ilə doyunca danışa bilmir...
10 Noyabr 2020-ci il.Şuşa-Xocavənd istiqamətində qızğın düyüşlər başlayır. İgidimiz silahdaşları ilə birlikdə, maşınla yaralı gətirməyə getdiyi zaman, ermənilərin atəşinə məruz qalırlar. Maşında dörd nəfər olurlar. İlk öncə polkovnik-leytenanat baş nahiyəsindən yaralanır. Qəlpə yarası alan Elgin polkovniki qorumaq üçün, yaralı olmasına baxmayaraq, son damla qanınadək düşmənlə savaşır. O, əlindəki silahla son gülləsi qurtaranadək düşmənə atəş açır. Fürsət tapıb həlak olmuş polkovnikin nəşini götürüb geri qayıtmaq istəyən zaman düşmən gülləsi onun kürək nahiyəsinə dəyir. 9 güllə yarası alan çəngavər oğul yerindəcə həlak olaraq Şəhidlik Zirvəsinə ucalır.
Azərbaycan Ordusunun mətin əsgəri Elgin Abbaslı noyabrın 16-sı 2020-ci il tarixdə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Bu gün Vətən sevdalı igid oğulların sayəsində azad olunmuş Laçında və bütün Qarabağda Azərbaycan bayrağı dalğalanmaqla, şəhidimizin əmanəti olan Nəzrinin və Nəzrin kimi milyonlarla balalarımızın Parlaq Gələciyi təmin olunub!!!
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin cəsur əsgəri, 6 il Vətənə şərəf və ləyaqətlə xidmət etmiş 29 yaşlı qeyrətli Vətən oğlu, Baş sanitar-sürüçü Abbaslı Elgin Ağayar oğlu ölümündən sonra, Ölkə Pəhbərinin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Şücaətə görə”, "Füzulinin azad olunmasına görə”, "Cəbrayılın azad olunmasına görə” və "Şuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
AJB, AYB, AAB-nin üzvü
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.